Olympus E-400 Review

Όταν η Olympus ανακοίνωσε το πρότυπο αισθητήρα τεσσάρων τρίτων και βάσης φακού για ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές SLR το 2003, μία από αυτές δήλωσε στόχος ήταν η παραγωγή φωτογραφικών μηχανών και φακών μικρότερων και ελαφρύτερων από το πρότυπο 35 χιλιοστών που χρησιμοποιούσαν όλοι οι άλλοι κατασκευαστές. Παρά τη συμμετοχή πολλών εταίρων της βιομηχανίας στην ανάπτυξη, άλλες μάρκες άργησαν να υιοθετήσουν το νέο πρότυπο, αν και το νέο L1 SLR της Panasonic το χρησιμοποιεί. Απεριόριστος, η Olympus παρέμεινε προσηλωμένη στο πρότυπο, λανσάροντας μια σειρά δημοφιλών και αναγνωρισμένων από την κριτική ψηφιακών SLR, συμπεριλαμβανομένων των E-300, E-330 και E-550. Έχω επανεξετάσει το Ε-330 και το Ε500 εδώ ήδη, και εντυπωσιάστηκα πολύ και από τους δύο, ειδικά το αρχικό επίπεδο E-500.

Το τελευταίο SLR Four Thirds της Olympus είναι το E-400, το οποίο παρά τον αριθμητικό χαρακτηρισμό του είναι ανώτερο από το E-500 τόσο από πλευράς προδιαγραφών όσο και από τιμή. Είναι επίσης πάνω από το E-330. Στην πραγματικότητα, μέχρι την αναμενόμενη κυκλοφορία του αντικαταστάτη για το E-1, αντιπροσωπεύει την κορυφή της γκάμας DSLR της Olympus.

Λανσαρίστηκε Φέτος Σεπτέμβριο Το E-400 είναι ένα DSLR 10 megapixel που ανταγωνίζεται άμεσα τα Nikon D80, Sony Alpha A100, Pentax K10 και Canon EOS 400D, οπότε σίγουρα έχει σταματήσει τη δουλειά του. Έχει τιμή καταλόγου 849,99 £ σε κιτ με δύο φακούς ζουμ 14-42mm και 40-150mm (ισοδύναμο με 28-84mm και 80-300mm αντίστοιχα) και παρόλο που είναι διαθέσιμο για περίπου £ 800 στο διαδίκτυο, προφανώς δεν είναι προς το παρόν διαθέσιμο μόνο για σώμα, γεγονός που καθιστά σημαντικά πιο ακριβή την αγορά από οποιοδήποτε από αυτά τα μοντέλα εκτός από το Nikon.

Το πρώτο πράγμα που σας κάνει εντύπωση για το E-400 είναι το μικρό μέγεθος και το μικρό του βάρος. Είναι, κατά τη στιγμή της γραφής, η μικρότερη και ελαφρύτερη ψηφιακή SLR στην αγορά, με διαστάσεις 129,5 mm x 91 mm x 53 mm και βάρος μόνο 375 g μόνο για το σώμα. Συγκρίνετε αυτό με 126 x 94 x 65mm και 510g για το Canon 400D ή 132 x 103 x 77mm και 585g για τη Nikon D80. Είναι η πρώτη SLR της σειράς E που πιστεύω ότι χρησιμοποιεί πραγματικά το πλεονέκτημα μεγέθους του συστήματος Four Threes.

Φαίνεται ακόμη μικρότερο επειδή δεν διαθέτει τη μεγάλη λαβή που βρίσκεται στις περισσότερες άλλες κάμερες SLR. Το λεπτό σχήμα του σώματος θυμίζει περισσότερο μια vintage ταινία SLR των αρχών του 1980, όπως η Nikon FG ή η Canon A-1. Έχει μια χειρολαβή του είδους? το σχήμα του σώματος είναι ελαφρώς γλυπτό στη δεξιά πλευρά τόσο μπροστά όσο και πίσω με ένα ελαστικό πάνελ με υφή στο μπροστινό και στο μπροστινό μέρος thumbgrip, αλλά όποιος έχει συνηθίσει στο σχήμα των περισσότερων σύγχρονων SLR θα διαπιστώσει ότι το E-400 αισθάνεται πολύ λεπτό και πιθανώς λίγο αδέξιος. Προσωπικά μου άρεσε αρκετά η αίσθηση του, αν και διαπίστωσα ότι η θέση του αυτιού του δεξιού ιμάντα ήταν πολύ χαμηλή και πιεσμένη στο πλάι του μεσαίου μου δακτύλου.

