Grim Fandango Remastered Review

Διαθέσιμο σε PC, PS4, PS Vita (εκδόσεις PC και PS4 που έχουν αξιολογηθεί)
Ενώ ορισμένα HD remasters είναι remakes σε κλίμακα, το Grim Fandango Remastered είναι περισσότερο μια συμπαθητική αποκατάσταση, αναβαθμίζοντας απαλά το τέλος του παιχνιδιού γραφικά 3D της δεκαετίας του '99 για παρουσίαση Full HD 1080p και προσθήκη ενός διασκεδαστικού κομματιού σχολίων, αλλά αφήνοντας την τέχνη και το παιχνίδι ουσιαστικά άθικτος. Καλώς ή κακώς, αυτό είναι το ίδιο Grim Fandango που παίξαμε το 1998, μόνο με τις γραμμές λίγο πιο καθαρές και αυτά τα σκελετικά πρόσωπα πιο αιχμηρά από ό, τι θυμάστε. Ευτυχώς, τόσο η τέχνη όσο και το gameplay κρατάνε αρκετά καλά.

Εκείνη την εποχή, το Grim Fandango θεωρούνταν ένα τολμηρό, πειραματικό παιχνίδι για τη LucasArts. Ενώ άλλα είδη είχαν μετακινηθεί σε μηχανές τρισδιάστατων γραφικών, η περιπέτεια γραφικών point-and-click παρέμεινε κολλημένη στο 2D. Ο Grim Fandango είδε τον Tim Schaffer και την ομάδα του να προσπαθούν να ωθήσουν το είδος σε μια νέα κατεύθυνση, με έναν πρωταγωνιστικό χαρακτήρα που κινήθηκε σε τρεις διαστάσεις σε κάθε σκηνή, βλέμμα που αντιδρά σε διαδραστικά στοιχεία και αντικείμενα και νέα συστήματα κίνησης, αλληλεπίδρασης και απογραφής που εναλλάσσουν το σημείο και το κλικ για πιο οπτικά, διαισθητικά ελέγχους. Τα αποτελέσματα δεν ήταν απολύτως επιτυχημένα - υπάρχει λόγος για τον οποίο το είδος επέστρεψε στο point-and-click - αλλά ήταν συναρπαστικά. Εκείνη την εποχή, το Grim Fandango έμοιαζε με το σχήμα των γραφικών παιχνιδιών περιπέτειας που έρχονται.

Ήταν εξίσου τολμηρό στις καλλιτεχνικές του επιλογές, αντλώντας έμπνευση από ένα ιδιότυπο μείγμα φιλμ νουάρ, την εποχή της τζαζ και τη Μεξικάνικη Ημέρα των Νεκρών. Ο ήρωάς του, ο Manny Calvera, είναι ένας αποτυχημένος πωλητής που κάνει ταξιδιωτικά πακέτα δεύτερης, τρίτης και τέταρτης τάξης σε νεοαφιχθέντες ψυχές στη χώρα των νεκρών. Είναι μια ιστορία που γεμίζει μυστήριο, σασπένς, δολοφονικές συνωμοσίες, άθλια ποίηση beatnik και ακόμη και κάποιο ειδύλλιο, χωρίς όμως να χάσει το χιούμορ σήμα κατατεθέν της LucasArts. ο διάλογος είναι αστείος, ακόμα και τώρα. Η τέχνη, εν τω μεταξύ, που συνδυάζει το φιλμ νουάρ και την αρ ντεκό με τα ζωηρά χρώματα και τα στυλιζαρισμένα σκελετικά μοτίβα των μεξικανικών πεποιθήσεων, δεν έχει μαραζώσει με τον καιρό. Ενώ το Grim Fandango δείχνει την ηλικία του στους τεχνικούς περιορισμούς του, η καλλιτεχνία του παραμένει διαχρονική και όμορφη.

Το παιχνίδι; Λοιπόν, εκεί μπαίνουν και τα δύο μέρη του «καλού και κακού». Από την «καλύτερη» πλευρά, είναι προϊόν της χρυσής περιόδου της LucasArt, όπου το στούντιο ήταν στο πιο εφευρετικό και εμπνευσμένο. Οι καταστάσεις και τα παζλ είναι συχνά λαμπρά, με μια λύση να αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου παζλ, το οποίο μπορεί να είναι μέρος κάτι μεγαλύτερου ακόμα. Από τη «χειρότερη» πλευρά, μερικοί από τους γρίφους είναι γελοία λεπτοί, εξαρτώνται από την ακριβή τοποθέτηση ή το χρονοδιάγραμμα σε κλάσματα δευτερολέπτου ή σχεδόν αδύνατο να επιλυθούν. Κάποια, όπως το περίφημο τμήμα του Forsaken Forest/ Flaming Beavers, είναι απλά ενοχλητικά και θα σας κάνουν να βιαστείτε σε ένα FAQ ακόμα κι αν νομίζετε ότι θυμάστε τη λύση από την πρώτη φορά. Υπάρχει επίσης πάρα πολύ άσκοπη περιπλάνηση, συλλογή αντικειμένων και οπισθοδρόμηση, κάτι που είναι μια χαρά στο περιορισμένα όρια του κτιρίου γραφείων του Manny, αλλά ένας πραγματικός πόνος όταν η δράση ανοίγει στην πόλη Ρουμπακάβα.

