Creative Zen Vision: M Review

U moet het aan Creative overhandigen. Of heb er in ieder geval medelijden mee. Het had nog maar net bijgedragen aan het creëren van de markt voor draagbare digitale mediaspelers met zijn Zen Jukebox, toen Apple binnenviel relatief laat in het spel om alle lof op te vegen met zijn iPod, waarvan ik de nieuwste versie ga bekijken morgen. Om nog erger te maken, blijkt dat Creative zelfs het patent bezit op de interface die Apple vroeger had zo'n goed effect - alleen Apple sloeg een handig wiel op de voorkant van zijn apparaat en de rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis. De verkoopcijfers spreken voor zich. Alleen al in het laatste kwartaal van het jaar heeft Apple meer dan tien miljoen iPods verkocht en heeft volgens sommige cijfers een aandeel van 65 procent op de markt voor harde schijven. Creatief heeft daarentegen ongeveer 2 tot 4 procent van de markt in handen. Wauw, Apple moet in zijn laarzen trillen.

Dus moet Creative niet gewoon zijn eigen laarzen ophangen en opgeven? Welnu, je zou kunnen zeggen dat het succes van Apple de afgelopen jaren evenzeer te danken is aan het feit dat zijn concurrenten bijna net zo slecht waren als aan de kwaliteit van zijn eigen product. De Zen Vision: M is echter de beste mediaspeler die Creative tot nu toe heeft uitgebracht, dus om dingen interessant te houden, zou de markt blij moeten zijn dat hij nog niet de handdoek in de ring heeft gegooid.

Natuurlijk lijdt het geen twijfel dat de Vision: M een ‘ik ook’ -product is, maar Creative heeft het goed genoeg gedaan om het niet uit de hand te doen, door de iPod op verschillende opmerkelijke gebieden te verslaan. Of het goed genoeg is om de pure Mac-trouwe te overtuigen, is betwistbaar, aangezien het alleen werkt op Windows XP - geen ander besturingssysteem wordt ondersteund, maar voor Windows-gebruikers is het iets om over na te denken.

Het apparaat heeft een vergelijkbare vorm als de iPod; een apparaat in portretstijl met het display bovenaan en de bedieningselementen onderaan. Hij is even hoog als de iPod, maar met 1,8 cm dikker, vergeleken met 1,4 cm voor de iPod van 60 GB. Het is ook iets zwaarder met 160 g vs. 157 g. Dit zou geen probleem zijn, behalve dat de Vision M slechts een capaciteit van 30 GB heeft, zonder optie van 60 GB. De iPod van 30 GB is daarentegen een relatief lange levensduur van 1,1 cm dik. De Zen is dan een stevige ‘ol fella, maar met de iets taps toelopende achterkant voelt hij redelijk comfortabel in de hand en heb je nooit het gevoel dat je hem gaat laten vallen. Oké, je personaliseert je zen niet met een gravure of controleert je make-up erin, maar dat hoeft niet zorgen te maken over het bederven van de achterkant met vingerafdrukken en krassen en het cirkelvormige dat rond het Zen-logo gebeurt stoer.

Net als bij de Micro biedt Creative de Vision: M in meerdere kleuren: wit, zwart, groen, blauw en roze. Zoals je kunt zien, hebben we de zwarte gekregen en hij ziet er indrukwekkend uit. Toen ik de Zen voor het eerst op foto's zag, geef ik toe dat ik hem verwierp als een iPod die met een lelijke stok was geraakt. In het vlees is het echter helemaal niet slecht. De grootste ontwerpfout vanuit een esthetisch perspectief is dat het scherm en de bedieningselementen duidelijk twee afzonderlijke stukken plastic zijn, terwijl de iPod uit één stuk er veel slanker uitziet.

Echter, de Zen dicht het gat op de iPod esthetisch zodra je hem aanzet. Het scherm is even groot met een diagonaal van 2,5 inch en dezelfde resolutie met 320 x 240. Maar het scherm op de Zen kan 262.144 kleuren oplossen en voor een keer lijken getallen die in marketing worden gebruikt echt iets te betekenen. Naast elkaar is het verschil voelbaar. Op de Zen zien kleuren er merkbaar rijker en intenser uit en lijkt de contrastverhouding hoger. Bij het naast elkaar vergelijken van exact dezelfde inhoud zag de iPod er een beetje vervaagd uit. Als u van plan bent veel video op uw apparaat te bekijken, is dit zeker een punt voor de creatieve.

Een ander kenmerk van deze draagbare videospelers is dat u ze kunt aansluiten op tv's en uw inhoud overal kunt bekijken, bijvoorbeeld in een hotelkamer als u op vakantie of op zakenreis bent. Op de iPod wordt alleen uitgevoerd met de oorspronkelijke resolutie, die 320 x 240 is, die er niet geweldig uitziet als hij wordt opgeblazen. Op de Creative levert de AV-kabel, die als accessoire verkrijgbaar is, een output tot 640 x 480, dus je content ziet er een stuk beter uit. U kunt uw videobestanden overigens met een wachtwoord beveiligen. Dat is een functie waarvan ik geen enkele reden kan bedenken die je nodig zou hebben, maar nogmaals, ik ben witter dan wit.