Αν και το E-400 έχει πλαστικό σώμα, η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετική και τα μικρά σημεία σχεδιασμού δείχνουν προσοχή στη λεπτομέρεια. Τα πράγματα όπως ένα σημάδι εστιακού επιπέδου στο επάνω μέρος και η θέση του τρίποδου ακριβώς κάτω από την κεντρική γραμμή του αισθητήρα είναι σημεία που θα εκτιμήσουν οι επαγγελματίες φωτογράφοι.

Όπως και οι άλλες κάμερες της σειράς E, το E-400 διαθέτει το αποκλειστικό σύστημα αφαίρεσης σκόνης Supersonic Wave της Olympus, το οποίο έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικό.

Παρά το μικρό του μέγεθος, το E-400 χειρίζεται πολύ καλά. Η κάμερα είναι τόσο ελαφριά που το να την κρατάς σε κάθε γωνία δεν είναι καθόλου προσπάθεια, ακόμη και χωρίς ογκώδη χειρολαβή το σχήμα της ταιριάζει πολύ στο χέρι. Το χαμηλό βάρος μπορεί να το κάνει πιο ευάλωτο στο κούνημα της κάμερας, σίγουρα ένας παράγοντας σε μια κάμερα που έχει δεν υπάρχει σταθεροποίηση εικόνας, αλλά η λειτουργία απελευθέρωσης κλείστρου είναι πολύ απαλή, οπότε η κίνηση κατά τη λήψη είναι μειωμένος. Το σκόπευτρο, αν και λίγο μικρό, είναι καθαρό και φωτεινό με ένα καλό εύρος εμφανιζόμενων πληροφοριών.

Η διεπαφή ελέγχου είναι απλά εξαιρετική. Το E-400 χρησιμοποιεί την ίδια διεπαφή που βασίζεται στην οθόνη με το E-500, χρησιμοποιώντας την ευκρινή οθόνη 2,5 ιντσών 215kp για εμφανίζει τις τρέχουσες ρυθμίσεις της κάμερας, όπως ISO, ισορροπία λευκού, λειτουργία χρώματος, μέτρηση, επιλογή AF και τα λοιπά.

Αυτή η οθόνη πληροφοριών λειτουργεί ως μενού λήψης. Για να αλλάξετε μια ρύθμιση, πατήστε πρώτα το κεντρικό κουμπί στο D-pad για να ενεργοποιήσετε τη λειτουργία επιλογής και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε τα βέλη κατεύθυνσης για να επιλέξετε τη ρύθμιση που θέλετε να αλλάξετε. Είναι πολύ γρήγορο και εύκολο στη χρήση και σημαίνει ότι πράγματα όπως η λειτουργία οδήγησης, η περιοχή εστίασης, η αντίθεση, η ευκρίνεια και ακόμη και ο χρωματικός χώρος μπορούν να ρυθμιστούν σε δευτερόλεπτα. Το μόνο μικρό πρόβλημα είναι ότι εάν η οθόνη είναι ενεργοποιημένη, έχετε μια έντονη λάμψη στην άκρη του οπτικού σας πεδίου όποτε έχετε την κάμερα μέχρι το μάτι σας, κάτι που μου φάνηκε να αποσπά την προσοχή, ειδικά όταν φωτογραφίζετε κάθετα μορφή. Ευτυχώς υπάρχει ένα κουμπί για να απενεργοποιήσετε την οθόνη κατά τη λήψη, αν θυμάστε να την πατήσετε.

Υπάρχουν και άλλες λειτουργίες λήψης, συμπεριλαμβανομένης μιας απλής πλήρους αυτόματης λειτουργίας, προγράμματος, χειροκίνητης και έκθεσης προτεραιότητας διαφράγματος ή κλείστρου, πέντε προγράμματα λήψης και 19 λειτουργίες σκηνής.

Τα χειριστήρια του επάνω πίνακα φαίνονται λίγο ακατάστατα, ειδικά ο συγκριτικά μεγάλος επιλογέας λειτουργίας, αλλά στην πραγματική λειτουργία αυτό δεν είναι πραγματικά πρόβλημα και τα χειριστήρια πέφτουν τακτοποιημένα κάτω από τα δάχτυλα. Ο διακόπτης ισχύος είναι λίγο ασταθής, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι είναι απίθανο να ενεργοποιηθεί τυχαία. Υπάρχουν ξεχωριστά κουμπιά για τη λειτουργία φλας και τη λειτουργία απομακρυσμένου/χρονοδιακόπτη/μονάδας δίσκου στα αριστερά του επάνω μέρους πίνακα, αλλά δεδομένου ότι αυτές οι λειτουργίες αντιγράφονται στο μενού εμφάνισης πληροφοριών φαίνονται λίγο περιττός.

