Xenoblade Chronicles 2: Torna

Xenoblade Chronicles 2 was een fantastische zwanenzang voor de Nintendo Switch'S openingsjaar, waarin maanden van geweldige exclusiviteit werden afgesloten met een JRPG die gemakkelijk honderden en honderden uren zou kunnen absorberen. De nieuwste poging van Monolith Soft was niet zonder gebreken, maar overtrof ze effectief met een verbluffende wereld, boeiende gevechten en een verhaal dat in gelijke mate charmeerde en verraste.

Torna - The Golden Country bouwt voort op dergelijke kwaliteit met een nieuwe, zelfstandige uitbreiding die een aantal probleempjes verbetert die het origineel af en toe tot frustratie maakten. Dergelijke toevoegingen gaan gepaard met een cast van personages en een emotioneel verhaal dat soms echt schittert, ondanks dat het zelden nieuwe wegen inslaat.

Als je een fan was van het uitje van vorig jaar, is dit een essentiële reis die zeker de moeite waard is.

Verwant: Beste Nintendo Switch-spellen

Je speelt 400 jaar voor de gebeurtenissen in Xenoblade Chronicles 2 en speel je als Lora, een jonge vrouw die haar hele leven heeft doorgebracht met overleven in de harde wereld van Alrest. Ze is echter niet de enige, die wordt vergezeld door een Blade die bekend staat als Jin, een gezicht dat fans van de voorganger van de uitbreiding zeker zullen herkennen.

Bladen zijn wezens geboren uit Core Crystals, die zich verbinden met speciaal opgeleide mensen die bekend staan ​​als Drivers. Lora is zo'n krijger, en je zult er velen tegenkomen tijdens de lange campagne van The Golden Country.

Haar verhaal is onmiddellijk herkenbaar terwijl ze op zoek gaat naar haar vermoedelijk overleden moeder, die opdoemt in de schaduw van een een breder conflict dat bekend staat als de ‘Aegis War’ en die de wereld van Xenoblade Chronicles 2 waar we naar toe zijn gestalte krijgt weten. Het verbaast me te moeten zeggen dat er een nieuwe kandidaat is voor #bestgirl.

Hele continenten zinken als gevolg van oude wapens die alles in hun kielzog vernietigen, waardoor onze helden onderdak moeten zoeken, zelfs als dat betekent dat onschuldigen achter moeten blijven om te sterven. De toon is weliswaar donker, hoewel de heldere, energieke omgevingen en levendige karakterontwerpen helpen om een ​​niet te sombere balans te vinden.

Het ziet er prachtig uit, hoewel het vaak wordt gehinderd door kleine prestatiedalingen en een dubieus aanpasbare resolutie. Ik ben teleurgesteld dat de flagrante technische haperingen van de vanille-release de afgelopen maanden niet zijn weggewerkt, maar misschien is het een gevolg van zo'n enorme open wereld.

Verwant: Aankomende Nintendo Switch-spellen

The Golden Country wordt zowel gelanceerd als onderdeel van de uitbreidingspas van de game als een zelfstandige release, en het behandelt de speler zeker alsof ze aan een nieuw avontuur beginnen. Niet voor niets, want er zijn enkele fundamentele wijzigingen aangebracht in het vechtsysteem.

Je verzamelt niet langer Blades via een willekeurig gashapon-minigame. In plaats daarvan zijn het allemaal hoofdpersonages die in de vroege uurtjes zijn geïntroduceerd. Het resultaat is dat je team kleiner en geconcentreerder is, waardoor je je moet concentreren op strategische Blade Combos en elementaire strategieën om de zwakke punten van de vijand te ontdekken.

Je bestuurt maar één personage tegelijk. Bekend als een Vanguard, ben je in staat tot aanvallende vaardigheden die zwakkere vijanden binnen enkele seconden kunnen uitroeien, terwijl het duo van Rear Guards op je hoede is met samengestelde buffs en genezende vaardigheden. Het is leuk om dit evenwicht te bewaren, hoewel het soms nodig is om meters te zien vollopen over de actie.

