Κοιτάξτε πίσω με θυμό; The TV Tech Review of 2010 Review
Ετυμηγορία
Αυτό μας εκνεύρισε, γιατί αν υπάρχει κάτι που μισούμε είναι η «τάση» για τους σχολιαστές της βιομηχανίας/τους ιστότοπους AV να είναι άθλιοι κυνικοί όλη την ώρα. Εμείς στις TrustedReviews δεν κάνουμε καμία αμφιβολία για το γεγονός ότι αγαπάμε την τεχνολογία και είμαστε απεριόριστα ενθουσιασμένοι από αυτήν.
Ωστόσο, εξετάζοντας την τηλεόραση του 2010 και την τεχνολογία προβολών στο σύνολό της, μας φάνηκε ότι για μια φορά, ίσως ο κόσμος των AV είχε καινοτομήσει πάρα πολύ. Ένιωσα σαν οι τηλεοπτικές μάρκες να είχαν προσπαθήσει να παρουσιάσουν τόσα πολλά νέα πράγματα, ώστε να καταλήξουν να βρουν κάτι από αυτά.
Perhaps ίσως ένας καλύτερος τρόπος για να το δούμε θα ήταν να πούμε ότι κάποιες από τις καινοτομίες ήταν λίγο βιαστικές, σαν να επιθυμούσα να ανταγωνιστώ ένα από τα πιο σκληρά οικονομικά χρόνια στη σύγχρονη μνήμη οδήγησε σε μια απελπιστική χρέωση για να σπεύσει τα πράγματα στην αγορά ακόμη και όταν δεν είναι αρκετά έτοιμος.
Στην πραγματικότητα, σε προβληματισμό εμείς και άλλοι δημοσιογράφοι πρέπει να επωμιστούμε ένα μικρό φταίξιμο για αυτό, όπως πάντα ο πρώτος που σκανδαλίζει αν βρούμε μια συγκεκριμένη τηλεόραση να στερείται μια καυτή νέα λειτουργία, τροφοδοτώντας έτσι τη βιομηχανία παράνοια.
Όχι ότι υπάρχει κάποιο σημείο να νιώθουμε ένοχοι για αυτό, όμως. Είναι πραγματικά μόνο μια παρενέργεια του γελοία γρήγορου ρυθμού του σημερινού κόσμου που οδηγείται στο Διαδίκτυο. Συνεπώς, σύμφωνα με αυτό το ήθος, ας αφήσουμε το ποντίφι στην άκρη τώρα και ας ασχοληθούμε με το θέμα ξαναζώντας τα υψηλά και τα χαμηλά σε αυτό που πιστεύουμε ότι θα θεωρηθεί μια πραγματική χρονιά καθοριστικής σημασίας στο AV τεχνολογία.
Όσον αφορά εμάς, το 2010 διακρίθηκε από το να έχει τουλάχιστον τέσσερις μεγάλες ξεχωριστές γραμμές τεχνολογικής καινοτομίας: διαδικτυακά τηλεοπτικά συστήματα, Freeview HD και οπίσθιο φωτισμό LED και 3D.
Προφανώς, δύο από αυτές τις «καινοτομίες», τα διαδικτυακά συστήματα τηλεόρασης και ο φωτισμός LED, δεν έκαναν το πρώτο τους ντεμπούτο το 2010. Αλλά το 2010 ήταν, κρίσιμα, η χρονιά που και οι δύο έγιναν mainstream, από την ακριβή τεχνολογία premium που βρέθηκε μόνο σε ένα μια χούφτα ναυαρχίδες τηλεοράσεων-ή μισοσχηματισμένες «μύτες»-σε πλήρως διαμορφωμένες, κυρίαρχες τεχνολογίες σε προσιτές τιμές τιμές.
Ας επικεντρωθούμε πρώτα στην πιο εντυπωσιακή, δυνητικά πιο επαναστατική και σίγουρα πιο έντονη καινοτομία: το 3D.
Παρόλο που το 3D εμφανιζόταν τακτικά σε εκθέσεις τεχνολογίας για χρόνια, μόλις το 2010 εξερράγη ξαφνικά - κυρίως λόγω ενός συστήματος αναπτύσσεται που επέτρεψε την παράδοση 3D με ανάλυση Full HD και όχι με πολύ μειωμένη ανάλυση όπως ίσχυε προηγουμένως.
