Time Crisis 4 Επισκόπηση

”Πλατφόρμα: PlayStation 3” ”

Έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που το παιχνίδι με τα πυροβόλα όπλα απολάμβανε τα φώτα της δημοσιότητας. Περίπου μια δεκαετία πριν, οι τίτλοι των Sega’s Virtua Cop and House of the Dead και Namco’s Point Black and Time Τα παιχνίδια κρίσης ήταν εξαιρετικά δημοφιλή στις στοές, για να μην αναφέρουμε το Saturn, το PlayStation και το Dreamcast κονσόλες. Ωστόσο, καθώς έφτασε το επόμενο κύμα συστημάτων και το FPS έγινε το κυρίαρχο είδος δράσης, τα απλοϊκά, on-rails γυρίσματα του φαβορί, φαίνονταν όλο και περισσότερο από την ημερομηνία πώλησής του. Κατά κάποιο τρόπο, το Wii άλλαξε όλα αυτά, και παιχνίδια όπως το Ghost Squad και το Resident Evil: Umbrella Chronicles έδωσαν στο παιχνίδι lightgun μια άλλη ευκαιρία. Το ερώτημα που θέτει το Time Crisis 4 είναι αν αυτό το ανανεωμένο ενδιαφέρον περιορίζεται στο Wii ή μπορεί το Namco-Bandai να αναζωογονήσει το είδος και στο PlayStation 3;

Φυσικά, μέρος του προβλήματος του είδους ήταν τεχνικό. Η τεχνολογία G-Con πίσω από τα παιχνίδια ελαφρών όπλων της Namco βασίστηκε σε οθόνες CRT και τα τρέχοντα συστήματα κονσόλας έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν με οθόνες Plasma και LCD HD. Για να το ξεπεράσει αυτό, η Namco-Bandai έχει σχεδιάσει ένα νέο χειριστήριο G-Con 3 που λειτουργεί σύμφωνα με παρόμοιες αρχές με το δείκτη λειτουργικότητα στο τηλεχειριστήριο του Wii, με έναν αισθητήρα ενσωματωμένο στο πιστόλι που λειτουργεί με σήματα που εκπέμπονται από μονάδες υπερύθρων τοποθετημένες η οθόνη. Δυστυχώς, η εφαρμογή του Namco δεν είναι τόσο λαμπρή όσο της Nintendo. Αντί για μια μπάρα αισθητήρων, έχουμε δύο ξεχωριστούς πομπούς που κρέμονται από ζυγισμένους λαστιχένιους ιμάντες που είναι προσαρτημένοι στην επάνω αριστερή και επάνω δεξιά γωνία της οθόνης σας και συνδέονται στο PS3 μέσω USB. Το πιο συγκλονιστικό είναι ότι το ίδιο το G-Con 3 διαθέτει σύνδεση USB, κάτι που το κάνει αμέσως να νιώθει ντεμοντέ μετά από περισσότερο από ένα χρόνο χρήσης του υπέροχου ασύρματου τηλεχειριστηρίου Wii.

Το πραγματικό πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι αυτή η ρύθμιση δεν είναι απλώς ακατάστατη, είναι επίσης λειτουργικά ελαττωματική. Το G-Con φαίνεται ότι χρειάζεται τουλάχιστον περίπου τέσσερα πόδια μεταξύ του όπλου και των πομπών για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, ακόμη και μόλις το λάβετε εξέταση, η βαθμονόμηση του συστήματος χρησιμοποιώντας τα πέντε πόντους του παιχνιδιού, τα τέσσερα κόρνερ και μια ρουτίνα κεντρικού στόχου μπορεί να διαρκέσει αρκετά μέχρι να λάβετε αξιοπρεπές αποτέλεσμα. Εάν χρησιμοποιείτε οθόνη 32 ιντσών ή παραπάνω όταν παίζετε στο PS3, είστε εντάξει, αλλά αν έχετε την τάση να παίζετε παιχνίδια σε δεύτερο σετ ή οθόνη υπολογιστή, τότε ίσως θελήσετε να το σκεφτείτε δύο φορές πριν επενδύσετε στο Time Κρίση 4.

