Wat is tot nu toe de beste Call of Duty uit de Tweede Wereldoorlog?

Met Call of Duty: WWII, misschien wel de bekendste shooter-serie ter wereld, gaat terug naar zijn roots. We hebben het over laarzen op de grond, niet over jetpacks op de maan, M1 Garands en Panzershrecks in plaats van sci-fi SMG's en plasmalanceerinrichtingen.

Voor veel fans, waaronder ikzelf, kan dit niet anders dan een goede zaak zijn; terwijl we hebben genoten van enkele van de fantasierijke vluchten van Call of Duty, kijken we uit naar een ruwere, authentiekere CoD. We willen de actie, de bombast en het blockbuster-spektakel, maar we willen dat het zich verankert in de verwoeste steden en slagvelden van 1939 tot 1945.

Reserveer Call of Duty: WW2 vanaf Amazon verenigd koninkrijk | Amazon.com

Dit is waar de serie begon in 2003, met een nieuwe studio, Infinity Ward, die de ideeën wilde uitbreiden die het team had ontwikkeld tijdens het werken aan de baanbrekende pc van 2015 Inc. FPS, Medal of Honor: Allied Assault. Allied Assault was een nieuw soort shooter geweest, zowel realistischer dan de console-games uit de Tweede Wereldoorlog die de serie hadden gelanceerd spelers in het soort scènes waarvan ze getuige waren in Band of Brothers en Saving Private Ryan, met geweldige beelden, meeslepende actie en een opwindend orkest score.

Call of Duty verdubbelde dat alles en voegde zoveel meer toe. Hier was een schutter waar je niet langer als een eenzame wolf vocht, maar als onderdeel van een team van moedige soldaten. Het filmische gevoel werd maximaal opgevoerd, samen met het gevoel van echt gevaar. Dit was geen spel waarbij je de vijandelijke linies frontaal aanviel en machinegeweervuur ​​uitspoot, maar een spel waarbij je met de beschikbare dekking werkte en snelle, gerichte schoten maakte door ijzeren vizieren. Krachtig en visceraal, Call of Duty was niet alleen een schutter, maar een houding.

Verwant: Beste PS4-games

De games die volgden, veranderden het FPS-genre en - je zou kunnen zeggen - de gamewereld. Soms vergeten we ze, waarbij we ons concentreren op de hoogtepunten van het HD-tijdperk van Modern Warfare en Black Ops, maar deze eerdere historische CoD's gaven ons de spanning en spanning die de serie plaatsten waar het nu is. Daarom vieren we de klassieke Call of Duty uit de Tweede Wereldoorlog, te beginnen met het ergste en ons een weg door te werken naar het beste.

Call of Duty: Finest Hour (2004)
Xbox, PS2, Gamecube
Het is moeilijk om een ​​hekel te hebben aan Call of Duty: Finest Hour. Ontwikkeld door Spark Unlimited als een spin-off voor de Xbox, GameCube en PS2, deed het zijn best om een ​​deel van de actie van het pc-origineel naar verouderde consolehardware te brengen met gemengde resultaten. Helaas had het moeite om de intensiteit van Call of Duty vast te leggen, waarbij het afdaalde naar een voetgangers FPS uit de Tweede Wereldoorlog die niet kon tippen aan EA's Medal of Honor: Frontline or Rising Sun, ondanks een interessante campagne die van het standpunt van de ene soldaat naar het andere flitste toen hij van het Russische front naar Noord-Afrika naar het westfront trok in 1944.

Indrukwekkend was dat de Xbox-versie werd geleverd met multiplayer voor 32 spelers, maar dit is verre van het beste uur van Call of Duty.

Verwant: Xbox One X

Call of Duty 3
Xbox 360, PS3, pc
Treyarchs eerste echte Call of Duty werd in een haast ontwikkeld, en dat is te zien. Hoewel ze visueel indrukwekkend zijn, zijn de campagnemissies niet zo krap als in Call of Duty 2 en vaak leeg bombast vervangt viscerale actie, terwijl het besturen van missies en tankmissies niet verder gaat dan de pauze onderdompeling. Bovendien komt het voort uit een cool idee - het volgen van verschillende Britse, Amerikaanse, Canadese en Poolse troepen door Normandië campagne - het zorgt voor een merkwaardig eentonig spel, met slechts een handvol sluipschuttermissies en een aantal angstaanjagend luidruchtige gevechten die in de geheugen. Eerlijk gezegd was (en is) de campagne een puinhoop.