Αυτό το σύστημα περιλαμβάνει την παράδοση εναλλακτικών καρέ εικόνων Full HD σε κάθε μάτι, αντί να παρουσιάζει ταυτόχρονα δύο «στερεοσκοπικές» εικόνες στην οθόνη. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η προσέγγιση φέρνει ξαφνικά τρισδιάστατη κλωτσιά και ουρλιαχτά στον 21ο αιώνα, χάρη στις δυνατότητές της για πραγματικά εκπληκτικά και καθηλωτικά αποτελέσματα.
Ναι, μας αρέσει πραγματικά το 3D. Όταν γίνει σωστά, μπορεί όχι μόνο να αυξήσει την εμβάπτισή σας σε ορισμένους τύπους υλικού προέλευσης, αλλά μπορεί πραγματικά να ενισχύσει την εκτίμηση και την κατανόησή σας για αυτό που παρακολουθείτε. Ειδικά καθώς το νέο σύστημα HD 3D μπορεί να κάνει τους κόσμους των 3D να φαίνονται τόσο λεπτομερείς και ευκρινείς.
Το πρόβλημα για εμάς είναι ότι το τρισδιάστατο απλώς δεν «έγινε σωστά» σχεδόν καθ 'όλη τη διάρκεια του 2010.
Ένα πρόβλημα ήταν η ηλίθια κοντόφθαλμη απόφαση ορισμένων κινηματογραφιστών να απλώς μετα-master ταινίες γυρισμένες σε 2D σε 3D, αντί να τις γυρίσουν από την αρχή με τρισδιάστατο στο μυαλό τους. Τα αποτελέσματα-η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, για παράδειγμα, και ειδικά το Clash of the Titans-ήταν ως επί το πλείστον ένα άσχημο, αφύσικο ψευδο-τρισδιάστατο χάος.
Ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, όμως, ήταν το πλέον διαβόητο ζήτημα του crosstalk στην πρώτη γενιά τρισδιάστατων τηλεοράσεων. Κάθε τηλεόραση LCD που είδαμε να χρησιμοποιείται η τεχνολογία HD 3D εναλλακτικού πλαισίου υπέφερε σε κάποιο βαθμό με αυτό το ζήτημα, το οποίο βρίσκει κάποια αντικείμενα σε 3D εικόνες να υποφέρουν από διπλά φαντάσματα Αυτό σημαίνει ότι οι τρισδιάστατες εικόνες μπορούν να φαίνονται εκτός εστίασης και κάνουν την προβολή τρισδιάστατη κουραστική, καθώς τα μάτια σας προσπαθούν συνεχώς να εστιάζουν ξανά το φάντασμα. Για εμάς, αυτό είναι ένα πραγματικά σοβαρό πρόβλημα που υπονομεύει πολύ την ευχαρίστηση και την επιτυχία του 3D στο σπίτι και είναι κάτι που οι κατασκευαστές τηλεόρασης πρέπει να στρέψουν το κεφάλι τους για το 2011.
Ευτυχώς για το 3D, όμως, ενώ οι τηλεοράσεις LCD αγωνίζονταν με το 3D το 2010, τα μοντέλα πλάσματος έκαναν μια πολύ πιο πειστική γροθιά. Όλα τα μοντέλα πλάσματος που είδαμε υπέφεραν πολύ λιγότερο από τα μοντέλα LCD από τα μοντέλα LCD, με τα τρισδιάστατα πλάσματα της Panasonic να μην ταλαιπωρούνται καθόλου. Αυτό έκανε τον μεγαλύτερο σύμμαχο του πλάσματος 3D το 2010.
Υπήρξε, ωστόσο, ένα πρόβλημα, δηλαδή ότι οι τηλεοράσεις πλάσματος πάσχιζαν να προσφέρουν 3D με τόση ζωντάνια και πλούτο χρωμάτων, όπως οι οθόνες LCD τους. Έτσι, υπάρχουν ακόμα πολλά για να λειτουργήσουν οι μάρκες πλάσματος το 2011.
