Ninja Gaiden 2 Κριτική

”Πλατφόρμα: Xbox 360” ”

"Είστε νεκροί. Θέλετε να συνεχίσετε."

Όχι. Δεν θέλω να συνεχίσω. Θέλω να πετάξω στο γραφείο του Tecmo και να ουρλιάξω μπροστά σε όποιον θεώρησε ότι το επίπεδο δυσκολίας σε αυτό το παιχνίδι ήταν δίκαιο και λογικό. Θέλω να πετάξω το joypad μου στην οθόνη, να βγάλω το δίσκο από την κονσόλα μου και να πηδήξω πάνω και κάτω πάνω του μέχρι να γίνει μια μάζα από πλαστικό που έχει σπάσει στο χαλί. Τουλάχιστον, θέλω να βγάλω τον δίσκο, να τον ξαναβάλω στο κουτί, να βγάλω κάτι άσχημο από την πάνα μου η κόρη γέμισε σήμερα το πρωί και δημοσίευσε ολόκληρο το κακό με την άσχημη μυρωδιά πίσω στους ανθρώπους που είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη το. Όχι. Δεν θέλω να συνεχίσω καθόλου.

Η δυσκολία είναι το καθοριστικό ζήτημα για το Ninja Gaiden 2. Παρά την εισαγωγή ενός πιο ευγενικού, πιο ήπιου επιπέδου ακολύτη και την αφαίρεση ολόκληρης της, ελαφρώς ταπεινωτικής ρουτίνας Ninja Dog - που υπονοούσε ότι δεν ήσουν πολύ άντρας αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις τον σκληρό τρόπο του αληθινού νίντζα ​​- το Ninja Gaiden 2 εξακολουθεί να είναι σκληρό παιχνίδι. Ακόμα και το πιο μέσο τμήμα του παιχνιδιού είναι ώριμο με ευκαιρίες να πεθάνει. με πολλά εχθρικά νίντζα ​​που είναι απόλυτα ικανά να σκίσουν τον αρχάριο παίκτη σε λίγα δευτερόλεπτα. Είναι ένα παιχνίδι δεξιοτήτων, όχι απλώς βασική σύνθεση κουμπιών. Εάν δεν μπορείτε να σκεφτείτε ένα αρκετά περίπλοκο σύστημα επιθέσεων, μπλοκ, υπεκφυγών ελιγμών και μετρητών, τότε δεν θα ξεπεράσετε το δεύτερο επίπεδο. Mightσως να μην το ξεπεράσεις καν το πρώτο.

Στα καλύτερά του, το Ninja Gaiden 2 κάνει κοντινό αγώνα καθώς - αν όχι καλύτερο από - οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι μπορείτε να αναφέρετε. Τα όπλα, είτε το θρυλικό σπαθί του Δράκου, είτε τα άγρια ​​νύχια των νίντζα ​​είτε το βάναυσο Lunar Staff, είναι φοβερά, δημιουργώντας σαρωτικά τόξα αιματηρής καταστροφής όπου κι αν κοιτάξετε. Τα χειριστήρια είναι γρήγορα, ανταποκρίνονται και είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στο χρονοδιάγραμμα. Οι κινήσεις είναι συχνά θεαματικές και το κόψιμο, το κόψιμο και το χτύπημα σε μια ομάδα χαλαρών δαιμόνων ή αντιπάλων νίντζα ​​δεν κουράζεται ποτέ. Από όλα τα παιχνίδια δράσης που μπορώ να σκεφτώ, μόνο τα παιχνίδια God of War και Devil May Cry 3 και 4 μπορούν ακόμη να ελπίσουν ότι θα ξεπεράσουν το Ninja Gaiden 2 όταν πρόκειται για βία από κοντά, και για απόλυτη βιαιότητα, μόνο τα ελληνικά μύθοι της Sony παρέχουν άφθονο σύγκριση.

