Intel Core 2 Duo 'Conroe' E6400, E6600, E6700, X6800 Αναθεώρηση

Χωρίς αμφιβολία, το Core 2 Duo ή το "Conroe", όπως είναι κωδικός, είναι ένα από τα πιο αναμενόμενα λανσάρισμα προϊόντων στην κοινότητα υλικού για αρκετό καιρό. Όλοι περίμεναν να δουν αν η Intel μπορεί να διεκδικήσει την κορώνα της απόδοσης και να ωθήσει κάτω από το χαλί την απογοήτευση που ήταν η αρχιτεκτονική του NetBurst. Η σειρά των προϊόντων Pentium 4 / NetBurst που κυκλοφόρησε η Intel είχε τόσα πολλά ελαττώματα που δεν θα ντρέψω την Intel με την καταχώρισή τους. Με απλά λόγια, το NetBurst δεν έφτασε ποτέ στο δυναμικό της Intel που πίστευε ότι ήταν ικανό. Ωστόσο, οικονομικά τα πήγε πολύ καλά, καθώς η Intel είναι απίστευτα καλή στο μάρκετινγκ, ενώ η AMD φαίνεται χαρούμενη να καθίσει ως αουτσάιντερ που περιμένει τους λάτρεις των υπολογιστών να κάνουν όλες τις διαφημίσεις τους για αυτό.

Σε αρκετές περιπτώσεις είχα την ευκαιρία να παίξω με το Pentium M σε μητρικές πλατφόρμες και ήταν η πιο κοντινή εμπειρία που δεν έχω δημιουργήσει ξανά τις ημέρες overclocking του Mendocino Celeron A Φυσικά, κοιτάω τον Conroe με αναμονή.

Το Conroe δεν μοιάζει με προηγούμενα προϊόντα Pentium 4. Στην πραγματικότητα, βασίζεται στο σχεδιασμό Core Duo για κινητά που από μόνο του βασίζεται στο Pentium M, το οποίο βασίζεται στην αρχιτεκτονική Pentium 3. Έτσι, η Intel έκανε πραγματικά μια στροφή.

Σε σύγκριση με το Pentium 4, το Core Duo (δεν πρέπει να συγχέεται με το Core 2 Duo) προσφέρει χαμηλή κατανάλωση ενέργειας, χαμηλή θερμότητα απορριμμάτων και υψηλή απόδοση ανά ρολόι. Αυτό είναι σχεδόν ακριβώς αντίθετο από το Pentium 4 που χρησιμοποίησε τόσο μεγάλη ισχύ που έπρεπε να ήταν η προδιαγραφή ATX τροποποιήθηκε για να προσθέσει περισσότερες ράγες 12V και παρήγαγε τόση θερμότητα που συχνά γκάζιζε και έφτασε σχεδόν στα 4GHz αδύνατο. Όχι μόνο αυτό, αλλά το ρολόι για την απόδοση του ρολογιού δεν ήταν αστρικό - εξ ου και η ανάγκη για υψηλότερες ταχύτητες ρολογιού. Η προκύπτουσα διαφορά μεταξύ των AMD και της ταχύτητας ρολογιού της Intel ήταν ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους η AMD εισήγαγε βαθμολογίες PR (π.χ. 5000+), έτσι ώστε οι καταναλωτές να μην αισθάνονται ότι έπαιρναν μια πρώτη προσφορά.

Το Core 2 Duo είναι η επόμενη γενιά από το Core Duo. Παρόλο που δοκιμάσαμε την έκδοση επιτραπέζιου "Conroe" του επεξεργαστή Core 2 Duo εδώ σήμερα, θα υπάρχει μια έκδοση για κινητές συσκευές με την ονομασία "Merom". Παρόλο που αυτό θα είναι αρχιτεκτονικά πανομοιότυπο, θα έχει καλύτερη τεχνολογία εξοικονόμησης ενέργειας για παρατεταμένη διάρκεια ζωής της μπαταρίας.

Το μεγαλύτερο σημείο πώλησης της AMD ήταν ο ελεγκτής μνήμης. Αυτό είχε πολλές επιπτώσεις στα εφέ (όπως σχεδόν ίδια απόδοση από τη μητρική πλακέτα στη μητρική πλακέτα), αλλά το κύριο αποτέλεσμα είναι μια τεράστια μείωση του λανθάνοντος χρόνου της μνήμης, καθώς η επικοινωνία δεν περνά πλέον μέσω του Βορρά γέφυρα. Αυτό, σε συνδυασμό με το HyperTransport μείωσε τη συμφόρηση του μπροστινού πλευρικού λεωφορείου. Η απόδοση της μνήμης επηρεάζει σημαντικά την απόδοση του συστήματος, έτσι οι επεξεργαστές της Intel υπέφεραν πολύ σε αυτόν τον τομέα.

