Ryse: Son of Rome Κριτική

Αποκλειστικό για το Xbox One

Ας είμαστε ξεκάθαροι για κάτι. Ryse: Ο γιος της Ρώμης είναι ένα ρηχό, επαναλαμβανόμενο, τελικά χωρίς νόημα και βίαια βίαιο κομμάτι ψυχαγωγία, όπου το μερίδιο του λέοντος στον χρόνο ανάπτυξης έχει περάσει στην προβολή του οπτικού δυνατότητες του Xbox One. Είναι γεμάτο όμορφα έργα τέχνης και μπορεί να είναι εντυπωσιακά κινηματογραφικό, ενώ το επίπεδο του θεάματος είναι εκτός κλίμακας, αλλά Το να ψάχνετε για εξελιγμένο gameplay ή μακροπρόθεσμο βάθος εδώ είναι σαν να το αναζητάτε σε ένα καλοκαιρινό blockbuster ταινία.

Εντός αυτών των περιορισμών, ωστόσο, είναι ένα εκπληκτικά ευχάριστο παιχνίδι. Όπως θα θέλαμε να ακολουθήσουμε την κρίσιμη ροή και να απορρίψουμε τον Ryse ως ένα τεράστιο τεχνικό demo ή ένα κουραστικό υπερβολική εκδήλωση γρήγορης εκδήλωσης, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι μόνο υπέροχο να βλέπουμε, αλλά καλή διασκέδαση ενώ διαρκεί.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τα καλύτερα παιχνίδια εκκίνησης Xbox One

Αυτό είναι ένα επικό σπαθί και σανδάλια στη φλέβα του Gladiator, αν και οι καλοί λαοί στο Crytek έχουν περάσει ακόμη λιγότερο χρόνο να ανησυχείτε για την ιστορική ακρίβεια ή τη δραματική αίσθηση, και απλώς εργάστηκε για να κάνει μια αντιγραφή νήμα. Παίζετε τον Μάριο, στρατιώτη γιο ενός μεγάλου Ρωμαίου στρατηγού, καθώς ανεβαίνει στις τάξεις σε μια εκστρατεία μέσω της Βρετανίας, και γίνεται άθικτο το φθινόπωρο της Ρώμης υπό τον διάλυτο κανόνα του Nero και του γιοι.

Πρόκειται για μια αρκετά απλή ιστορία τιμής, θάρρους, αιματοχυσίας και προδοσίας που περιλαμβάνει ένα καστ από καλούς και άσχημους Ρωμαίους, βάρβαρους Βρετανοί και άγριοι Σκωτσέζοι, που τραβάει φιγούρες όπως ο Commodus και ο Boadicea με τρόπο που κάνει το Assassin’s Creed να φαίνεται αυστηρό και πολυμαθής. Δεν έχει σημασία. Δεν παίζετε Ryse για να μάθετε για την ιστορία, αλλά για να εκπλαγείτε, να ενθουσιαστείτε και να διασκεδάσετε. Όλα τα άλλα είναι υποτακτικά σε αυτό.

Το παιχνίδι είναι σοφό, είναι ένα είδος Call of Duty συναντά τον God of War, παίρνοντας τη στενή εστίαση και το έντονο σενάριο gameplay του πρώτου και το αναμιγνύοντας με την αιματοχυσία του τελευταίου. Κάθε επίπεδο είναι κάτι παραπάνω από μια σειρά βίαιων συγκρούσεων, που βάζει τον Μάριο ενάντια σε ένα πλήθος βαρβάρων και περιμένει να τους τελειώσεις. Περιστασιακά σας ζητείται να κάνετε κάτι διαφορετικό, όπως να οδηγήσετε μια μικρή δύναμη ανδρών στη μάχη ή να εκτοξεύσετε μακριά στους εχθρούς σας με μια μπαλίστα, αλλά η στενή μάχη είναι να Ryse σε τι σκοπούν οι άντρες που κρύβονται πίσω από τους τοίχους Γάδος. Είναι η ουσία του παιχνιδιού.

Το σύστημα μάχης είναι απλό, αλλά επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στο χρονοδιάγραμμα. Η βασική κίνηση του Marius είναι το μπλοκ, το οποίο τραβάτε κάθε φορά που βλέπετε κάποιον να σας χτυπήσει. Τραβήξτε ένα μπλοκ και μπορείτε να αντιμετωπίσετε μια γρήγορη ή ισχυρή επίθεση, τον τύπο που καθορίζεται από το πόσο καιρό κρατάτε το κουμπί. Μπορείτε επίσης να χτυπήσετε τους εχθρούς σας κλωτσώντας τους ή χτυπώντας τους με μια ασπίδα και επίσης ξεδιπλώστε όταν πρόκειται να σας χτυπήσουν με κάτι πολύ μεγάλο.