Στην οθόνη, το Ninja Gaiden 2 αποτελεί ένα νέο σημείο αναφοράς για την αιματοχυσία των βιντεοπαιχνιδιών. Τα κόκκινα πράγματα δεν υπονοούνται απλώς. εκτοξεύεται από το φορτίο του μπάνιου, καθώς ο κορμός και οι αρτηρίες ανοίγουν με τεμάχια και τα άκρα και τα κεφάλια αφαιρούνται με το ζόρι. Αν κερδίσατε, χτυπήσατε και γοητεύσατε τη σκηνή του «House of Blue Leaves» στο Kill Bill Volume 1, τότε θα χαρείτε να δείτε ότι τα παιδιά της Team Ninja έβαλαν τα δυνατά τους για να το ξεπεράσουν. Υστερικά, πολλοί από τους ακρωτηριασμένους αντιπάλους σας θα κουτσαίνουν ή θα σέρνονται προς το μέρος σας για περισσότερα από αυτά την ίδια αντιμετώπιση, κάνοντας ό, τι καλύτερο μπορούν για να σας πιάσουν στο έδαφος και να εκραγούν σε μια τελευταία χειρονομία εκδίκηση.

Όταν δεν αγωνίζεστε, το Ninja Gaiden 2 εξακολουθεί να παίζει πολύ στα ακροβατικά τύπου Prince of Persia. Ο ήρωάς μας των νίντζα, Ριού Χαγιαμπούσα, μπορεί ακόμα να βρεθεί να τρέχει σε τοίχους, να πηδάει στον τοίχο και να πηδάει πάνω από τους άξονες του ανελκυστήρα, ακόμη και να περπατάει χαρούμενα πάνω από το νερό. Εξακολουθεί να είναι κύριος της κούνιας του στύλου και της πλάτης και μπορεί ακόμα να χρησιμοποιήσει μια σειρά από δροσερούς ελιγμούς νίντζα ​​που τον βοηθούν να ξεπεράσει ένα πλήθος εχθρών κατά τη διάρκεια της μάχης.

Και αυτό είναι-χωρίς καμία αμφιβολία-ένα εκπληκτικό παιχνίδι. Όντας επιλεκτικός, θα έλεγα ότι δεν έχει την αίσθηση κλίμακας που κάνει το God of War 1 και 2 τόσο ξεχωριστό. Ούτε μπορεί να ταιριάξει με το Devil May Cry 4 για το όμορφο, μπαρόκ τοπίο με φόντο. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές υπάρχει κάτι λίγο στείρο, λίγο τελευταίας γενιάς για τα μάλλον βασικά περιβάλλοντα. Ωστόσο, όταν ρίχνετε δεκάδες εχθρούς, το όμορφο animation, μερικά υπέροχα εφέ φωτισμού και όλο αυτό το ψεκαστικό claret, το Ninja Gaiden 2 φαίνεται απλά εκπληκτικό. Τα επίπεδα της Νέας Υόρκης που έχει πληγεί από καταιγίδες και μολύνθηκαν από τρελούς είναι ένα πρώτο σημείο αναφοράς, καθώς η βροχή χύνει κάτω και τα κύματα χτυπάνε το λιμάνι ενώ ο Ryu απομακρύνεται με μάγους και δαίμονες στην αφύσικη λάμψη του νέου σημάδια.

