Panasonic Lumix FZ48 recensie

Hoewel de FZ48 op het eerste gezicht opmerkelijk veel lijkt op het FZ45-model dat hij vervangt, zijn er in feite meerdere opmerkelijke verschillen tussen de twee modellen, waarvan sommige duidelijk verbeteringen zijn, terwijl andere meer zijn discutabel.

Intern is het belangrijkste dat is veranderd de sensor. Hoewel beide camera's standaard compacte sensoren van 1 / 2,3 inch gebruiken, levert die in de FZ45 14,1 MP aan effectieve resolutie, terwijl de FZ48 een nieuw ontwikkelde Hi-Speed ​​CCD-chip gebruikt die in staat is om te presteren op 12,1 MP. Bovendien krijgt het nieuwere model ook de nieuwste Venus Engine FHD II-beeldprocessor.

De beslissing van Panasonic om de resolutie te verminderen, lijkt ons een duidelijk verstandige beslissing, en een die heel goed in overeenstemming is met de recente trend van fabrikanten om de algehele resolutie terug te schroeven om zich te concentreren op het verbeteren van andere aspecten van de beeldkwaliteit, zoals weinig licht prestatie. Houd er rekening mee dat 12,1 MP nog steeds voldoende is om fatsoenlijke vergrotingen van uw afbeeldingen mee te maken, dus u verliest niet echt.

Afbeeldingen worden opgenomen in het standaard 4: 3-aspect van de 1 / 2,3-inch sensor, met een maximale uitvoer bij volledige resolutie van 4000 x 3000 pixels. Andere aspectopties zijn onder meer 3: 2, 16: 9 en 1: 1, allemaal met iets lagere maximale resoluties. De gevoeligheid strekt zich uit van ISO 100 tot 1600 zonder dat u een beroep hoeft te doen op een lagere resolutie. Hoge gevoeligheidsopties. Dit is een erg smal bereik voor een camera van deze prijs en dit type, waarbij de meeste directe concurrenten van de FZ48 (en de Panasonic Lumix FZ150) minimaal ISO 3200 of hoger bieden.

Een gebied waarop de FZ48 een grote stap achteruit doet ten opzichte van de FZ45, is de verwijdering van de mogelijkheid om beelden op te nemen als verliesloze sensorgegevens. We zijn een beetje stomverbaasd waarom Panasonic dit heeft gedaan. Misschien wil het bedrijf meer licht plaatsen tussen zijn instapmodel en vlaggenschip superzoom-modellen. Of misschien is er een aanname dat Raw-opnames gewoon geen prioriteit hebben bij de doelgroep van de FZ48 van point-and-shooters. Hoe dan ook, het verwijderen van Raw-opnames is een verlies en vermindert zeker de algehele flexibiliteit van de FZ48. Hopelijk herstelt Panasonic het met het volgende instapmodel FZ-model.

De 24x optische zoom van de FZ48 biedt exact hetzelfde brandpuntbereik als de FZ45. In tegenstelling tot de FZ45 profiteert de optiek van de FZ48 van de toevoeging van de Black Box Nano Surface Coating-technologie van Panasonic, die helpt bij het beheersen van problemen met beeldschaduwen en lensflare. Intern is het opgebouwd uit 14 elementen in 10 groepen en biedt het een bereik van 25 mm tot 600 mm in termen van 35 mm. Hoewel dit goede telefotomogelijkheden biedt, is de FZ48 verre van de langste lens van het superzoom-pakket, althans wat betreft de optische zoommogelijkheden.

Rivaliserende modellen zoals de Fujifilm HS20 (ca. £ 300) en Sony HX100V (ca. £ 390) bieden beide bijvoorbeeld 30x zoomlenzen, terwijl de Canon SX30IS (ca. £ 300) en de binnenkort uit te brengen SX40IS ( ca. £ 460) bieden beide 35x. Dit alles overtreft de Nikon P500 (ca. £ 300) met zijn toonaangevende 36x zoom.

De FZ48 heeft echter een paar trucjes in petto, mocht je de zoomlens verder willen uitbreiden dan zijn 24x optische mogelijkheden. De eerste optie is om de Intelligent Zoom-functie van de camera te gebruiken. Hierdoor kan de FZ48 32x bereiken met redelijk goede resultaten, zolang je de resulterende afbeeldingen op een redelijke grootte bekijkt.

