Panasonic Lumix DMC-LX5 recensie

(centrum)

Hoe verbeter je perfectie? Toen Panasonic het Lumix LX3 twee jaar geleden creëerde het een van de weinige digitale camera's die als klassiekers werden beschouwd. Het heeft een reeks topprijzen gewonnen, waaronder een welverdiende Editors Choice van TrustedReviews en onze prijs voor Beste compactcamera van 2008. Met een uitstekende f / 2-groothoeklens, een 10,1 megapixel 1 / 1,6-inch CCD-sensor, een 3-inch 460k-monitor, volledig handmatige belichtingsregeling, Raw-opnamemodus en het beste beeld kwaliteit in zijn klasse, de LX3 was meteen een hit, vooral bij fotografieliefhebbers die op zoek waren naar een compactcamera die de prestaties van hun digitale camera kon evenaren Spiegelreflexcamera's.

Het ontwerpen van een vervanger voor zo'n hoog aangeschreven camera zou nooit gemakkelijk worden. De digitale beeldtechnologie is natuurlijk vooruitgegaan sinds 2008, maar er is niet zo veel op vooruitgegaan. We hebben de Lumix GF1, die veel ontwerpkenmerken deelt met de LX3, maar een grotere Four-Thirds-sensor en verwisselbare lenzen toevoegt, maar voor een geavanceerde compacte lens met vaste lens is er er zijn gewoon niet zo veel manieren om het ontwerp en de specificaties van de LX3 aanzienlijk te verbeteren, wat waarschijnlijk de reden is waarom het twee jaar heeft geduurd voordat de LX5 verschijnen. Gelukkig heeft Panasonic niet te veel met de winnende formule geknoeid en heeft het de voor de hand liggende verleiding weerstaan ​​om gewoon nog een paar megapixels toe te voegen resolutie, in plaats daarvan kiezen voor incrementele verbeteringen van een paar belangrijke functies, net genoeg om de camera up-to-date te houden met de rest van de markt.

Hoewel de cameratechnologie in twee jaar tijd niet zo veel is veranderd, is de vorm van de markt behoorlijk radicaal veranderd. Sinds de lancering van de LX3 hebben we het uiterlijk en de plotselinge groei van de compacte systeemcamera gezien, met modellen als Sony NEX-5, Olympus E-PL1, Samsung's nieuw aangekondigde NX100 en Panasonic's eigen GF1 stelen een groot deel van de markt weg voor geavanceerde compactcamera's, die SLR-achtige prestaties en beeldkwaliteit bieden in een meer draagbare formaat. De LX5 zal hiermee moeten concurreren, evenals met andere geavanceerde compactcamera's zoals de nieuwe Canon PowerShot G12 en Nikon Coolpix P7000, maar het zou niet al te veel problemen moeten hebben. Met een hoofdprijs van £ 399,99 lijkt de LX5 misschien duur, maar hij is aanzienlijk goedkoper dan al zijn belangrijkste rivalen, op één na. Ondanks geruchten die het tegendeel beweren, is de LX3 nog steeds verkrijgbaar voor ongeveer £ 300 en is hij nog steeds een geweldige camera, zelfs volgens de huidige normen.

Het algehele ontwerp van de LX5 is vrijwel identiek aan de LX3, met slechts een paar tamelijk subtiele externe verschillen om de twee camera's te onderscheiden. Aan de voorkant is de handgreep iets vergroot en opnieuw gevormd, met een groter gestructureerd kussentje, waardoor de camera gemakkelijker vast te pakken is. Aan de achterkant en het bovenpaneel zijn de veranderingen aanzienlijker. De monitor is enkele millimeters naar beneden verplaatst en de flitsschoen van de flitser omhoog om ruimte te maken voor een klein stopcontact net boven het scherm, dat wordt gebruikt om een ​​optionele elektronische zoeker aan te sluiten. De LX5 kan de elektronische LCD-zoeker DMW-LVF1 gebruiken die is ontwikkeld voor de GF1, hoewel het voor ongeveer £ 175 een vrij duur accessoire is. De optionele optische zoeker DMW-VF1 is met ongeveer £ 160 niet veel goedkoper.

Er zijn een paar andere wijzigingen aan de achterkant van de camera. Zoals veel oudere Panasonic-camera's had de LX3 een schuifregelaar om te kiezen tussen de opname- en afspeelmodus, wat betekende dat als u uw foto's aan het bekijken was maar plotseling een foto wilde maken, u eraan moest denken om deze weer op de foto te zetten modus. Op de LX5 is deze schakelaar vervangen door een weergaveknop en door op de ontspanknop te tikken, keert de camera terug naar de opnamemodus.