Αυτό είναι ένα θαυμάσιο παιχνίδι και θα πρέπει να είναι ένα υπέροχο παιχνίδι. Αλλά δεν είναι. Λοιπόν, όχι όλη την ώρα, και όχι πάντα για όλους, ούτως ή άλλως. Εάν είστε τεράστιος οπαδός των Ninja Gaiden, Ninja Gaiden Black ή Ninja Gaiden Sigma, τότε ξέρετε ήδη τι να περιμένετε και θα είστε προετοιμασμένοι για αυτό: το μακρύ απλώνεται όπου θα χτυπήσετε τον δρόμο σας μέσα από ορδές νίντζα ​​μόνο για να σας κόψει μια μικρή συλλογή από διπλά σκληρά καθάρματα με τη δύναμη να σας γκρεμίσουν δευτερόλεπτα? τα τμήματα όπου θα δέχεστε επίθεση από έναν αμήχανο αριθμό εχθρών, ενώ οι τοξότες σας μπεκάζουν από θέσεις ψηλά. εκείνα τα κομμάτια στα οποία μπορείτε να περάσετε από έναν επικό καυγά μόνο για να έχετε έναν άντρα να μπει με μια φθηνή, ισχυρή επίθεση το τελευταίο δευτερόλεπτο. Μερικοί άνθρωποι παίρνουν αυτό το πράγμα στο πηγούνι, ξανά και ξανά, και επιστρέφουν λέγοντας «απλά δεν ήμουν αρκετά καλός» ή «απέτυχα εκείνη τη στιγμή, δεν θα αποτύχω τώρα. »Άλλοι αρχίζουν να αναρωτιούνται αν μπορεί να υπάρχει κάτι πιο ανταποδοτικό που μπορούμε να κάνουμε με το δικό μας χρόνος. Με αυτόν τον τρόπο, το Ninja Gaiden 2 κόβει το πιθανό κοινό του στη μέση. Είτε παίρνεις το (τρομακτικά) τραχύ με το (λαμπρά) λείο, είτε εκνευρίζεσαι πολύ και τα παρατάς.

Νομίζω ότι τα αφεντικά θα είναι το σημείο πρόσβασης για πολλούς ανθρώπους. Είναι ικανοί (μόνο), αλλά-blimey-είναι σκληρή δουλειά. Μερικές φορές θα βρεθείτε στο λάθος άκρο ενός τόσο βάναυσου και αμετανόητου κύματος επιθέσεων που μόλις θα έχετε χρόνο να χρησιμοποιήσετε ένα φίλτρο υγείας. Περιστασιακά, θα περάσετε τριάντα λεπτά ή περισσότερο απεγνωσμένα προσπαθώντας να καταλάβετε πώς μπορείτε να το φτιάξετε επόμενη προσπάθεια επιτυχής όταν ο αντίπαλός σας δεν φαίνεται να προσφέρει καμία ρεαλιστική ευκαιρία για να νικήσει τους. Μπορεί να είναι εξαιρετικά απογοητευτικό, κυρίως επειδή αυτά είναι μερικά από τα πιο λαμπρά σχεδιασμένα και εντυπωσιακά κακά αφεντικά που έχουμε δει έξω από το Devil May Cry 4. Είναι όμως καλό που σε αφήνουν θέλοντας να πετάξεις;

Και υπάρχουν στιγμές που το Ninja Gaiden 2 απλά δεν παίζει δίκαια. φορές που εισέρχεστε σε μια νέα περιοχή που θα επιβληθεί άμεσα και αναπόφευκτα από ένα σωρό κακοποιούς που σκουπίζουν τη μισή μπάρα υγείας σας σε μια στιγμή. φορές που οι εχθροί έρχονται φαινομενικά από το πουθενά για να σου ανοίξουν ένα κουτάκι, χωρίς καμία ελπίδα να τους αποφύγεις ή να τους χτυπήσεις εκ των προτέρων. Αυτά τα προβλήματα επιδεινώνονται από μια ενοχλητική κάμερα που κάνει ό, τι καλύτερο μπορεί να διασφαλίσει ότι δεν μπορείτε να δείτε τον τύπο που είναι χτυπήστε εσάς ή τον τοξότη που σας πυροβολεί ή τους τρεις τεράστιους δαίμονες που πρόκειται να σας αρπάξουν και να σας δοκιμάσουν ως πρόχειρο φαγητό. Οι μάχες των αφεντικών είναι και πάλι, τα χαμηλά σημεία εδώ. Για παράδειγμα, είναι πάρα πολύ να ζητάω όταν τρέχω μακριά από ένα αφεντικό να γυρίσω γρήγορα προς το μέρος του, ελπίζοντας να στοχεύστε ένα από τα βέλη μου, η κάμερα δείχνει πραγματικά προς την κατεύθυνση που βλέπω και όχι προς την αντίθετη κατεύθυνση; Μιλήστε για να κάνετε ένα δύσκολο έργο σχεδόν αδύνατο.

