Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Inleiding

Sigma is een van de langst bestaande fabrikanten van cameralens van derden, die al meer dan 50 jaar actief is. Maar hoewel het zelfs recentelijk vooral bekend was om goedkope alternatieven voor de eigen optiek van de camerafabrikant, is het de afgelopen jaren zichzelf gestaag transformerend tot een premium fabrikant die volledig in staat is om lenzen zo goed als, zo niet beter dan de grote camera te maken eigen makers.

Inderdaad, zijn buitengewone 50 mm f / 1.4 DG HSM | A is zo goed dat we het niet alleen de lens met vaste brandpuntsafstand van het jaar hebben genoemd, maar ook ons ​​algehele product van het jaar op de Awards voor amateurfotografen 2015.

Dit betekent dat de nieuwe 24mm f / 1.4 DG HSM | Een voor full-frame DSLR's komt op de markt met aanzienlijk hogere verwachtingen. Waar we ooit onder de indruk waren van het feit dat Sigma een werkelijk uitstekende lens maakte, verwachten we nu volledig dat de ontwerpen niets minder dan toonaangevend zijn in zijn klasse.

Dus met dit in gedachten, zet de 24mm f / 1.4 de recente rijke vorm van het bedrijf voort?

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Functies

Met een optische formule van 15 elementen in 11 groepen heeft Sigma gekozen voor een relatief complex ontwerp voor deze lensklasse (de equivalenten van Canon en Nikon gebruiken respectievelijk 13 en 12 elementen). Sigma heeft ook niet beknibbeld op het speciale glas, met drie ‘F’ low-dispersion (FLD) en vier speciale low-dispersion (SLD) -elementen die worden gebruikt om chromatische aberratie te minimaliseren. Twee asferische elementen worden ook gebruikt om vervorming en coma-flare te verminderen.

Autofocus maakt gebruik van een ultrasone Hyper Sonic Motor, met permanente handmatige aanpassing. Een schakelaar aan de zijkant van de lens zorgt voor handmatige scherpstelling, wat kan worden geholpen door een kleine afstands- en scherptediepte-schaal op de bovenkant van de cilinder. Zoals bij de meeste moderne AF-lenzen, zijn de markeringen echter te dicht bij elkaar om algemeen bruikbaar te zijn. De minimale scherpstelafstand is 0,25 m, wat een vergroting van 0,19x oplevert.

Een diafragma met negen lamellen biedt instellingen van f / 1.4 tot f / 16 en slaagt erin om over het hele bereik een indrukwekkend ronde vorm te behouden. Dit zou moeten helpen om een ​​aantrekkelijke weergave te geven aan onscherpe achtergronden. De lens is voorzien van schroefdraad voor 77 mm filters en heeft een bajonetvatting voor de meegeleverde bladvormige kap.

In eerste instantie komt de lens in versies die passen op Canon, Nikon en Sigma DSLR's, in lijn met Sigma's recente praktijk. Het zou ons niet verbazen als een Sony Alpha-fit model eerder dan later opduikt, en met Ricoh's aankondiging van een aanstaande full-frame Pentax DSLR, kunnen we maar hopen dat Sigma uiteindelijk een K-mount zal maken versie ook.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een overzicht - Opbouw en afhandeling

De 24 mm f / 1.4 deelt zijn ontwerp met Sigma's recente premium lenzen zoals de 50 mm f / 1.4 DG HSM | A, 35 mm f / 1.4 DG HSM | A en 18-35 mm f / 1.8 DC HSM | EEN. Het gedeelte van de cilinder naast de camerabehuizing is van metaal en de rest is gemaakt van hoogwaardige kunststof.

De brede handmatige scherpstelring is naar de voorkant van de lens geplaatst en is vloeiend gedempt en draait ongeveer 90 ° tussen oneindig en minimaal scherp. Een grote geribbelde greep aan de onderkant van de loop helpt bij het hanteren.

Met een gewicht van 665 g en een lengte van 85 x 90,2 mm is de Sigma typisch qua formaat voor een 24 mm f / 1.4 prime. Het balanceert mooi op full-frame DSLR's zoals de verschillende modellen uit de Canon EOS 5D-serie die we hebben gebruikt om te testen.