Άλλα θέματα που εμποδίζουν την ευρεία υιοθέτηση του 3D το 2010 ήταν το κόστος των απαραίτητων ενεργών γυαλιών κλείστρου που χρειάζεστε για το HD 3D (συνήθως £ 100 το καθένα), το γεγονός ότι πρέπει να φοράτε καθόλου γυαλιά, η premium τιμή πολλών τρισδιάστατων τηλεοράσεων και η ειλικρινά ηλίθια απόφαση να έχουν σχεδόν κάθε μία από τις πρώτες εκδόσεις 3D ταινιών Blu-ray διαθέσιμων μόνο ως αποκλειστικών «πακέτων» με διαφορετικές μάρκες 3D ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΕΙΔΗ.
Αναμφισβήτητα, η μεγαλύτερη ιστορία επιτυχίας για το 3D ήταν το κανάλι 3D του Sky. Ενώ αυτό δεν παίζει για πολλές ώρες ακόμα, είναι πολύ βαρύ και δεν παρέχει Full-HD 3D, μεγάλο μέρος του περιεχομένου του- πρωτότυπο και τρίτο μέρος - είναι τόσο εντυπωσιακά καλά τραβηγμένο όσο και εστιασμένο σε περιεχόμενο που επωφελείται πραγματικά από ένα 3D θεραπεία. Εμ, εκτός από βελάκια.
Μια δυνητικά ενδιαφέρουσα παράμετρος για την ανοχή του Sky σχετικά με το 3D είναι ότι κρατά ανοιχτό ένα μικρό παράθυρο ελπίδας παθητική τεχνολογία 3D - όπως στην, τεχνολογία 3D που τοποθετεί εικόνες δίπλα -δίπλα στην οθόνη ταυτόχρονα με μειωμένη ανάλυση. Το 2010 είδε μόνο ένα παθητικό σετ που απευθυνόταν σε σπίτια, LG 47LD950. Αλλά ενώ αυτό πάλευε με τις τρισδιάστατες ακτίνες Blu, ήταν πραγματικά πολύ φυσικό με τα τρισδιάστατα πλάνα του Sky και μπορεί να χρησιμοποιηθεί με απλά γυαλιά χωρίς ηλεκτρονικά που κοστίζουν φιστίκια. Επιπλέον, φυσικά, είναι η τεχνολογία 3D TV που προτιμάται για παμπ και κλαμπ που θέλουν να διοργανώσουν αθλητικές εκδηλώσεις Sky 3D. Έτσι, θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε αν γίνονται περαιτέρω προσπάθειες για να ωθήσουν τις παθητικές τρισδιάστατες τηλεοράσεις στα σπίτια το 2011.
Με το τρισδιάστατο συναρπαστικό, αλλά συχνά μας απογοητεύει στην πράξη, θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι ο μεγαλύτερος παίκτης που άλλαξε το 2010 ήταν στην πραγματικότητα κάτι πολύ πιο απλό: το Freeview HD.
Δουλεύοντας με την τεχνολογία αιχμής κάθε μέρα όπως κάνουμε, είναι εύκολο να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια των ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο που δεν έχουν καθόλου πηγές HD - που δεν έχουν δει καν HD σε δράση, στην πραγματικότητα. 
Έτσι, η ξαφνική εισαγωγή τον Μάρτιο (από το Sony KDL-40EX503) ενσωματωμένων δέκτη που μπορούν να λαμβάνουν κανάλια HD χωρίς συνδρομή μέσω, στις περισσότερες περιπτώσεις, Η υπάρχουσα κεραία σας έκανε τόσο λαμπρή αίσθηση για τη μαζική αγορά που μέσα σε λίγες εβδομάδες αρχίσαμε να περιμένουμε τους δέκτες Freeview HD ως στάνταρ για όλους εκτός από τους φθηνότερους Τηλεοράσεις.