De redding van Call of Duty 3 is de multiplayer, die zich uitbreidt tot 24 spelers op consoles met geweldige kaarten en voertuigen en de briljante, op Battlefield geïnspireerde War-modus. Toch was dit niet het spel om de machtige Call of Duty 2 te volgen.

Verwant: Star Wars Battlefront 2

Plicht (2003)
Pc
Het origineel is niet zo goed verouderd, maar je kunt het nog steeds zien als het begin van iets nieuws en spannends. Nog filmischer en intenser dan Medal of Honor: Allied Assault - dat veel van het team hielpen ontwikkelen - Call of Duty ging groots op dramatische confrontaties, CPU-gestuurde teamgenoten en dat gruizige, enthousiaste gevoel dat de serie. Bovendien legde het de sjabloon vast voor toekomstige CoD-campagnes, waarbij werd gewisseld tussen meerdere hoofdrolspelers in verschillende theaters uit de Tweede Wereldoorlog, om je van Operatie Overlord naar Stalingrad naar Duitsland en het hart van de nazi te brengen kracht. Op zijn eigen manier was de AI net zo revolutionair als die van Halo en ging hij weg van zwaar gescripte ontmoetingen naar interessantere gevechten met dynamische vijanden en kameraden.

Speel het nu en het is moeilijk voor te stellen welke impact het had bij de lancering, maar hier begon het CoD-fenomeen.

Verwant: Xbox One X versus Xbox One S

Plicht 2: Grote rode (2005)
Xbox One, PS2, Gamecube
De minst herinnerde en ondergewaardeerde Call of Duty kwam binnen een week na de machtige Call of Duty 2 uit, maar is meer dan de goedkope console-cash-in die je zou verwachten. Activision droeg Treyarch op om een ​​game te bouwen die de authentieke smaak van Call of Duty naar de uitgaande consolegeneratie zou kunnen brengen, en Treyarch stapte op het bord. Natuurlijk, de actie is meer getrechterd en beperkt dan in de reguliere inzendingen, maar The Big Red One legt de hectische actie van CoD vast tijdens missies in Italië, Normandië, Noord-Afrika en Duitsland, gebruikmakend van vocale uitvoeringen van acteurs die in Band of Brothers hadden gespeeld, samen met beeldmateriaal.

Treyarch deed ook zijn best om het verhaal van je 1st Infantry Division-squadron en soldaten te vertellen, en deed wonderen met de graphics, gezien de beperkingen van de hardware. Multiplayer was eenvoudig, maar je kunt zien waarom Big Red One Treyarch zijn grote kans verdiende met Call of Duty 3.

Verwant: Beste Xbox One-games

Call of Duty 2 (2005)
Xbox 360, pc
Dit was niet alleen de shooter die een genre opnieuw definieerde, maar een die hielp de benchmark te zetten voor een geheel nieuwe consolegeneratie. Microsoft lanceerde de Xbox 360 met een reeks mooie maar niet-substantiële titels - Kameo: Elements of Power, Forza Motorsport 3 en Perfect Dark Zero. Het was echter Call of Duty 2 dat gamers liet zien wat je kon doen met de nieuwe hardware en Xbox Live.

Destijds leek CoD2 ongelooflijk realistisch, waardoor we zonovergoten steden in Noord-Afrika kregen, de ingesneeuwde ruïnes van Stalingrad en de meest epische D-Day-landingssequentie die iemand buiten de bioscoop. Je zat ineengedoken achter dekking terwijl tanks door het landschap kropen of kogels langs je oren suisden. De gevechten in een set waren overweldigend en koortsachtig spannend. CoD2 creëerde of verfijnde ook mechanica zoals het teruggooien van granaten, het opladen van gezondheid en het uitzicht op het ijzeren vizier, en vooral transformeerde het multiplayer, met nieuwe modi en een nieuwe toegankelijkheid die online gevechten naar het reguliere consolepubliek bracht op een manier die zelfs SOCOM en Halo 2 niet hadden gedaan beheerd.

