Το Psychonauts 2 αποδεικνύει ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα παιχνίδια για παιδιά και ενήλικες

ΓΝΩΜΗ: Αυτή την εβδομάδα είχα τη χαρά να αναθεωρήσω Psychυχοναύτες 2 για αξιόπιστες κριτικές. Για μένα αυτό ήταν μεγάλη υπόθεση, καθώς στην πραγματικότητα είμαι αρκετά μεγάλος για να ερωτευτώ το πρώτο παιχνίδι όταν κυκλοφόρησε στο αρχικό Xbox μέχρι το 2005.

Για να προσελκύσουμε τους νεότερους αναγνώστες μας, Ψυχοναύτες ήταν ένα από τα καλύτερα platformers της γενιάς του. Είναι ένα γοητευτικό παιχνίδι που σε βλέπει να μπαίνεις στη θέση του θέλεις να γίνεις ψυχικός υπερήρωας Razputin "Raz" Ο Aquato προσπαθεί να ενταχθεί στους Psychonauts - μια ελίτ ομάδα από τις πιο ισχυρές στον κόσμο μέντιουμ

Η συνέχεια είναι μια συνέχεια που λαμβάνει χώρα μόλις λίγες μέρες μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού, παρά το γεγονός ότι οι οπαδοί έπρεπε να περιμένουν 16 χρόνια για μια απάντηση στο τέλος του cliffhanger του πρωτοτύπου. Για να είμαστε σαφείς, το να περιμένεις λίγο λιγότερο από τη μισή ζωή σου για μια συνέχεια δεν είναι διασκεδαστικό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήμουν πολύ χαρούμενος που βρήκα ότι το Psychonauts 2 αποδίδει την πολύ αγαπημένη του πηγή υλικής δικαιοσύνης.

Μπορείτε να λάβετε μια σωστή ανάλυση όλων των λόγων για τους οποίους στην εις βάθος κριτική μου Psychonauts 2. Αλλά εδώ θέλω να επικεντρωθώ σε έναν από τους μεγαλύτερους και πιο εκπληκτικούς λόγους: πόσο διασκεδαστικό είναι τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες

Όπως σημείωσα στην κύρια κριτική, το μεγαλύτερο σημείο πώλησης του Psychonauts 2 είναι η ιστορία του.

«Δεν είναι αρκετά τα παιχνίδια που καταφέρνουν να κάνουν αυτό τον τόνο σωστό. Όπως είδαμε με Βιολογικός μεταλλάκτης, πολλά υπεραπλουστεύουν τα πράγματα, δημιουργώντας μια αφήγηση και μια εμπειρία που είναι πολύ απλοϊκή για οποιονδήποτε άνω των 8 ετών για να ασχοληθεί. Συγκριτικά, οι Psychonauts προσφέρουν στους παίκτες μια καλή ισορροπία, παρέχοντας μια αφήγηση με πολλές αποχρώσεις και γεμάτη αρκετά κρυμμένα αστεία για να διασκεδάσουν οι ενήλικες, ενώ παραμένουν φιλικοί προς τα παιδιά ».

Μπορεί να γουρλώνετε τα μάτια σας, αλλά αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο νομίζω ότι λείπει από πολλούς σχεδιαστές και συγγραφείς παιχνιδιών. Εκτός αν είναι η Nintendo, πιστεύουν ότι ένα παιχνίδι είναι είτε για παιδιά είτε για ενήλικες. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο και αυτό είναι ντροπή.

Η πρώτη μου κονσόλα παιχνιδιών ήταν ένα κύριο σύστημα SEGA. Δεν είμαι σίγουρος ότι η απόφαση του πατέρα μου να με αφήσει να χάσω τα Secret Commando, Ghouls and Ghosts και άλλα παρόμοια τα βίαια παιχνίδια ήταν η καλύτερη απόφαση, αλλά θυμάμαι ότι αυτά τα παιχνίδια μας βοήθησαν πραγματικά να συνδεθούμε νωρίς ΖΩΗ.

Αυτό συνέβη εν μέρει επειδή του άρεσε επίσης να παίζει τα παιχνίδια, οπότε σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, όταν αντιμετωπίσαμε ένα πραγματικά δύσκολο παιχνίδι Και οι δύο παίρναμε εναλλάξ, κάνοντας tag και out, προσπαθώντας να καταλάβουμε πώς να νικήσουμε ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο αφεντικό ή να κάνουμε ένα δύσκολο άλμα.

Νομίζω ότι μπορεί να είχα σχεδόν χωρίσει τους γονείς μου ένα βράδυ όταν ο μπαμπάς μου με άφησε να ξυπνήσω μετά τις 10 το βράδυ για να τον βοηθήσω να τελειώσει το Κάστρο της usionευδαίσθησης του Μίκυ Μάους…

Το θέμα είναι ότι έξω από τη Nintendo, δεν υπάρχουν πολλά παιχνίδια που να είναι απολαυστικά για ενήλικες και παιδιά με τον ίδιο τρόπο που ήταν αυτά τα κλασικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ήταν απόλυτα υπέροχο να βρω αυτή την εμπειρία να επαναλαμβάνεται ενώ έκανα κριτική στο Psychonauts 2, αλλά αυτή τη φορά μαζί μου έπαιζα τον παλαιότερο, δυστυχώς όχι σοφότερο, gamer στην ομάδα.

Αυτό συνέβη όταν η ανιψιά μου περνούσε ενώ έπαιζα το εναρκτήριο cutscene του παιχνιδιού, το οποίο σας καταλαβαίνει τι συνέβη στο πρώτο παιχνίδι. Μέσα σε δευτερόλεπτα οι λέξεις "μπορώ να πάω" βγήκαν από το στόμα της, που όλοι γνωρίζουν ότι είναι κωδικός για "δώσε μου το χειριστήριο ή θα σε τιμωρήσω".

Από εκεί περάσαμε τις πρώτες ώρες παίζοντας μαζί στο αρχικό επίπεδο. Αυτό στην πραγματικότητα σήμαινε ότι είχε πολλές «αυτό ήταν πρακτική» επιπλέον ζωές και εγώ έκανα προτάσεις για πίσω κάθισμα.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που παίξαμε άλλο παιχνίδι εκτός από το Worms ή το Mario Kart (το οποίο μου απαγορεύεται να κερδίσω) μαζί και είχα ήδη πολλά αιτήματα για να το παίξω ξανά.

Η εμπειρία με έκανε να συνειδητοποιήσω πώς τα παιχνίδια με καλές ιστορίες και εμπειρίες τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά είναι τόσο σπάνια αυτή τη στιγμή. Μου άρεσε πολύ να αναθεωρώ το Psychonauts 2 και εύχομαι να υπήρχαν περισσότερα παιχνίδια σαν αυτό για εμένα και τους γονείς να απολαμβάνουν με τα παιδιά τους χωρίς να τα βάζουν σε ανταγωνισμό.

Γιατί να εμπιστευτούμε τη δημοσιογραφία μας;

Ιδρύθηκε το 2004, οι Trusted Reviews υπάρχουν για να παρέχουν στους αναγνώστες μας εμπεριστατωμένες, αμερόληπτες και ανεξάρτητες συμβουλές για το τι να αγοράσουν.

Σήμερα, έχουμε 9 εκατομμύρια χρήστες τον μήνα σε όλο τον κόσμο και αξιολογούμε περισσότερα από 1.000 προϊόντα ετησίως.