Η λύση της Intel σε αυτό είναι αρκετές μικρές βελτιώσεις στην αρχιτεκτονική Core προκειμένου να μειωθεί αυτή η καθυστέρηση μνήμης και να αυξηθεί η συνολική απόδοση του συστήματος. Οι περισσότερες από αυτές τις βελτιστοποιήσεις είναι πολύ μικρές, αλλά μαζί προσθέτουν πάνω από το άθροισμα των μερών τους. Ειλικρινά, ο τρόπος με τον οποίο η Intel έχει βελτιώσει τόσο πολύ την αρχιτεκτονική τους είναι σε μεγάλο βαθμό άσχετη - τα στοιχεία απόδοσης μας λένε όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε.

Πιθανώς η μεγαλύτερη βελτίωση είναι ένας πρόσθετος αγωγός. Όπου το Core Duo μπορεί να ολοκληρώσει τρεις οδηγίες ανά κύκλο, το Core 2 Duo μπορεί τώρα να ολοκληρώσει τέσσερις από τις οποίες μια προφανής αύξηση της επεξεργασίας ισχύος και αποδοτικότητας.

Για τη μείωση των σημείων συμφόρησης, το μπροστινό πλευρικό λεωφορείο έχει αυξηθεί στα 1.066MHz από τα 800Mhz που όλα εκτός από μερικά Extreme Edition επεξεργαστές που χρησιμοποιούνται. Αυτή είναι σε βασική συχνότητα 266MHz, αντλείται τετραπλή.

Εάν δεν ήταν εντελώς προφανές, το τμήμα "Duo" του ονόματος υποδηλώνει ότι πρόκειται για επεξεργαστές διπλού πυρήνα. Σε αντίθεση με τους προηγούμενους επεξεργαστές Pentium D, αυτοί χρησιμοποιούν μια κοινόχρηστη προσωρινή μνήμη επιπέδου 2 (2MB ή 4MB ανάλογα με τον επεξεργαστή). Αυτό μπορεί να εκχωρηθεί δυναμικά ανάλογα με την εργασία που εκτελείται. Για παράδειγμα, εάν εκτελείτε μια εφαρμογή που δεν είναι πολλαπλών νημάτων (δηλ. Δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί έναν δεύτερο πυρήνα), τότε ο πρωτεύων πυρήνας θα έχει το πλήρες cache επιπέδου 2 4MB. Η κατοχή περισσότερης προσωρινής μνήμης επιπέδου 2 σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν λιγότερα αιτήματα στη μνήμη του συστήματος - μία από τις μεγαλύτερες αιτίες λανθάνουσας κατάστασης.

Σε αντίθεση με το Core Duo, το οποίο είναι συσκευασμένο για το Socket 479 (όπως και το μελλοντικό Merom), το Core 2 Duo είναι συσκευασμένο για την υποδοχή LGA775 που χρησιμοποιείται από την τρέχουσα γενιά Pentium 4 / D. Σχεδιάστηκε από τα έξοδα για να μειωθεί η αντικατάσταση κάνοντας εύκολη την αναβάθμιση. Αυτή η συμβατότητα με την υποδοχή σήμαινε επίσης πολλές μητρικές που είναι ήδη διαθέσιμες στην αγορά κατά την ημερομηνία κυκλοφορίας. Παρακάτω, μπορείτε να δείτε το Core 2 Duo και το Pentium D στην κορυφή που μοιάζουν τόσο πολύ που δεν είμαι καν σίγουρος ποιο είναι.

Στο κάτω μέρος υπάρχει Socket 478 στα αριστερά με Pentium 4 και Socket 479 στα δεξιά, με Pentium M. Παρατηρήστε πόσο παρόμοιο είναι το Pentium M με το πολύ παλαιότερο Pentium 3 με τον σχεδιασμό χωρίς καπάκι.

