Ninja Gaiden Sigma Review

Αν επρόκειτο να γίνω αγενής για το Ninja Gaiden Sigma, θα σας έλεγα ότι είναι ένα ανελέητα βίαιο παιχνίδι δράσης φτιαγμένο από και για το στήθος έφηβοι άντρες με εμμονικό ενδιαφέρον για τις πολεμικές τέχνες, τη φαντασία, τις πιο αμφίβολες γεύσεις των ιαπωνικών anime και το χειρότερο είδος βαρέως χαμηλού φρυδιού βράχος.

Εντάξει, έτσι όσο το σκέφτομαι τόσο περισσότερο η περιγραφή ακούγεται αρκετά καλή. Φεύγει, ωστόσο, ότι αυτό είναι ένα remix ενός παιχνιδιού τριών ετών και ενός παιχνιδιού τριών ετών που στοχεύει σε αυτό που θα μπορούσατε να ονομάσετε έναν αρκετά σκληροπυρηνικό gamer. Γιατί, λοιπόν, κηρύσσεται ως το καλύτερο παιχνίδι PS3 εδώ και μήνες;

Λοιπόν, βοηθάει ότι έρχεται σε μια εποχή που το PS3 εξακολουθεί να έχει πολύ δυσάρεστα τίτλους δράσης, αλλά πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι - παρά την ηλικία του - ο Ninja Gaiden εξακολουθεί να έχει μια ισχυρή απήχηση. Κάποια από αυτά είναι οπτικά. Το Ninja Gaiden ήταν κοντά, αν όχι στην κορυφή των γραφικών Xbox, και στη συνέχεια προσθήκη ενισχυμένου φωτισμού HDR, υφές υψηλής ανάλυσης και νέα εφέ νερού και φλόγας για τη θύρα PS3 σημαίνει ότι το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι καλά στην εποχή του Gears of War και MotorStorm. Οι πρώτες σκηνές διαθέτουν ένα υπέροχο δασικό τοπίο και παραδοσιακή ιαπωνική αρχιτεκτονική, και καθώς το παιχνίδι συνεχίζεται, υπάρχει άφθονο θέαμα και λεπτομέρειες υφής για να απολαύσετε. Οι αρχικές συναντήσεις με το αφεντικό ήταν μερικές από τις καλύτερες που προέκυψαν από οπουδήποτε έξω από την Capcom και στη νέα τους έκδοση PS3 εξακολουθούν να επηρεάζουν ακόμα και σήμερα.

Το αστέρι, όμως, είναι το animation. Με τον Ryu Hyabusa, η Team Ninja αγόρασε έναν από τους πιο ακροβατικούς, δυναμικούς ήρωες γύρω. αυτός που μοιράζεται τα τείχη του πρίγκιπα της Περσίας, με σάλτα, αλλά που ξεπερνά το ξιφασκία του πρίγκιπα με ένα θανατηφόρο φάσμα όπλων και σοβαρή τεχνογνωσία στις πολεμικές τέχνες. Η παρακολούθηση του αγώνα του Ryu, η κοπή και η κοπή του σε τετράγωνα στην πλατεία της πόλης ή στον υπόγειο θάλαμο είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις του παιχνιδιού. Η εναλλαγή από σπαθί σε προσωπικό ή νεαρά δεν είναι απλώς μια τακτική επιλογή αλλά μια αισθητική επιλογή. Μερικές φορές είναι πιο ωραίο να βλέπεις τέρατα να τυλίγονται μέσα σε μια δίνη χτυπήματος προσωπικού παρά να τα βλέπεις κομμένα σε κομμάτια από τα νέα δίδυμα κατανά του Ryu.

Επιπλέον, η ομάδα Ninja έχει την αίσθηση απόλυτα σωστή. Τα πλατφόρμα που πηδούν στην πλατφόρμα είναι, ως επί το πλείστον, ρευστά και με εξαιρετικό χειρισμό, και μόνο το God of War 1 και 2 παρέχουν ένα κοντινό σύστημα μάχης συγκρίσιμης ποιότητας. Ο συνδυασμός των γρήγορων συνδυασμών του Ninja Gaiden, το προσεκτικό μπλοκάρισμα και οι ακροβατικές ειδικές επιθέσεις κάνουν κάτι το ιδιαίτερο: δίνει έχετε την ευελιξία να αντιμετωπίζετε πολλαπλούς αντιπάλους με αληθινό τρόπο Ninja, αλλά δεν υποφέρει ανόητους που κοπανίζουν κουμπιά Ευχαρίστως. Η αντίληψη και η ακρίβεια είναι τα πάντα, και ο Ninja Gaiden πετυχαίνει στην περιοχή που μετράει περισσότερο. Σας δίνει αυτή την αυθεντική υπεράνθρωπη συγκίνηση νίντζα ​​στα φτυάκια.

