Splinter Cell: Αναθεώρηση μαύρης λίστας

Διατίθεται σε Xbox 360 (αναθεωρημένο), PS3, PC

Σας περιμένει μια έκπληξη στο Splinter Cell: Blacklist, αν και δεν θα βρεθεί να παραμονεύει στην πλοκή. Πολλοί από εμάς είχαμε τις τελευταίες στη σειρά ως προδοσία των τιμών πυρήνων του Splinter Cell, με τη σειρά να ανταλλάσσει τακτική κατασκοπεία για φτηνές ηρωικές Call of Duty Με τον Michael Ironside - τη φωνή του ειδικού χειριστή Sam Fisher - στο αυτί του και τον Fisher τον θέμα αλλαγής, υπήρχαν δικαιολογημένοι φόβοι ότι η σειρά οφειλόταν σε άλλη μια ανεπιτυχής επανεφεύρεση.

Λοιπόν, υπάρχουν στιγμές όπου αυτοί οι φόβοι γίνονται πραγματικότητα και υπάρχουν πολλά για το Splinter Cell: Blacklist που θα μπορούσατε να περιγράψετε ως γελοίο, ακατανόητο ή ηθικά αμφίβολο. Ωστόσο, με πολλούς τρόπους το νέο Splinter Cell δίνει στους θαυμαστές ακριβώς αυτό που θέλουν: μια επιστροφή στις ημέρες δόξας του τρίτου και καλύτερου Splinter Cell, Chaos Theory.

Πήγαν οι ομαδικοί μηχανισμοί διείσδυσης και μεταμφίεσης του Splinter Cell: Double Agent και το ίδιο πηγαίνει για τα καλλιτεχνικά, απογυμνωμένα, Bourne shenanigans of Conviction (αν και στοιχεία) παραμένει). Αντ 'αυτού, έχουμε ένα κλασικό θρίλερ δράσης υψηλής τεχνολογίας, με τον Sam να υποστηρίζεται από μια ομάδα και να προωθεί την τελευταία τεχνολογία. Είναι λίγο συντηρητικό, λίγο σύντομο στην καινοτομία, αλλά η Μαύρη λίστα είναι 90% vintage Splinter Cell.

Αν ψάχνετε για μια διεισδυτική ανάλυση της σύγχρονης κατασκοπείας και του βιομηχανικού-στρατιωτικού συγκροτήματος των ΗΠΑ, τότε μάλλον δεν θα έπρεπε να παίζετε ένα παιχνίδι Tom Clancy. Splinter Cell: Blacklist pits Fisher και τα ερείπια του Third Echelon, τώρα Fourth Echelon, ενάντια σε μια σκιερή τρομοκρατική οργάνωση γνωστή ως The Engineers. Οι Μηχανικοί απειλούν μια σειρά επιθέσεων εναντίον αμερικανικών στόχων, ξεκινώντας με μια επίθεση σε μια στρατιωτική βάση και κλιμακώνοντας προς τα πάνω προς τις WMD.

Για να αποφευχθούν αυτές οι επιθέσεις, ο Fisher χρειάζεται πληροφορίες και ο καλύτερος τρόπος για να πάρει αυτές τις πληροφορίες είναι να διεισδύσει σε μια σειρά τρομοκρατικών / εγκληματικών / γενικά ξένων οχυρών και, στη συνέχεια, επιτίθεται σε ένα ευρύ φάσμα μη Αμερικανών (συμπεριλαμβανομένων Βρετανοί). Αυτό το κάνει για το ευρύτερο καλό, φυσικά, αλλά εξακολουθεί να αφήνει άσχημη γεύση στο στόμα από καιρό σε καιρό.