Combineer de intelligente zoom met de digitale zoom en je hebt tot 127x, hoewel de algehele beeldkwaliteit een hit begint te worden. Kies nu een verlaagde ‘EZ’ resolutie-instelling en het is mogelijk om de FZ48 tot een ronduit dwaze 249x te duwen. Het is duidelijk dat op dit niveau van (voornamelijk digitale) vergroting de algehele beeldkwaliteit behoorlijk slecht is.

Gezien de enorme hoeveelheid telefoto-kracht die beschikbaar is, is het geruststellend om te ontdekken dat de FZ48 de Power Optical Image Stabilization-technologie van Panasonic krijgt die niet alleen gaat cameratrilling tegen bij het maken van foto's uit de hand bij langzamere sluitertijden of bij een uitgebreide telefoto-instelling, maar onderdrukt ook handbewegingen bij het opnemen van video's te. We hebben altijd gemerkt dat de implementatie van deze technologie door Panasonic erg goed werkt en de FZ48 is daarop geen uitzondering.

Op de draaiknop voor de opnamemodus vindt u het normale kwartet van half- en volledig handmatige opnamemodi: Programma, Diafragmaprioriteit, Sluitertijdvoorkeuze en Handmatig. Voor degenen die liever de camera al het werk laten doen, biedt de FZ48 ook de iAuto-modus van Panasonic samen met 18 individuele scèneprogramma's, vijf waarvan (Nachtportret, Close-up, Sport, Landschap en Portret) hun eigen unieke positie krijgen op de opnamemodusknop voor snellere toegang.

Een nieuwe functie die niet te vinden is op de FZ45, is de toevoeging van acht Creative Control-instellingen. Dit zijn in wezen digitale filters die op uw afbeeldingen kunnen worden toegepast om het volgende te krijgen effecten: Miniatuureffect, Expressief, Retro, High Key, Sepia, High Dynamic, Pinhole Camera, Film Graan (zwart-wit).

Hoewel de 3-inch LCD-monitor van de FZ48 niet dezelfde variangle-functionaliteit krijgt als de FZ150, de algehele resolutie is verhoogd van de 230k-dots van de FZ45 naar een veel geloofwaardiger 460k-dots. Het is een beeldverhouding van 16: 9, dus films (en foto's gemaakt in 16: 9) vullen het hele scherm, terwijl andere aspecten zwarte balken aan weerszijden achterlaten. Toch is de algehele schermkwaliteit in zowel de liveweergave als de afspeelmodus niet te versmaden.

Mocht u er de voorkeur aan geven (of het nodig hebben op zonnige dagen wanneer de achtermonitor moeilijk duidelijk te zien is), dan biedt de FZ48 ook een elektronische zoeker (EVF). Hoewel het zeker functioneel is en 100% scènedekking biedt, is het werkelijke beeld via EVF vrij klein en bij weinig licht is het scherm vatbaar voor overmatige ruis. Het gaat ook helemaal niet goed met snel bewegende onderwerpen, waarbij vloeiende bewegingen worden teruggebracht tot een soort trillende slow-mo.

Filmopname is, zoals zo vaak bij Panasonic camera's, een bijzonder sterk punt van de FZ48. Met de hoogste instelling kan de camera Full HD opnemen met 50p, met bestanden die zijn opgeslagen in het AVCHD- of MP4-formaat en het geluid is in stereo opgenomen. In tegenstelling tot het vlaggenschip FZ100 is er geen externe microfoonpoort.

Over het algemeen is de FZ48 qua grootte identiek aan de FZ45 en iets kleiner dan het vlaggenschip FZ100. De hoeken en randen zijn echter iets hoekiger dan die van zijn grotere broer, en het mist ook een flitsschoen, wat betekent dat je beperkt bent tot het gebruik van de pop-up flitser als het gaat om het verlichten van onderwerpen in de donker. Met een gewicht van 494 g met een batterij en SD-kaart (450 g zonder) voelt het hele pakket behoorlijk zwaar in de hand.

Zoals bij alle FZ-modellen, is de styling sterk van de DSLR-school van ontwerp, met de diepe vingergreep die gemakkelijk plaats biedt aan twee of drie vingers. De vingergreep en duimsteun op de rug profiteren verder van een getextureerde rubberen afwerking om de grip te bevorderen. Over het algemeen is het een erg comfortabele camera om vast te houden.