Το άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του παιχνιδιού είναι η στάση και ο ρυθμός του. Όπως και ο God of War, ο Ninja Gaiden σας δίνει ένα πραγματικό παιχνίδι δράσης με μπάλες στον τοίχο. Η πλοκή είναι κλισέ και αστεία - τα πράγματα των καμένων χωριών, μαγικά σπαθιά, εκδίκηση και αυθόρμητη μετάλλαξη - αλλά δίνει τη δυνατότητα στο παιχνίδι ένα ευρύ φάσμα παραδοσιακών ιαπωνικών και ιδιότυπων μοντέρνων ρυθμίσεων, και τους χαρακτηρίζει με αντίπαλα νίντζα, περίεργα πλάσματα και πραγματικά βάναυσους αφεντικά. Αυτό είναι ένα παιχνίδι που σας ρίχνει εχθρούς με έναν ανελέητο ενθουσιασμό, απαιτώντας να χαράξετε την πορεία σας σε μια παρτίδα, πριν σας χτυπήσει αλύπητα με μια άλλη. Είναι το είδος των πρώτων, ερπετοειδών τμημάτων του εγκεφάλου σας και στην καλύτερη του περίπτωση είναι εντελώς συναρπαστικά.

Το πρόβλημα είναι - όπως συνέβαινε πάντα με τον Ninja Gaiden - δυσκολία. Παρ 'όλη τη φήμη του ως τεχνική βιτρίνα, ο πιο διαρκής αντίκτυπος του αρχικού Ninja Gaiden υπήρξε ως υπότιτλος για εξαιρετική δυσκολία. Η αρχική έκδοση ήταν άγρια ​​δύσκολη, σε σημείο που ορισμένοι παίκτες δεν κατάφεραν ποτέ να ξεπεράσουν την πρώτη μάχη αφεντικού. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ο ηγέτης της Team Ninja, Tomonobu Itagaki, πρόσθεσε ένα χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας σε μια αναμεμειγμένη έκδοση, Ninja Gaiden Black, αλλά επέτρεψε μόνο στους παίκτες να πάρτε τη μία φορά που είχαν ηττηθεί πολλές φορές στη μάχη - και μόνο τότε μετά από μια ταπεινωτική παραδοχή ότι εγκατέλειπαν «τον δρόμο του αληθινού νίντζα ​​». Το γεγονός ότι αυτή η λειτουργία - το Ninja Dog - είναι σημαντικά πιο σκληρή από τις κανονικές λειτουργίες δυσκολίας πολλών παιχνιδιών, σας λέει ακριβώς πόσο σκληροπυρηνικός πιστεύει ότι ο Itagaki είναι ένας «αληθινός νίντζα».

Και παρά τις διαβεβαιώσεις της Team Ninja ότι το Ninja Gaiden Sigma - η νέα ανανέωση του παιχνιδιού στο PlayStation 3 - έχει σχεδιαστεί ως Ninja Gaiden για όλους, αυτό εξακολουθεί να είναι το ίδιο παιχνίδι. Τις περισσότερες φορές, το παιχνίδι βρίσκεται ακριβώς στη δεξιά πλευρά της πρόκλησης. Ακόμα κι αν υπάρχουν φρικιαστικές αιχμές δυσκολίας, σχεδόν πάντα αφήνετε την αίσθηση ότι εσείς φταίτε και η αδυναμία σας να ανταπεξέλθετε στην πρόκληση. Ακόμα και όταν το παιχνίδι σας χτυπάει σκληρά ξανά και ξανά, είστε σίγουροι ότι αν μπορούσατε Όταν κάνετε τις κινήσεις σας σωστά, προσαρμόστε την τακτική σας και μετρήστε κάθε επιτυχία, ίσως είναι η σειρά σας να θριαμβεύσετε την επόμενη φορά περίπου.

Αλλά σίγουρα υπάρχουν στιγμές που ο Ninja Gaiden Sigma κάνει αυτό το ένα βήμα πάρα πολύ. Η καταπολέμηση κύματος μετά από κύμα επιθετικών ζόμπι με μεγάλη επίθεση θα πρέπει να είναι μια συναρπαστική εμπειρία και όχι εξαντλητική εκεί όπου το κύριο μέλημά σας είναι το κουραστικό μισάωρο παιχνιδιού που θα αναγκαστείτε να επαναλάβετε εάν ο ήρωάς σας κατάρρευση. Η στοίβαξη σκληρών συναντήσεων η μία μετά την άλλη σε ένα παιχνίδι χωρίς σύστημα ελέγχου ελέγχου είναι μια αποτρόπαια πρακτική, ενώ η χρήση εχθρών που ξαναζωντανεύουν σε συχνά διαβιβασμένες τοποθεσίες θα έπρεπε να είχε τεθεί εκτός νόμου χρόνια πριν. Έχουν γίνει αλλαγές για να εξυπηρετηθούν οι λιγότερο έμπειροι, με το περίεργο προστιθέμενο σημείο αποθήκευσης ή ένα νέο κατάστημα φίλτρου και αναβάθμισης, αλλά προειδοποιήστε. Αν παίζετε παιχνίδια μόνο για να απολαύσετε την εμπειρία-αντί να αποδείξετε στον εαυτό σας ότι έχετε τις δεξιότητες «L33T» του αληθινού κυβερνο-νίντζα-Ninja Gaiden Το Sigma έχει αρκετές στιγμές από τοίχους από τούβλα, όπου όσοι από εμάς έχουμε δουλειές, χόμπι ή οικογένειες μπορεί να μπουν στον πειρασμό να βρουν μια πιο ανταποδοτική χρήση για μας χρόνος.