Όσον αφορά τις συνολικές επιδόσεις, το E-400 είναι εντυπωσιακό. Ξεκινά σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο και ξυπνάει από την κατάσταση αναμονής περίπου την ίδια ώρα. Στη λειτουργία HQ JPEG μπορεί να τραβήξει συνεχόμενα τρία καρέ το δευτερόλεπτο μέχρι να γεμίσει η κάρτα μνήμης, κάτι που με κάρτα 1 GB σημαίνει πάνω από 200 καρέ. Στη λειτουργία SHQ JPEG + RAW μπορεί να πυροβολήσει πέντε καρέ με τρία καρέ το δευτερόλεπτο και χρειάζονται μόνο περίπου 10 δευτερόλεπτα για να αδειάσει το buffer εικόνας προτού μπορέσετε να τραβήξετε μια άλλη ριπή 5 καρέ.

Αυτό είναι ελαφρώς γρηγορότερο από το E-500 και συγκρίνεται ευνοϊκά με το Sony A100. Θα δοκιμάσω το Nikon D80 την επόμενη εβδομάδα και ελπίζω το Canon 400D την επόμενη εβδομάδα, οπότε θα μάθω πώς συγκρίνονται.

Η κάμερα τροφοδοτείται από μια σχετικά μικρή μπαταρία ιόντων λιθίου 1150mAh. Έχω δει compacts με μπαταρίες ίδιου μεγέθους με αυτό. Δεν μπόρεσα να κάνω μια ακριβή εκτίμηση της συνολικής διάρκειας ζωής της μπαταρίας, αλλά έκανα πάνω από 150 λήψεις μαζί της σε αρκετές ημέρες, συμπεριλαμβανομένων πολλών λήψεων φλας και ο μετρητής μπαταρίας εξακολουθούσε να διαβάζει πλήρως. Ένας από τους κύριους ισχυρισμούς της Olympus για αυτήν την κάμερα είναι το κύκλωμα ενεργειακής απόδοσης, το οποίο φαίνεται να επιβεβαιώνεται από αυτό το αποτέλεσμα.

Τα μεγέθη των αρχείων εικόνας είναι πάντα αποκαλυπτικά. Το E-400 παράγει αρχεία RAB 21MB και SHQ JPEG που είναι περίπου 7MB το καθένα, γεγονός που δείχνει πολύ χαμηλό βαθμό συμπίεσης. Συγκρίνετε αυτό με τα αρχεία RAB 15 MB και JPEG 5,3 MB της Nikon D200 ή τα 10 MB/3 MB του Sony A100. Το μειονέκτημα είναι ότι αν τραβάτε σε SHQ+RAW, όπως θα προτιμούσαν να κάνουν οι περισσότεροι λάτρεις και επαγγελματίες, λαμβάνετε μόνο 34 λήψεις σε κάρτα 1 GB.

Μιλώντας για κάρτες, το E-400 μπορεί να χρησιμοποιήσει και τους δύο τύπους CompactFlash I και II, ενώ διαθέτει επίσης υποδοχή για κάρτες xD-Picture με τη δυνατότητα γρήγορης εναλλαγής από το ένα στο άλλο, οπότε είναι δυνατό να το φορτώσετε με πολλά gigabytes μνήμη.

Το σύστημα AF είναι εξαιρετικά γρήγορο, σίγουρα ένα από τα ταχύτερα συστήματα AF SLR που έχω δει. Έχει τρία σημεία εστίασης τα οποία είναι αρκετά κοντά μεταξύ τους στο κέντρο του πλαισίου. Φάνηκε να ευνοεί το κεντρικό σημείο τις περισσότερες φορές. Το AF ήταν γρήγορο και σε συνθήκες μειωμένου φωτισμού. Όπως πολλές άλλες SLR, χρησιμοποιεί μια γρήγορη έκρηξη από το φλας ως φωτιστικό AF όταν φωτογραφίζετε σε πολύ χαμηλό φωτισμό, αν και συνήθως χρειάστηκαν αρκετές προσπάθειες για να αποκτήσουν μια κλειδαριά η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν άβολη για οποιονδήποτε ήταν αιχμηρός.

