Samsung YP-Q1 Diamond Review

Μέχρι τώρα, η επιτυχία της Samsung στην αγορά τηλεόρασης, κινητών τηλεφώνων, οθονών και φορητών υπολογιστών δεν συνδυάστηκε πραγματικά με τη φορητή ενότητα ήχου. Είναι αλήθεια ότι έχουμε δει μερικούς λαμπερούς και καινοτόμους παίκτες και η Samsung δεν είναι τίποτα αν όχι παραγωγικό κατασκευαστής, αλλά δεν έχουμε δει ακόμα ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής Samsung που θα μπορούσε πραγματικά να τραβήξει την προσοχή μας - μέχρι τώρα. Όπως ίσως έχετε παρατηρήσει νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, ο δικός μας Γκόρντον Κέλι μάλλον τον πήρε YP-Q1 Diamond. Δεν είναι μόνος. Αυτό δεν είναι το τέλειο PMP με κανένα τρόπο, αλλά είναι ένας ισχυρός ανταγωνισμός για το εξαιρετικό Sony Walkman NWZ-639F και iPod Nano.

Φυσικά, είναι μεγαλύτερη μονάδα από οποιοδήποτε από αυτά, σχεδόν ένα εκατοστό ψηλότερο από τη Sony, ένα καλό πλάτος 5 mm και πάχος περίπου 2 mm. Σε μέγεθος, είναι στην πραγματικότητα αρκετά παρόμοιο με το παλιό iPod Mini, αν και όλη η πλαστική κατασκευή διατηρεί το βάρος χαμηλό στα 61g. Η μονάδα δεν έχει την αίσθηση πυραύλων / βομβών / επικείμενης πυρηνικής αποκάλυψης όπως η Sony, αλλά εξακολουθεί να αισθάνεται πολύ στιβαρή και έχει επιβιώσει μερικές ημέρες σε μια γεμάτη τσέπη χωρίς γρατσουνιές. Ο σχεδιασμός, εν τω μεταξύ, είναι πανέμορφος και κομψός, με τα χειριστήρια ευαίσθητα στην αφή να διατηρούν στο ελάχιστο ακαταστασία. Τα μόνα πράγματα που διαλύουν την αρμονία της θήκης και της οθόνης είναι ένα ρυθμιστικό τροφοδοσίας στη δεξιά πλευρά και η υποδοχή των ακουστικών και μια ενοχλητικά ιδιόκτητη υποδοχή USB στο κάτω μέρος.

Το βασικό πλεονέκτημα του μεγαλύτερου μεγέθους είναι η μεγαλύτερη οθόνη 2,4 ιντσών και - μην κάνετε κανένα λάθος - αυτή είναι ομορφιά. Είναι πολύ φωτεινό. Τα χρώματα είναι φανταστικά. Η ανάλυση 320 x 240 ταιριάζει σχεδόν τέλεια με το μέγεθος της οθόνης. Οι γωνίες προβολής δεν είναι ιδανικές με τα σκούρα χρώματα να χάνουν την αντίθεση σχεδόν μόλις γείρετε τη συσκευή αναπαραγωγής προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, αλλά δεδομένου ότι πρόκειται για προσωπικό πρόγραμμα αναπαραγωγής πολυμέσων, δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα. Η αναπαραγωγή βίντεο WMV είναι άψογη και το Q1 υποστηρίζει επίσης αρχεία MPEG-4 μόλις μετατραπούν σε (εκ νέου) ενοχλητική ιδιόκτητη μορφή SVI της Samsung. Και με το Q1 να είναι συμβατό με το BBC iPlayer, μπορείτε - και έχω - να παρακολουθήσετε ένα ολόκληρο επεισόδιο του "Top Gear" στο πράγμα με κάτι που πλησιάζει την άνεση. Δεν υπάρχουν πολλά άλλα PMP τόσο μικρά που μπορώ να το πω.