Een opmerkelijk punt is dat het niet wordt omschreven als weersbestendig, wat geldt als een van de weinige duidelijke nadelen in vergelijking met zijn Canon- en Nikon-equivalenten.

Autofocus

Met een intern scherpstelontwerp en een ultrasone scherpstelmotor stelt de 24 mm-lens extreem snel en vastberaden scherp, zonder gedoe of jacht. Ik heb ons voorbeeld met Canon-vatting gebruikt op meerdere jaargangen van EOS 5D-body's en had geen duidelijke problemen met de scherpstelnauwkeurigheid, zelfs niet bij wijd open fotograferen.

Bij de EOS 5D en EOS 5D Mark II heb ik er echter voor gekozen om alleen het centrale scherpstelpunt te gebruiken, met een techniek voor scherpstellen / opnieuw samenstellen; mijn ervaring met deze camera's leert me dat het gebruik van niet-gecentreerde AF-punten een soort loterij wordt met de meeste snelle prime-lenzen.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Beeldkwaliteit

We zijn eraan gewend geraakt dat Sigma's Art-serie f / 1.4 prime-lenzen spectaculaire prestaties leveren, en ik ben blij te kunnen zeggen dat de 24 mm in vrijwel dezelfde geest doorgaat. Het is misschien niet zo absoluut spectaculair als de 50 mm in termen van rand- en hoekscherpte wijd open, maar dit is een extreem hoge lat. In plaats daarvan zou ik het karakteriseren als dichter bij de 35 mm f / 1.4 Art-lens.

Wijd open, het is merkbaar zachter in de hoeken dan in het midden, maar stop tot f / 5.6 of kleiner en het wordt extreem scherp over het hele beeld. Natuurlijk, op full-frame, voor onderwerpen die van hoek tot hoek detail vereisen, zoals landschappen of architectuur, zouden we sowieso waarschijnlijk bij normaal werkende diafragma's van rond f / 8-f / 11 fotograferen. Stop tot f / 16 en het beeld wordt iets, maar zichtbaar, zachter door diffractie, dus is het logisch dat Sigma dit minimum beperkt heeft.

Vervorming is uitzonderlijk laag, met slechts een vleugje tonvormige buiging van rechte lijnen naar de randen van het frame. Er is ook nauwelijks enige laterale chromatische aberratie: u kunt een vleugje rood / cyaan naar de hoeken zien als je gaat ernaar op zoek, maar het is onwaarschijnlijk dat dit een probleem is in de praktijk en het is onbeduidend om op te lossen tijdens de nabewerking in ieder geval.

Snelle lenzen voor full-frame geven bijna altijd duidelijke lichtafval als ze met maximaal diafragma worden gemaakt, en de 24 mm is daarop geen uitzondering. Maar hoewel sommigen vignettering als een defect beschouwen, hebben we er in het AP-kantoor meestal helemaal geen last van en merken we inderdaad dat het vaak esthetisch bijdraagt ​​aan een beeld. Nogmaals, als het u stoort, is het tegenwoordig triviaal om het in software op te lossen.

Groothoeklenzen zijn misschien niet de eerste keuze in uw gedachten voor werk met een kleine scherptediepte, maar maak close-ups met f / 1.4 en de 24 mm kan een aantal mooie onscherpe achtergronden opleveren. Het nadeel is natuurlijk dat je dichtbij de minimale scherpstelafstand moet fotograferen om veel achtergrondonscherpte te zien; als het onderwerp slechts 2 meter verwijderd is, ziet de achtergrond er nog steeds relatief scherp uit. De weergave van onscherpe achtergronden is ook erg aantrekkelijk; voor mij is het inderdaad een verbetering ten opzichte van de oudere 35 mm, die in dit opzicht een beetje moeilijk zou kunnen zijn.

