Mio DigiWalker C220 recensie

Mio heeft het convergentie-mantra het afgelopen jaar ter harte genomen met zijn geavanceerde satellietnavigatiesystemen. Naast het in kaart brengen van hardware en software hebben de duurdere apparaten in zijn assortiment ook fotoviewers, de mogelijkheid om mp3-bestanden af ​​te spelen en kunnen ze fungeren als Bluetooth-luidsprekertelefoons.

Maar in werkelijkheid, hoewel dergelijke extra's er goed uitzien op een lijst met functies, worden ze naar mijn ervaring zeer zelden gebruikt. U neemt nog steeds een muziekspeler mee voor het afspelen van mp3's en een goede camera om uw vakantiekiekjes te maken en te bekijken, zelfs als uw navigatiesysteem dit voor u doet.

Uiteindelijk komt het succes of falen van een sat-nav-apparaat uiteindelijk neer op de nauwkeurigheid, bruikbaarheid en bruikbaarheid, niet op technologische bling - een test die Mio's topklasse is C520t viel fout van. Kan zijn ‘low-end’ C220 de situatie verhelpen?

Het is zeker niet beladen met zoveel functies als zijn grote broer. Het heeft geen breedbeeldscherm en het 3,5-inch scherm is ook niet het grootste. Maar klein betekent niet altijd slecht als het gaat om draagbare navigatiesystemen. Bestuurders van supermini's, zonder hectares voorruit om het nieuwste breedbeeldmonster op te monteren, zullen het er waarschijnlijk over eens zijn dat hoe kleiner het apparaat, hoe beter.

De kleinere afmetingen zorgen ook voor een veel flexibelere positionering in uw auto. In plaats van het onder de ooglijn te moeten plaatsen, kan een kleinere satellietnavigatie redelijk comfortabel hoger op het scherm zitten zonder te botsen op uw gezichtsveld - niet meer turen om het te zien of uitrekken om het ding te bereiken wanneer u aanpassingen aan uw route. En natuurlijk zijn kleinere navigatiesystemen gemakkelijker mee te nemen in uw zak.

De C220 wordt ook niet standaard geleverd met de luxe van TMC - een systeem dat de FM-radiofrequentie gebruikt om verkeerswaarschuwingen te ontvangen. Maar als je bedenkt hoe zelden het systeem in dit land nauwkeurige en actuele informatie geeft, is dat geen groot verlies. Er is geen mp3-speler, bluetooth of fotoviewer, maar ik betwijfel of je deze functies gaat missen.

Zonder de last van onnodige functies, kan dit kleine navigatiesysteem heel goed navigeren. Net als bij andere Mio-systemen, is de C220 gebaseerd op Tele Atlas-kaarten en deze zijn buitengewoon goed om u te brengen waar u heen wilt. Je kunt de persoon die de gesproken instructies uitspreekt niet veranderen, maar de afgekapte Engelse tonen van Thomas zijn duidelijk en nuttig in de meeste situaties.

Routes worden snel en automatisch berekend wanneer u van de route afwijkt, en de informatie over de volgende afslag op het scherm werkt ook goed: een pictogram dat de volgende afslag voorstelt. knooppunt wordt permanent weergegeven in de linkerbovenhoek van het scherm en rotondes worden handig weergegeven met een nummer in het midden dat aangeeft welke afrit u moet nemen nemen. Daaronder bevindt zich een aanpasbaar paneel met route-informatie zoals verwachte aankomsttijd, afstand tot het volgende knooppunt enzovoort, plus een knop om het hoofdroutemenu te openen.

In de doos bevat de C220 kaarten op straatniveau voor heel het VK. Er is ook een flitspaaldatabase inbegrepen bij een gratis abonnement van een jaar op updates. Je kunt de C220 ook laten waarschuwen als je te hard rijdt - handig als je maar één kaartje verwijderd bent van een ban. En als u erop staat deze waarschuwingen te negeren, kunt u de C220 zelfs in de ‘voetganger’ modus laten rijden. Hierdoor negeert het apparaat eenrichtingssystemen, geen borden naar rechts afslaan en dergelijke.

Afgezien van een paar verbeteringen, zoals een ‘voorspellend’ toetsenbord dat bepaalde toetsen uitschakelt terwijl u uw adres typt (waardoor frustrerende typefouten minder waarschijnlijk), en een verbetering van de stabiliteit - dit is grotendeels dezelfde software die de vorige reeks modellen.

Dat betekent dat het, naast de hierboven genoemde positieve punten, nog steeds lijdt aan de meeste van dezelfde problemen. Het grootste probleem is dat Mio heeft geprobeerd te veel op het kleine scherm van de C220 te persen. Naast het zijpaneel, dat niet kan worden weggewerkt om ruimte vrij te maken, staat de kaart vol met pictogrammen voor zoomen en pannen van de weergave en voor toegang tot het satellietinformatiescherm. De meeste hiervan zijn niet nodig en ze kunnen niet allemaal worden uitgeschakeld.

De C220 heeft hetzelfde nogal onhandige POI-beheer als zijn voorgangers. In plaats van één scherm om benzinestations, parken en lokale oriëntatiepunten op te zoeken, zijn er twee: als je ze op de kaart wilt weergeven, moet je het Beheer POI-scherm gebruiken; als je ze gewoon wilt opzoeken voor routingdoeleinden, moet je het Find POI-scherm gebruiken. Als u beide methoden wilt gebruiken, moet u ook meerdere keren op een knop drukken, dus het is geen hulpmiddel dat u onderweg wilt gebruiken.

Het invoeren van adressen is nog steeds verwarrend. U moet eerst de gewenste stad invoeren voordat u de postcode of het adres kunt zoeken. En, last but not least, er zijn geen externe controles. Het enige dat u krijgt, is een aan / uit-knop en geen snelle manier om het volume aan te passen met de bedieningselementen op het scherm.

Maar ondanks zijn eigenzinnigheid en eigenaardigheden - en het irritante gebrek aan externe bedieningselementen - is de Mio C220 een capabele, no-nonsense draagbaar navigatieapparaat en een die ook nog eens redelijk geprijsd is, al moet je wel extra betalen voor Europees kaarten.

"'Vonnis"'

Het kan op sommige plaatsen een beetje verwarrend zijn om te gebruiken, maar de zwakke punten van de C220 zijn na verloop van tijd gemakkelijk te wennen. Het belangrijkste is dat zowel het in kaart brengen als het vinden van routes sterke punten zijn - dit is een navigatieapparaat dat precies doet wat het zegt.