Επιπλέον, μερικά από τα παιχνίδια είναι εκπληκτικά ντεμοντέ. Η διαδρομή μέσω των επιπέδων είναι συγκλονιστικά γραμμική, γελοία τεχνητά εμπόδια υπάρχουν παντού και δεν υπάρχει αρκετός τρόπος για προσαρμοστικό παιχνίδι ή πραγματική εχθρική νοημοσύνη. Είναι ένα μεγαλύτερο, πιο τολμηρό Ninja Gaiden, αλλά είναι ένα αξιοσημείωτο βήμα μπροστά από το πρώτο; Όχι από αυτά που έχω δει.

Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν στιγμές που λατρεύω το Ninja Gaiden 2. Μερικές φορές ο αγώνας είναι τόσο συναρπαστικός και η ροή δράσης από αγώνα σε ακροβατική ακολουθία σε αγώνα τόσο ικανοποιητική που αρχίζω να ελπίζω ότι αυτό θα μπορούσε να είναι το παιχνίδι για μένα, τελικά. Ομολογουμένως δεν είμαι μεγάλος οπαδός των ολοένα και πιο γελοίων σεναρίων της Team Ninja, με την πλήρη αδιαφορία τους για αιτία/αποτέλεσμα ή κίνητρο και μάλλον τρομερή εμμονή με το στήθος, τη λάσπη και το χόρτο (κατά προτίμηση και τα τρία, ταυτόχρονα), αλλά ακόμη και εγώ δεν μπορώ να αρνηθώ την έκκληση του τρελά gung-ho του Ninja Gaiden 2 πλησιάζω. Μπορώ ακόμη και να δω ότι, με αυξημένο αριθμό σημείων ελέγχου και τη νέα λειτουργία δυσκολίας, η Team Ninja έχει προσπαθήσει τουλάχιστον να προσεγγίσει ένα ευρύτερο κοινό. Αυτό κάνει μόνο περισσότερο ντροπή που απέτυχαν. Δεν μπορώ να βοηθήσω να βρω το Ninja Gaiden 2 μια εξαιρετικά απογοητευτική, ασυναίσθητα επιβαρυντική επιδίωξη πολλές φορές. Δεν είναι ότι είμαι τελείως αηδία, είναι απλώς ότι - για μένα - το Devil May Cry 4 και το God of War 2 παρέμεναν πάντα στη δεξιά πλευρά του «πολύ αιματηρού είναι δύσκολο να ασχοληθείς». Το Ninja Gaiden 2 δεν το κάνει.

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ένα κακό παιχνίδι ή ότι δεν θα σας αρέσει. Συνέχισε. Αν θεωρείτε τον εαυτό σας σκληροπυρηνικό gamer και αγαπήσατε πραγματικά το πρώτο Ninja Gaiden (σε μία από τις μορφές του), τότε μπορείτε ευτυχώς να προσθέσετε 1 ή 2 στο σκορ μου και να ξοδέψετε το τις επόμενες εβδομάδες δουλεύοντας σε διάφορα επίπεδα δυσκολίας, βρίσκοντας κάθε μυστικό, ξεκλειδώνοντας κάθε μπόνους και δημοσιεύοντας βίντεο από τους θριάμβους σας στο YouTube. Δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό καθόλου. Εάν, ωστόσο, δεν θεωρείτε τον εαυτό σας σκληροπυρηνικό gamer, θα σας συνιστούσα να αποφύγετε το Ninja Gaiden 2. Υπάρχουν άλλα, παρόμοια παιχνίδια - κυρίως το Devil May Cry 4 - που θα βρείτε πιο προσιτά και πιο ανταποδοτικά.

"'Ετυμηγορία"'

Ένα όμορφο, αιμοβόρο παιχνίδι δράσης Ninja, αλλά ένα πολύ απογοητευτικό για τον μέσο παίκτη. Εάν δεν αντέχετε τη σκληρή ζέστη, μείνετε έξω από την κουζίνα Ninja.

Αξιόπιστη βαθμολογία