Μόλις ξεκινήσετε, το πρώτο πράγμα που θα σας εντυπωσιάσει είναι η τεράστια πολυπλοκότητα του G-Con 3. Συσκευασία δύο αναλογικών μπαστούνι, μια σκανδάλη, δύο πλευρικά κουμπιά, δύο κουμπιά ώμου και δύο κουμπιά πάνω από το άκρη, σαφώς δεν έχει σχεδιαστεί για το είδος της απλής εμπειρίας σημείου και βολής με όπλο που όλοι γνωρίζουμε και αγάπη. Αυτό αποδεικνύεται ότι ισχύει. Ακόμα και στη λειτουργία Arcade, το Time Crisis 4 φαίνεται να έχει εμμονή με το να μεταφέρει το είδος κάπου νέο.

Φυσικά, δεν είναι μια πλήρης επανεφεύρεση. Η κίνησή σας και η άποψή σας είναι τόσο σιδηροδρομικές όσο ποτέ, και-όπως στο προηγούμενο Time Τίτλοι κρίσης - όλα έχουν να κάνουν με τη στόχευση και το πυροβολισμό ενώ πατάτε μέσα και έξω από το εξώφυλλο χρησιμοποιώντας τη δράση κουμπί. Το παιχνίδι μετακινείται από κύμα εχθρού σε κύμα εχθρού και κατάσταση σε κατάσταση, ρίχνοντας διάφορους εχθρούς με διάφορες επιθέσεις σε εσάς, με μια ζουμερή μάχη αφεντικού στο τέλος καθενός από τα τρία κεφάλαια του παιχνιδιού. Στην πορεία μπορείτε να περιμένετε δράση σε τερματικούς σταθμούς αεροδρομίων, σπήλαια, δάση και στρατιωτικές βάσεις συν α ωραία τεντωμένη βολή από ελικόπτερο σε αεροσκάφη και τεθωρακισμένα οχήματα ανάμεσα στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο. Ουσιαστικά μιλάμε το ίδιο παλιό, το ίδιο παλιό, σωστά;

Λανθασμένος. Πρώτον, το παιχνίδι τώρα σας επιτρέπει να επιλέξετε μεταξύ διαφορετικών όπλων, με ορισμένα όπλα - ας πούμε, το κυνηγετικό όπλο ή το SMG - πιο αποτελεσματικά εναντίον ορισμένων εχθρών από άλλα. Από την άλλη, η ελαφρώς σκανδαλισμένη πλοκή του παιχνιδιού (άδικες στρατιωτικές δυνάμεις που μπλέκουν με βιολογικά όπλα) επιτρέπει άφθονη δράση με μια σειρά διαφορετικών ανατριχιαστικών μεταλλαγμάτων, όλοι χρειάζονται θεραπεία από ένα συγκεκριμένο όπλο εάν θέλετε να απαλλαγείτε από αυτές Ελεύθερος. Στην πραγματικότητα, το παιχνίδι έχει κάποιες άλλες νέες ιδέες. Μια διαδρομή όπου χρησιμοποιείτε έναν πυρσό για να φωτίσετε την περιοχή -στόχο σας σε σκοτεινές σπηλιές είναι διασκεδαστική, όπως και η περίεργη ακολουθία σκοπευτικών ή μια ξέφρενη απόδραση όπου πατάτε ένα κουμπί για να βγείτε από μια τρύπα άμμου, ενώ εκτοξεύετε ένα άλλο σωρό σφάλματα GM.