Για να είμαι ειλικρινής, ο βαθμός απογείωσης του Freeview HD μας αιφνιδίασε, παρά το γεγονός ότι λειτούργησε καλά από την αρχή και είχε τόσο νόημα. Και δεν ήμασταν μόνοι. Δυστυχώς, η Philips έκανε μπάνιο το 2010, αποτυγχάνοντας να συμπεριλάβει το Freeview HD σε καμία από τις τηλεοράσεις του εύρος, που σημαίνει ότι είχαμε πάντα κάτι αρνητικό να πούμε για αυτό που κατά τα άλλα ήταν πολύ καλό Τηλεοράσεις.
Όμως, το γεγονός παραμένει ότι εκτός από την ανάγκη περισσότερου περιεχομένου HD και την ανάγκη περισσότερου ελέγχου/συνέπειας όπου Όσον αφορά την ποιότητα της εικόνας, το Freeview HD είναι αναμφισβήτητα η μόνη εντελώς επιτυχής εκκίνηση της τεχνολογίας 2010 (αρκεί να βρίσκεστε σε μια περιοχή που προσφέρει κάλυψη - ed).
Σίγουρα αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί για την ξαφνική άνοδο στην παγκόσμια κυριαρχία του φωτισμού LED στις τηλεοράσεις. Μας εκπλήσσει που το λέμε αυτό υποστηρίζαμε εδώ και καιρό LED μέσω CCFL LCD, αλλά είναι αδύνατο να αγνοήσουμε το γεγονός ότι ένας ανησυχητικός αριθμός τηλεοράσεων με φωτισμό LED το 2010 μας έκανε να αισθανόμαστε κρύο.
Ο κύριος λόγος για αυτό είναι κάτι που έγινε σχεδόν εμμονή μέχρι το τέλος του έτους: ασυνέπεια στον οπίσθιο φωτισμό. Υπερβολικά πολλές τηλεοράσεις με LED, όπως η πρόσφατη κριτική της Toshiba 32SL738, υπέφερε με εμφανή, αποσπασματικά ζητήματα όπου ορισμένα μέρη της εικόνας φαίνονταν πιο φωτεινά από άλλα κατά τη διάρκεια σκοτεινών σκηνών. Ναι
Θα πρέπει να πούμε ότι το ζήτημα της συνέπειας του οπίσθιου φωτισμού για το οποίο μιλάμε είναι σχεδόν αποκλειστικό για την τεχνολογία LED edge. Οι οθόνες που χρησιμοποιούν άμεσο φωτισμό LED (όπου τα φώτα κάθονται ακριβώς πίσω από την οθόνη και όχι στην άκρη της) είναι πολύ καλύτερα - ειδικά όπως έχουν κάνει τα περισσότερα απευθείας σετ LED μεγάλα βήματα προς την αποφυγή του εφέ φωτοστέφανου που παρατηρήθηκε με τις πρώτες άμεσες τηλεοράσεις LED. Κρίμα, λοιπόν, που οι άμεσες τηλεοράσεις LED εξακολουθούν να τοποθετούνται ως premium (γνωστές και ως ακριβές!) μοντέλα.
Θα πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι δεν έχουν υποστεί άσχημα όλες οι τηλεοράσεις LED άκρων με ασυνέπειες στον οπίσθιο φωτισμό και αυτό Ο φωτισμός LED άκρων έχει αποδειχθεί ικανός να προσφέρει επίσης κάποια καλά πλεονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένης της επιπλέον φωτεινότητας και του πλούσιου Χρώματα.
Ωστόσο, συνολικά η άνοδος του υπερβολικού φωτισμού LED στις τηλεοράσεις οδήγησε αναμφισβήτητα σε ένα βήμα πίσω στην ποιότητα του κόσμου της επίπεδης τηλεόρασης στο σύνολό της, ειδικά στο λογικό τέλος της αγοράς. Ας ελπίσουμε ότι οι περισσότερες μάρκες θα αρχίσουν πραγματικά να αντιμετωπίζουν αυτό το ζήτημα εάν επιμείνουν στον φωτισμό LED από το 2011.
