Wario Land: Η αναθεώρηση του Shake Dimension

Πλατφόρμα: Nintendo Wii »

Γεια σας, οι συνάδελφοί μου Wii (αν και όλοι οι άλλοι είναι επίσης ευπρόσδεκτοι). Ας το παραδεχτούμε: δεν είχαμε πολλές ευκαιρίες να συναντηθούμε φέτος. Μετά από μια πολλά υποσχόμενη αρχή, η προσφορά αξιοπρεπών αποκλειστικών τίτλων για την κονσόλα ελεγχόμενης κίνησης της Nintendo φαίνεται να έχει στεγνώσει. Στην πραγματικότητα, μπορώ να μετρήσω τον αριθμό των πραγματικά υπέροχων παιχνιδιών Wii που έχω δει φέτος από τη μία πλευρά (και αν Χάσω ένα ή δύο δάχτυλα σε κάποιο ατύχημα DIY, δεν θα είχα προβλήματα σε αυτό το θέμα ελάχιστα). Ξέρω ότι έχουμε πολλά καλά στο δρόμο - Animal Crossing, Wii Music, Sports Resort - αλλά τι γίνεται με μερικούς από τους ποιοτικούς τίτλους πρώτου πάρτι για τους οποίους φημίζεται η Nintendo; Δεν θα ήταν ωραίο να πάρετε ένα κομμάτι κλασικής δράσης Nintendo;

Ρωτώ, γιατί αυτό είναι κάτι που η μεγαλύτερη κυκλοφορία του Wii σε μήνες - Wario Land: The Shake Dimension - δεν προσφέρει αρκετά. Ξέρω, μοιάζει με ένα κλασικό 2D πλατφόρμα και, σίγουρα, διαθέτει κάποιο ενδιαφέρον τηλεχειριστήριο Wii χαρακτηριστικά, αλλά αυτό είναι ένα από αυτά τα παιχνίδια όπου υπάρχουν πολλά καλά μέρη, αλλά, κατά κάποιον τρόπο, δεν το κάνουν κάντε κλικ.

Μην με παρεξηγείτε: Δεν έχω τίποτα εναντίον του Wario και μου αρέσει το βασικό στυλ και πολλές πτυχές του σχεδιασμού του παιχνιδιού. Ο Wario, οι εχθροί του και το τοπίο αποδίδονται σε λαμπρή γελοιογραφία, με το προβάδισμα ένα χαρούμενο αποκρουστικός, στρογγυλός χαρακτήρας, κομμάτια που ταλαντεύονται καθώς κουνάει σαν ένας γενικά ντυμένος Dick Dastardly σπόρος.

Τα επίπεδα δεν σχηματίζουν μια ενιαία συνεκτική οντότητα κύλισης. Αντ 'αυτού έχουμε μια σειρά συνδεδεμένων περιοχών και θαλάμων για να οργώσουμε, μεταβαίνοντας από πλατφόρμα σε πλατφόρμα, φορτώνοντας τον ώμο μέσω καταστρεπτικών περιοχών και συμπιέζοντας το χνουδωτό όγκο του μέσα στο στενότερο κενά. Μπορεί να προσπεράσει μερικούς εχθρούς για να τους αναισθητοποιήσει, να πάρει άλλους και να τους ρίξει, ενώ ρίχνει πολλούς στην καταστροφή τους. Μέχρι στιγμής, τόσο γενικό.

Όπου τα πράγματα γίνονται ενδιαφέροντα είναι η χρήση του τηλεχειριστηρίου Wii. Στην πραγματικότητα το κρατάτε σαν ελεγκτής NES παλιού σχολείου, χρησιμοποιώντας το D-Pad για να μετακινήσετε το Wario και τα κουμπιά 1 και 2 για να τον κάνει να πηδήξει και να φορτίσει. Ωστόσο, το Wario έχει μια σειρά από ειδικές ικανότητες και ο τρόπος με τον οποίο τις εκμεταλλεύεται είναι να κουνάμε δυνατά τον ελεγκτή με το ένα χέρι. Πάρτε μια τσάντα νομισμάτων, για παράδειγμα, και μπορείτε να την ανακινήσετε μέχρι να πετάξει ο καθένας. Πιάσε συγκεκριμένα τέρατα και μπορούν πραγματικά να ταρακουνήσουν. Ανακινήστε ενώ ο Wario στέκεται ακίνητος και σφυρίζει το πάτωμα προκαλώντας ένα κύμα σοκ που μπορεί να κάνει τους κοντινούς εχθρούς να πέσουν στην πλάτη τους ή να ανατρέψουν αντικείμενα από τις πλατφόρμες τους.