Bovenaan de speler zit een schuifschakelaar. Schuif en houd het naar links en het zet de speler aan - schuif het naar rechts en het activeert de hold-knop. In het midden bevindt zich de Slide Touch-controller van Creative. Als een nummer wordt afgespeeld, schuift u omhoog en omlaag om het volume aan te passen en in menu's gebruikt u het om door menu's te bladeren. U tikt in het midden om een ​​selectie te maken. Er zijn ook pijlen naar links en rechts. Het overslaan van nummers en het kronkelen ervan wordt bereikt door de pijlen langs de randen van de schuifregelaar in te drukken en / of vast te houden. Het is niet zo intuïtief als het Apple-klikwiel, maar het werkt nog steeds goed.

Rondom de schuifregelaar zitten vier knoppen, die blauw oplichten als ze worden ingedrukt, een beetje zoals de rode knoppen op de derde generatie iPod. De afspeel- / pauzeknop rechtsboven spreekt voor zich. Hieronder bevindt zich een knop die fungeert als een contextmenu, zoals rechtsklikken met de muis in vensters. De knop linksonder brengt je een niveau terug in menu's, maar de moordenaarknop is de knop linksboven. Dit is een programmeerbare sneltoets die kan worden toegewezen aan een menuoptie of functie van uw keuze. Dit is een geweldige functie omdat het betekende dat ik de EQ-aanpassingen slechts twee klikken verwijderd kon hebben, iets dat veel onhandiger is om toegang te krijgen op de iPod. Overigens wordt ‘EQ’ op het scherm weergegeven wanneer een voorinstelling wordt toegepast, zodat u weet, informatie die de iPod u niet geeft. Een ander geweldig gebruik van de snelkoppeling is snelle toegang tot de opnameknop voor de ingebouwde microfoon - perfect voor journalisten. De opnamekwaliteit hiervan was niet uitstekend, maar het was perfect bruikbaar.

Naast de ingebouwde microfoon is er ook een ingebouwde FM-radio. Dit klonk redelijk toen het werd getest buiten onze kantoren in Ascot, maar de ontvangst was op zijn best fragmentarisch met veel gesis en vervaging. Persoonlijk zou ik alleen geïnteresseerd zijn in geïntegreerde radio als het DAB was, maar gezien de staat van DAB in termen van chipgrootte en stroomvereisten; het is misschien nooit praktisch om het in een speler als deze te integreren.

Qua bruikbaarheid scoort de Zen echter hoog. Er zijn een aantal leuke extra's, zoals de DJ-functie. Dit heeft een Shuffle-modus, maar je kunt kiezen uit de nummers Album van de dag, Populairste of Zelden gehoord.

Naast video's kunnen ook foto's op de Zen worden bekeken en door het scherm zien ze er geweldig uit. Je kunt ervoor kiezen om ze op volledige grootte te kopiëren of ze te vergroten of verkleinen voor het scherm, een optie waar ik de voorkeur aan gaf omdat het browsen sneller maakt. Ze zijn gerangschikt in mappen en er is een diavoorstellingsmodus, maar ik heb de funky overgangen op de iPod gemist. Ik vond het echter geweldig dat je een foto als achtergrond voor de Zen kunt gebruiken, net als op je pc-bureaublad.

Een kenmerk dat ik vreemd vond, was dat, hoewel je de Zen als een verwijderbare schijf kunt gebruiken, je eerst een gedeelte van de schijf als zodanig moet instellen, en slechts tot 16 GB, configureerbaar via een menuoptie. Vervolgens formatteert het een deel van de schijf en als u dit uitschakelt, verliest u alle gegevens op die partitie.

Aan de onderkant van de speler bevindt zich een sleuf voor aansluiting op de pc. In plaats van een eigen kabel rechtstreeks op de speler aan te sluiten, heeft Creative echter gekozen voor een dongle waarin u een standaard USB-naar-mini-USB-kabel aansluit. Dit betekent wel dat u niet per se een kabel hoeft mee te sjouwen om verbinding te maken met meerdere pc's, maar u moet wel de dongle hebben, die alleen maar vraagt ​​om zoekgeraakt te worden.

Het is ook goed bekendgemaakt dat als het gaat om het afspelen van video's, Creative wint op het gebied van batterijduur in vergelijking met het aanbod van iPod tot vier uur, terwijl de iPod van 30 GB voor zijn slankheid betaalt met een magere batterijduur van twee uur en drie uur voor de 60 GB. Het lijkt dan ook verwarrend dat de Zen dezelfde 14 uur batterijduur voor audio biedt als de 30GB iPod en zes uur minder dan de 60GB iPod. Dit zou betekenen dat het alleen omdat Apple ervoor heeft gekozen om te gaan met de processorintensieve H.264, dat deze lijdt aan de levensduur van de videobatterij. De Zen heeft slechts 2,5 uur nodig om volledig op te laden, de helft van de tijd van de iPod, en wordt ook geleverd met een stopcontactlader in de doos, dus je hebt geen computer nodig om door te gaan. Helaas is de batterij niet door de gebruiker uitwisselbaar, maar de iPod ook niet.