Τώρα, η Samsung έχει καταβάλει προσπάθειες για να συμπληρώσει την οθόνη και τον φυσικό σχεδιασμό με μια εξίσου ελκυστική διεπαφή. Μοιάζει λίγο με μια ελαφρώς πιο λαμπερή έκδοση του τρέχοντος Walkman UI της Sony, αλλά συνοδεύεται από μερικές πολύ ενδιαφέρουσες επιπλέον δυνατότητες. Ένα πρόγραμμα περιήγησης εικόνων, υποστήριξη podcast και ραδιόφωνο FM, όλα πολύ λειτουργικά, γίνονται στάνταρ χαρακτηριστικά σήμερα, αλλά το Q1 περιλαμβάνει επίσης ένα πρόγραμμα ανάγνωσης κειμένου, χάρτες μετρό για μεγάλες πόλεις της Αμερικής, της Ευρώπης και της Ασίας και τρία παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένου ενός εξαιρετικού παζλ σε στιλ στήλης τίτλος.

Επιπλέον, μπορείτε να προσαρμόσετε το περιβάλλον εργασίας χρήστη χρησιμοποιώντας το λογισμικό EmoDio της Samsung, καθώς και να μετατρέψετε βίντεο και αρχεία ήχου σε υποστηριζόμενες μορφές και - κάπως περίεργα - μετατρέψτε τα αρχεία κειμένου σε προφορική λέξη MP3. Η περιήγηση για μουσική είναι λίγο βαρετή για όσους έχουν συνηθίσει στο CoverFlow της Apple, αλλά με τη δυνατότητα περιήγησης μέσω ετικέτας ταυτότητας ή φακέλου σίγουρα δεν θα δυσκολευτείτε να βρείτε κομμάτια και μπορείτε να δημιουργήσετε προσαρμοσμένες λίστες αναπαραγωγής από τη διεπαφή του Q1 - ένα από τα λίγα υπόλοιπα nigles στην τρέχουσα Sony σύνθεση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί η οπτικοποίηση - πιθανώς η πιο ελκυστική και υπνωτική που έχω δει σε ένα PMP σε ηλικίες.

Ωστόσο, υπάρχει μια πτυχή της εμπειρίας Q1 που χρειάζεται να συνηθίσει, και αυτό είναι τα στοιχεία ελέγχου. Υπάρχει ένα είδος υπερυψωμένης περιοχής σε σχήμα διαμαντιού κάτω από την οθόνη που λειτουργεί ως ευαίσθητο στην αφή D-pad και επιλογέα, μαζί με τα κουμπιά πίσω και μενού πάνω από αυτό. Θεωρητικά λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο με την σχεδόν ίδια διάταξη του τρέχοντος Walkmans, αλλά στην πράξη το διαμάντι είναι λίγο απρόβλεπτο. Μερικές φορές, ειδικά όταν βρίσκεστε σε πολυσύχναστα μέσα μαζικής μεταφοράς, θα καταλήξετε να πατήσετε το κουμπί πίσω όταν εσείς σημαίνει να πάει αριστερά, πατώντας πάνω όταν θέλετε να πάτε δεξιά, πατώντας επιλογές όταν θέλετε να ανεβείτε και ούτω καθεξής επί.

Είναι ενοχλητικό, αυτό συμβαίνει πολύ όταν παίζετε τον κλώνο στηλών, μετατρέποντας ένα από τα καλύτερα ενσωματωμένα παιχνίδια που έχω συναντήσει σε ένα PMP σε έναν εφιάλτη. Όπως με τα περισσότερα συστήματα ελέγχου oddball, είναι κάτι που μαθαίνετε να εργάζεστε, αλλά ενώ τα χειριστήρια αφής βοηθούν το Q1 επιτυγχάνει τη δροσερή του εμφάνιση, δεν μπορείτε παρά να επιθυμείτε κάτι πιο λίγο μωσαϊκό που λειτουργεί περισσότερο αποτελεσματικά.

