The Bard's Tale IV: Barrows Deep Review

Αν με ρωτούσατε πριν από μια δεκαετία ποιος περιμένει περισσότερο από λίγα χρόνια σε μια συνέχεια του βιντεοπαιχνιδιού, ίσως να σηκώθηκα. Τώρα, παλαιότερος και σοφότερος, και σκληρυμένος από τις εμπειρίες μου, ξέρω ότι μια δεκαετία δεν είναι τίποτα.

Οι θαυμαστές του The Bard's Tale περίμεναν ένα επιβλητικό 30 χρόνια για μια συνέχεια της τελευταίας δόσης στο franchise, The Bard’s Tale III: Thief of Fate, και τώρα η InXile Entertainment απάντησε προσευχές.

Το InXile έχει γίνει εξειδικευμένος στην αναβίωση παλαιών αγαπημένων CRPG. Είτε πρόκειται για άμεσες συνέπειες για ένα franchise τυχερών παιχνιδιών όπως το Wastelands II ή για πνευματικούς διαδόχους όπως το Torment: Tides of Numenera, το στούντιο δημιουργεί σύγχρονες εκδόσεις κλασικών RPG, προσπαθώντας να διατηρήσει αυτό που τα έκανε τόσο ευχάριστα στην πρώτη θέση.

Το The Bard's Tale IV είναι ένας ανιχνευτής μπουντρούμι πρώτου προσώπου. Κάθε μέρος που εισάγετε είναι τοποθετημένο σε έναν περίπλοκο χάρτη που αποκαλύπτεται ενώ περπατάτε. Είναι πιθανό να χαθείτε, αλλά σχεδόν πάντα βρίσκετε κάτι όταν συμβαίνει αυτό, όπως θησαυρός ή νέα μονοπάτια και αναζητήσεις που θα ανακαλύψετε αργότερα.

Το κύριο σκηνικό του παιχνιδιού είναι η πόλη Skara Brae, η οποία έχει σχεδιαστεί σχεδόν σαν κόσμος κόμβου. Παρέχει πρόσβαση σε διάφορα μέρη του κύριου μπουντρούμι από διάφορα σημεία της πόλης.

Εκτός από αυτά τα σημεία πρόσβασης, διάφορα αντικείμενα - μαγικά ή απλά παλιά κλειδιά - μπορούν επίσης να ανοίξουν νέες διαδρομές. Ξεκλειδώνετε νέα περιβάλλοντα με πολύ οργανικό τρόπο, οπότε μόλις βρείτε ένα κλειδί ή μάθετε ένα ξόρκι για να απαλλαγείτε από ένα εμπόδιο, πιθανότατα γνωρίζετε ήδη πού να το χρησιμοποιήσετε. Εάν όχι, σύντομα και διακριτικά σεμινάρια σας δείχνουν πώς να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε ικανότητα χρειάζεστε για να προχωρήσετε.

Σχετιζομαι με: Τα καλύτερα παιχνίδια PC

Όπως υποδηλώνει το όνομα, το The Bard's Tale IV αφορά τα bards - την πιο αγαπημένη ή μισητή κατηγορία χαρακτήρων σε RPG στυλό και χαρτί, ανάλογα με το ποιος ρωτάτε. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι - απροσδόκητα - έχετε ένα πολύ μουσικό παιχνίδι στα χέρια σας.

Όχι μόνο το The Bard's Tale IV συνοδεύει ένα υπέροχο λαϊκό ηχητικό κομμάτι, πολλά τραγούδια NPC. Η χρήση τραγουδιών είναι επίσης ένας βιώσιμος μηχανικός παιχνιδιών. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα μάθετε διαφορετικά τραγούδια που σας βοηθούν να λύσετε παζλ μετακινώντας αντικείμενα, επαναφέροντάς τα ή καταστρέφοντάς τα, ακόμη και κάνοντας το κρυφό ορατό.

Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμία δοκιμή και σφάλμα κατά τη χρήση ενός τραγουδιού. Αν μόλις μάθατε ένα νέο τραγούδι, το κομμάτι του μπουντρούμι στο οποίο θα συμμετάσχετε θα είναι το μόνο που το χρησιμοποιείτε, δίνοντάς σας πολύχρωμα ρούνους για να τραγουδήσετε για να ενεργοποιήσετε κάτι.