Ούτε αυτές είναι οι μόνες φορές που θα σκεφτόμαστε ότι ίσως γερνάμε λίγο για τέτοια πράγματα. Στην ομάδα Ninja άρεσε σαφώς η ηρωίδα του αρχικού παιχνιδιού, η Rachel, αρκετά για να της δώσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια χούφτα δικά της επίπεδα στο Sigma. Το ατυχές είναι ότι είναι στην πραγματικότητα μια αμηχανία: ένα δεκατετράχρονο αγόρι δερμάτινη, γελοία γεμάτη φαντασία μιας γυναίκας που γυρίζει με ψηλά τακούνια ενώ κρατούσε ένα τεράστιο σφυρί.

Καθώς η σκηνή παραμένει για πολλοστή φορά στο ταλαντευόμενο στήθος, δεν μπορείς να μην νιώσεις ότι κάποιος στην ομάδα Ninja πρέπει να βγει έξω και να γνωρίσει μερικά πραγματικά κορίτσια. Ακόμα χειρότερα, η αργή κίνηση και η οδυνηρή ταχύτητα επίθεσης σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις πόσο απαίσιο θα ήταν το Ninja Gaiden χωρίς το κομμάτι Ninja. Με άλλα λόγια, το σημαντικότερο νέο περιεχόμενο που εισήχθη για το παιχνίδι PS3 είναι μια σειρά από θαμπό, χωρίς κατεύθυνση και - βλέποντας ότι απλώς ανακυκλώνουν εχθρούς και περιβάλλοντα από υπάρχουσες αποστολές - εντελώς άσκοπο επίπεδα. Αν έχετε παίξει ήδη Ninja Gaiden ή Ninja Gaiden Black, δεν υπάρχει λόγος να επιστρέψετε.

Και αυτό θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο ελάττωμα του παιχνιδιού. Δεν είναι ότι περιμέναμε από την Team Ninja να επανεφεύρει το παιχνίδι της για την επόμενη γενιά, αλλά όταν μπείτε κάτω από τη νέα λάμψη του PS3, θα μείνετε με αυτό που τώρα φαίνεται να είναι ένα περίεργο παλιομοδίτικο παιχνίδι. Η έλλειψη σημείου ελέγχου ή ένα λογικό σύστημα αποθήκευσης φαίνεται τώρα αρχαϊκή. Οι παύσεις μεταξύ περιοχών ενός επιπέδου και τα περιοριστικά, όχι ιδιαίτερα διαδραστικά περιβάλλοντα, το τοποθετούν στην εποχή του Devil May Cry 3 και του Prince of Persia: Warrior Within, όχι του Assassin’s Creed ή ακόμα και του God of War. Η έμφαση σε μακρά επίθεση συνδυασμών, εξαντλητικές δοκιμές μάχης και κρυμμένους θησαυρούς, όλα αποδεικνύουν τη νοοτροπία του παλιού ιαπωνικού παιχνιδιού δράσης. Όταν είχαμε συνηθίσει τους Devil May Cry και Onimusha, αυτό δεν ήταν πρόβλημα, αλλά τα πράγματα έχουν προχωρήσει την τελευταία δύο χρόνια και η χρονολογημένη δομή και οι μηχανικοί του παιχνιδιού του Ninja Gaiden εμφανίζονται τώρα σαν μια μελανιασμένη και αιματηρή πληγή αντίχειρας.

Ωστόσο, αν το Ninja Gaiden Sigma μπορεί να είναι μια αρκετά χρονολογημένη και εφηβική εμπειρία κατά καιρούς, είναι δύσκολο να αντισταθείς στο gung-ho πνεύμα του ή στη συνεχή, ακατάστατη βιασύνη της στυλιζαρισμένης βίας του. Για κάθε λεπτό που ενοχλείστε από την παλιά δομή ή απογοητεύεστε από τις γελοίες απαιτήσεις η ικανότητα και η αντοχή σας, υπάρχουν δέκα όταν η δράση είναι συναρπαστική και η ατμόσφαιρα εντελώς καθηλωτικός Για όλες τις ανανεωμένες εμφανίσεις του, δεν είναι ένα παιχνίδι που ανήκει σε αυτήν τη γενιά. είναι πολύ μακριά από τους ελεύθερους, κινηματογραφικούς κόσμους που αγαπάμε τώρα. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι όταν προσθέτετε υπέροχα γραφικά στις αξίες μιας παλαιότερης γενιάς - τρομακτικό βηματισμό και μια σαρκώδη πρόκληση - τα αποτελέσματα μπορούν να κρατήσουν νερό ακόμα και σήμερα.

"'Ετυμηγορία"'

Ακόμα όμορφο, ακόμα βάναυσο. Το Ninja Gaiden Sigma δεν μπορεί να κρύψει τη χρονολογημένη δομή του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ένα επικό δράσης από κοντά.

Αξιόπιστη βαθμολογία