Δείτε επίσης: PS4 vs Xbox One

Το Grim Fandango μπορεί να είναι απογοητευτικό και μπορεί να δοκιμάσει την υπομονή σας, κάτι που σας αφήνει να αναρωτιέστε γιατί Η Double Fine Productions δεν εφάρμοσε σύστημα υποδείξεων ή επιλογή γρήγορου ταξιδιού για το Remastered εκδοχή. Ωστόσο, εξακολουθεί να σε κερδίζει, σχεδόν αβίαστα. Δεν είναι μόνο η ιστορία –όμορφα σχεδιασμένη, ζεστή και ελκυστική– ή οι χαρακτήρες, που μπορεί να είναι συμπονετικοί, απαίσιοι, παράξενοι ή αξιαγάπητα χαζοί, αλλά ποτέ λιγότερο από αξέχαστοι και καλογραμμένοι. Σε μικρότερα χέρια, ο οδηγός σας, ο Glottis, θα ήταν ένας άλλος ανόητος βοηθός, που έπαιζε μόνο για γέλια, αλλά στα χέρια του Schaffer και των συνεργατών του. είναι ένα αξιαγάπητο κομμάτι με ενθουσιασμό και καρδιά. Ο Manny, εν τω μεταξύ, είναι ένας από τους μεγάλους ευγενείς χαμένους του Lucasart. ένας σκληρός ήρωας που δεν μπορείς παρά να τον βρεις.

Η γραφή και η καλλιτεχνική διεύθυνση κάνουν τρομερή ώθηση, αλλά η φωνητική δουλειά είναι υποδειγματική και η μουσική εξαιρετική. Το Grim Fandango σε γαντζώνει και σε κρατά για δύο από τους καλύτερους λόγους: γιατί πρέπει να ξέρεις τι θα γίνει μετά και γιατί αυτό που θα συμβεί στη συνέχεια σε κάνει να γελάς.

Δείτε επίσης: PS4 vs PS3

Καθώς τα φόντα είχαν αρχικά αποδοθεί σε αναλογία διαστάσεων 4:3, οι νέες εκδόσεις για υπολογιστή και κονσόλα χρησιμοποιούν πλαϊνές γραμμές αριστερά και δεξιά για να διατηρήσετε την εμφάνιση, αν και μπορείτε να επιλέξετε να έχετε μια μεγέθυνση, προβολή ευρείας οθόνης εάν προτιμώ. Ο φωτισμός έχει βελτιωθεί, με εξαιρετικό εφέ σε ορισμένες σκηνές, αλλά οι γνήσιες βελτιώσεις είναι λίγες.

Είναι μια διαφορετική ιστορία με τα χειριστήρια. Η έκδοση για υπολογιστή προσφέρει πλέον παραδοσιακά χειριστήρια point-and-click, όπου κάνετε αριστερό κλικ για μετακίνηση και δεξί κλικ σε ένα αντικείμενο ή χαρακτήρα για αλληλεπίδραση. Θα αφιερώσετε αρκετό χρόνο γυρίζοντας μεταξύ της σκηνής και της οθόνης απογραφής, όπου μπορείτε να ξεφυλλίσετε τα αντικείμενα στο παλτό του Manny πριν επιλέξετε ένα για χρήση. Η έκδοση της κονσόλας παίζει ελαφρώς πιο κοντά στην αρχική, αν και η κίνηση που μοιάζει με τανκ έχει αντικατασταθεί με πλήρη αναλογικά χειριστήρια και το παιχνίδι μερικές φορές αλλάζει αυτόματα στο σωστό αντικείμενο στο απόθεμά σας, έτσι ώστε να μην χρειάζεται να επιλέξετε το δρεπάνι σας πριν ανοίξετε σε φέτες ένα νεκρό αντικείμενο τσάντα σώματος.

Δείτε επίσης: Xbox One vs Xbox 360

Όσοι από εμάς έχουμε παίξει και αγαπήσει το Grim Fandango στο παρελθόν δεν θα χρειαστούμε λόγο για να το ξαναπαίξουμε Δεκαέξι χρόνια μετά, αλλά το Double Fine μας έδωσε ένα ούτως ή άλλως μέσω της προσθήκης ενός σχολίου πίστα. Εμφανίζεται μόνο σε συγκεκριμένα σημεία όταν κάνετε κλικ σε ένα εικονίδιο, αλλά μέσω αυτού θα ανακαλύψετε λεπτομέρειες σχετικά με το τι ενέπνευσε την ομάδα, τις τεχνικές προκλήσεις που αντιμετώπισε, τα κομμάτια για τα οποία δεν είναι τόσο περήφανα και τα κομμάτια που εξακολουθούν να κάνουν γελάνε. Κανονικά δεν είμαι μεγάλος για αυτά τα πράγματα, αλλά αυτό είναι μια εξαίρεση. Ίσως γιατί ταιριάζει στο χαλαρό στυλ του Grim Fandango. Ίσως είναι επειδή η ομάδα βλέπει το παιχνίδι με την ίδια στοργή που κάνουμε ακόμα σήμερα.

Ετυμηγορία
Κάποιοι μπορεί να επιθυμούν περισσότερες οπτικές βελτιώσεις ή διορθώσεις για τα μεγαλύτερα ελαττώματα του αρχικού παιχνιδιού, αλλά αυτό το HD Η αποκατάσταση του Grim Fandango υπογραμμίζει μόνο τι ένα φανταστικό, όμορφα γραμμένο και υπέροχα σχεδιασμένο παιχνίδι είναι. Είναι ξεκάθαρα προϊόν της εποχής του, αλλά όπως και οι κινηματογραφικές του εμπνεύσεις δεν έχει ξεθωριάσει με τον καιρό. Ήταν ένα από τα καλύτερα παιχνίδια περιπέτειας γραφικών τότε, και εξακολουθεί να είναι ένα από τα καλύτερα τώρα.