Gears of War 3 recensie

Het was moeilijk voor te stellen hoe Epic Gears of War 2 zou hebben overtroffen. Als Gears of War de actiespel was die de maatstaf was voor actiegames uit het HD-tijdperk, was Gears of War 2 de game die zich realiseerde hoe gewaagd en filmisch deze gamestijl kon zijn. Zeg wat je leuk vindt aan de zwaar gescripte gameplay of het gespierde melodrama, er was gewoon geen ruzie met de magnifieke van zijn grote set-stukken. Nou, bovenal heeft Epic. Hoewel Gears of War 3 niet altijd zo ontzagwekkend is als Epic duidelijk denkt dat het is, komt het meestal erg dichtbij. Zo dichtbij dat het een van de meest ongelooflijke actiespellen is die we ooit hebben gezien.

Dit is voor de Gears of War-trilogie wat Terugkeer van de koning was voor Peter Jackson Lord of the Rings. Het is een oogverblindend spektakel onderbroken door een reeks buitengewone sequenties, en hoewel niet alles perfect werkt, is het moeilijk om niet opgewonden weg te komen. Als alles in Gears 2 groter was en, in de terminologie van Epic, meer badass, dan neemt Gears 3 deze benadering tot het uiterste, althans met de huidige consoletechnologie. De grootste gevechten in de game zijn groter, luider en zelfs bombastischer dan voorheen. De revolversreeksen - je dacht niet echt dat je zonder hen een Gears of War zou zien? - zijn zo buiten adem en massaal geënsceneerd dat rivaliserende shooters in productie die van plan zijn ze in te zetten, net zo goed nu kunnen opgeven. Net zoals we van Killzone 2 en het machtige Resistance 3 houden, zet Gears of War 3 een nieuwe maatstaf voor grootschalige set-stukken in een sci-fi actiespel.

De graphics helpen zeker. Gears 3 duwt de Unreal 3-engine verder dan iemand ooit eerder heeft gedaan. Zelfs als je twijfelt aan de obsessie van het spel met gespierde figuren en stevige militaire uitrusting, kun je niet anders dan onder de indruk van het detailniveau van zijn personages, zijn monsters en zijn met puin bezaaide landschappen, of de pure schoonheid van zijn verlichting. Gears heeft cinematografie waar elke echte regisseur van fotografie trots op zou zijn. Ondertussen is er nog meer kleur en variatie in zijn wereld, met een scala aan landschappen en architectuur dat maakt het niet minder schril mooi dan de originele Gears, maar een beetje boeiender op de lange termijn
halen.

Je kunt de nauwe banden tussen de motortechnologie, de kunst en het niveau-ontwerp ook zien in de efficiëntie waarmee het allemaal samenwerkt. Er is weinig of geen texture pop-in, en zelfs met tientallen bondgenoten en vijanden op het scherm en meerdere explosies die het beeld schudden, lijkt de framesnelheid nooit te vertragen. Het is moeilijk te zeggen of Gears 3 de best uitziende consolegame is die er bestaat, maar zo niet, dan klopt het wel daarboven met Uncharted 2, Killzone 3 en Crysis 2 en proberen zich een weg naar de prime te banen positie.

Toegegeven, in de vroege stadia moet je misschien geduld hebben met Gears 3. De opening, met Marcus, Dom en hun kameraden die vechten tegen de duivelse sprinkhanen aan boord van een drijvend toevluchtsoord, is een iets te dicht bij Gears-by-numbers, omdat je golven aanvallers afhoudt met behulp van de inmiddels beproefde hoes mechanica. Hetzelfde geldt voor het tweede deel, terwijl Cole en zijn team zich een weg banen door weer een verwoeste stad, dit keer de net zo duivelse Lambent als de stengels die vanaf de grond naar boven stoten en krijgers en exploderende opgeblazen strijd. In feite is er in het begin een verontrustend gevoel dat Gears een beetje een one-trick pony is geworden en dat het meedogenloze tempo is ontworpen om je te overweldigen en te voorkomen dat je de herhaling opmerkt.

Hoe dieper je echter in het spel komt, hoe meer dit gevoel verdwijnt. Hoewel Gears 3 nooit helemaal overeenkomt met de consistente sfeer of grimmige sfeer van Resistance 3, heeft het nog steeds de kunst om het tempo te variëren, de spanning op te bouwen en een reeks verschillende scenario's in te voeren. Hoewel het op dekking gebaseerde explosies nooit zo dramatisch verandert, voelt een reeks waarin je wilde sprinkhanen door bunkers en een ondergronds hol vecht heel anders dan de laatste greppelverdediging van een oud fort, dat zelf anders aanvoelt dan een reeks veldslagen in de ruïnes van een stad die wordt belegerd door gloednieuwe gevaar. Ondanks dat het spel terugkeert naar formule, ligt er altijd een nieuwe uitdaging of epische strijd op de loer. Bovendien heeft Gears 3 nu een wapenset om te wedijveren met de beste shooters in de branche, met meer variatie dan Killzone 3 of Halo: Reach en enkele van de meest fantasierijke wapens buiten Resistance.