De twist is dat je een drietal groepsleden kunt uitwisselen wanneer je maar wilt, wat een essentiële strategie wordt in latere ontmoetingen. Het kennen van de combinatie van vaardigheden die nodig is om een ​​vijand te laten wankelen voordat een vlaag van schade wordt ontketend, is vaak de sleutel tot de overwinning, omdat wild zwaaien niet altijd werkt.

Verwant: Nintendo Switch Online-service

Om te slagen in de strijd, moet je een bepaald ritme aannemen, en op maat gemaakte vaardigheden standaard uitvoeren aanval landen om extra schade aan te richten en een combo samen te stellen die eeuwig kan duren als je bekwaam bent genoeg. Kleine ergernissen zoals problemen met richten en vermoeiend slijpen zijn grotendeels verlicht, wat een genot is om te zien.

Buiten vechten, waar een groot deel van je tijd aan besteed wordt, ga je door side-quests heen en verbeter je je communities, een welkome nieuwe toevoeging aan Xenoblade Chronicles 2. Community's nemen de plaats in van Blade-beheer en beschrijven bijna elke NPC die je tegenkomt op verschillende locaties.

Sommige zijn slechts een etalage, terwijl andere zinvolle verhalen te vertellen hebben binnen activiteiten die meer dan 20 minuten kunnen duren. Ze zijn allemaal leuk om te voltooien met een gevarieerd scala aan doelen die af en toe op eentonigheid lijken. De archaïsche aard van eindeloze dialoogvensters kan vermoeiend worden, hoewel het ons wel behoedt voor de charmante maar soms vreselijke stemacteurs.

Afgezien daarvan zijn communities een zinvolle afleiding die resulteren in waardevolle beloningen, en anders geven generieke side-quests een betekenis die verder gaat dan ervaringspunten en een paar items. Het werkt ook in het voordeel van de landinstellingen van Torna, waarvan er vele volledig nieuw zijn. Je keert terug naar een paar oude trefpunten, waaronder de stad Gormott, hoewel het deze keer bijna niet te onderscheiden is.

Je zou ervoor kunnen kiezen om alle zijmissies te vermijden en door het kernverhaal heen te lopen, maar je zou veel missen van wat deze uitbreiding speciaal maakt. Elke locatie wemelt van de interessante geheimen, en ze zijn net groot genoeg om te ontdekken zonder kaart of waypoints, wat kan resulteren in een natuurlijke manier van ontdekken. Struikelen over schatten die voorheen onbekend waren, is een bal, vooral als het me toevallig helpt bij het voltooien van een langdradige zoektocht.

Verwant: Super Smash Bros Ultimate

Als je een absurde hoeveelheid neveninhoud over het hoofd kunt zien, is het zich ontvouwende verhaal van Torna - The Golden Country een verrassend meeslepend verhaal. Het besef van de context waar deze wereld en een paar personages terecht zullen komen, duwde me vooruit, gretig om te zien hoe de wereld van Alrest wordt gevormd door zo'n berucht conflict.

Helaas wordt het nog steeds tegengehouden door een gemengde lokalisatie-inspanning, waarbij sommige stemlijnen het gevoel hebben dat ze zijn afgeleverd door een stagiair die niets beters te doen heeft. Er zijn deze keer ook veel minder Welshe accenten, wat een beetje jammer is. De charmante, goedkope bezorging zal bij sommigen echter groeien, maar dat is allemaal een kwestie van voorkeur.

Vonnis

Xenoblade Chronicles 2: Torna - The Golden Country is een uitzonderlijke uitbreiding die zichzelf rechtvaardigt als een belangrijke verbetering van het originele spel met verbeteringen aan het ontwerp van het niveau, gevechten en de meerderheid van de zijkant inhoud.

Het ontbreken van een eindeloze lijst met Blades zal ongetwijfeld sommige fans lastig vallen, hoewel ik het gevoel heb zoals een diepere focus op een kleiner feest en meer intieme verhalen helpen dit allemaal op zijn te laten schijnen eigen.

Het is geweldig en essentieel voor JRPG-fans met een Nintendo Switch. En nogmaals, ik blijf schuimen bij de mond om te zien wat Monolith Soft vervolgens doet.