Door op een heldere dag direct in de zon te schieten, vertoont de lens een indrukwekkende controle over overstraling, met slechts een klein verlies aan contrast in de directe omgeving van de lichtbron. Aan de andere kant van de lichtniveauschaal zal iedereen die 's nachts geïnteresseerd is in velden met vallende sterren of stadsgezichten blij zijn om die coma te horen is inderdaad erg laag, wat betekent dat puntlichtbronnen in de hoek van het beeld niet overmatig vervormen in vorm, zelfs niet bij groothoekopnamen Open. Het onderstaande voorbeeld laat dit zien door een LED-zaklamp in de linkerbovenhoek van het beeld op te nemen en 100% uitsneden te nemen uit bestanden die zijn gemaakt met de Canon EOS 5D. Bij f / 1.4 is er een kleine coma, maar bij f / 2.8 is het min of meer verdwenen.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Resolutie

Onze Applied Imaging-tests onthullen een lens die indrukwekkend scherp is in het midden wanneer deze wijd open is, en hoewel de hoeken zachter zijn, zijn ze zeker niet slecht. Alles wordt scherper bij diafragmeren, waarbij het centrum het allerbeste bereikt bij f / 2.8. Over het algemeen worden de beste resultaten behaald bij f / 5.6-11, waarbij f / 16 een beetje verzachting door diffractie laat zien. We hebben de lens getest op de 22 MP full-frame EOS 5D Mark III.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Shading

Snelle primes laten steevast zichtbare lichtafval zien, en in het geval van de Sigma 24mm zien we een fall-off op de hoeken van ongeveer 1,6 stops bij f / 1.4. Stop tot f / 2 en dit vermindert aanzienlijk, en bij f / 2.8 is het in wezen verdwenen allemaal samen. Als de lichtafval bij grote diafragma's je stoort, is dit eenvoudig te verhelpen met programma's als Adobe Lightroom of DxO Optics Pro.

Dit voorbeeld illustreert de vignettering bij gebruik in de echte wereld. Opgenomen met f / 1.4 op de Canon EOS 5D, is de lichtafval geleidelijk over het frame en verre van onaantrekkelijk. Het kan, indien gewenst, bij de nabewerking gemakkelijk genoeg worden gecorrigeerd.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een overzicht - Kromlijnige vervorming

Onze grafieken laten zien dat Sigma de vervorming goed onder controle heeft gehouden, met slechts een laag niveau van tonvormige vervorming zichtbaar. Over het algemeen verwachten we een lage vervorming van prime-lenzen - het is een goede reden om ze te verkiezen boven zoomlenzen - maar meestal is er een grotere afweging tegen hoekscherpte.

De onderstaande grafiek geeft de vervorming van de lens weer. De pijlen geven de richting aan waarin rasterpunten worden vervormd vanuit hun ideale positie, en de familielid omvang van hun verplaatsing. Het raster zelf illustreert een kleine hoeveelheid tonvormige vervorming, met een kleine hercorrectie in de hoeken.

Dit praktijkvoorbeeld laat zien hoe weinig vervorming bij normaal gebruik zichtbaar is. De lijnen naar de onderkant van het frame zijn indrukwekkend recht gehouden.

Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | Een recensie - Ons oordeel

Het kostte niet al te veel tijd om te fotograferen met de Sigma 24mm f / 1.4 DG HSM | A voor mij om te concluderen dat het doet echt zijn ‘Art’ -label eer aan en biedt een uitstekende beeldkwaliteit onder verschillende opnameomstandigheden. Ik kon het niet naast de voor de hand liggende concurrenten testen, maar persoonlijk heb ik er vertrouwen in dat het qua beeldkwaliteit goed tegen hen zal opkomen.

Niet alleen de scherpte is indrukwekkend, maar ook de algehele uitstraling van de beelden, inclusief de vloeiende, aantrekkelijke weergave van onscherpe gebieden. Het levert eenvoudigweg prachtige foto's op met een minimum aan gedoe.

Met een adviesprijs van £ 799 bij de lancering is de Sigma-lens ook aanzienlijk goedkoper dan de Canon of Nikon 24mm f / 1.4 prime-lenzen, of inderdaad Sony's Alpha-mount 24mm f / 2, met als enige voor de hand liggende opoffering het gebrek daaraan weersafdichting. Kortom, het lijkt erop dat Sigma nog een echte winnaar in handen heeft.

Score: 5 uit 5