Sharp Aquos LC-46DH77E 46in LCD TV recensie

Terwijl ik vandaag aan deze recensie begin, bedenk ik dat ik echt een cynische oude klootzak aan het worden ben.

Zie je, alle persinformatie die Sharp heeft verspreid over de 46DH77E heeft veel van de tv ‘groen’ gemaakt referenties, met name het feit dat het de eerste tv ooit is met een speciale ‘Eco'-knop op de afstandsbediening controle. Toch kan ik het niet helpen, maar denk elke keer dat ik een tv-merk hoor zijn planeetbesparende referenties aan het pushen dat het bijna altijd klinkt meer als een marketingoefening dan als een hartelijk pleidooi namens Moeder Natuur en haar onrustige ozon laag.

Wat me ook een aanval van de Victor Meldrews bezorgt, is dat de feitelijke Eco-knopfunctie niet zo wereldschokkend is als je er aan toe bent. Het enige dat het doet, is directe toegang bieden tot de energiebesparingsmodus van de set, die niets diepgaander doet dan vermindert u de output van de achtergrondverlichting van het scherm met 20% of 30%, afhankelijk van of u een Midden of Hoog kiest instelling.

Dan is er het feit dat ik het niet kan helpen, maar vraag me af hoeveel - of waarschijnlijker hoe weinig - stroom dit soort subtiele tegenlichtreductie echt zal besparen. En tot slot vind ik het in mijn cynische wereld een beetje moeilijk om volledig overtuigd te zijn van die van Sharp toewijding aan het groene doel wanneer de 46DH77E wordt geleverd met een van de dikste meertalige papieren handleidingen Ik heb gezien. Blijkbaar strekt de groene boodschap zich niet uit tot het redden van eenvoudige bomen!

Om eerlijk te zijn, zoals ik aan het begin van deze recensie openlijk toegaf, ben ik hier waarschijnlijk hardvochtig. Want ik denk dat elke tv die stappen in een groene richting maakt, hoe klein ook, geprezen moet worden voor zijn inspanningen in plaats van bestraft. Ik denk dat het redelijk is om eraan te herinneren dat Sharp regelmatig nieuwe normen heeft gesteld voor het verminderen van het energieverbruik van de tv; Het merk was trouwens de eerste die de Euro Flower-milieupromotie voor een tv kreeg van de Europese Commissie van de EU.

Ik denk ook dat, hoewel de energiebesparende inspanningen van slechts één tv in mijn ellendige geest misschien niet veel opleveren, tel de totale energiebesparing bij elkaar op die mogelijk miljoenen Eco-tv's hebben bespaard en je zou echt iets kunnen bereiken significant.

Ten slotte veronderstel ik dat het haalbaar is dat de onmiddellijke toegang tot het systeem voor het verminderen van de achtergrondverlichting dat wordt geboden door de Eco-knop a) kostbare energieverbruikende tijd kan besparen aangezien u de gebruikelijke doorloopmenu's op het scherm voor de Eco-functies van de tv vermijdt en b) u er gewoon regelmatig aan herinnert dat u uw tv meer zou kunnen gebruiken efficiënt.

Hoe dan ook, ik stop nu met klagen en laat je zelf beslissen hoeveel je geeft om de Eco-functionaliteit van de 46DH77E. Hoewel ik in een echt ellendige bastaardstijl ben, ben ik vastbesloten om het laatste woord te krijgen door een afscheidsfoto toe te voegen. Dus, om gebruikers te herinneren aan het groene potentieel van de tv, zou het leuk zijn geweest als de de allerbelangrijkste Eco-knop was duidelijker gemaakt op de afstandsbediening, hetzij door een duidelijker label of een duidelijker label positie. Bah onzin.

Om ons in meer prozaïsche zaken te vestigen, moet worden gezegd dat de 46in 46DH77E er behoorlijk uitziet. De rand ziet er glanzend uit, is subtiel gestileerd en voelt om te beginnen verrassend robuust aan. Maar het beste is de zacht driehoekige vorm die langs de onderkant is gecreëerd en de subtiele blauwtint die in het schermframe is gegoten.

De aansluitingen van de 46DH77E zijn een allegaartje. Aan de andere kant zijn er slechts drie HDMI's, terwijl we steeds vaker verwachten dat tv's met het hoogste bereik, zoals deze, er vier zullen leveren. Maar in de plus-kolom heeft de DH77E een speciale D-Sub pc-poort, een RS-232-besturingspoort om het systeem te ondersteunen integratie, en - voor het eerst op een Sharp TV, denk ik - een USB-poort die JPEG of MP3 kan afspelen bestanden.

Ik kon niet anders dan denken dat Sharp zijn multimediaspieren misschien wat meer heeft gespannen, misschien door een PC-compatibele Ethernet-poort, gezien het aantal andere merken dat buiten de gebaande paden denkt met hun multimedia-opties de laatste tijd. Maar dat is waarschijnlijk de enige die ik ben die weer die vieze oude klootzak ben.

Wat betreft andere functies dan de eerder genoemde Eco-modus, zijn er nog twee andere groene accenten; namelijk een Low Power Standby-systeem en een 'OPC'-modus die de helderheid van het beeld aanpast aan de hoeveelheid omgevingslicht die in uw kamer wordt gedetecteerd.

U kunt de output van de achtergrondverlichting ook handmatig aanpassen en kleuren fijn afstemmen dankzij de tint- en verzadigingsaanpassingen voor de beeldcomponenten rood, groen, geel, cyaan, magenta en blauw.

De 100Hz-verwerking kan naar wens worden in- of uitgeschakeld, evenals het actieve contrast van de set systeem (waarbij de tv de output van de achtergrondverlichting aanpast in reactie op de donkere inhoud van het beeld).