Φυσικά, αντιμετωπίζετε επίσης εχθρούς στα ταξίδια σας. Μόλις σας εντοπίσουν, θα επιτεθούν αμέσως. Έτσι, ανάλογα με τη δύναμη του αντιπάλου σας - ορατό από ένα έγχρωμο εικονίδιο πάνω από το κεφάλι του - είναι σημαντικό να λάβετε πρώτα τη σταγόνα για να αποφύγετε αμέσως την εξάλειψη.

Η μάχη με στρογγυλή βάση πραγματοποιείται σε διάταξη πλέγματος. Οι χαρακτήρες μπορούν να σταθούν μπροστά ή πίσω, και κάθε πλέγμα έχει αρκετές στήλες στις οποίες μπορείτε να μετακινηθείτε. Σε κάθε γύρο έχετε σταθερό αριθμό πόντων ευκαιρίας για να ξοδέψετε μεταξύ όλων των χαρακτήρων. Κάθε δράση έχει μια περίοδο ψύξης. ορισμένες επιθέσεις και buff απαιτούν πρώτα μια περίοδο φόρτισης.

Στην αρχή, είναι μια ωραία τακτική πρόκληση να αποφασίζετε για τις ενέργειές σας για κάθε στροφή. Συχνά πρέπει να σκέφτεστε μπροστά και να κάνετε την επιλογή μεταξύ επίθεσης και άμυνας, διαχειριστείτε έξυπνα τις περιόδους επαναφόρτισης μεταξύ των μελών του κόμματός σας.

Σχετιζομαι με: Ειδήσεις PS5

Δυστυχώς, αυτό το τακτικό στοιχείο τελειώνει τελείως όταν συνειδητοποιήσετε ότι οι εχθροί κάνουν πάντα τις ίδιες επιλογές. Μπορείτε να συναντήσετε τον ίδιο τύπο εχθρού δύο φορές στη σειρά και ποτέ δεν χρειάζεται να προσαρμόσετε καθόλου τη στρατηγική σας.

Επιπλέον, το The Bard's Tale IV περιορίζει τον αριθμό των ενεργειών που μπορείτε να εξοπλίσετε κάθε φορά σε τέσσερις, καθώς και την κίνηση και ένα αντικείμενο. Αντί να είναι μια τακτική πρόκληση, οδηγεί απλά σε ένα κυνήγι για έναν καλό συνδυασμό δεξιοτήτων, τον οποίο στη συνέχεια δεν θα χρειαστεί να αλλάξετε για ώρες, αν ποτέ.

Είναι κρίμα γιατί το σύστημα μάχης με βάση το πλέγμα και αυτός ο βασικός βρόχος συλλογής εργαλείων - ξέρετε, ανιχνεύουμε μπουντρούμια, είναι ικανοποιητικό και είναι μια θέση που δεν γεμίζουν από άλλα παιχνίδια αυτή τη στιγμή. Είναι κρίμα που η βασική εμπειρία στην πραγματικότητα παιχνίδι το παιχνίδι δεν λειτουργεί. Είναι συχνά απογοητευτικό και αισθάνεται ρηχό.

Το The Bard's Tale δεν είναι ένα όμορφο παιχνίδι από οποιαδήποτε έκταση της φαντασίας. Ενώ μιλάμε, οι χαρακτήρες ανοίγουν και κλείνουν το στόμα τους αόριστα - αν το θυμούνται και οποιοδήποτε μπουντρούμι που δεν είναι φτιαγμένο από γκρίζα πέτρα από το get-go θα μετατραπεί σε γκρίζα πέτρα όσο πιο μακριά κινείτε τα διάφορα διάδρομοι Αυτό θα μπορούσε να είναι μια συνειδητή ανατροπή στους διαδρόμους των παλαιών ανιχνευτών μπουντρούμι, αλλά σε ένα σύγχρονο παιχνίδι λίγο παραλλαγή δεν θα πάει στραβά. Υπάρχουν αρκετοί αόρατοι τοίχοι στο παιχνίδι, και μερικοί από αυτούς θα τρεμοπαίζουν καθώς κοιτάζετε πάνω τους.

Εκτός από τους διαδρόμους, υπάρχουν πολλές αποφάσεις σχεδιασμού που είχαν νόημα το 1980, αλλά αυτό χρησιμεύει μόνο για να απογοητεύσει τώρα.

