Harry Potter and the Order of the Phoenix Review

"" Πλατφόρμες: X360, PSP, DS, PC, PS3, Wii, PS2, GBA - Έκδοση Wii κριτική ""

Η βιομηχανία παιχνιδιών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από περιεχόμενο με άδεια χρήσης. Είτε πρόκειται για βιβλία, ταινίες, τηλεόραση, κόμικς ή αλλού, εάν υπάρχει άδεια, τότε οι πιθανότητες είναι κάποιος στη βιομηχανία παιχνιδιών να θέλει να κάνει ένα παιχνίδι από αυτό. Δεδομένης της φύσης της βιομηχανίας, δεν προκαλεί έκπληξη και μια καλή άδεια ταινίας μπορεί να είναι ένας από τους λίγους σίγουρους τρόπους για να κάνετε ένα κερδοφόρο παιχνίδι.

Αν κάποιος γνωρίζει ότι πρόκειται για EA, και κατέχει μια σειρά από μεγάλα franchise για τον μπαμπά, συμπεριλαμβανομένου ενός από τους μεγαλύτερους, του Χάρι Πότερ. Προφανώς μια άλλη ταινία είναι αυτή τη στιγμή, η οποία πρέπει να σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να συμπέσει ένα παιχνίδι. Ποτέ για να μην απογοητεύσετε, η EA κατάφερε να κυκλοφορήσει το Order of the Phoenix για κάθε πλατφόρμα που θα μπορούσατε να φανταστείτε - μας έστειλε και κάθε ένα από αυτά. Και, όσο κι αν θα θέλαμε να τα δούμε όλα, έχουμε προχωρήσει για την έκδοση Wii.

Όπως θα περίμενε κανείς, χαρακτηρίζεται από μια μοναδική καθοριστική διαφορά: το τηλεχειριστήριο. Στο OotF (Order of the Phoenix) - για να μην συγχέεται με το OoT - το τηλεχειριστήριο και το Nunchuk χρησιμοποιούνται για να μιμηθούν τις ενέργειες της χρήσης ενός «πραγματικού» ραβδιού. Είναι ένα μέρος του παιχνιδιού που διεξάγεται αρκετά καλά, και η χρήση του τηλεχειριστηρίου για να κάνετε ξόρκια σίγουρα είναι πολύ πιο συναρπαστική από το πάτημα κουμπιών. Ως εκ τούτου, οι οπαδοί του Potter θα εκτιμήσουν σίγουρα την επιπλέον βύθιση που δημιουργήθηκε και τα πρώτα μέρη του παιχνιδιού κάνουν πολύ καλή δουλειά εξηγώντας πώς λειτουργούν οι δράσεις. Επιπλέον, αν ξεχάσετε ποτέ, υπάρχει μια λίστα με ξόρκια στα οποία μπορείτε να έχετε πρόσβαση για να σας υπενθυμίσει και συχνά θα σας ζητηθεί να μάθετε τι ξόρκι πρέπει να χρησιμοποιήσετε.

Πράγματι, ένα από τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού είναι το πώς είναι πάντα σαφές τι πρέπει να κάνετε και πού πρέπει να πάτε. Καθ 'όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού έχετε στην κατοχή σας το Marauders Map και, όταν εισέρχεστε στην οθόνη του χάρτη, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση στις εργασίες που δεν έχετε ολοκληρώσει αυτήν τη στιγμή και όπου πρέπει να πάτε για να τις ολοκληρώσετε. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τα επιλέξετε και στη συνέχεια να ακολουθήσετε τα ίχνη στο έδαφος για να φτάσετε στον προορισμό σας.