De knoppen zijn voor het grootste deel goed geplaatst en goed uit elkaar geplaatst, hoewel het bedieningswiel vrij diep in de camerabody zit, wat betekent dat je er behoorlijk wat druk op moet uitoefenen. Elders keuren we goed hoe de Q. De menuknop kan worden gebruikt om direct naar regelmatig gebruikte instellingen te gaan. Het is nauwelijks een nieuwe functie op Panasonic-modellen, maar het blijft niettemin een waardevolle snelkoppeling, waarbij de door pictogrammen geleide gebruikersinterface net zo gebruiksvriendelijk is als altijd.

Het hoofdmenusysteem blijft bij het traditionele navigatieformaat en zal meteen bekend zijn bij iedereen die eerder een Lumix-camera heeft gebruikt. Met behulp van de richtingstoetsen is navigatie snel en eenvoudig, met het aantal opties dat u kunt openen en wijzigen rechtstreeks bepaald door de opnamemodus waarin u de camera gebruikt (meer opties voor PASM, minder voor iAuto).

Een van de grootste verbeteringen van de FZ48 ten opzichte van zijn voorganger is de toevoeging van Sonic Speed ​​AF. Deze technologie is afgeleid van de compacte systeemcamera's uit de G-serie van Panasonic en biedt uitzonderlijk snelle en merkbaar vloeiende AF-prestaties in alle, behalve de zwakste lichtomstandigheden. Wanneer het lichtniveau buiten de mogelijkheden van de AF-module valt, bevindt zich een AF-hulplamp aan de voorkant van de camera om te helpen bij het vinden van scherpstelling voor onderwerpen binnen het bereik.

Autofocus-opties omvatten automatische 23-velds AF, enkelpunts (centrale) AF, gezichtsdetectie en een verbeterde Tracking AF-modus die bewegende onderwerpen kan volgen. Mocht u dat ook willen, dan is er zelfs de mogelijkheid om de FZ48 handmatig scherp te stellen met behulp van het besturingswiel en de richtingstoetsen om het scherpstelvlak te verschuiven. Tenzij u een statief gebruikt om een ​​onbeweeglijk onderwerp te fotograferen, kan dit een beetje lastig zijn, en terwijl u het zelf uitprobeert (in de hand) waren we verheugd te ontdekken dat de Focus-knop bovenop de camera kan worden opgeroepen om MF op te heffen met een druk op een knop.

De opstarttijd is een zeer respectabele twee seconden. Panasonic claimt een continue opnamecapaciteit van 3,7 fps tot een maximum van zeven frames, maar tijdens onze tests ontdekten we dat de FZ48 dichter bij 3 fps lag, tot een maximum van zeven frames. Het verlagen van de resolutie lijkt ook geen verschil te maken voor de algehele snelheid, aangezien we precies dezelfde 6 fps haalden bij 2 MP als bij 12 MP. In de single-shot-modus konden we ongeveer één frame per seconde opnemen.

We vonden de algehele beeldkwaliteit goed maar niet uitstekend, en hoewel de 24x optische zoom zeker nuttig is, is er een prijs te betalen voor deze flexibiliteit in termen van scherpte van beelden.

De FZ48 produceert de beste resultaten in heldere maar gelijkmatig verlichte omstandigheden. Het dynamisch bereik is echter vrij beperkt, en dit leidt tot precies dezelfde soort meetdilemma's die zo vaak voorkomen bij compactcamera's. We ontdekten dat wanneer de FZ48 wordt geconfronteerd met direct zonlicht of scènes met een hoog contrast, de FZ48 de neiging heeft om overbelicht te raken en daardoor hoge lichten te verliezen. Gelukkig biedt de camera tot drie stops positieve of negatieve EV-compensatie (in stappen van 1 / 3EV), wat in deze situaties kan helpen.

Bij gebruik in de 'Standaard'-fotostijlinstelling ontdekten we dat de kleur relatief gedempt was en de tonaliteit een beetje vlak. Bij veel foto's die met de FZ48 zijn gemaakt, ontbreekt het aan ‘pop’. Gelukkig kan elk van de fotostijlen individueel worden aangepast. Op deze manier is het mogelijk om de instellingen voor contrast, scherpte, verzadiging en ruisonderdrukking voor elk van de voorinstellingen voor fotostijlen te verfijnen.