Οι πτυχές του κόσμου και η μηχανική του παιχνιδιού είναι εγγενώς γελοίες. Μεταξύ των αποστολών, ο Σαμ και η ομάδα του περνούν το χρόνο τους ταξινομώντας πληροφορίες και προγραμματίζοντας σε ένα γιγαντιαίο ιπτάμενο φρούριο. Αυτό μπορεί να αναβαθμιστεί για να δώσει στον Sam πρόσβαση σε καλύτερο εξοπλισμό και εγκαταστάσεις ενώ βρίσκεστε σε αποστολή, ενώ Ο εξοπλισμός του Sam μπορεί επίσης να αναβαθμιστεί για να του δώσει καλύτερη επίθεση, άμυνα και μυστικότητα δυνατότητες.

Παραδόξως, ο προϋπολογισμός για όλα αυτά ορίζεται από τις δραστηριότητες του Σαμ κατά την αποστολή του, που κυμαίνεται από σιωπηλές δολοφονίες έως κρυφούς παρελθόντες φρουρούς που δεν ανιχνεύονται μέχρι κλοτσιές σκύλων μέχρι θανάτου πριν δαγκώσουν. Δεν μπορούν να υπάρξουν πολλές πράξεις στον πραγματικό κόσμο όπου μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα για έναν νέο ιατρικό κόλπο εκκινώντας κυνόδοντες στα μπριζόλα, αλλά στον κόσμο του Σαμ, είναι απλώς αποδεκτή πρακτική.

Στη θετική πλευρά, το ιπτάμενο φρούριο βοηθά επίσης να δώσει στη Μαύρη λίστα μια πιο ανοιχτή αίσθηση από τα προηγούμενα Splinter Cells. Έχετε μόνο τόσες μέρες μεταξύ κάθε μηχανικού επίθεση στο καλό έθνος σας, αλλά μπορείτε, εάν εσείς επιλέξτε, συμπληρώστε μερικές από αυτές αναλαμβάνοντας επιπλέον αποστολές που παρέχουν επιπλέον έσοδα και πληροφορίες. Διαλέγετε ανάμεσα σε αυτές και τις κύριες αποστολές ιστορίας από έναν στρατηγικό χάρτη και αυτές οι αποστολές μπόνους είναι φιλικές προς τη συνεργασία.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι τίποτα περισσότερο από πρόκληση αποστολών, με έμφαση στην καταπολέμηση των κυμάτων επιθετικοί πριν από την εξαγωγή ή φύτευση σφαλμάτων χωρίς να ανακαλυφθούν, και ένας αριθμός τεντώνεται στο παρελθόν το καλωσόρισμα τους. Παρόλα αυτά, βοηθούν να επεκταθεί αυτό που είναι ήδη ένα Splinter Cell αξιοπρεπούς μεγέθους. Δεν θα το σπάσετε τόσο γρήγορα όσο το Conviction.

Το αρχικό Splinter Cell ήταν μια αρκετά σκληρή εμπειρία μυστικότητας. Εάν δεν μπορούσατε να απομνημονεύσετε τα μοτίβα φρουράς και να μείνετε μακριά από την όραση, τότε δυσκολευτήκατε. Από το Chaos Theory, η Ubisoft έκανε τη δράση πιο ευέλικτη, ώστε να μπορείτε να δοκιμάσετε μια ελαφρώς πιο δυναμική προσέγγιση και καθώς η σειρά συνεχίζεται, τα παιχνίδια έχουν γίνει όλο και πιο προσανατολισμένα στη δράση. Η μαύρη λίστα το προχωρά περισσότερο, σωστά;

Οχι απαραίτητα. Αντ 'αυτού, το παιχνίδι σας ανταμείβει για τρεις διαφορετικούς τύπους συμπεριφοράς. Οι παίκτες Ghost είναι οι κλασικοί παίκτες Splinter Cell, με έμφαση στο να μην ανιχνεύονται. Οι παίκτες του Panther έχουν να κάνουν με γρήγορες, στρατηγικές καταργήσεις, χρησιμοποιώντας επιθέσεις μυστικότητας και σιωπηλά όπλα για να αμβλύνουν την αντιπολίτευση. Οι παίκτες επίθεσης, εν τω μεταξύ, μπαίνουν για όλες τις επιθέσεις.