Όλα αυτά είναι πολύ απλά, αλλά ελάχιστα σας αποσπούν από το γεγονός ότι απαιτούνται χρόνοι για να φτάσετε οπουδήποτε. Παρόλο που είναι διαθέσιμες μερικές συντομεύσεις, χάνεται πολύς χρόνος απλά περπατώντας στο Χόγκουαρτς αναζητώντας ανθρώπους ή αντικείμενα. Το ίδιο το Hogwarts, ωστόσο, είναι πολύ καλά αντιληπτό. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες, με τις τοποθεσίες από τις ταινίες να είναι εύκολα αναγνωρίσιμες. Οι ομοιότητες χαρακτήρων είναι επίσης ισχυρές και, ενώ η έκδοση Wii είναι καλή σε σύγκριση με κάποιες υποβαθμισμένες προσπάθειες κάποιων Wii τίτλους, υπάρχει έλλειψη ακόμη και του πιο βασικού Anti-Aliasing ή φιλτραρίσματος που κάνει το παιχνίδι να φαίνεται χειρότερο από ό, τι πραγματικά είναι.

Μια άλλη δύναμη του παιχνιδιού είναι ο ήχος. Με την ταινία να υποστηρίζει, το παιχνίδι διαθέτει μερικά εξαιρετικά μουσικά κομμάτια, ενώ η φωνή είναι γενικά πολύ καλή με τη μεγάλη πλειοψηφία των ηθοποιών να δανείζουν τις φωνές τους και στο παιχνίδι. Είναι κρίμα τότε που ορισμένα σενάρια είναι στην καλύτερη περίπτωση μη εμπνευσμένα και στη χειρότερη σοβαρά παραμορφωμένα. Αλλά ακόμα και αυτό μπορεί να γίνει ανεκτό, και συνολικά η παρουσίαση ανταποκρίνεται στα συνήθως υψηλά πρότυπα της EA.

Δυστυχώς, το παιχνίδι δεν πληροί αυτά τα πρότυπα - ή αν το να είσαι κυνικός είναι απολύτως σύμφωνο με τα αδειοδοτημένα πρότυπα παιχνιδιών της EA. Έχοντας ήδη αγγίξει πόσο κουραστικό είναι να περνάς από το Χόγκουαρτς, ολόκληρο το παιχνίδι χαρακτηρίζεται επίσης από ένα πραγματικά μη εμπνευσμένο παιχνίδι. Στην ουσία του, το OotF είναι κάτι περισσότερο από ένα μεγάλο περιβάλλον γεμάτο με μια τεράστια ποικιλία κουραστικών εργασιών ανάκτησης και μεταφοράς. Αυτό το καθιστά ανελέητα βαρετό να παίζεις, αν και τουλάχιστον μερικές από τις ανταμοιβές θα ενδιαφέρουν τους οπαδούς του Χάρι Πότερ.

Καθώς ολοκληρώνετε την κουραστική εργασία και τους εντελώς ακατανόητους γρίφους σας απονέμονται Πόντοι Ανακάλυψης. με αυτά να κάνουν τα ξόρκια σας πιο δυνατά και να ξεκλειδώνουν μπόνους στο δωμάτιο της ανταμοιβής. Αντιστοιχούν στο gaming ισοδύναμο των πρόσθετων σε DVD, με συνεντεύξεις από καστ και διάφορες παρασκηνιακές δυνατότητες που αναμφίβολα θα προσελκύσουν τον αφοσιωμένο θαυμαστή. Μακάρι να μην ήταν τόσο χάλια να τα αποκτήσεις!

Δεν βοηθάει το παιχνίδι να υποφέρει από το είδος των προβλημάτων της κάμερας που έπρεπε να είχαν αποσταλεί στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μια σταθερή κάμερα χρησιμοποιείται καθ 'όλη τη διάρκεια, με τον παίκτη να μην έχει σχεδόν κανέναν έλεγχο στο σημείο που δείχνει. Αυτό μπορεί να κάνει ακόμη και τις πιο απλές εργασίες απίστευτα απογοητευτικές. σε σημείο που ακόμη και οι πιο ένθερμοι οπαδοί να υποχωρήσουν.