Εάν δεν έχετε αντιμετωπίσει το LGA775 στο παρελθόν, θα παρατηρήσετε παραπάνω ότι οι πείροι έχουν αφαιρεθεί και έχουν τοποθετηθεί στη μητρική πλακέτα. Αυτά είναι πολύ πιο ευαίσθητα στο να σπρώχνονται από τα παραδοσιακά καρφίτσες στο πίσω μέρος μιας CPU, όπως ανακάλυψα πρόσφατα στην ατυχία μου.

Η Intel προφανώς έβαλε πολλή δουλειά στη μείωση του λανθάνοντος χρόνου της μνήμης, ενώ η AMD έκανε την πολύ απλούστερη (και κατά τη γνώμη μου πιο κομψή) προσέγγιση απλώς να θέσει το χειριστήριο μνήμης στη μήτρα. Εάν η Intel θα μπορούσε να κατηγορηθεί για κάτι, θα ήταν υπερ-μηχανικής.

Θεωρητικά, το Core 2 Duo πρέπει να λειτουργεί σε οποιαδήποτε μητρική πλακέτα chipset 945/955/975. "" Εάν "" αυτό το σχέδιο είχε εκτελεστεί ομαλά, τότε η υπερ-μηχανική της Intel θα μπορούσε να συγχωρεθεί, καθώς μια φορά η Intel ήθελε να διασφαλίσει ότι δεν είμαστε αναγκασμένοι να βγάλουμε έξω για νέο κιτ (σοκ τρόμου!).

Δυστυχώς, όπως με πολλά πράγματα, δεν λειτούργησε τόσο καλά όσο είχε προγραμματιστεί. Πολλές μητρικές κάρτες LGA775 είναι και δεν θα είναι ποτέ συμβατές με το Conroe. Οι περισσότεροι θα χρειαστούν ενημέρωση του BIOS. Αυτό ακούγεται αρκετά απλό, αλλά εάν αγοράσετε μια πλακέτα από έναν μεταπωλητή που δεν διαθέτει πρόσφατο BIOS (ίσως παλαιότερο απόθεμα), θα χρειαστείτε έναν δεύτερο επεξεργαστή πριν από το Conroe για να μπορέσετε να ενημερώσετε το BIOS. Ωστόσο, το καλύτερο παράδειγμα αυτής της βλάβης είναι το γεγονός ότι ακόμη και η μητρική πλακέτα 975 της Intel δεν θα το κάνει να συνεργαστείτε με τον Conroe (εκτός εάν είστε διατεθειμένοι να κάνετε κάποια συγκόλληση) και μια νέα αναθεώρηση έπρεπε να γίνει εκδόθηκε.

Παρόλο που οι προθέσεις της Intel είναι ευγενείς, είναι ατυχές να το δούμε αυτό - τόσο για τον καταναλωτή όσο και για την Intel. Αλλά δεν το αναφέρομαι απλώς για να διασκεδάζω στην προσπάθεια της Intel, αλλά ως προειδοποίηση να είσαι διπλά προσεκτικός κατά την επιλογή μιας μητρικής πλακέτας.

Εφοδιαστήκαμε τους επεξεργαστές E6400, E6600, E6700 και X6800. Το E6400 λειτουργεί στα 2,13GHz με μόνο 2MB επίπεδο 2 cache, ενώ τα αδέρφια 4MB λειτουργούν στα 2,4GHz, 2,66GHz και 2,93GHz αντίστοιχα. Το X6800 ή το Core 2 Extreme είναι αρχιτεκτονικά πανομοιότυπο με τα προϊόντα Core 2 Duo, εκτός από την υψηλότερη συχνότητα και ξεκλειδωμένο πολλαπλασιαστή για ευκολότερο overclocking. Φυσικά, θα πληρώσετε ένα ασφάλιστρο για ένα τέτοιο προϊόν.

Για σύγκριση, έχουμε αγοράσει σε Pentium 4 670 (1 x 3,8GHz, 1 x 2MB), σε Pentium 4 Extreme Edition 955 (2 x 3,46GHz, 2 x 2MB), Core Duo T2600 (2 x 2.16GHz, 1 x 2MB), Athlon 64 5000+ (2 x 2.6GHz, 2 x 512KB), Athlon 64 FX-62 (2 x 2.8GHz, 2 x 1MB). Και μόνο για διασκέδαση, έχω υπερβεί το FX-62 στα 2,92GHz, για σύγκριση από ρολόι σε ρολόι με το X6800.

Όλος ο εξοπλισμός διατηρήθηκε ο ίδιος, συμπεριλαμβανομένων των 2 GB μνήμης 4-4-4-12 800MHz Corsair CM2X1024-6400C4 και του σκληρού δίσκου Seagate Barracuda ST340083A8.

