Star Wars: Episode III Revenge of the Sith Review

”Πλατφόρμες:” ”PS2 & Xbox - Έκδοση PS2 Έλεγχος.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι μια ταινία Star Wars μπορεί να ξεπουλήσει ανεξάρτητα από την ποιότητα της ταινίας: οι περισσότεροι από εμάς το γνωρίζαμε ότι το The Phantom Menace δεν ήταν πολύ αστυνομικός από την πρώτη φορά που το είδαμε, αλλά ποτέ δεν μας εμπόδισε να επιστρέψουμε έλεγχος. Μέχρι να το διαβάσετε, όλοι θα γνωρίζουμε αν το Revenge of the Sith είναι το prequel που όλοι περιμέναμε, αλλά είτε είναι είτε όχι, είναι εγγυημένη επιτυχία. Όλοι μας αγαπάμε τόσο πολύ την αρχική τριλογία, ώστε ο Τζορτζ Λούκας θα μπορούσε να κυκλοφορήσει άλλες έξι συνέχειες της ποιότητας Phantom Menace και όλοι ακόμα θα περιμένουμε στην ουρά για εισιτήρια.

Το πιο εκπληκτικό είναι ότι τα παιχνίδια που βασίζονται στις ταινίες prequel μπορούν ακόμα να βρίσκονται στην κορυφή των charts. Σίγουρα κανείς δεν θα μπορούσε να έχει παίξει μέτριες ή αποσπασματικές προσπάθειες όπως οι Jedi Power Battles, Demolition, Obi-Wan, ή Super Bombad Racing και πιστεύετε ότι ένα νέο παιχνίδι βασισμένο στο Revenge of the Sith θα ήταν κλασσικός. Ωστόσο, αν κρίνουμε από τη θέση του στο γράφημα τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, αυτό ακριβώς φαίνεται να έχει συμβεί.

Τώρα μερικοί από εσάς ίσως περιμένατε να αγοράσετε το Revenge of the Sith, ίσως επειδή δεν θέλετε το τρίτο ταινία που χαλάστηκε εκ των προτέρων από ένα παιχνίδι που ακολουθεί στενά την πλοκή και περιλαμβάνει αποσπάσματα από την ταινία ως κομμενες σκηνες. Καλό, υπάρχει ακόμα ελπίδα για εσάς, γιατί ενώ το Revenge of the Sith δεν είναι το χειρότερο παιχνίδι του Star Wars σε καμία περίπτωση, απλά δεν αξίζει άλλη επιτυχία.

Για λόγους ισορροπίας και δικαιοσύνης θα έπρεπε να αναφέρω τι είναι καλό στο παιχνίδι. Λοιπόν, γραφικά είναι πολύ καλό για ένα παιχνίδι PS2-οι ιδιοκτήτες Xbox μπορεί να είναι λίγο απογοητευμένοι, αλλά ο Anakin και ο Obi-Wan είναι αναγνωρίσιμο από τους ομολόγους τους στην ταινία, το animation είναι ως επί το πλείστον εξαιρετικό και τα επίπεδα έχουν την εμφάνιση και την αίσθηση του Star Wars κάτω πατ Στην πραγματικότητα, αν παρακολουθείτε απλώς κάποιον άλλο να παίζει το Revenge of the Sith, μπορεί να μοιάζει με ένα πραγματικά συναρπαστικό παιχνίδι. Είναι παλιό σχολείο, είναι λίγο πολύ μια τρισδιάστατη παραλλαγή στο παλιό καβγά του Double Dragon με πρόσθετες δεξιότητες Jedi και πιο εντυπωσιακές κινήσεις ελαφρού σπαθιού, αλλά ο αγώνας φαίνεται υπέροχος-χωρίς αμφιβολία.

Ο ήχος είναι επίσης αρκετά αξιοσέβαστος. Φυσικά, η βαθμολογία του John Williams προσθέτει περισσότερα από το μερίδιό της στην ατμόσφαιρα και η σύγκρουση των ελαφρών σπαθιών και ο ήχος της πυρκαγιάς δεν μπορεί να μην φέρει πίσω όλα τα σωστά συναισθήματα. Με την ένταση να αυξάνεται, όλα ακούγονται το ίδιο συναρπαστικά όσο φαίνεται.

Το πρόβλημα είναι το ένα πράγμα που δεν είναι τόσο συναρπαστικό: το gameplay. Όπως ήδη αναφέρθηκε, το Revenge of the Sith είναι κυρίως μαχητικό, από κάθε επίπεδο ουσιαστικά μια βιασύνη πόντο σε σημείο ενώ πολεμάτε droids, Jedi, clone-troopers ή ό, τι εχθρό τυχαίνει να είναι το ιδιαίτερο του ημέρα. Υπάρχει ένα ορισμένο επίπεδο πολυπλοκότητας στη δράση, με δεξιότητες και δυνάμεις Jedi που μπορούν να ενισχυθούν μέσω των πόντων που κερδίζονται στο τέλος κάθε επιπέδου και μια μεγάλη ποικιλία συνδυασμών που μπορούν να μάθουν και να αναπτύξουν, αλλά μπορείτε να τα καταφέρετε αρκετά καλά χρησιμοποιώντας το παλιό πολτοποίηση κουμπιών πλησιάζω. Το Revenge of the Sith αναμιγνύει τα πράγματα περιστασιακά με διακόπτες που πρέπει να αλλάξουν και καλώδια που κόβονται - συχνά με τη βοήθεια δυνάμεων δύναμης - αλλά αυτό είναι το χαζό παιχνίδι στο μεγαλύτερο μέρος του. Το χειρότερο, δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο δύσκολο. Δεν είμαι ιδιοφυής αγώνων αγώνα, αλλά σχεδόν ποτέ δεν ένιωσα να απειλούμαι κατά τη διάρκεια των τυπικών τμημάτων μάχης του παιχνιδιού και αυτή η έλλειψη πρόκλησης αποτελεί πρόβλημα. Χωρίς πραγματικές επιλογές για εξερεύνηση ή πειραματισμό, είναι το είδος του παιχνιδιού όπου δεν σας δίνει ποτέ πραγματική ικανοποίηση.