Και εδώ είναι μια άλλη περιοχή όπου πέφτει το Q1. Γιατί, ω γιατί, αξιόπιστοι κατασκευαστές όπως η Samsung εξακολουθούν να παράγουν συσκευές αναπαραγωγής MP3 υποτιθέμενης ποιότητας και έπειτα έβαλαν ένα άχρηστο ζευγάρι ακουστικών στο κουτί; Αν κρίνατε το Q1 σχετικά με την έξοδο ήχου από τα παρεχόμενα ακουστικά δεν θα εντυπωσιάσετε. Ο ήχος είναι καθαρός αλλά ελαφρύς. υπάρχουν κάποια μπάσα, αλλά χωρίς σώμα, ένα αρκετά μεγάλο ηχοστάσιο, αλλά δεν υπάρχει ορισμός των οργάνων. Αγοράστε ένα Q1 και χρησιμοποιήστε τα παρεχόμενα μπουμπούκια και θα μπορούσατε επίσης να έχετε αγοράσει ένα φθηνότερο, κατώτερο παίκτη.

Συνδέστε κάτι καλύτερο, όπως τα κανάλια Denon που χρησιμοποιώ για αναφορά, και είναι μια πολύ διαφορετική ιστορία. Ο ήχος δεν είναι τόσο επιθετικός, όσο η έξοδος από το Sony NWZ-639F, αλλά έχει μια υπέροχη στρογγυλή απόχρωση για αντιστάθμιση. Ακούστε το "LoveStoned" του Justin Timberlake και η Sony έχει το πλεονέκτημα για μπάσο και ορισμό, αλλά υπάρχει κάτι πολύ ζεστό και συνεκτικό σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η Samsung παραδίδει το κομμάτι και εξακολουθούν να υπάρχουν λεπτομέρειες εφεδρικός.

Παίξτε το "All I Need" του Radiohead και οι χαμηλές νότες μπάσων και τα παρασύροντα σχόλια φαίνεται να σας τυλίγουν σε μια ελαφρώς ανησυχητική κουβέρτα του ήχου, δίνοντας μόνο τη θέση τους στους ψηλότερους, σαν κουδούνι ήχους και τις χτυπητές χορδές πιάνου που έρχονται αργότερα καθώς τα ντραμς παίρνουν. Η Sony εξακολουθεί να έχει το πλεονέκτημα της σαφήνειας στο ακατάστατο τελικό τμήμα του τραγουδιού, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πολλά.

Ο τόνος της Samsung λειτουργεί επίσης καλά για άλλα μουσικά είδη. Το καθαρό πιάνο και τα ζεστά φωνητικά του άλμπουμ Tony Bennet / Bill Evans ακούγονται ιδιαίτερα καλά, με το Q1 που αποτυπώνει τον οικείο, μικρό τόνο του χώρου και την εξαιρετική χορδή που χαρακτηρίζει τον Evans παιχνίδι. Η παράσταση με το "Tristan and Isolde" του Wagner είναι εξίσου εντυπωσιακή. Όπου οι μικρότεροι παίκτες στρέφονται μεταξύ ομαδοποίησης κάθε οργάνου στο τμήμα χορδών μαζί ή επίλυσης τους ως υπερβολικά σκληρή ρακέτα, η Samsung διατηρεί τις πλούσιες υφές, ενώ εξακολουθεί να δίνει χώρο στα όργανα αναπνέω.

Το "Prelude to Act 3", λιγότερο συντριπτικό από το προκριματικό "Act 1", ακούγεται τόσο υπέροχο όσο πρόκειται να πάρει χωρίς ενισχυτή ακουστικών και ένα καλό σετ κατάλληλων, πλήρους μεγέθους τηλεφώνων. Και πάλι, θα μπορούσατε να πείτε ότι η έξοδος του Walkman είναι ελαφρώς ισχυρότερη στη δυναμική, αλλά η Samsung έχει έναν ελαφρώς πιο συνεκτικό συνολικό τόνο.

Ο ήχος του Q1 έχει και άλλα πράγματα. Συνήθως αποφεύγω τις βελτιώσεις ήχου, αλλά η δυναμική αναβάθμιση φαίνεται πραγματικά να αναπνέει λίγο επιπλέον ζωή σε οποιαδήποτε πιο εμφανώς συμπιεσμένα κομμάτια, ενώ Η λειτουργία βελτίωσης DNSe προσφέρει - για μία φορά - ορισμένες ακουστικές προεπιλογές EQ και αντήχησης και μια αυτόματη λειτουργία που κάνει αξιοπρεπή δουλειά επιλέγοντας το σωστό για το τρέχον πίστα.