Για να δοκιμάσω αυτά τα προϊόντα, ήθελα μια ποικιλία διαφορετικών δοκιμών όσο το δυνατόν περισσότερο. Το τρισδιάστατο τμήμα των δοκιμών ήταν απλό, απλώς λαμβάνοντας μια τροποποιημένη έκδοση της σουίτας δοκιμών γραφικών 3D. Χρησιμοποιώντας ATI X1900 XTX και τους πιο πρόσφατους οδηγούς Catalyst 6.6 δοκιμάσαμε το Call of Duty 2, το Counter-Strike: Source, το Quake 4 και το Battlefield 2. Αυτά δοκιμάστηκαν στα 1.024 x 768 με 0x FSAA και 0x AF και 1.600 x 1.200 με 4x FSAA και 8x AF χρησιμοποιώντας εντατικές χρονικές επιδείξεις. Η χαμηλότερη ρύθμιση μάς δίνει μια δοκιμασία με περιορισμό της CPU, η οποία είναι ένας καλός δείκτης της δυνατότητας CPU να παρέχει πληροφορίες στην κάρτα γραφικών. Η υψηλότερη ρύθμιση είναι μια πολύ πιο ρεαλιστική ρύθμιση, η οποία πιθανότατα θα είναι περιορισμένη στην κάρτα γραφικών. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις τρισδιάστατες δοκιμές μας, ρίξτε μια ματιά σε μερικές από τις δικές μας πρόσφατες κριτικές γραφικών.

Για το 2D τμήμα, αυτοματοποίησα πολλές καθημερινές εργασίες τόσο σε ένα περιβάλλον εργασίας όσο και σε περιβάλλον πολλαπλών εργασιών για να προσομοιώσω τη γενική χρήση όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα ήθελα να δώσω μια γρήγορη σύνδεση στο λογισμικό ανοιχτού κώδικα AutoHotKey το οποίο βρήκα ανεκτίμητο κατά την κωδικοποίηση ορισμένων τμημάτων του σεναρίου μου. Εάν ενδιαφέρεστε για μακροεντολές, scripting ή αυτοματισμούς, σας συμβουλεύουμε να το ελέγξετε. Υποστηρίξτε την κοινότητα ανοιχτού κώδικα! ("Spode - είσαι geek... Ed")

Το πρώτο μέρος των δοκιμών χρησιμοποιεί Στοιχεία Photoshop, όπου μια επιλογή 382 φωτογραφιών 6 megapixel συνολικού μεγέθους 610MB πέρασε από τον επεξεργαστή πολλαπλών αρχείων. Το Photoshop πραγματοποίησε όλες τις γρήγορες επιδιορθώσεις (Auto Levels, Auto Contrast, Auto Color, Sharpen), άλλαξε το μέγεθος της εικόνας σε πλάτος 640 εικονοστοιχείων διατηρώντας παράλληλα τις αναλογίες και στη συνέχεια εξάγονται σε ξεχωριστό φάκελο ως υψηλή ποιότητα JPEG.

Το δεύτερο μέρος της δοκιμής είναι κωδικοποίηση βίντεο χρησιμοποιώντας το VirtualDub-MPEG. Πήραμε ένα τμήμα 15 λεπτών του "Doctor Who" που εγγράφηκε στο MPEG2 χρησιμοποιώντας μια κάρτα PC DVB-T. Χρησιμοποιώντας το 1.2 Koepi compile του xVid που έχει υποστήριξη SMP και τον κωδικοποιητή LAME MP3, κάναμε κωδικοποίηση δύο περάσεων σε μέγεθος αρχείου προορισμού 100MB. Το VirtualDub επίσης απενεργοποίησε και άλλαξε το μέγεθος του βίντεο.

Το τρίτο τμήμα των δοκιμών έχει τέσσερις υπο-δοκιμές που βασίζονται στο δημοφιλές βοηθητικό πρόγραμμα συμπίεσης αρχείων WinRar. Το πρώτο τεστ κωδικοποιεί το 282MB τμήμα του "Doctor Who" με την υψηλότερη ποιότητα συμπίεσης και κρυπτογράφησης κωδικού πρόσβασης. Αυτό στη συνέχεια αποσυμπιέζεται και αποκρυπτογραφείται. Τέλος, επαναλαμβάνονται οι ίδιες διαδικασίες, αλλά με την επιλογή μας 382 φωτογραφιών.