Πάρτε αρκετές επιθέσεις και ο τρέχων εχθρός παίρνει ένα τακτοποιημένο εικονίδιο κρανίου πάνω από το κεφάλι τους. Τραβήξτε τη δεξιά σκανδάλη και κλωτσάτε σε μια τελική κίνηση, και πατώντας το Y όταν ο εχθρός σας γίνει κίτρινος ή X όταν γίνουν μπλε, φέρετε την κατάλληλη κίνηση χτυπήματος, μαχαιρώματος ή τεμαχισμού. Χτυπώντας το δεξί κουμπί την κατάλληλη στιγμή κερδίζετε επιπλέον πόντους XP και οι επιτυχημένες εκτελέσεις σας δίνουν επίσης ένα μπόνους, γεμίζοντας τον μετρητή εστίασης, ανακτώντας την υγεία ή αυξάνοντας τη ζημιά σας, ανάλογα με το προνόμιο που έχετε ενεργοποιήσει χρόνος.

Μερικές φορές θα βρεθείτε περιτριγυρισμένοι και εδώ είναι που εστιάζει η εστίαση. Πατήστε και κρατήστε πατημένο το δεξί προφυλακτήρα και ο Μάριος χτυπάει το σπαθί και την ασπίδα του προς τα κάτω, πηγαίνοντας σε μια καλή λειτουργία αργής κίνησης, όπου μπορείτε να βγείτε από πολλούς εχθρούς προτού να έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν.

Ακούγεται απλό, σενάριο και επαναλαμβανόμενο και είναι όλα αυτά τα πράγματα, αλλά είναι παράξενα ικανοποιητικό, Ιδιαίτερα όταν μαθαίνετε να ελέγχετε προσεκτικά τις κινήσεις σας, να τις συνδέετε και να προβλέπετε το χρώμα προτροπές. Τα σημεία εμπειρίας μπορούν να δαπανηθούν για αναβαθμίσεις στην υγεία και την εστίαση, και επίσης να σας επιτρέψουν να μεταφέρετε περισσότερα ακόντια, ή πιλά, τα οποία μπορούν να ρίχνονται χαρούμενα σε δειλούς τοξότες. Επιπλέον, υπάρχει μια μικρή στρατηγική, ακόμα κι αν δουλεύει μόνο όταν πρέπει να εστιάσετε δυνάμεις και πώς να διατηρείτε τον εαυτό σας τοποθετημένο έτσι ώστε να μην κατακλύζεστε από εχθρούς ή δεν μπορείτε να αποφύγετε επιθέσεις.

Σε πλήρη ταχύτητα και ιδιαίτερα σε αργή κίνηση, η μάχη του Ryse είναι απίστευτα βάναυση. Τα σπαθιά ωθούνται πάντα μέσω του κορμού, τα άκρα απλώνονται τακτικά και τα κρανία συνθλίβονται με ασπίδες ή μπότες. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι πολύ ωραίο, αν και με τρόπο που θα εκτιμήσουν μόνο οι θαυμαστές των 300 του Zack Snyder και των διάφορων μιμητών του.

Θα θέλαμε να έχουμε δει μερικές ακόμη από τις ακολουθίες εντολών του Ryse, όπου οδηγείτε τους άντρες σας προς τα εμπρός, ανεβάζετε ασπίδες για να εμποδίσετε την εισερχόμενη βολή βέλους και, στη συνέχεια, πιέστε περισσότερο pila μία φορά σε απόσταση. Όχι μόνο αυτά τα κομμάτια κάνουν μια αλλαγή από όλο το καταστροφικό χάος, αλλά σας δίνουν επίσης την ευκαιρία να φωνάξετε παραγγελίες στην οθόνη με την καλύτερη φωνή σας Russell Crowe - και αυτό δεν είναι ποτέ κακό.