Το σύστημα μέτρησης είναι επίσης εξαιρετικό, με το αναγνωρισμένο σύστημα πολλαπλών ζωνών ESP της Olympus, κεντρική στάθμιση και σημειακή μέτρηση, καθώς και μέτρηση σημείου και σκιάς.

Ένα πράγμα θα αναφέρω, αφού έχω επικρίνει άλλους κατασκευαστές γι 'αυτό. Το E-400 συνοδεύεται μόνο από ένα βασικό έντυπο εγχειρίδιο, με το προηγμένο εγχειρίδιο που περιλαμβάνεται σε μορφή PDF σε CD. Πραγματικά το μισώ αυτό. Μια τόσο καλή και τόσο σύνθετη κάμερα αξίζει ένα σωστό εκτυπωμένο εγχειρίδιο.

Ανεξάρτητα από την ευελιξία, την ταχύτητα και τον χειρισμό του, ένας ψηφιακός SLR αντιστοιχεί ή πέφτει στην ποιότητα της εικόνας του και εδώ το E-400 σκοράρει πολύ. Όπως ανέφερα, τα αρχεία εικόνας είναι τεράστια σε σύγκριση με άλλες κάμερες 10MP, κάτι που είναι πάντα καλό σημάδι. Τα αρχεία JPEG είναι περίπου 5,3 MB στο δίσκο και περίπου 28 MB ανοίγουν στο Photoshop.

Οι φακοί Olympus Zuiko Digital που παρέχονται με το κιτ είναι εξαιρετικά υψηλής ποιότητας και παράγουν εικόνες που είναι ευκρινείς μέχρι τις άκρες. εστιακές αποστάσεις χωρίς ίχνος χρωματικής εκτροπής, αν και υπήρχε κάποια σφαιρική παραμόρφωση στο ευρύτερο άκρο του εύρους ζουμ του ζουμ 14-42mm.

Ο αισθητήρας παράγει εικόνες πολύ ελαφρώς μαλακές, αλλά που ανταποκρίνονται υπέροχα σε ένα άγγιγμα της μάσκας Unsharp, κάτι που θα αρέσει πραγματικά στους επαγγελματίες. Το επίπεδο λεπτομέρειας που μπορεί να αντληθεί από τα αρχεία RAW του E-400 είναι απλά εκπληκτικό, κατά τη γνώμη μου ίσο με το Nikon D200 και ελαφρώς ανώτερο από το Sony A100. Και πάλι, θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς ταιριάζει με τα D80 και 400D.

Ένας άλλος ισχυρισμός της Olympus είναι ότι χάρη σε ένα νέο κύκλωμα ενισχυτή το E-400 έχει εξαιρετικά χαμηλό θόρυβο εικόνας σε υψηλότερες ρυθμίσεις ISO και μπορώ να επιβεβαιώσω ότι αυτό συμβαίνει. Όπως θα δείτε από τα συνοδευτικά δείγματα λήψεων, η ποιότητα της εικόνας ήταν πολύ καλή έως και 800 ISO και μακριά από άθλια ακόμη και στα 1.600 ISO, το οποίο όντως παρουσιάζει υψηλή ευαισθησία και την αντίστοιχη αύξηση της χρήσιμης ταχύτητας κλείστρου ως εναλλακτική λύση στην εικόνα σταθεροποίηση.

"'Ετυμηγορία"'

Το Olympus E-400 είναι μια πολύ ολοκληρωμένη κάμερα, ένα σοβαρό φωτογραφικό εργαλείο που θα προσελκύσει τόσο επαγγελματίες όσο και προχωρημένους ερασιτέχνες. Προσφέρει έναν συνδυασμό εύκολα ελεγχόμενης ευελιξίας, εξαιρετικής απόδοσης και εξαιρετικής ποιότητας εικόνας που θα του εξασφαλίσουν μια θέση στην κορυφή βαθμολογία ψηφιακών SLR μεσαίας κατηγορίας. Η τιμή του κιτ μπορεί να φαίνεται ακριβή, αλλά περιλαμβάνει δύο εξαιρετικούς φακούς που συμπληρώνουν τέλεια αυτό το εξαιρετικό ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ.