In donkere omstandigheden, wanneer de camera wordt gebruikt bij hogere gevoeligheden, beginnen beelden geleidelijk zowel kleur als detail te verliezen bij ISO 400 en hoger. Hoewel het mogelijk is om acceptabele resultaten te krijgen voor internet en ander klein gebruik met een lage resolutie op het maximale instelling van ISO 1600, beginnen deze afbeeldingen al snel hun tekortkomingen te onthullen zodra u begint met vergroten hen.

We hadden eerder gehoopt dat de vermindering van de algehele resolutie zou resulteren in een betere hooggevoeligheid beeldkwaliteit, maar helaas lijkt dit niet het geval te zijn, zeker niet in de mate waarop we hadden gehoopt in ieder geval. Om het beste uit de FZ48 te halen, moet hij echt op ISO 100 of ISO 200 worden gehouden, en in de echte wereld is dit natuurlijk niet altijd mogelijk.

Hoewel het telebereik van de 24x optische zoom zeker handig is, ontdekten we dat veel beelden aan scherpte ontbraken. Zoals te verwachten is, komt dit het meest voor wanneer de camera wordt gebruikt met het maximaal mogelijke diafragma van of rond 25 mm, hoewel de prestaties bij f / 5.8-f / 8 ook niet de beste zijn die we hebben gezien. De macroprestaties zijn echter erg goed, waardoor u tot op 1 cm afstand van uw onderwerp kunt komen, met de macrozoomfunctie waarmee u uw onderwerpen zeer gedetailleerd kunt vastleggen.

Een ander probleem, niet alleen bij de FZ48 maar ook bij Lumix compacts in het algemeen, is dat de automatische witbalans een neiging om afbeeldingen een beetje aan de koele kant te maken en ze soms te doordrenken met een lichtgroene (soms magenta) kleurzweem. We hebben dit probleem niet opgemerkt met de G-serie microsysteemmodellen van het bedrijf, hoewel we het eerder hebben gezien op Lumix compacts. Het is zeker iets dat Panasonic er goed aan zou doen om het in toekomstige updates aan te pakken.

Vonnis
Met de flexibiliteit van een 24x optische zoom, solide Hi-Def filmopnamemogelijkheden en een groot aantal opnamemodi en gebruiksvriendelijke digitale filters, lijkt de FZ48 genoeg te hebben. De beeldkwaliteit valt echter een beetje tegen, net als het verwijderen van Raw-opnamen. Al met al is de FZ48 zeker bekwaam, maar het is geen camera die ons echt enthousiast maakt. Als je van plan bent een superzoom te maken en een budget van £ 300 hebt, dan is het zeker de moeite van het bekijken waard. Als de beeldkwaliteit echter belangrijker is dan het maximale telebereik, dan zijn er voor deze prijs betere camera's.

De ISO-test is volledig gemaakt. Alle onderstaande gewassen worden 100% gereproduceerd.

Bij ISO 100 is de Lumix FZ48 ruisvrij, al zie je wel de effecten van de verwerking

Bestudeer ISO 200 nauwkeurig (op pixelniveau) en je ziet wat lichte verzachting, maar het is echt niets om je zorgen over te maken.

Bij ISO 400 is die verzachting echter meer uitgesproken geworden.

En bij ISO 800 begint ruis zowel de kleurverzadiging als de details te beïnvloeden.

De maximale instelling van ISO 1600 zorgt voor een aanzienlijke verzachting van details en een verlies aan verzadiging.

Als je net op zoek bent naar snelle snapshots, dan presteert de FZ48 over het algemeen goed.

We vonden de lens een beetje zacht, vooral bij de bredere instellingen van het brandpuntbereik.

De FZ48 levert de beste resultaten bij lage ISO instellingen (ISO 200) en bij een gemiddelde brandpuntsafstand en diafragma (f / 7.1).

De camera heeft echter de neiging om te worstelen met direct zonlicht.

In scènes met een hoog contrast leidt het beperkte dynamische bereik van de FZ48 vaak tot verbluffende highlights.

De macromodus is erg indrukwekkend - we houden vooral van de 3x macrozoom. Nogmaals, de belichtingsmeting heeft echter wat detaildetails verloren.

We ontdekten dat de standaard ‘Fotostijl’ een ietwat gedempte kleur oplevert.

Bij ISO 800 en hoger dalen de verzadigingsniveaus behoorlijk dramatisch, wat leidt tot plat ogende beelden.