Ωστόσο, ο πιο ενδιαφέρων νέος μηχανικός του παιχνιδιού είναι επίσης ο πιο ελαττωματικός. Σε ορισμένες καταστάσεις ρίχνετε σε μάχη δύο ή τριών οθονών, με διαφορετικά κύματα επιτιθέμενων να έρχονται σε διαφορετικές γωνίες, ενώ κάνετε εναλλαγή μεταξύ των διαφορετικών οθονών χρησιμοποιώντας μια γρήγορη κίνηση του G-Con αριστερά ή σωστά. Είναι ωραία ιδέα, αλλά λειτουργεί; Όχι πραγματικά. Από την εμπειρία μου, περνάτε πολύ χρόνο χτυπώντας με το G-Con καθώς προσπαθείτε απεγνωσμένα να το κάνετε να αλλάξει την άποψή σας και όχι αρκετό χρόνο για να πυροβολήσετε τους κακούς πριν φτάσουν σε εσάς.

Τώρα, η λειτουργία arcade είναι διασκεδαστική, αλλά όλες αυτές οι νέες ανατροπές δεν την κάνουν να φαίνεται πιο σχετική ή λιγότερο χρονολογημένη από, ας πούμε, το Ghost Squad. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κριτική όταν λειτουργεί το gameplay, αλλά υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που τα tweaks εμποδίζουν ενεργά τη διασκέδαση - ιδιαίτερα όταν το έχετε ήδη χρησιμοποίησε όλο το κυνηγετικό όπλο ή το πυρομαχικό SMG σε μια στιγμή που το παιχνίδι απαιτεί να χρησιμοποιήσεις αυτό το όπλο ή όταν συνεχίζεις να αποτυγχάνεις μέρη μιας αποστολής επειδή δεν μπορείς να κάνεις την αλλαγή οθόνης προς τα κάτω ελαφρό κτύπημα. Αυτό που είναι λιγότερο συγχωρετικό είναι ότι το παιχνίδι φαίνεται τόσο ξεπερασμένο. Θυμάστε πώς, στις πρώτες μέρες του Xbox 360, πολλά παιχνίδια έμοιαζαν με παιχνίδια PS2 με λίγες υφές HD προστιθέμενες και έναν κινητήρα φωτισμού HDR που τοποθετήθηκε από πάνω; Λοιπόν, το Time Crisis 4 είναι μια επιστροφή σε εκείνες τις καλές εποχές. Όλα φαίνονται πολύ τραγανά. Θα μπορούσατε ακόμη να πείτε ότι η καθαρή, παλιά σχολική εμφάνιση ταιριάζει στο στυλ του παιχνιδιού. Αλλά σε μια εποχή όπου οι λεπτές λεπτομέρειες και τα πολυτελή επιφανειακά φαινόμενα θεωρούνται δεδομένα, το Time Crisis 4 δεν αξιοποιεί πραγματικά το υλικό του PS3.

Εάν αυτό το μειονέκτημα είναι αρκετά προφανές στη λειτουργία Arcade, είναι οδυνηρά στη νέα λειτουργία Complete. Εδώ το Namco-Bandai περιβάλλει τις απότομες ακολουθίες λήψης που έχετε ήδη δει σε λειτουργία Arcade με μια επιλογή επιπλέον κεφαλαίων που μετατρέπουν το Time Crisis 4 σε υβρίδιο ελαφρού πυροβόλου όπλου/FPS. Ξαφνικά, αυτά τα δύο αναλογικά μπαστούνια στο G-Con μπαίνουν στο παιχνίδι, το ένα χειρίζεται την άποψή σας, το άλλο χειρισμός κίνησης, ενώ τα υπόλοιπα κουμπιά ασχολούνται με την επιλογή όπλων, το πάπιασμα, το άλμα και επαναφόρτωση Εν τω μεταξύ, στοχεύετε και πυροβολείτε τους κακούς όπως ακριβώς θα κάνατε σε ένα κανονικό παιχνίδι κρίσης χρόνου.

Είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα, αλλά όχι ιδιαίτερα επιτυχημένη. Για αρχή, χρησιμοποιώντας δύο μπαστούνια συν στόχευση και βολή ταυτόχρονα σας δίνει πολλά να συνηθίσετε - αν μπορείτε χτυπήστε το κεφάλι σας και τρίψτε το στομάχι σας την ίδια στιγμή που γελάτε, αλλά αν όχι, θα σας πάρει λίγο χρόνο για να κατασταλάξετε σε. Επιπλέον, αυτό δεν είναι ένα μεγάλο FPS σε καμία περίπτωση. Ο σχεδιασμός του επιπέδου είναι θαμπός, τα γραφικά είναι ακόμα λιγότερο συναρπαστικά από ό, τι στο παιχνίδι για έναν παίκτη, τα σημεία ελέγχου είναι ελάχιστα τοποθετημένα και οι στόχοι εύρεσης κλειδιού-προς-ανοιχτής πόρτας είναι το είδος που τα περισσότερα πραγματικά παιχνίδια FPS έχουν διανεμηθεί εδώ και χρόνια πριν. Βασικά, τα τμήματα FPS είναι μια αγγαρεία για να περάσουν και η μόνη εξοικονόμηση χάριτος τους είναι ότι είναι σχετικά εύκολα. Αν μόνο το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί για τα κομμάτια που λαμβάνονται από την κανονική λειτουργία Arcade. Ενώ η λειτουργία Ολοκλήρωσης τα χωρίζει σε μικρότερα τμήματα, σας ζητείται ουσιαστικά να αντιμετωπίσετε το καθένα χωρίς να χρησιμοποιήσετε ούτε μία συνέχεια. Αν δεν απομνημονεύσετε κάθε κύμα εχθρών και μάθετε να προβλέπετε κάθε επίθεση, αυτό είναι πρακτικά αδύνατο.

Για να ολοκληρώσετε το πακέτο - ή όχι - δεν υπάρχουν διαδικτυακές επιλογές - ούτε καν πίνακες κατάταξης. Ακόμη και η προσθήκη κάποιων απλών, φιλικών για πολλούς παίκτες μπόνους παιχνιδιών δεν μπορεί να αντισταθμίσει αυτήν την παράλειψη. Οι μακροχρόνιοι λάτρεις των παιχνιδιών Time Crisis ή Lightgun μπορεί να κερδίσουν αρκετά από το Time Crisis 4 για να κάνουν αυτή την ακριβή αγορά αξιόλογη. η λειτουργία Arcade είναι αρκετά προκλητική και υπάρχει αρκετή δράση και έκρηξη για να συγκεντρώσει σχεδόν το πέρασμα. Όλοι οι άλλοι, ωστόσο, θα έκαναν καλύτερα να εξοικονομήσουν τα 60 λίρες τους για κάτι με πιο μακροπρόθεσμη και βραχυπρόθεσμη έκκληση.

Όσο και να σέβομαι τις προσπάθειες της Namco-Bandai να μεταφέρει αυτό το κλασικό είδος σε μια νέα κατεύθυνση, η πολυπλοκότητα δεν φαίνεται να είναι ο καλύτερος τρόπος για ακατάστατη, φινετσάτη προσέγγιση που υιοθετήθηκε από το υλικό του G-Con 3 φαίνεται χειρότερη μόνο μετά την απλή ρύθμιση και το εύκολο παιχνίδι που προσφέρουν παρόμοια παιχνίδια Wii. Εάν η Namco-Bandai ήθελε να ενσωματώσει το FPS και το ελαφρύ παιχνίδι, θα ήταν καλύτερα να κοιτάξει το εξαιρετικό παράδειγμα που προσφέρει το Metroid Prime: Corruption, και - για όλα τα πολλά του λάθη - το Ghost Squad είναι ένα πιο διασκεδαστικό παιχνίδι. Ακριβό, κακώς εκτελεσμένο και αναχρονιστικό, το Time Crisis 4 είναι μόνο το μισό όσο διασκεδαστικό θα μπορούσε και θα έπρεπε να είναι.

"'Ετυμηγορία"'

Χαλασμένο από αδέξιο υλικό, μια λειτουργία FPS rope και μια σειρά από ανεπαρκώς μελετημένες καινοτομίες, αυτή δεν είναι η μεγάλη επιστροφή του παιχνιδιού ελαφρών όπλων που ίσως ελπίζαμε. Ένα μόνο για σκληρά καρύδια.

Αξιόπιστη βαθμολογία