Φυσικά, όλα αυτά αλλάζουν όταν πρόκειται για τα μεγάλα στημένα κομμάτια, τις μονομαχίες των Τζεντάι. Τώρα, αυτό μπορεί να είναι μια ενοχλητική παραδοχή των δικών μου αδύναμων δεξιοτήτων με ένα ελαφρύ σπαθί, αλλά μπήκα στην πρώτη μου μονομαχία - Count Dooku - περιμένοντας το κέικ που είχε εξυπηρετήσει το παιχνίδι μέχρι τώρα. Αντ 'αυτού, ο σεβάσμιος κόμης άνοιξε ένα κουτάκι γουρούνι και προχώρησε να με κεράσει με ένα δείγμα. Ξανά, και ξανά, και ξανά, ξανά. Είχα παρόμοια ζητήματα με μετέπειτα μάχες με αφεντικά. Και πάλι, αυτό μπορεί να είναι η δική μου αχρηστία, αλλά το όλο πράγμα μυρίζει ένα παιχνίδι όπου κάτι φρικτό έχει συμβεί στο playtesting.

Στην καρδιά του προβλήματος βρίσκεται ολόκληρο το σύστημα μάχης. Τα υπέροχα παιχνίδια μάχης αφορούν την ταχύτητα και την τακτική ευελιξία. Εάν εξαπολύσω μια επίθεση, θέλω να αλλάξω χρόνο όταν δεν είναι επιτυχής ή εάν μου επιτεθεί, χρειάζομαι την ευκαιρία να ξεκινήσω έναν μετρητή πριν εξαφανιστώ. Οι συνδυασμοί στο Revenge of the Sith φαίνονται υπέροχοι, αλλά ουσιαστικά σε βάζουν σε ένα προκαθορισμένο πρόγραμμα μοτίβο, αφήνοντάς σας ευάλωτο εάν η κίνηση διαρκεί πολύ ή εάν ο αντίπαλός σας αποφύγει στο σημείο την έναρξη. Μετά από λίγο, το επεξεργάζεστε, ανακαλύψτε ότι ο Count Dooku δεν του αρέσει αν του επιτεθεί επανειλημμένα με ένα ή δύο συγκεκριμένους συνδυασμούς και στείλτε τον πίσω εκεί που οι Σιθ δεν λάμπουν, αλλά αυτό δεν μονομαχεί - είναι ψαλίδι, χαρτί, πέτρα.

Και όλα γίνονται χειρότερα από την προφανή έλλειψη ποικιλίας. Σίγουρα, παίζετε τον Anakin σε κάποια επίπεδα και τον Obi-Wan σε άλλα, αλλά η μόνη σημαντική διαφορά είναι οι δυνάμεις που έχετε στη διάθεσή σας. Πάρα πολλά επίπεδα δεν διακρίνονται από το προηγούμενο, και όταν φτάσετε σε μια νέα περιοχή είναι απογοητευτικό να διαπιστώσετε ότι θα κάνετε το ίδιο πράγμα που κάνατε στην τελευταία. Δεν υπάρχει αίσθηση των δεξιοτήτων που μαθαίνονται και στη συνέχεια εφαρμόζονται σε νέες καταστάσεις, απλώς μια υποχρέωση για στρατιώτη μέχρι να τελειώσει το επίπεδο. Αυτό δεν είναι ποτέ καλό.

Οι εμμονικοί του Star Wars θα θέλουν το Revenge of the Sith για τις κομμένες σκηνές, αλλά αυτό είναι το ισοδύναμο παιχνιδιού του αυτοκόλλητου βιβλίου ή του περιοδικού αφισών-ένα διασκεδαστικό αναμνηστικό, αλλά αυτό είναι όλο. Υπάρχει δυνατότητα για ένα υπέροχο παιχνίδι στον αγώνα Jedi, όπως έχουμε δει μερικές φορές στα παιχνίδια Jedi Knight στον υπολογιστή, αλλά αυτό δεν είναι. Με δύο παιχνίδια Lord of the Rings, η EA πήρε παρόμοια μάχη με μάχη αλλά πρόσθεσε αρκετή στρατηγική κάνουν τα πράγματα ενδιαφέροντα, και τουλάχιστον αυτά τα παιχνίδια αισθάνονται εμποτισμένα με κάτι από το πνεύμα του ταινίες. Με το Revenge of the Sith, η LucasArts μόλις δημιούργησε ένα θαμπό παιχνίδι Star Wars με κενό κέντρο. Πηγαίνετε να δείτε την ταινία, οπωσδήποτε, αλλά πρέπει πραγματικά να αγοράσετε αυτό το αγαπημένο παιχνίδι;

"'Ετυμηγορία"'

Μια άδεια και μη ικανοποιητική άσκηση στη μάχη των Τζεντάι, όπου η χορογραφία του αγώνα φαίνεται να έχει προηγηθεί της δυνατότητας αναπαραγωγής. Απολαύστε τις κομμένες σκηνές αν πρέπει, αλλά αυτό δεν είναι αυτό που ονομάζετε σωστό παιχνίδι.

Αξιόπιστη βαθμολογία