Nikon CoolPix S500 recensie

In de afgelopen maanden heeft Nikon zijn assortiment compactcamera's, waarvan sommige delen er een beetje muf uitzagen, vernieuwd met een aantal interessante en avontuurlijke nieuwe modellen. Misschien wel het vriendelijkste wat ik over hen kan zeggen, is dat sommigen succesvoller zijn geweest dan anderen. Bijvoorbeeld de CoolPix P5000 die ik vorige maand heb besproken, is een goede camera voor liefhebbers van het middensegment die goed zou moeten concurreren met de A-serie van Canon. Anderen, zoals de CoolPix S10 passen nergens echt op de markt en hebben ook enkele serieuze technische problemen. Nikon heeft al een aantal zeer goede budget- en high-end compactcamera's, zoals de CoolPix L6 en P4, maar een gebied waar het hard aan ontbrak, is de ultracompacte markt, waar camera's zoals Canons populaire Digital Ixus-serie en Casio's Exilim-modellen concurreren. Het is dan ook voor niemand een verrassing dat een van de nieuwe modellen de S500 is, een extreem slanke en stijlvolle ultracompacte die in februari werd gelanceerd.

Bij het zoeken naar concurrerende modellen waarmee ik de S500 kon vergelijken, hoefde ik niet ver te zoeken. Het lijkt zo op de Canon Digital Ixus 70 dat ze een tweeling hadden kunnen zijn die bij de geboorte gescheiden was. Binnen twee dagen na elkaar aangekondigd, beide zijn 7.1-megapixel ultracompacte camera's met 1 / 2,5-inch sensoren, 3x zoom, 35-105 mm-equivalent, f / 2.8-lenzen en 2,5-inch, 230k ontspiegelde LCD-monitoren. Ook qua uiterlijk lijken de twee camera's erg op elkaar. Beide zijn erg rechthoekig van vorm en slechts een paar millimeter groot. De Nikon is iets langer (88 x 51 x 22 mm), terwijl de Canon iets dunner is (85,9 x 53,5 x 19,4). Met 135 g droog is de Nikon 10 g zwaarder van de twee.

Er is ook weinig om de twee camera's op prijs te scheiden. De Nikon S500 is momenteel verkrijgbaar voor ongeveer £ 170, terwijl de Canon Ixus 70 verkrijgbaar is voor ongeveer £ 163, wat met de prijsvariatie tussen verschillende retailers een goede deal maakt.

Qua ontwerp en bouwkwaliteit past de S500 ook bij de Canon, met een sterke volledig metalen behuizing Verkrijgbaar in zilver of een soort donker metallic bronskleur, beide afgewerkt in geborsteld metaal textuur. De lay-out van de besturing ziet er redelijk conventioneel uit, maar in feite draait de D-pad ook om snel door menu's en opgenomen afbeeldingen te scrollen, een functie die je leuk vindt of haat. Ik moet toegeven dat ik er niet zo happig op ben. De draaiknop zit erg los en draait veel te vrij, en het is erg gemakkelijk om per ongeluk instellingen onbedoeld te wijzigen. De conventionele D-pad werkt perfect, dus ik zie het nut niet in om het te veranderen om het erger te maken.

Dus hoe kun je kiezen tussen dergelijke vergelijkbare camera's? Om te beginnen heeft de S500 een zeer handige functie die de Ixus 70 mist: optische beeldstabilisatie. Het is uitgerust met Nikon's eigen anti-shake-systeem met bewegende lens dat een voordeel van twee stops biedt bij opnamen uit de hand bij weinig licht. Het is de kleinste camera die ik met dergelijke technologie heb gezien. Het heeft ook een maximale ISO-instelling van 2000, waarmee hij de ISO 1600 van Canon overtroeft, maar zoals we zullen zien, is dit niet zo'n groot voordeel. Zoals bij de meeste moderne compactcamera's, beschikt de S500 ook over een portretmodus met gezichtsdetectie, wat minder handig is, maar onder bepaalde omstandigheden toch een voordeel kan bieden.

Als snapshotcamera op zakformaat is de S500 niet overbelast met andere functies, maar hij heeft wel de gebruikelijke selectie van scènemodi, waaronder portret, landschap, sport, nachtportret enz. Het heeft er in totaal 15, maar er zijn geen echte verrassingen. Naast deze heeft het een automatische programma-modus waarin menu-opties zoals Nikon's handige Best Shot Selector beschikbaar zijn. Dit is een goede modus voor beginners, omdat deze u waarschuwt als een opname wazig is en u vraagt ​​of u deze wilt behouden. Er zijn niet veel meer opties op het menu, afgezien van een beperkt aantal vooraf ingestelde kleurmodi, AF-gebiedselectie, witbalansbeeldkwaliteit en transportmodus.