Παρομοίως, ήταν σε θέση να απογοητεύσουν και να ενθουσιαστούν ταυτόχρονα, οι online τηλεοπτικές δυνατότητες του 2010. Αυτά απογειώθηκαν θεαματικά μετά από ένα αρκετά καλό ξεκίνημα το 2009, αλλά ενώ αγκαλιάζαμε μέρος του online εισιτηρίου του 2010 με ανοιχτές αγκάλες, άλλες πτυχές του αναπτυσσόμενου διαδικτυακού κόσμου της τηλεόρασης δεν μπόρεσαν να εμπνεύσουν.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η καθολική έλλειψη ποιοτικού ελέγχου. Κάθε μάρκα μπλέχτηκε στο κλασικό «παιχνίδι αριθμών», όπου απλώς καταρτίζεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερη λίστα οι πάροχοι υπηρεσιών ανέλαβαν κάθε λογική εκτίμηση του τι λειτούργησε σε ένα διαδικτυακό τηλεοπτικό περιβάλλον και τι δεν έκανε.
Δεν βοήθησε που η βιασύνη να συσσωρευτεί στη λίστα των παρόχων περιεχομένου οδήγησε γρήγορα σε σχεδόν κάθε διαδικτυακή διεπαφή τηλεόρασης του 2010 που άρχισε να φαίνεται συγκλονισμένη από αυτό που έπρεπε να αντιμετωπίσει.
Ο μεγαλύτερος νικητής σε διαδικτυακούς όρους ήταν η Sony, η οποία μετέτρεψε το ειλικρινά αξιολύπητο σύστημα AppliCast του 2009 στην πραγματικά εντυπωσιακή πλατφόρμα Bravia Internet Video Video σε ένα μόνο δυνατό άλμα. Το BIV κατανοεί ότι προς το παρόν, τουλάχιστον, το περιεχόμενο βίντεο είναι βασικό όταν πρόκειται για την παρακολούθηση διαδικτυακού περιεχομένου στην τηλεόραση, προσφέροντας μια κορνουπία περιεχομένου βίντεο για την επιλογή σας. Κάποια από αυτά είναι εξαιρετικά - BBC iPlayer, Demand 5, LoveFilm - μερικά λιγότερο. Αλλά είναι δύσκολο να δούμε πώς κάποιος θα μπορούσε να νιώσει λιγότερο εντυπωσιασμένος από αυτό που έχει προσφέρει η Sony χωρίς, στις περισσότερες περιπτώσεις, να σας χρεώσει επιπλέον για αυτό.
Η Philips επίσης φούσκωσε αρκετά φτερά, επιμένοντας στην πολιτική της να παρέχει ανοιχτή περιήγηση στο Διαδίκτυο στις τηλεοράσεις της. Επιπλέον, έκανε ένα περιεχόμενο κοινή χρήση συμφωνίας με την Sharp και τη Loewe που πέταξαν μπροστά στην προσέγγιση «κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του» που οι περισσότερες μάρκες φαίνεται να υιοθετούν στην διαδικτυακή τηλεόραση λειτουργικότητα.
Η Samsung αξίζει επίσης να αναφερθεί, επειδή έκανε μεγάλα βήματα στην εφαρμογή μιας προφανώς προσέγγισης που βασίζεται σε «εφαρμογή» στη λειτουργικότητα της διαδικτυακής τηλεόρασης. Οι προσπάθειες της κορεατικής μάρκας σε αυτόν τον τομέα την έκαναν αναμφισβήτητα την πιο ένοχη για την «ποσότητα πάνω από την ποιότητα» και τα παραπλανητικά λειτουργικά συστήματα που αντιμετωπίζουμε που αναφέρθηκε νωρίτερα, αλλά στην πραγματικότητα υποψιαζόμαστε ότι το βασικό μοντέλο Samsung Internet@TV μπορεί κάλλιστα να υιοθετηθεί σε εκλεπτυσμένη μορφή από άλλους πριν από το 2011 έξω.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο των διαφόρων διαδικτυακών συστημάτων που κυκλοφόρησαν το 2010 είναι το περιεχόμενο της αμοιβής ανά προβολή. Η Philips, η Panasonic, η Sony και η LG συμπεριλαμβάνουν περιεχόμενο στις διαδικτυακές τους πλατφόρμες για το οποίο πρέπει να πληρώσετε, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν θα γυρίσουν σε πραγματικούς δημιουργούς εσόδων το 2011, ή αν οι τηλεθεατές εξακολουθούν να αντιστέκονται στην ιδέα να πληρώσουν για κάτι που δεν έχουν ποτέ φυσικό χέρια.