"Μια σειρά δοκιμαστικών λήψεων εμφανίζεται στις επόμενες σελίδες. Εδώ, η εικόνα πλήρους μεγέθους έχει μειωθεί για λόγους εύρους ζώνης και μια περικοπή που έχει ληφθεί από την αρχική πλήρη Η εικόνα ανάλυσης έχει τοποθετηθεί κάτω από αυτήν για να εκτιμήσετε τη συνολική ποιότητα. "
—-

—-
1/100, f6.3, ISO 100
Στη χαμηλότερη ρύθμιση ISO, η εικόνα είναι εντελώς χωρίς θόρυβο και επίσης χωρίς τεχνουργήματα συμπίεσης. Μπορείτε να δείτε καθαρά τον κόκκο στο ξύλο αυτής της παλιάς πόρτας.
—-
1/60, f7.1, ISO 200
Στη ρύθμιση ISO 200 η εικόνα είναι εντελώς χωρίς θόρυβο και επίσης χωρίς τεχνουργήματα συμπίεσης. Μπορείτε να δείτε καθαρά τον κόκκο στο ξύλο αυτής της παλιάς πόρτας.
—-
1/200, f9.0 ISO 400
Στη ρύθμιση 400 ISO η εικόνα είναι εντελώς χωρίς θόρυβο και επίσης… περιμένετε, αυτό ακούγεται οικείο.
—-
1/320th, f10, ISO 800
Στη χαμηλότερη ρύθμιση ISO, η εικόνα είναι εντελώς απαλλαγμένη από θόρυβο και… όχι, περιμένετε, νομίζω ότι μπορώ να δω μια μικρή ένδειξη χρώματος που εμφανίζει τις μεσαίες αποχρώσεις. Μπορεί.
—–
1/500, f11.0 ISO 1600
Στην υψηλότερη ρύθμιση ISO υπάρχει μια αμυδρή αναστάτωση θορύβου εικόνας σε ολόκληρη την εικόνα, αλλά η εικόνα είναι αρκετά εκτυπώσιμη. Έχω δει πολύ χειρότερα από αυτό από άλλες κάμερες σε 400 ISO.
—-

"Μια σειρά δοκιμαστικών λήψεων εμφανίζεται στις επόμενες σελίδες. Εδώ, η εικόνα πλήρους μεγέθους έχει μειωθεί για λόγους εύρους ζώνης και μια περικοπή που έχει ληφθεί από το πρωτότυπο η εικόνα πλήρους ανάλυσης έχει τοποθετηθεί κάτω από αυτήν για να κερδίσετε μια εκτίμηση του συνολικού ποιότητα. Οι ακόλουθες σελίδες αποτελούνται από εικόνες που έχουν αλλάξει μέγεθος, ώστε να μπορείτε να αξιολογήσετε τη συνολική έκθεση. Για όσους έχουν σύνδεση μέσω τηλεφώνου, κάντε υπομονή κατά τη λήψη των σελίδων. "
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_detail1)
Λήψη με τον φακό 14-42mm στην ευρύτερη γωνία του, η εικόνα είναι ακόμα ευκρινής μέχρι τις άκρες και φανταστικά λεπτομερής.
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_detail2)
Αυτή είναι μια 100% περικοπή από την παραπάνω εικόνα, που τραβήχτηκε σε λειτουργία RAW και μετατράπηκε σε Adobe Camera RAW και στη συνέχεια ελαφρώς ακονίστηκε χρησιμοποιώντας τη μάσκα Unsharp, μια κοινή επαγγελματική ροή εργασίας. Το επίπεδο λεπτομέρειας είναι εξαιρετικό. αυτό το συμπιεσμένο JPEG πραγματικά δεν το δικαιώνει.
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_colour)
Στη φυσική λειτουργία sRGB, η αναπαραγωγή χρώματος είναι σχεδόν άψογη.
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_mono)
Η μονόχρωμη λειτουργία υψηλής αντίθεσης είναι ιδανική για τέχνες Gothy όπως αυτή. Ω είμαι τόσο μόνος που κανείς δεν γνωρίζει τον πόνο μου κ.λπ.
—-

(εικόνα: Olympus_E-400_autumn)
Οι κάμερες Olympus ήταν πάντα γνωστές για εξαιρετικές μετρήσεις. Το E-400 έχει αντιμετωπίσει τόσο φωτεινό ουρανό όσο και σκοτεινές σκιές, δημιουργώντας εξαιρετικό δυναμικό εύρος.
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_distort)
Στην ευρύτερη ρύθμισή του, ο φακός 14-42mm προκαλεί σφαιρική παραμόρφωση, όπως φαίνεται από τον καμπύλο ορίζοντα σε αυτήν την εικόνα.
—-
(εικόνα: Olympus_E-400_speed)
Το εξαιρετικά γρήγορο σύστημα AF και η αμελητέα υστέρηση κλείστρου επιτρέπουν λήψεις γρήγορης δράσης όπως αυτή.
—-

Αξιόπιστη βαθμολογία