Το καλύτερο από όλα είναι η υποστήριξη μορφής. Το Q1 υποστηρίζει MP3 και WMA όπως θα περίμενε κανείς, αλλά και το OGG Vorbis και την αγαπημένη μορφή χωρίς απώλειες όλων, FLAC. Στην αρχή δεν ήμουν σίγουρος ότι ο παίκτης έπαιζε FLAC. Η βιβλιογραφία της Samsung είναι λίγο ασαφής σχετικά με το εάν όλα τα Q1 που πωλούνται σε όλες τις περιοχές υποστηρίζουν τη μορφή και πότε αντιγράφοντας μερικά αρχεία FLAC, τα Windows έβγαλαν ένα βρώμικο μήνυμα που δηλώνει ότι τα αρχεία δεν θα αναπαράγονταν στο δικό μου συσκευή. Ευτυχώς, το Q1 ήξερε καλύτερα, και οι FLAC μου "Lost Souls" και "Out Love" του Outkast έπαιξαν πίσω χωρίς κανένα πρόβλημα.

Μπορείτε να πείτε τη διαφορά μεταξύ ενός αρχείου FLAC και του ισοδύναμου 320K MP3 στο Q1; Λοιπόν, με τα τηλέφωνα Denon μπορείτε - σχεδόν. Είναι πιο εύκολο να διαλέξετε τα αναδυόμενα επίπεδα ενορχήστρωσης στο "Firebird Suite" του Doves, ενώ υπάρχει μια παρουσία στην κιθάρα στο "The Man Who Told Everything" που η έκδοση MP3 δεν μπορεί αγώνας. Η ερώτηση είναι, θα παρατηρήσετε αυτή τη διαφορά αρκετά για να αντιγράψετε όλα τα αρχεία σας στο FLAC για την καθημερινή μετακίνηση. Εκτός αν θέλετε τα μισά τραγούδια ή λιγότερα στο PMP σας, πιθανώς όχι.

Αυτή είναι μια δύσκολη κλήση. Το YP-Q1 είναι ένας ισχυρός παίκτης - αναμφισβήτητα το ισχυρότερο της Samsung ακόμα - και στα 100 £ για την έκδοση 16 GB προσφέρει εξαιρετική σχέση ποιότητας / τιμής. Ως πρόγραμμα αναπαραγωγής βίντεο ή ως όχημα για την παρακολούθηση του υλικού iPlayer που έχετε κατεβάσει, είναι ισχυρότερος υποψήφιος είτε το Sony NWZ-639F είτε το iPod Nano (αν και η έλλειψη ενσωματωμένης υποστήριξης μορφής ενδέχεται να σας αλλάξει μυαλό).

Ωστόσο, εάν η μουσική ήταν η κύρια προτεραιότητά μου, θα εξακολουθούσα να επιλέγω να πληρώσω 15 £ επιπλέον, κάντε χωρίς υποστήριξη FLAC και λάβετε το πολύ καλύτερα ενσωματωμένα ακουστικά από τη Sony, ειδικά δεδομένου του μικρότερου παράγοντα μορφής και πιο εύχρηστα έλεγχοι. Για αυτόν τον λόγο, διατηρούμε μια πρόταση αυτήν τη φορά, αλλά εάν οι προτεραιότητές σας είναι διαφορετικές, δώστε στη Samsung μια οντισιόν.

"'Ετυμηγορία"'

Με εξαιρετική ποιότητα ήχου και εξαιρετικό σύνολο χαρακτηριστικών, είναι το καλύτερο πρόγραμμα αναπαραγωγής της Samsung ακόμα. Ωστόσο, ενώ η μεγαλύτερη οθόνη σημαίνει ότι η Samsung είναι ένα καλύτερο PMP για βίντεο, το Sony NWZ-639F έχει ένα ελαφρύ πλεονέκτημα όσον αφορά τον ήχο.