Παρόλο που το παιχνίδι του Ryse είναι αρκετά καλό για να σας κρατήσει αφοσιωμένους, αυτό που πουλάει πραγματικά το παιχνίδι είναι ο συνδυασμός οπτικών εικόνων επόμενης γενιάς και ατμοσφαιρικής ατμόσφαιρας. Η Crytek έχει ξεπεράσει τις λεπτομέρειες, δημιουργώντας ένα πλούσιο όραμα της Ρώμης που είναι γεμάτο χρώμα, υφή και φως. Και καθώς η δράση μετακινείται Βόρεια προς τη Βρετανία, μαίνεται θάλασσες, αρχαία δάση και ανατριχιαστικά, πυρσότοποι ελώνες διατηρούν τα υψηλά οπτικά πρότυπα.

Αν θέλετε να δείτε τι είναι σε θέση μια κονσόλα επόμενης γενιάς, τότε το Ryse μπορεί να είναι ακριβώς το παιχνίδι σας. Το μεγάλο επικό θέαμα είναι αυτό που έχει σημασία, και από την προσγείωση στην παραλία υπό φωτιά καταπέλτου μέχρι μάχες κάτω από καύσιμα ομοιώματα έως πλήρη άμυνα πολιορκίας, αυτό ακριβώς έχει δημιουργήσει η Crytek. Εάν η ιστορία δεν είναι ο Σαίξπηρ, τότε έχει τις δικές της απλές μηχανικές απολαύσεις, που συνοδεύονται από κάποια αξιοπρεπή κινούμενη εικόνα του προσώπου και συμπαγή φωνητικά.

Δεν είναι ένα παιχνίδι που θα θέλατε να περάσετε σε μια μεγάλη έκρηξη, αλλά παίξτε το επίπεδο με το επίπεδο και υπάρχει αρκετή ποικιλία για να σας κρατήσει περισσότερο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι μόλις οι πιστώσεις κυλήσουν μετά από οκτώ ώρες, το μόνο που μένει είναι το Co-op Gladiator αποστολές, όπου μπορείτε να παίξετε σόλο ή με έναν φίλο ή έναν ξένο, αντιμετωπίζοντας το κύμα μετά από κύματα εχθρών στο ισχυρό Κολοσσαίο. Υπάρχει λίγη βραχυπρόθεσμη διασκέδαση που μπορείτε να έχετε εδώ, με διαφορετικές ρυθμίσεις και στόχους που μπορεί να σας κάνουν να παλεύετε τους καταπέλτες ή αντιμετωπίζοντας τοξότες, ενώ ο χρυσός που κερδίζεται μέσω της αιματηρής δουλειάς σας μπορεί να δαπανηθεί σε νέα πανοπλία και όπλα για να προσαρμόσετε το δικό σας μαχητής. Ωστόσο, είναι αμφίβολο ότι θα συνεχίσετε να το παίζετε για περισσότερες από δύο εβδομάδες.

Στις παλιές καλές μέρες του οικιακού κινηματογράφου, υπήρχαν ορισμένες ταινίες που οι λάτρεις αγόρασαν όχι επειδή τους αγαπούσαν ιδιαίτερα, αλλά επειδή έκαναν εξαιρετική δουλειά για να επιδείξουν νέο κιτ. Το Ryse δεν είναι ένα υπέροχο παιχνίδι από οποιαδήποτε φαντασία, αλλά εκπληρώνει τον ίδιο ρόλο στο Xbox One. Ωστόσο, ενώ θα ξεκινήσετε να το παίζετε επειδή θέλετε να αποδείξετε ότι μπορεί να κάνει ένα Xbox επόμενης γενιάς, μην εκπλαγείτε αν συνεχίσετε να επιστρέφετε μέχρι να τελειώσει. Δεν πρέπει όλα να έχουν βάθος, πολυπλοκότητα ή νόημα. Μερικές φορές, λίγο απρόσεκτο θέαμα θα κάνει.

Ετυμηγορία

Το Ryse είναι ένα μεγάλο, ανόητο, ρηχό, χωρίς μυαλό blockbuster ενός παιχνιδιού, αλλά ένα που σας αγκαλιάζει με το επικό του θέαμα και μπορεί να είναι παράξενα συναρπαστικό σε μικρές δόσεις. Με τα λόγια του Maximus Decimus Meridius, «Δεν σας διασκεδάζει; Δεν είναι αυτό γιατί είσαι εδώ; " Το Ryse μπορεί να μην είναι τόσο έξυπνο ή τόσο εξελιγμένο, αλλά σας αφήνει ένα μεγάλο «ναι» και στις δύο μετρήσεις.