Υπάρχουν ακόμη και τμήματα όπου ο Wario κρέμεται από ένα μπαρ και κουνάτε τον ελεγκτή για να τον κάνετε να στριφογυρίζει υψηλή ταχύτητα γύρω από αυτό, δίνοντάς του την ταχύτητα που χρειάζεται για να χτυπήσει την επόμενη ψηλή μπάρα ή να ξεσπάσει από ένα σετ μπλοκ. Εν ολίγοις, υπάρχει μεγάλη αναταραχή.

Υπάρχει επίσης μια μικρή κλίση. Κατά καιρούς, το Wario πρέπει να πετάξει εχθρούς ή αντικείμενα σε στόχους ή διακόπτες, και το κάνετε κρατώντας το ρίξτε το κουμπί, γέρνοντας το τηλεχειριστήριο έως ότου το σταυρόνημα στοχεύει στη σωστή κατεύθυνση και μετά απελευθερώνοντας το. Υπάρχουν επίσης μερικά ωραία επίπεδα που διαθέτουν μικρά καροτσάκια που κινούνται ανάλογα με το βήμα του τηλεχειριστηρίου. Όλα αυτά τα πράγματα λειτουργούν πολύ, πολύ καλά, και είναι καλό να βλέπουμε ότι η Nintendo κατάφερε να παντρευτεί τα καινοτόμα χειριστήρια με κάποιους δροσερούς μηχανικούς παιχνιδιού και παζλ.

Φαίνεται ότι κάθε επίπεδο εισάγει κάτι νέο, είτε πλατφόρμες φυτών που τρώνε τον άνθρωπο και χρειάζονται ένα προσεκτικό βήμα, τη διανομή βομβών κουλοχέρηδες ή μικρά κουτιά που φορτίζουν την φορτηγίδα ώμου του Wario για να τον στείλει να πετάει μέσα από πακέτα εχθρών και ειδικό στερεό μπλοκ. Wario Land: Η διάσταση του Shake μπορεί να μειωθεί σε ορισμένες περιοχές, αλλά δεν υπολείπεται των ιδεών.

Γιατί λοιπόν πέφτει λίγο επίπεδο; Εν μέρει είναι θέμα μεγέθους και δομής. Η βασική ιδέα κάθε επιπέδου είναι η διάσωση κάποιου φυλακισμένου ξωτικού (ειλικρινά, οι λεπτομέρειες της περίεργης πλοκής είναι είτε κάτω από μένα είτε πέρα ​​από εμένα, ή πιθανώς και τα δύο). Αυτό σημαίνει αγώνας μέσω του επιπέδου ενός τρόπου για να βρείτε το κλουβί στο οποίο φυλάσσεται το sprite, και στη συνέχεια να επιστρέφετε με τον ίδιο τρόπο (ή συχνά ακολουθώντας μια άλλη διαδρομή) για να το επιστρέψετε στην ασφάλεια.

Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με αυτό, αλλά για να κρύψουμε το γεγονός ότι πρόκειται για μια αρκετά μικρή περιπέτεια, με μόνο πέντε κόσμους με πέντε στάδια που πρέπει να δουλέψει ο καθένας (συν μερικά κρυμμένα επιπλέον επίπεδα σε κάθε), το παιχνίδι σας αναγκάζει πρακτικά να παίξετε ξανά τα στάδια για να κερδίσετε επιπλέον κέρματα, ώστε να μπορείτε να επισκεφθείτε το τοπικό πειρατικό σας κατάστημα, να αγοράσετε τον επόμενο χάρτη και να ξεκλειδώσετε τον επόμενο κόσμος.