Η τέταρτη ενότητα της δοκιμής περιλαμβάνει κωδικοποίηση ήχου χρησιμοποιώντας τον αυτόνομο κωδικοποιητή MP3 Lame. Και οι δύο συμπιέζουμε και αποσυμπιέζουμε ολόκληρο το άλμπουμ "Music" της Madonna, χρησιμοποιώντας έναν υψηλής ποιότητας μεταβλητό ρυθμό bit. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας τη μεταγλωττισμένη Microsoft και την Intel έκδοση του κωδικοποιητή για να διατηρούνται τα πράγματα δίκαια κατά τη σύγκριση πλατφορμών.

Μετά την αποσυμπίεση του σκληρού δίσκου και την επανεκκίνηση, συνεχίζουμε τις δοκιμές πολλαπλών εργασιών που χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό των παραπάνω δοκιμών. Η πρώτη δοκιμή εκτελεί κωδικοποίηση VirtualDub στο παρασκήνιο, με το Photoshop Elements στο προσκήνιο. Η κωδικοποίηση VirtualDub διαρκεί περίπου δύο φορές περισσότερο από το Photoshop Elements, οπότε για το τελευταίο μισό της κωδικοποίησης δεν υπάρχει άλλο φορτίο στο σύστημα. Αυτό θα μπορούσε να παρακάμψει τα αποτελέσματα, οπότε χρειάζεται μόνο ο χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση του Photoshop.

Η δεύτερη δοκιμή είναι όλες οι δοκιμές συμπίεσης ήχου / αποσυμπίεσης που εκτελούνται παράλληλα με τη συμπίεση / κρυπτογράφηση αρχείων - αποσυμπίεση / αποκρυπτογράφηση. Ο αναφερόμενος χρόνος είναι ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για την πραγματοποίηση και των οκτώ δοκιμών.

Η τελική δοκιμή είναι το Photoshop Elements με συμπίεση ή αποσυμπίεση ήχου που εκτελείται στο παρασκήνιο. Ο χρόνος που αναφέρεται είναι ο συνολικός χρόνος που απαιτείται για την ολοκλήρωση κάθε δοκιμής.

Όλες οι βαθμολογίες μας αναφέρονται σε δευτερόλεπτα, γεγονός που καθιστά πολύ εύκολο να δούμε τον πραγματικό αντίκτυπο μιας CPU σε σχέση με την άλλη.

Πρώτα πάνω, είναι το Core 2 Duo E6400 έναντι του Core Duo T2600. Και οι δύο έχουν κοινόχρηστη μνήμη cache επιπέδου 2MB και λειτουργούν σε πολύ στενές ταχύτητες ρολογιού (2,13GHz και 2,16GHz). Η μόνη σημαντική διαφορά είναι ότι το T2600 λειτουργεί σε DDR2 667 αντί για 800MHz.

Αυτή η δοκιμή απεικονίζει πραγματικά πόση βελτίωση έχει γίνει στον σχεδιασμό Core, προτού προστεθεί επιπλέον επιπλέον cache. Στο Photoshop Elements, παρατηρείται σημαντική βελτίωση 62 δευτερολέπτων ή 12%. Παρόμοιες βελτιώσεις παρατηρήθηκαν σε άλλους τομείς, συμπεριλαμβανομένης μιας βελτίωσης 24% κατά τη συμπίεση ενός μεγάλου αρχείου και ενός τεράστιου 21% για την κωδικοποίηση βίντεο. Συνολικά, κατά μέσο όρο η βελτίωση της απόδοσης 12%.

Στα τυχερά παιχνίδια, η κατάσταση δεν ήταν η ίδια, με το Core Duo να έχει καλύτερη απόδοση από το E6400 στο Call of Duty 2. Αυτή η νίκη ήταν σύντομη, με κάθε άλλο παιχνίδι να τρέχει γρηγορότερα στο E6400. Ωστόσο, όταν εκτελέσατε την υψηλότερη ρύθμιση 1.600 x 1.200, ήταν ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι ο περιορισμός της κάρτας γραφικών δεν προκάλεσε διακριτή διαφορά στην απόδοση.