Ook verdwenen is de kleine en ietwat onhandige joystickbediening van de LX3, die wordt gebruikt om het snelmenu te activeren en te navigeren en om de belichtingsinstellingen aan te passen. In plaats daarvan wordt het snelmenu geactiveerd met een aparte knop en genavigeerd via het D-pad, terwijl belichtingsaanpassingen worden afgehandeld door een datawiel dat op de nieuw vergrote thumbgrip is gemonteerd. Het is een veel eenvoudigere en verstandigere interface en zorgt ervoor dat de LX5 meer aanvoelt als een digitale SLR.

Een andere toevoeging is een speciale knop op het bovenpaneel om video-opname te starten. De LX5 heeft dezelfde maximale videoresolutie van 1280 x 720 pixels als de LX3 en maakt opnamen met 25 fps mono audio opgenomen door een ingebouwde microfoon, maar het neemt nu op in de hogere kwaliteit AVCHD Lite formaat.

De monitor van de LX5 is vergelijkbaar met die van de LX3, met een diagonaal van 7,5 cm (3,0 inch) en een puntresolutie van 460.000. Het heeft nu echter een verbeterde "High Colour Rendering Index" LED-achtergrondverlichting waarvan Panasonic beweert dat deze het aanzienlijk gemakkelijker zal maken om te zien in fel zonlicht, met een betere kleurweergave. Als ik de twee naast elkaar vergelijk, moet ik zeggen dat de verbetering vrij klein is.

De meest substantiële upgrade is de lens. De LX3 had een 2,5x zoomlens, gelijk aan slechts 24-60 mm maar met een snel maximaal diafragma van f / 2 - f / 2.8. Dit was geweldig voor landschapsfoto's, maar minder dan ideaal voor portretten. De LX5 heeft een nieuwe lens met 3,8x zoom, gelijk aan 24-90 mm, maar dit betekende niet dat het snelle maximale diafragma, dat nu f / 2 - f / 3.3. Het frontelement van de lens is ook iets verzonken waardoor deze minder kwetsbaar is dan de uitstekende lens van de LX3.

Intern hebben er meer belangrijke veranderingen plaatsgevonden. De uitstekende 10,1 megapixel 1 / 1,63-inch CCD-sensor van de LX3 is opnieuw ontworpen. Ik moet toegeven dat ik had verwacht dat Panasonic de LX5 zou uitrusten met de nieuwe CMOS-sensortechnologie met achtergrondverlichting, maar het is bij CCD gebleven, net als Nikon en Canon voor hun nieuwe topklasse compactcamera's. De sensor van de LX5 heeft nu grotere fotocellen die een grotere kleurverzadiging en dynamisch bereik zouden moeten produceren. Het ondersteunt nu ook een beeldverhouding van één op één, geselecteerd zoals voorheen door een schuifschakelaar bovenop de lenscilinder.

De beeldprocessor is ook geüpgraded naar de Venus Engine FHD, wat zorgt voor een snellere signaalverwerking, beter prestaties bij weinig licht en minder beeldruis, evenals een continue opnamesnelheid van 2,5 beelden per seconde.

Een andere belangrijke verbetering is het optische beeldstabilisatiesysteem, dat is opgewaardeerd van Mega OIS naar het effectievere Power OIS, met ongeveer drie en een halve stop extra lage snelheid stabiliteit. De batterijduur is ook iets verbeterd, van 380 naar 400 opnamen op een enkele lading.

De LX3 stond bekend om zijn uitstekende prestaties, dus de LX5 heeft veel waargemaakt. Het begint veelbelovend, opstarten en een foto maken in ongeveer 2,5 seconden, een halve seconde sneller dan zijn voorganger. In de single shot-modus en Fine JPEG-kwaliteit is de shot-to-shot-tijd ook sneller, namelijk ongeveer 1,4 seconden, hoewel dit vertraagt ​​tot gemiddeld ongeveer 1,6 seconden in Raw-modus en 2,4 seconden in Raw + JPEG modus. In tegenstelling tot de LX3 heeft de LX5 geen onbeperkte continu-opnamemodus, maar wel een burst-modus, waarbij drie frames in iets minder dan een seconde worden opgenomen.