Τα μπουντρούμια έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να μπορείτε είτε να τα πλοηγηθείτε ελεύθερα είτε να ενεργοποιήσετε το παλιό στυλ κίνησης που σας έκανε να γυρίσετε τον χαρακτήρα σας σε οποιαδήποτε δεδομένη κατεύθυνση κατά 90 μοίρες. Αυτή είναι μια διασκεδαστική ιδέα, αλλά το The Bard's Tale IV είναι ένας εφιάλτης αποκοπής. Όπου κι αν στρίψετε, είστε υποχρεωμένοι να κολλήσετε στα μικρότερα πράγματα - όπως η άκρη ενός τοίχου ακριβώς έξω από το όραμά σας.

Πρέπει επίσης να σταθείτε ακριβώς μπροστά από τα αντικείμενα με τη σωστή γωνία, έτσι ώστε η προτροπή για ένα εμφανίζεται η ενέργεια ή παίζετε με την αόριστη αναλογία κλεισίματος, αλλά όχι πολύ κοντά μέχρι να σταματήσει η προτροπή τρεμοπαίζει.

Σχετιζομαι με: Τα καλύτερα παιχνίδια εναλλαγής

Το Bard's Tale IV χρησιμοποιεί επίσης σημεία αποθήκευσης αντί για λειτουργία αυτόματης αποθήκευσης. Τα περισσότερα σημεία αποθήκευσης μπορείτε να αποφασίσετε εάν θα αποθηκεύσετε ή θα καταστρέψετε το σημείο αποθήκευσης μόνιμα για μια ώθηση XP. Σαν να περιορίζετε τους χρόνους δεξιοτήτων σας, αυτό σημαίνει πρόκληση. Ωστόσο, εάν εφαρμόσετε μια τέτοια δυνατότητα το 2018, καλύτερα να βεβαιωθείτε ότι το παιχνίδι σας δεν συντρίβεται τυχαία, ένα πρόβλημα που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της δοκιμής.

Τέλος, η ιστορία στο The Bard's Tale IV είναι σε μεγάλο βαθμό αμελητέα. Ανακαλύπτετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε ακριβώς στην ακολουθία εισαγωγής πριν από το παιχνίδι: οι κακοί θεοί φυλακίστηκαν σε μια σφαίρα από την οποία το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι οι ευπαθείς άνθρωποι που προσπαθούν να τους απελευθερώσουν. Έχετε σταματήσει αυτά τα άτομα τρεις φορές πριν, κάντε το ξανά. Αυτό είναι κυριολεκτικά αυτό που λέει το παιχνίδι.

Από τότε και στο εξής, κάθε σημείο είναι απόλυτα διαφανές χάρη στη συνήθεια του The Bard's Tale IV ακούσια spoilers - αν κάποιος στο πάρτι σας λέει, "Ελπίζω ότι δεν θα είμαστε πολύ αργά", τότε περιμένετε να είμαι αργοπορημένος.

Οι χαρακτήρες στερούνται εντελώς προσωπικότητας και ενώ υπάρχει σαφώς πολλή προσπάθεια στη φωνή που ενεργεί, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης πραγματικών ανθρώπων της Σκωτίας για χαρακτήρες με σκωτσέζικες πινελιές (που σε αυτόν τον κόσμο είναι σχεδόν όλοι), η ποιότητα του ποικίλλει τόσο άγρια ​​που ακόμη και η πιο εγκάρδια σκηνή γίνεται κωμικός.

Ετυμηγορία

Χωρίς τα σφάλματα, το The Bard's Tale IV είναι εντάξει στην καλύτερη περίπτωση. Με αυτούς, ίσως είναι καλύτερο να διατηρήσετε τη νοσταλγία σας και να παίξετε το HD remaster του The Bard's Tale I to III. Πολλά σφάλματα ξεκαθαρίστηκαν ανάμεσα σε εμάς να παίρνουμε κώδικα για το παιχνίδι και την έκδοση κριτικής, ωστόσο όπως ισχύει Η έκδοση που παίζουμε αυτήν τη στιγμή εξακολουθεί να έχει πολλά τεχνικά εμπόδια και είναι μια μέτρια εμπειρία ακόμα και όταν εκτελείται ομαλά. Θα μπορούσε να είναι καλύτερο, αλλά είναι δύσκολο να το προτείνουμε στην τρέχουσα κατάστασή του, ακόμη και σε σκληρούς θαυμαστές.