Τόσο απασχολημένος ήταν ο καθένας που παρακολουθούσε τα «μεγάλα τέσσερα» χαρακτηριστικά της τεχνολογίας τηλεόρασης του 2010 που μόλις το περάσαμε μερικές άλλες πιθανώς εύχρηστες εξελίξεις αγωνίστηκαν να κάνουν τον αντίκτυπο που θα μπορούσαν διαφορετικά να απολάμβαναν. Οι περισσότερες μάρκες τηλεόρασης έκαναν πραγματικά μια δέσμη επιλογών αναπαραγωγής πολυμέσων, για παράδειγμα, χειρίζοντας μια ποικιλία κωδικοποιητών αρχείων μέσω σύνδεσης USB ή DLNA LAN. Μερικοί εισήγαγαν επίσης το Wi-Fi για τα συστήματα πολυμέσων τους, αν και τις περισσότερες φορές αυτό απαιτούσε επιπλέον έξοδο για ένα εξωτερικό dongle Wi-Fi.
Οι περισσότερες μάρκες εισήγαγαν κάποιες ενσωματωμένες δυνατότητες εγγραφής βίντεο σε ορισμένες τηλεοράσεις τους, είτε πρόκειται για εσωτερικό σκληρό δίσκο είτε για συσκευές αποθήκευσης USB. Αν και πάλι, σε πολλές περιπτώσεις αυτό φαινόταν σαν μια κακώς ενσωματωμένη μετά σκέψη παρά κάτι που ένας τυπικός χρήστης θα χρησιμοποιούσε εύκολα και τακτικά.
Η συνδυαστική τηλεόραση απολάμβανε επίσης κάτι σαν αναβίωση, με πολυάριθμες μικρές τηλεοράσεις που έφεραν ενσωματωμένες συσκευές αναπαραγωγής DVD και Η Sony προσφέρει ακόμη και σετ με ενσωματωμένα προγράμματα αναπαραγωγής Blu-ray (ένα από τα οποία θα αναθεωρήσουμε στα επόμενα δύο) ημέρες).
Αλλά θέλουμε να ολοκληρώσουμε με μια τιμητική αναφορά σε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι η πιο εγκληματικά παραβλεφθείσα καινοτομία της χρονιάς: η τεχνολογία QuadPixel της Sharp ή η τεχνολογία «Quattron». Η ιδέα της προσθήκης ενός τέταρτου «υπο-εικονοστοιχείου» στη συνηθισμένη κόκκινη, πράσινη και μπλε συστοιχία της LCD είναι μια ευφυΐα τα μάτια μας, συμβάλλοντας πραγματικά και άμεσα κάτι ουσιαστικό στον κόσμο της ποιότητας της εικόνας της τηλεόρασης. 
Το γεγονός ότι η Sharp κυκλοφόρησε το Quattron ακριβώς την ίδια στιγμή με το 3D, άρχισε να κλέβει όλους τους τίτλους μαζί Οι αδυναμίες σε άλλους τομείς της απόδοσης LCD της Sharp σταμάτησαν το Quattron να κρατάει όσο έπρεπε Έγινε. Ελπίζουμε όμως ειλικρινά η Sharp να επιμείνει στην τεχνολογία το 2011.
Αρα αυτο ειναι. Αναμφίβολα έχουμε χάσει ένα ή δύο πράγματα που πιστεύετε ότι έπρεπε να είχαν συμπεριληφθεί εδώ ή διαφωνείτε μαζί μας σχετικά με τη σχετική σημασία ορισμένων από τις κορυφαίες στιγμές στις οποίες εστιάσαμε. Αλλά σε ένα πράγμα που σίγουρα όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε είναι ότι το 2010 ήταν πραγματικά μια τεράστια χρονιά όσον αφορά την τεχνολογία της τηλεόρασης και ελπίζουμε ότι άνοιξε το δρόμο για ένα πραγματικά θεαματικό 2011.