Μια καλύτερη σύγκριση για τα επιτραπέζια μέρη, θα ήταν έναντι των προηγούμενων επεξεργαστών NetBurst. Αυτό είναι όπου η μεγαλύτερη διαφορά είναι αισθητή καθώς είναι η πιο αργή σε κάθε επεξεργαστή που βρίσκεται σε δοκιμή. Ακόμη και ο προϋπολογισμός E6400 κέρδισε την προηγούμενη ~ £ 700 955 Extreme Edition σε όλα εκτός από το Call of Duty 2. Αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες από αυτό, πηγαίνετε και δείτε τα αποτελέσματα για εσάς - αλλά όλα απλώς σκουπίζουν το πάτωμα με το Netburst.

Η επόμενη ερώτηση είναι πώς συγκρίνεται το Conroe με την αρχιτεκτονική Athlon 64; Για αυτό, χρησιμοποίησα το overclocked Athlon FX-62 στα 2,92GHz για να ταιριάξω (σχεδόν) τη συχνότητα του X6800. Στην πραγματικότητα, το FX-62 αποκτά ένα άδικο πλεονέκτημα καθώς το overclocking έχει ελαφρώς ταχύτερη συχνότητα μνήμης. Είναι διπλά άδικο, καθώς ένα Athlon με βαθμολογία άνω των 2,8GHz δεν είναι ακόμη διαθέσιμο.

Ευτυχώς για την AMD, η διαφορά δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο η διαφημιστική εκστρατεία μας οδήγησε να πιστέψουμε. Κατά μέσο όρο, το X6800 είναι 18% ταχύτερο. Μην με παρεξηγείτε - αυτό εξακολουθεί να είναι ένα καλό κομμάτι. Μια περιοχή όπου η Intel είχε σαφές προβάδισμα ήταν με κωδικοποίηση ήχου όπου το X6800 ήταν όσο 40% ταχύτερο. Η κωδικοποίηση βίντεο ήταν επίσης 25% ταχύτερη στο τσιπ βασισμένο στο Conroe - αυτή είναι η διαφορά 239 δευτερολέπτων. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ήταν μόνο σε ένα κλιπ 15 λεπτών, υπάρχουν σημαντικές εξοικονομήσεις χρόνου για να γίνουν με μεγαλύτερα αρχεία. Αν σκεφτείτε ακόμη περισσότερο ένα πεδίο, εάν ασχολείστε με τις εκμεταλλεύσεις παραποίησης, αυτό θα μπορούσε πραγματικά να κάνει τη διαφορά στην παραγωγικότητα.

"'Ετυμηγορία"'

Όπως με όλα, δεν αφορά μόνο την τεχνολογία, αλλά είναι το τελικό προϊόν. Η αρχιτεκτονική Athlon 64 μπορεί να μην είναι τόσο πίσω όσο νομίζαμε - ρολόι για ρολόι. Ωστόσο, η ώθηση ενός Athlon 64 πέραν των 3GHz είναι επί του παρόντος μια δύσκολη εργασία και ακόμη και με μια μελλοντική πτώση να μειώνεται στα 65nm, δεν το βλέπω να κλιμακώνεται καθώς και το Core 2 Duo. Εάν ρίξετε μια προσεκτική ματιά στα αποτελέσματα αναφοράς μας, θα δείτε ότι τα 2.66GHz E6600 είναι ταχύτερα από ένα FX-62 σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις και κοστίζει περίπου το ένα τρίτο της τιμής. Τα πράγματα δεν φαίνονται καθόλου καλά για την AMD αν το κορυφαίο προϊόν της δεν αντέχει σε ένα μεσαίο εύρος.

Η Intel έχει ήδη αποδείξει τεχνολογία τετραπύρηνου πυρήνα και έχει τη δυνατότητα να ωθεί τις ταχύτητες ρολογιού στα 3,46GHz και πάνω - ακόμη και με τα τρέχοντα βήματα όπως ανακάλυψα. Έτσι, το μέλλον φαίνεται πολύ δυνατό για την Intel.

Το Conroe / Core 2 Duo είναι η μοναδική πιο σημαντική κυκλοφορία στην επιφάνεια εργασίας εδώ και χρόνια. Είναι ένα πραγματικά εξαιρετικό προϊόν που προσφέρει εξαιρετική σχέση ποιότητας τιμής, δροσερό τρέξιμο και χαμηλό θόρυβο. Κρίνοντας από την προ-αγορά τιμολόγηση στις Overclockers, το E6600 ψάχνει να είναι το chip επιλογής αυτή τη στιγμή και θα πρέπει να είναι ψηλό στη λίστα επιθυμιών σας.