Het autofocussysteem lijkt precies hetzelfde te zijn als dat van de LX3, maar aangezien het nog steeds een van de snelste op de markt is, is dat geen slechte zaak. De prestaties bij weinig licht zijn nog steeds net zo uitstekend. De AF-hulplamp is nog wat zwak, maar zal in totale duisternis op een afstand van enkele meters scherpstellen. De pop-up flitser is ook ongewijzigd, met een effectief bereik bij groothoek van en indrukwekkend 7.2m, met uitstekende framedekking en een oplaadtijd van ongeveer zes seconden, wat iets sneller is dan gemiddelde.

De grote vraag is of de LX5 kan tippen aan de legendarische beeldkwaliteit van de LX3, en ik zou moeten zeggen dat het antwoord een gekwalificeerd 'ja' is. De nieuwe lens is net zo goed als de oude en produceert een haarscherpe focus van hoek tot hoek met zeer weinig groothoek tonvormige vertekening en geen spoor van chromatische aberratie. Het niveau van fijne details is ook uitstekend en steekt gunstig af bij elke andere 10 MP-camera die ik heb geprobeerd. De kleurweergave is vrijwel perfect en het dynamisch bereik is ook veel beter dan gemiddeld dankzij de grotere sensor, hoewel het niet significant beter lijkt te zijn dan de LX3.

Als het gaat om de beheersing van beeldruis, moet ik zeggen dat ik een beetje teleurgesteld ben. Bij 80 tot 400 ISO zijn de resultaten vrijwel hetzelfde als bij de LX3, met uitstekende helderheid en geen ruis bij de laagste instellingen. Bij 800 ISO en hoger zijn de resultaten verrassend iets slechter dan de LX3, met veel ruis en verloren details bij 1600 ISO, terwijl de nieuwe lagere resolutie 6400 en 12800 ISO instellingen zeer slecht produceren resultaten.

Gezien het twee jaar wachten op deze camera en de vermeende voordelen van de "verbeterde" sensor en beeldprocessor, zijn de resultaten eerlijk gezegd een beetje een teleurstelling. De beeldkwaliteit is nog steeds uitzonderlijk goed volgens de normen van de meeste andere compactcamera's, maar afgezien van iets snellere prestaties en een veelzijdiger zoombereik lijkt er weinig significante verbetering te zijn ten opzichte van de LX3.

"'Vonnis"'
De langverwachte Panasonic Lumix LX5 is duur, maar het is zonder twijfel een van de beste compactcamera's op de markt, biedt uitstekende bouwkwaliteit, klassiek ontwerp en eenvoudige bediening, met snelle prestaties en uitstekende fotografische veelzijdigheid. Het langere zoombereik is een welkome verbetering, maar qua beeldkwaliteit is er gewoon geen echt voordeel ten opzichte van de oudere LX3.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om de algehele afbeelding weer te geven kwaliteit. Deze foto's zijn binnenshuis gemaakt met gereflecteerd natuurlijk licht. ”

—-

Dit is het volledige frame bij minimale ISO-instelling.

—-

Bij 80 ISO is de beeldkwaliteit vrijwel onberispelijk, zoals verwacht.

—-

Geen significant verschil bij 100 ISO.

—-

Verrassend genoeg is er bij 200 ISO al een lichte vlekkerigheid in de rode gebieden.

—-

Bij 400 ISO zijn de details nog steeds erg goed, maar er zijn zichtbare ruisartefacten.

—-

De beeldkwaliteit neemt sterk af bij 800 ISO, met veel ruis en verloren details.

—-

De beeldkwaliteit wordt steeds slechter bij 1600 ISO.

—-

3200 ISO is de hoogste instelling met volledige resolutie, maar de resultaten zijn behoorlijk slecht.

—-

6400 ISO is beschikbaar bij een resolutie van 3 MP.

—-

Dus is 12800 ISO, maar de kwaliteit is vreselijk.

—-

Dit is het volledige frame bij 12800 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. ”

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het West Window van de kathedraal van Exeter, die u kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele foto te zien. Bestandsgrootte 4.4MB

—-

Het detailniveau is uitstekend, ook al zoomt de 90 mm-equivalente brandpuntsafstand niet zo ver in als de meeste andere compactcamera's.

—-

De lens van het Leica-merk produceert bij groothoek zeer weinig tonvormige vertekening.

—-

Centrumscherpte is zo goed als altijd.

—-

De hoekscherpte is ook fantastisch.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnames om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief dynamisch bereik, kleurweergave en het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

De groothoeklens is gelijk aan 24 mm.

—-

Het telefoto-uiteinde is gelijk aan 90 mm.

—-

Dynamisch bereik is beter dan gemiddeld voor een 10MP compact dankzij de grotere sensor.

—-

De kleurweergave is heel natuurlijk en nauwkeurig.

—-