De speler van Creative ondersteunt H.264 niet, maar gebruikt dezelfde videotechnologie die wordt gebruikt in de op video gerichte Zen Vision. Als zodanig ondersteunt het Divx 4- en 5-bestanden. Xvid, WMV en MPEG in 1, 2 en 4. Dit betekent dat gebruikers geen bestanden hoeven te converteren om ze op de Zen af ​​te spelen. Het is echter geen Divx-gecertificeerd product, dus eerdere versies van Divx. Dit kan een probleem zijn, aangezien er veel Divx 3-inhoud op internet staat. Bovendien ondersteunt het alleen 'Simple Profile'-coderingen, wat betekent dat zelfs niet alle bestanden van het juiste formaat kunnen worden afgespeeld. Creative levert echter wel een conversietoepassing op de cd. Ik kan melden dat het werkt, maar het is op geen enkele manier snel. Het betekent allemaal dat het voordeel van slepen en neerzetten ten opzichte van de iPod niet zo duidelijk is als het lijkt.

Zelfs als u uw bestand kunt afspelen zonder conversie, is het enige nadeel dat u niet het voordeel krijgt van kleinere videobestandsgroottes die de codering naar de oorspronkelijke resolutie van het scherm met zich meebrengt. Dit is ironisch als je bedenkt dat Apple met een schijf van 60 GB minder behoefte heeft aan de hogere compressie die H.264 met zich meebrengt.

Wat betreft het krijgen van inhoud op het apparaat, heeft u geen keuze te over. U kunt ervoor kiezen om Windows Verkenner, Windows Media Player, Creative MediaSource of de Zen Vision: M Media Explorer te gebruiken. Na veel gedoe met elk van hen, ontdekte ik dat je de laatste het beste kunt gebruiken voor vrijwel alles, inclusief het toevoegen van albumhoezen en het maken van diavoorstellingen met foto's en het maken van afspeellijsten.

Een ding dat niet in software is geïntegreerd, is een online winkel, ook wel iTunes genoemd. Creative heeft echter de Zencast-website gemaakt, die inhoud, zoals podcasts, op de Zen verzamelt. Het vereist dat u wat extra software downloadt en installeert, die momenteel nog in bèta is, maar het is een begin. Het lijkt er tenminste op dat de iPod de enige manier is om aan dit soort inhoud te komen. Gemakshalve wint iTunes natuurlijk met het online kopen van muziek en video, maar dat laatste is nog steeds alleen beschikbaar in de VS.

Een vervelend probleem is dat de speler bij het afspelen van video verschillende keren niet meer reageerde. Dit betekende dat ik het moest resetten met behulp van het gaatje in de pengaat aan de onderkant van de speler, dus zorg ervoor dat je er een bij je hebt als je onderweg bent.

Over het algemeen moet ik echter toegeven dat ik erg onder de indruk was van de Vision: M. De grootste teleurstelling is dat hij behoorlijk dik is, zeker wat betreft de capaciteit. Maar qua bruikbaarheid is hij vergelijkbaar met de iPod. De interface van de schuifregelaar en knoppen is niet zo gestroomlijnd als de eenvoud van het klikwiel, maar de sneltoets is iets waar de iPod echt mee zou kunnen doen.

Het is echter niet zo speciaal om vast te houden, en voor velen zal het simpele feit dat het geen iPod is, hen afschrikken. Maar er zijn veel echte redenen om de Zen Vision: M over de iPod te kopen. Het scherm is ongetwijfeld superieur, het heeft een langere levensduur van de videobatterij, het kan veel bestanden afspelen zonder conversie, en je kunt het zonder beperking met meerdere pc's gebruiken, terwijl als je automatisch wilt synchroniseren, de iPod je op één computer vergrendelt machine.

Als muziek uw primaire interesse is, zijn de voordelen uiteindelijk niet zo duidelijk, hoewel u de Zen gemakkelijk kunt gebruiken met op WMA gebaseerde winkels zoals Napster. En als je afleveringen van 24 of Lost wilt kunnen downloaden via een Torrent-site en deze snel wilt slepen naar je speler voordat je naar je werk rent, om te kijken in de trein, dan is de Zen de speler voor u.

"'Vonnis"'

De Zen Vision: M is de beste mediaspeler die Creative tot nu toe heeft uitgebracht en vraagt ​​daarom aandacht. De kwaliteit van het scherm is de grootste troef ten opzichte van de vijfde generatie iPod, en het biedt navigatie-innovaties zoals een sneltoets. Het is nog steeds niet zo stijlvol als de speler van Apple of zo gemakkelijk te gebruiken, maar het is het beste geval dat tot nu toe is gepresenteerd over waarom je een andere mediaspeler dan een iPod zou moeten overwegen.