Het is op geen enkele manier de beste CoD, maar het is precies wat er staat met Modern Warfare als de meest invloedrijke.

Verwant: Verbeterde Xbox One X-games

Call of Duty World at War (2008)
Xbox 360, PS4, pc
Gezien de ellende van Call of Duty 3, hadden weinigen van ons hoge verwachtingen van Treyarchs tweede inzending in de reguliere Call of Duty-saga. Wat erger is, de Modern Warfare van vorig jaar werd (en wordt nog steeds) beschouwd als een hoogtepunt voor het hele shooter-genre. World at War kon het meesterwerk van Infinity Ward niet evenaren, maar het reageerde met zijn eigen gekke, overdreven, high-concept Hollywood-actiefilm-aantrekkingskracht. Het nam je niet zozeer mee op een soldatenreis door Rusland, Duitsland en de Stille Oceaan, maar sleurde je schoppend en schreeuwend bij je nekvel, sloeg jij met belachelijk gespannen sluipschuttermissies, brandende gebouwen, vlammenwerpersaanvallen op Japanse eilanden en een enorm opwindende strijd om de Reichstag in Berlijn. Wat meer is, Activision gooide geld - en sterrenkracht - naar de campagne, waarbij Kiefer Sutherland en Gary Oldman binnenkwamen, de laatste maakte zijn debuut als Reznov; een terugkerend personage in de drie Black Ops-games die zouden volgen.

Als de campagne een CoD-klassieker is, scoort World at War ook op het gebied van multiplayer. Het was de eerste Call of Duty met een Zombies-modus, het verbeterde de klasse, rang en ontgrendelingssystemen van Modern Warfare, en het vond ruimte voor een aantal briljante killstreaks - hoewel degene die de Attack Dogs killstreak heeft ontworpen, waarschijnlijk zijn mond moet houden over het. We zouden World at War onder Black Ops, Modern Warfare en het vervolg in de all-time greats plaatsen, maar per saldo is dit de beste World War II Call of Duty van de partij.

Verwant: Xbox One X versus PS4 Pro

Call of Duty: World War II (2017)
Xbox One, PS4, pc
Maar blijft het zo? Twee dingen maken ons hoopvol over de Call of Duty van dit jaar. Ten eerste probeert het dat gruizige, harde, 'boots on the ground'-gevoel van de klassieke Call of Duty terug te krijgen. games, voordat de serie verstrikt raakte in James Bond spion jinx, jetpacks, cyberoorlogvoering, robotachtige ledematen en wall-running manoeuvres. We zijn terug bij verhalen die gebaseerd zijn op geschiedenis, angstaanjagende veldslagen en gevechten waardoor je je een grom van vlees en bloed voelt, niet een of andere futuristische supersoldaat. Ten tweede wordt het ontwikkeld door Sledgehammer Games, die ons bracht wat ik de beste Call of Duty van de huidige consolegeneratie zou noemen, Advanced Warfare uit 2014.

De studio belooft een ‘brute en intieme’ kijk op de Tweede Wereldoorlog, trouw aan de ervaringen van degenen die ertegen hebben gestreden, hoewel we een niveau van actiehelden-sensatie kunnen verwachten. En hoewel we ons een beetje verveelden van modder, bunkers en strandlandingen na jaren van Call of Duty, Medal of Honor en Brothers in Arms, de tijd is rijp om enkele van die epische set-piece-gevechten opnieuw te zien, opnieuw bedacht voor een nieuwe console generatie. Bovendien krijgen we een nieuwe, gruwelijkere stijl van Zombies plus - natuurlijk - een back-to-basics multiplayer-modus.

Reserveer Call of Duty: WW2 vanaf Amazon verenigd koninkrijk | Amazon.com

We hadden hier wat gemengde gevoelens over na de bèta - we hielden van de stijl, niet zozeer van de kaarten - maar we willen graag zien hoe de vernieuwde War-modus de actie transformeert en de volledige set van kaarten. Het wordt hoog tijd dat Call of Duty herontdekt wat het oorspronkelijk geweldig maakte. Binnen een paar dagen zullen we ontdekken of de terugkeer naar de Tweede Wereldoorlog de serie weer bovenaan heeft gezet.

Wat is je persoonlijke favoriete WW2 Call of Duty? Laat het ons weten op Twitter en Facebook!