Intel DX58SO "Smackover" moederbord review

Intel's persmap voor Core i7 inclusief een Intel DX58SO Smackover-moederbord, dus als je dat artikel leest, heb je al iets van dit model gezien. Ed zei echter heel weinig over de vraag of de DX58SO echt goed was, omdat het artikel was gericht op de technologie achter Intels nieuwste familie van processors. Dus het is tijd om de feiten recht te zetten.

Historisch gezien waren Intel-moederborden nogal saaie, betrouwbare producten die gericht waren op het werkstation en Office PC-markt, zodat u zelden opwindende overklokfuncties, funky LED's of ingebouwde POST-foutopsporing krijgt wordt weergegeven. Alsof dat nog niet genoeg was, zijn Intel-moederborden traditioneel vrij duur, dus we waren ongerust toen we de DX58SO naderden.

Zoals het er nu uitziet (omdat het een gloednieuw product is), is Core i7 gericht op de enthousiaste overklokker / gamer / power-gebruiker, wat een andere manier is om te zeggen dat de nieuwe processor vrij duur is in vergelijking met Core 2. De veranderingen in Intel's architectuur met Core i7 verleggen de nadruk van het moederbord naar de processor met minder werk voor de chipset.

De eerste indrukken van de DX58SO zijn van een zeer conventioneel moederbord. Conventioneel, mits je je een AMD Athlon 64- of Phenom-moederbord voorstelt, aangezien de geheugensleuven aan de bovenkant van het bord zijn gerangschikt. Dit is logisch omdat het geheugen wordt bestuurd door de CPU in plaats van door de chipset, de opstelling die AMD al een tijdje gebruikt. Een neveneffect van deze indeling is een stapel ruimte aan de zijkant van het bord. Dit is waardevol onroerend goed omdat het ver weg is van de grafische slots, dus er is geen gevaar dat connectoren worden overschaduwd door een lange kaart zoals de GeForce GTX 280 of Radeon HD 4870.

Om de een of andere reden heeft Intel de ruimte waar u traditioneel de geheugenslots plaatst op een inefficiënte manier gebruikt. De hoofdstroomconnector zit naar de hoek van het bord en daaronder vinden we de passief gekoelde Northbridge. De acht-pins EATX-connector sluimert onder de Northbridge naar het midden van het bord net boven de PCI Express x4-uitbreidingsslot en het lijkt onwaarschijnlijk dat het niet ergens anders had kunnen worden geplaatst handig.

De zes SATA-connectoren worden aangestuurd door de ICH10R Southbridge en zijn in drie paren langs de zijkant van het bord geplaatst. Het bovenste paar is goed geplaatst boven de primaire grafische kaart en het tweede paar ziet er prima uit, hoewel een van de connectoren wordt geblokkeerd door een grafische kaart met dubbele sleuf. Het onderste paar SATA-connectoren zal volledig onbruikbaar zijn als je een tweede grote grafische kaart gebruikt, dus dat zijn drie van de zes SATA-poorten als je serieuze CrossFire-actie wilt. En het wordt CrossFire, aangezien Intel zich niet heeft aangemeld voor de SLI-licentie van Nvidia, dus de DX58SO ondersteunt geen twee GeForce grafische kaarten in SLI.

Dit SATA-bedrijf is een serieuze overweging, aangezien Intel elk spoor van verouderde connectoren heeft gedumpt, dus er is geen ondersteuning voor floppy drives of IDE-drives. We zijn allemaal voorstander van de overstap naar SATA, aangezien de lint-IDE-kabel zo'n travestie is, maar het betekent dat Intel harder moet werken met de locatie van de SATA-connectoren. De afwezigheid van legacy-poorten betekent dat het I / O-paneel een toonbeeld van netheid is met acht verstandig geplaatste USB 2.0-poorten poorten, een Firewire-poort, Gigabit Ethernet en twee eSATA-connectoren die worden aangestuurd door een Marvell-connector.

Intel heeft andere stappen ondernomen om de lay-out van de DX58SO netjes te houden en het gebied rond de CPU-socket is vooral netjes omdat de stroomregelingshardware de gebruikelijke condensatoren, smoorspoelen en MOSFET's en gebruikt in plaats daarvan zes solid-state PWM (Pulse Width Modulation) -chips, die elk een passieve aluminiumkoeler hebben die is afgewerkt in een aantrekkelijke tint van blauw.

Op dezelfde manier heeft Intel ervoor gekozen om vier DDR3-geheugenslots te specificeren in plaats van de zes slots die de norm zijn geworden op X58-moederborden met de nieuwe triple channel geheugencontroller. Toen we de DX58SO voor het eerst testten, werkte het geheugen in driekanaalsmodus met drie modules, maar viel het terug naar tweekanaals toen alle vier de slots bezet waren. In de loop van de vier BIOS-updates die Intel sinds september heeft uitgebracht, lijkt de manier waarop het bord geheugen gebruikt te hebben veranderd en toen we tijdens deze review vier modules installeerden, leek het goed te werken in drievoudig kanaal modus.

Het was onvermijdelijk dat we de DX58SO zouden vergelijken met de Asus Rampage II Extreme die we onlangs hebben beoordeeld en de Intel kwam er niet al te gunstig uit. Op standaardinstellingen met de CPU op 3,2 GHz had de Asus een klein voordeel, maar het was echt niet veel om over naar huis te schrijven. Toen we overklokten, was het echter een heel ander verhaal, aangezien de Asus met een enkele muisklik zou overklokken naar 4,0 GHz. De DX58SO was moeilijker om tot actie over te komen, ondanks het feit dat het een BIOS had dat klaar lijkt voor overklokactie.

In het gedeelte Prestaties van het BIOS worden drie kolommen met cijfers weergegeven met Standaard aan de linkerkant en Voorgesteld in het midden en Actief aan de rechterkant, zodat u precies kunt zien waar de instellingen zijn begonnen, waar ze zich nu bevinden en waar u heen wilt Gaan. Het probleem is dat de klokvermenigvuldiger alleen kan worden aangepast als u de turbomodus ingeschakeld laat en u de instelling voor elk van de vier kernen afzonderlijk moet wijzigen. De enige manier waarop we de DX58SO konden overklokken, was door de basisklok te verhogen van 133 MHz en we konden de kloksnelheid niet boven de 3,6 GHz krijgen, wat vrij slap is.

Als klap op de vuurpijl, toen we probeerden te overklokken, werd het systeem blauw gescreend en ontdekten we dat het BIOS was niet intelligent genoeg om onze mislukte poging tot overklokken te detecteren en we moesten de instellingen ongedaan maken handmatig.

"'Vonnis"'

Op het eerste gezicht biedt de DX58SO een relatief goedkope manier om de X58-wereld van Core i7 binnen te gaan, maar de twijfelachtige lay-out en slechte prestaties maken het een beetje een allegaartje.