Er is een "kenmerk" van de S500 waar ik absoluut een hekel aan heb. Op het bovenpaneel bevindt zich een knop met het label ‘Shaky hand’ -pictogram dat de standaard lijkt te zijn geworden Anti-shake-systemen, hoewel in dit geval het Skull - & - crossbones-symbool voor gif misschien meer was passend. Als u erop drukt, is het niet verrassend dat u in de modus Anti-shake drukt, maar dit moet koste wat het kost worden vermeden. Het activeert het optische beeldstabilisatiesysteem, wat prima is, en schakelt de BSS-modus in, wat ook goed is, maar het overschrijft ook elke handmatige ISO-instelling, in plaats daarvan stelt het in op het maximum van 2000, wat een volkomen verschrikkelijke idee. De S500 heeft last van zeer slechte beeldruis bij 2000 ISO, dus het is alsof je een knop op de camera hebt om automatisch al je foto's te verpesten. Omdat het beeldstabilisatiesysteem permanent in het setup-menu kan worden ingeschakeld en bij elke ISO-instelling kan worden gebruikt, zie ik de zin van deze knop helemaal niet.

Algemene prestaties zijn ook enigszins twijfelachtig, maar het heeft wel een paar goede punten. Het start snel op in iets minder dan twee seconden, hoewel het ongeveer drie seconden duurt om weer uit te schakelen. Het heeft een heel vreemde modus voor continu fotograferen, waarin het scherpstelt, drie frames opneemt in ongeveer vier seconden, dan pauzeert, weer scherpstelt en nog eens drie frames maakt, enzovoort. Net als bij de meeste recente compactcamera's van Nikon is het scherpstellen betrouwbaar, maar sindsdien vrij traag, zelfs bij helder daglicht het lijkt bij elke poging van het ene uiterste naar het andere te jagen, en het wordt zelfs nog langzamer in het laag licht. De camera heeft een AF-hulplamp, maar heeft een zeer beperkt bereik en lijkt niet veel te helpen. Ik merkte dat het vaak twee of drie pogingen kostte om me te concentreren, zelfs bij restaurantverlichting.

De beeldkwaliteit is over het algemeen niet slecht. De Nikkor lens produceert een redelijk goede centrumscherpte, en deze valt pas bij groothoek in de uiterste hoeken echt weg. Sferische vervorming bij groothoek is merkbaar, maar niet meer dan bij de meeste compactcamera's met 3x zoom. Hoewel de sensor een goed detail en dynamisch bereik produceert gezien zijn kleine formaat, merkte ik dat wel dat de lichtmeter de neiging had om onderbelicht te worden door ongeveer een stop, wat zware schaduwen veroorzaakte en gedempt werd kleuren. Beeldcompressie is ook een probleem. Voor een 7 MP camera is het gemiddelde van 2 MP per afbeelding bij maximale kwaliteit erg laag. Het beeldruisonderdrukkingssysteem is ook erg hardhandig bij 200 ISO en hoger, waardoor de beeldkwaliteit ernstig wordt verminderd. Desondanks is beeldruis een groot probleem bij 800 ISO en hoger.

"'Vonnis"'
Alles bij elkaar genomen, zou ik moeten zeggen dat als de CoolPix S500 Nikon's poging is om Canon te verslaan in de ultracompacte game, het niet helemaal succesvol is. Terwijl de opname van optische beeldstabilisatie in zo'n kleine camera een prestatie is, en de bouwkwaliteit en het uiterlijk van de camera is uitstekend, de beeldruisproblemen, de trage scherpstelling en de slechte prestaties bij weinig licht zijn groot handicaps. Als ik op zoek was naar een ultracompacte 7 MP, denk ik niet dat dit deze zou zijn.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale ISO-instelling verkleind voor bandbreedtedoeleinden, zodat u de volledige afbeelding kunt zien en een reeks uitsneden van originele afbeeldingen met volledige resolutie bij een reeks ISO-instellingen zijn eronder geplaatst zodat u een idee krijgt van de algehele kwaliteit."

—-

—-

Bij minimaal 50 ISO is de beeldkwaliteit erg goed.

—-

Evenzo zijn er bij 100 ISO geen problemen.

—-

Bij 200 ISO is er echter een plotselinge vermindering van de beeldkwaliteit.

—-

Nog erger bij 400 ISO.

—-

Bij 800 ISO is er beeldruis over het hele frame.

—-

De beeldkwaliteit bij 1600 ISO is erg slecht.

—-

Bij de maximale ISO 2000 is het beeld vrijwel onbruikbaar.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden, en in sommige gevallen is er een uitsnede uit de de originele afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een idee krijgt van het geheel kwaliteit."

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele foto te zien.

—-

Dit werd op een saaie dag gemaakt, maar het detailniveau is slechts ongeveer gemiddeld voor een 7 MP-camera.

—-

De Nikkor-lens produceert bij groothoek wat vervorming, maar niet te veel.

—-

Deze hoekuitsnede uit de bovenstaande afbeelding toont het detailniveau van de hoeken. Het is ongeveer gemiddeld voor een compactcamera met 3x zoom.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden, en in sommige gevallen is er een uitsnede uit de de originele afbeelding met volledige resolutie is eronder geplaatst zodat u een idee krijgt van het geheel kwaliteit."

—-

De kleurweergave is enigszins gedempt door onderbelichting.

—-

Contrast en dynamisch bereik zijn echter redelijk goed.

—-