Wario Land: Το Shake Dimension γλυκαίνει τη συμφωνία ρίχνοντας επίσης προαιρετικές αποστολές (συλλέξτε 5000 νομίσματα, μην χάσετε μια ζωή, καταστρέψτε τρεις εχθρούς με έναν συγκεκριμένο τρόπο) για να προκαλέσετε τον έντονο παίκτη. Αυτό είναι καλό για τους παθιασμένους παίκτες, αλλά όλα μετατρέπονται σε μια βαρετή άσκηση μετά από λίγο.

Πιο σοβαρά, η καμπύλη δυσκολίας είναι λιγότερο μια ήπια κλίση και περισσότερο ένα τετράγωνο κύμα. Wario Land: Το Shake Dimension είναι τόσο εύκολο και τεμπέλης ώστε να μπορείτε να το αναβάλλετε πρακτικά, ή τόσο σκληρά δύσκολο που θα κόβετε τα μαλλιά σας. Στους δύο τελευταίους κόσμους, βρίσκετε μια χούφτα επίπεδα που χτύπησαν σχεδόν το γλυκό σημείο στο μεταξύ, αλλά τις περισσότερες φορές μιλάτε για cakewalk ή για τον χειρότερο εφιάλτη.

Οι τελευταίες μάχες αφεντικού είναι πιθανώς οι χειρότεροι παραβάτες στον τελευταίο αριθμό, συνδυάζοντας μερικά πρακτικά αναπόφευκτα μοτίβα επίθεσης και οδυνηρά σύντομες παύσεις ενώ το αφεντικό είναι ευάλωτο. Τα εύκολα επίπεδα δεν θα ταιριάζουν με τους μακροχρόνιους αγώνες της πλατφόρμας, αλλά είναι οι μόνοι που θα αντιμετωπίσουν τις μάχες του αφεντικού. Πραγματικά δεν έχει πολύ νόημα.

Πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου όλο το τρεμούλα, διασκεδαστικό όπως είναι, μπαίνει στα νεύρα σας. Ως επί το πλείστον, το τηλεχειριστήριο είναι αρκετά ανταποκρινόμενο, αλλά όταν το παιχνίδι σας προσφέρει μια σειρά από προκλητικές ελιγμούς που βασίζονται σε κούνημα για να τραβήξετε, μπορείτε να εγγυηθείτε ότι θα αφιερώσετε λίγο χρόνο τραβώντας τα μαλλιά και τρίβοντας τα δόντια σας (και ίσως είναι καλύτερο αν είναι τα δικά). Και ένα τελευταίο γκρίνια: γιατί οι μεγάλες μπάρες και στις δύο πλευρές της οθόνης; Δεν μπορούσε το παιχνίδι να έχει χρησιμοποιήσει το πλήρες πλάτος; Όλοι έχουμε τα σύνολα ευρείας οθόνης αυτές τις μέρες.

Συνολικά, το αποτέλεσμα είναι ένα παιχνίδι που ξεκινά γεμάτο υπόσχεση αλλά γίνεται σταδιακά λιγότερο ενδιαφέρον καθώς περνάει ο χρόνος. Δεν περιμέναμε έναν τίτλο της αστρικής ποιότητας του Super Mario Galaxy, αλλά συγκρίναμε το Wario Land: The Shake Dimension με το νέο Super Mario Bros στο DS και αισθάνεται θλιβερά συγκλονιστικό. Δεν είναι κακό παιχνίδι και οι πιο σκληροί θαυμαστές της Nintendo προτιμούν να παίζουν αυτό από τίποτα, αλλά δεν θα ήταν υπέροχο αν είχαν άλλη, καλύτερη επιλογή;

"'Ετυμηγορία"'

Παρά τις πολλές ιδέες, αυτή είναι μια απογοητευτική εκδρομή για τον Wario στο Wii. Μετά από μερικές ώρες θα ταρακουνήσετε, αλλά σίγουρα δεν θα ανακατευτείτε.