Ten slotte is er een filmmodus voor het optimaliseren van de weergave van 24 / 25p-bronnen, een Clear Voice-audiomodus om zang in een mix te benadrukken, en de nogal cool vermogen om automatisch te herkennen welke apparaten op de HDMI's zijn aangesloten - PS3, Xbox 360, PVR enz. - en vervolgens de ingangen te labelen overeenkomstig.

De beeldprestaties van de 46DH77E laten zien dat ze een chip zijn van het oude Sharp-blok. Een feit dat zowel positieve als negatieve connotaties heeft.

De belangrijkste van de ‘hits’ van de tv is de soms adembenemende HD-scherpte. De hoeveelheid detaillering en textuur onthuld van de Blu-ray van "No Country For Old Men", voor helpt bijvoorbeeld bij het produceren van een visuele intensiteit en een gevoel van stevigheid waarvan ik maar zelden getuige ben geweest voordat. Zo lang tenminste, als je ervoor zorgt dat de ruisonderdrukkingssystemen van de set zijn uitgeschakeld en de beeldverhouding is ingesteld op Dot By Dot.

Het is ook prettig om te melden dat deze HD-scherpte niet wordt ontsierd door zoveel bewegingsonscherpte als gebruikelijk is in de LCD-wereld, wat duidelijk laat zien dat de over het algemeen goede resultaten zijn opgetekend met de vorige 100Hz-generatie van Sharp doorgaan met.

Ik moet hier zeggen dat, hoewel beweging grotendeels vrij is van onscherpte en resolutieverlies, het er niet zo vloeiend en vrij van trillingen uitziet (vooral tijdens het pannen van de camera), net als op meer verwerkings-zware tv's zoals Philips 'Perfect Pixel Engine of Panasonic's Intelligent Frame Creation modellen. Maar dan worden de subtielere verbeteringen van de 46DH77E veelbetekenend aangebracht terwijl ze minder ongewenste bijwerkingen genereren - slechts af en toe een marginale kramp of flikkering van de rand.

De winnende HD-prestaties van de 46DH77E worden verder versterkt door een opvallend authentiek kleurenpalet, vol met subtiele mengsels en algemene tonale consistentie. Bovendien worden de hoge detailniveaus bereikt zonder dat het beeld er onnodig korrelig uitziet.

Ten slotte, in de plus-kolom, zijn de zwartniveaus consistent over het hele scherm en zo goed als goed genoeg om weg te gaan donkere filmscènes zoals de klassieke hotel / straat shootout in "No Country For Old men" die er perfect kijkbaar en innemend.

Nadat ze de zwartwaarden van de 46DH77E hebben geprezen, zijn ze niet zonder gebreken. Na een zorgvuldige kalibratie kan er gedurende enige tijd aanzienlijk minder van de oude blauwgrijze ondertoon zijn dan de zwarte kleuren die vroeger werden aangetast sommige eerdere Sharp-tv's, had ik soms ook het gevoel dat de tv me niet alle schaduwdetails liet zien in donkere beeldgebieden die ik wilde zien.

Zulke donkere gebieden zien er dus nogal hol uit, maken het beeld vlakker en maken het enigszins onevenwichtig als je bedenkt hoe goed beoordeeld en dynamisch de heldere, kleurrijke delen van het beeld zijn.

De 46DH77E vertoont ook enkele - maar niet alle - bekende zwakke punten van Sharp als het gaat om het verwerken van standaarddefinitiebronnen. De grootste van deze problemen betreft de kleurtinten van de set. Wat ik ook probeerde, het lukte me gewoon niet om het kleurenpalet met standaarddefinitie er volledig overtuigend uit te laten zien.

Huidtinten zijn bijzonder problematisch en komen vaak uit een oranje, roze of een zalmachtige combinatie van beide. Om de een of andere reden voelt het kleurenlandschap ook een beetje beperkt aan, met als resultaat die standaard definitiebeelden zien er soms een beetje monotoon of zelfs sepia-achtig uit, bij gebrek aan een betere Omschrijving.

De standaard def-foto's van de 46DH77E zien er op zijn minst een beetje scherper uit dan we ze eerder hebben gezien Scherpe Full HD lcd-tv's. En op indrukwekkende wijze gaat deze extra scherpte gepaard met een betere onderdrukking van de bron lawaai. Maar de kleuroverwegingen maken uiteindelijk de meest blijvende indruk.

Ook maakt de audio van de 46DH77E een negatieve indruk. Ik ben deprimerend gewend om een ​​heel klein basgeluid van platte tellies te horen, maar de 46DH77E is een nog ergere boosdoener dan normaal. Explosies klinken als knallen uit een speelgoedpistool, diep gerommel zoals dat wordt uitgezonden door het buitenaardse schip glijdt over de maan in ”Independence Day” volledig verloren, en mannelijke vocalen klinken dun en niet overtuigend. Het middenbereik klinkt ook krap als het onder druk wordt gezet, waardoor stemmen soms bijna uitgewist zijn in de mix. Er zijn niet eens veel details over hoge tonen om het broodnodige leven en een gevoel van ruimte in de procedure te injecteren.

"'Vonnis"'

Niet voor de eerste keer met een Sharp-tv, hoewel ik de 46DH77E graag aanbeveel als een goede en, voor slechts £ 764, verrassend betaalbare HD-monitor, ben ik helaas niet in staat om het meer te geven dan de meest voorzichtige knik als een alleskunner in de woonkamer vanwege zijn onverschillige standaard defprestaties en eerlijk gezegd shonky audio.