Met de gemuteerde Lambent nog meer in het bewijs dan in Gears 2, is er ook geen gebrek aan variatie aan het vijandelijke front, en hoewel noch de Lambent- of Locust-troepen vechten op een bijzonder tactische manier, ze zijn sterk genoeg en slim genoeg ingezet om je hard te laten werken door elke stadium. Oude favorieten duiken weer op in nieuwe, gevaarlijkere vormen, en er duiken nieuwe bedreigingen op die je iets nieuws geven om over na te denken. Dankzij een oplaadbaar gezondheidssysteem en heropleving van bondgenoten valt er niet veel dood in Gears 3, maar bepaalde sequenties zullen je capaciteiten vergroten en je het gevoel geven waartegen je vecht Overweldigende kansen. Het is ook de moeite waard om te vermelden dat je CPU-gestuurde kameraden inderdaad heel goed worden behandeld, waardoor ze goede ondersteuning bieden, maar nooit in de schijnwerpers staan. Met zijn meer op squadrons gebaseerde structuur en de nadruk op een bredere cast van personages, doet Gears 3 het beter dan elke andere shooter die we kunnen bedenken om je het gevoel te geven dat je deel uitmaakt van een vechtteam.

Als het spel ergens worstelt, is het het overbrengen van de emotionele diepten waar het nu duidelijk naar streeft. De eerste Gears werd wild belachelijk gemaakt vanwege zijn helden met vleeskoppen en een enigszins onaangetast verhaal, en terwijl Gears 3 volgt op Gears 2 door er hard aan te werken om dit om te keren, het bereikt zelden het pathos waarnaar u het kunt zien reiken, hoewel het een geweldig moment is waarop deze threequel met verrassende gevoeligheid teruggaat naar de eerste game en understatement. Qua plot heeft Gears 3 genoeg om fans van de serie te interesseren en te intrigeren, maar het is moeilijk voor een game die zo macho en deze stoere game is om op een ander niveau te werken.

In termen van multiplayer-actie bouwt Gears 3 voort op de sterke basis van Gears 2. De competitieve modi voelen nog steeds als geen ander FPS-spel; de aard van de gameplay maakt het een spel van langzame builds en plotselinge uitbarstingen van geweld. Het zijn echter de coöpmodi waarin Gears 3 echt schittert. Het afstemmen van de campagne op coöp voor vier spelers werkt indrukwekkend goed, terwijl de Horde-modus - waarin spelers samenwerken om golf na golf van Locust-beestjes te verslaan - nog steeds een van de beste is ervaringen van zijn soort, het verslaan van CoD's Zombies-modus en Halo: Reach's Firefight-modus dankzij zijn rijke Locust-bestiarium en briljante wapens, en bijpassende F.E.A.R. 3's uitstekende contractiemodus voor spanning.

Gears 3 heeft echter een nieuwe traktatie in petto: Beast-modus. Door Horde op zijn kop te zetten, draait het allemaal om het uitroeien van de spiergebonden Gears en mensen als lid van de Locust-horde. Je begint met een paar basisvormen van sprinkhanen om uit te kiezen, en hoe meer je jezelf tegen de mens werpt barricades, hakken en knallen op hun nietige vlees, de interessantere en krachtigere vormen die je kunt aannemen Aan; niet alleen de drones en ellendelingen, maar ook de exploderende tickers, met hakmes zwaaiende slagers, vlezige maulers en bloodmounts (met een AI-bestuurde Beast Rider bovenop). Het is vreemd, ietwat rommelig en onmiskenbaar chaotisch, en de verdediging met spijkers en prikkeldraad moet even duren, maar het is de beste soort chaos.

Gears 3 is niet perfect. Naysayers zullen blijven klagen over de lineariteit en het vasthouden aan gevestigde formules, en de games die af en toe in de voetganger vallen, houden het zeker tegen van een tien. Toch is het pakket als geheel elke overtreffende trap waard die we erover kunnen gooien. Gears of War 3 is een uitzonderlijke actiespel en een passende finale van een serie die in veel opzichten de norm heeft gesteld voor de huidige consolegeneratie. Het is op geen enkele manier het einde van de saga en we wachten reikhalzend uit naar wat Epic ons hierna te laten zien.

Vonnis
Gears 3, een van de meest opmerkelijke actiespellen van de Xbox 360 en een nieuwe maatstaf voor episch scifi-spektakel, is gewoonweg niet te missen.