Η μάχη - αυτό που υπάρχει - δεν πάει πολύ καλύτερα. Τα ξόρκια μάχης χωρίζονται σε επιθετικά και αμυντικά ξόρκια, το καθένα με τις ξεχωριστές του ενέργειες. Ενώ στη μάχη παραμένετε κλειδωμένοι στον αντίπαλό σας, κινείστε με το αναλογικό ραβδί και κάνετε ξόρκια με το τηλεχειριστήριο. Όλα είναι αρκετά ασήμαντα, χωρίς στρατηγική ή βάθος. Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που υπάρχει τόσο λίγο από αυτό. ευχαριστώ τους ουρανούς για τα μικρά ελέη.

Συνεχίζοντας αυτήν την τάση, η κεντρική ιστορία του παιχνιδιού συνδυάζεται τυχαία. Συνολικά θα χρειαστούν το πολύ οκτώ ώρες για να ολοκληρωθεί, και πιθανότατα θα μπορούσαν οι πιο ικανοί και μαζοχιστικοί παίκτες κάντε μια βόλτα στο παιχνίδι σε μία ή δύο συνεδριάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι οι ψυχές τους δεν ήταν τυλιγμένες από κλινική κατάθλιψη πριν τότε. Είναι ένα αρκετά καταδικαστικό κατηγορητήριο για το παιχνίδι που, παρά το εντυπωσιακά μεγάλο περιβάλλον, υπάρχουν τόσο λίγα πράγματα για να κάνουμε και η εμπειρία είναι τόσο σύντομη. Εάν ο Χάρι Πότερ έχει να κάνει με τη μαγεία, τότε το παιχνίδι αποτυγχάνει σε πολύ βασικό επίπεδο, ώστε να είναι καθόλου μαγικό στο παιχνίδι.

Προβλέψιμα ο Χάρι Πότερ και το Τάγμα του Φοίνικα μοιάζει με ένα franchise ταινιών που έχει σπρωχτεί πολύ νωρίς. Οι προγραμματιστές έχουν ξοδέψει σαφώς πολύ χρόνο για τη δημιουργία των περιβάλλοντων, τα οποία είναι πολύ καλά, αλλά το gameplay ήταν προφανώς χαμηλό στη λίστα προτεραιοτήτων. Μπορεί κανείς να φανταστεί το $ $ $ να εμφανίζεται στα μάτια των στελεχών καθώς ξεδιπλώνουν αυτόν τον τελευταίο τίτλο, και με το παιχνίδι να απλώνεται σε τόσες διαφορετικές πλατφόρμες, είναι περίεργο το παιχνίδι να είναι τόσο μη εμπνευσμένο; Υπάρχει ένα καλό παιχνίδι που πρέπει να γίνει με το σύμπαν του Χάρι Πότερ, δυστυχώς δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί.

"'Ετυμηγορία"'

Παρουσιάζεται κάποια υπόσχεση, αλλά τελικά αυτό είναι απλώς μια άλλη τεμπέλικη θεώρηση μιας επικερδούς άδειας ταινιών. Αυτό δεν είναι μεγάλη έκπληξη, αλλά αυτό δεν το εμποδίζει να είναι απογοητευτικό. Οι θαυμαστές θα το κάνουν, όλοι οι άλλοι θα χρειαστούν συμβουλές.

Αξιόπιστη βαθμολογία

Γιατί να εμπιστευτούμε τη δημοσιογραφία μας;

Ιδρύθηκε το 2004, οι Trusted Reviews υπάρχουν για να παρέχουν στους αναγνώστες μας εμπεριστατωμένες, αμερόληπτες και ανεξάρτητες συμβουλές για το τι να αγοράσουν.

Σήμερα, έχουμε 9 εκατομμύρια χρήστες το μήνα σε όλο τον κόσμο και αξιολογούμε περισσότερα από 1.000 προϊόντα το χρόνο.