Eizo FlexScan S2410W recensie

U wilt dus een grote LCD-monitor. Welnu, ik en ik denk dat ik misschien wel degene heb gevonden in de vorm van Eizo's FlexScan S2410W. Het is een 24-inch breedbeeldmonster, en zoals u wellicht weet, is dat mijn voorkeurspecificatie voor een LCD - ideaal voor beeldbewerking en tekstverwerking en / of gamen en films kijken.

We hebben onlangs het Samsung SyncMaster 244T, en Riyad was erg onder de indruk van zijn algehele prestaties, geweldige prijs en solide functieset. We hebben ook de kleurkritiek bekeken Eizo ColorEdge CG220 en de NEC SpectraView-referentie 21, beide geweldig voor het bewerken van afbeeldingen, maar ook duur.

De S2410W zit echter ergens tussen de Samsung en die twee professionele monitoren in. Met £ 1.068 op het moment van schrijven ligt de prijs dichter bij die van de Samsung, maar hij is gericht op grafische professionals. Interessant is dat de S2410W ook een Samsung PVA-paneel gebruikt, wat een goed voorteken is voor contrast en kijkhoeken, maar dat betekent niet dat de beeldkwaliteit noodzakelijkerwijs hetzelfde zal zijn.

Zoals het er nu uitziet, is de S2410W een dik oud beest, en ik durf te zeggen typisch voor eerdere hoekige ontwerpen van Eizo. Het wordt geleverd in twee kleuren, zwart en wit / zilver (het wit / zilver is misschien meer geschikt voor een Mac-opstelling), en een van de belangrijkste kenmerken is de standaard. Dit omvat een ingenieus boog- en kantelmechanisme waarmee het scherm kan worden verhoogd en verlaagd via een ondiepe bocht, en ook naar achteren en naar voren kan worden gekanteld. Dit betekent dat het paneel kan worden opgetild tot bijna ooghoogte of kan worden verlaagd in een hoek die lijkt op het lezen van een boek. De basis heeft ook een draaibeweging van 172 graden, maar in tegenstelling tot de Samsung 244T kan het paneel niet in staande richting worden gedraaid.

Het chassis is geperforeerd met sleuven en gaten voor warmteafvoer, en aan de achterkant vind je een metalen kabel opruimen dat het in alle eerlijkheid slecht is om de kabels vast te klemmen, vaak openklappen als de kabels drukken tegen het.

De voeding is intern en voor connectiviteit krijg je een USB 2.0-hub met twee downstream-poorten aan de linkerkant van het chassis. De upstream-poort is verticaal aan de achterkant gemonteerd en de benodigde USB-kabel wordt meegeleverd. Daarnaast zijn er twee DVI-I-poorten die beide een digitaal of analoog signaal kunnen accepteren, maar in tegenstelling tot de Samsung SyncMaster 244T zijn ze niet HDCP-compatibel. Met de meegeleverde DVI-naar-DVI- en DVI-naar-D-SUB-kabels kunnen twee pc's tegelijkertijd worden aangesloten. Met een druk op de signaalschakelaar kun je ook tussen de twee bronnen wisselen.

Over schakelaars gesproken, waar zijn ze? Welnu, Eizo is voor de aanraakgevoelige benadering gegaan en heeft er acht langs de onderkant gemonteerd, allemaal binnen een subtiel gebogen verlenging van de onderste rand. Persoonlijk ben ik geen fan van deze bedieningselementen, omdat het veel te gemakkelijk is om ze te activeren bij het verplaatsen van het scherm - dat is natuurlijk als je bent vergeten de meeste functies te vergrendelen. Dit kan gedaan worden door de S2410W aan te zetten, terwijl u de Auto-schakelaar aanraakt. Standaard begeleidt een vervelende pieptoon de bediening van de schakelaar, maar gelukkig kan deze worden gedempt.

Menunavigatie is relatief eenvoudig: het gebruik van de Enter-, Omhoog-, Omlaag-, Links- en Rechts-knoppen om menu's / instellingen te openen en te selecteren, en vervolgens aanpassingen te maken en op te slaan. De aangeboden bedieningselementen weerspiegelen het professionele erfgoed van de S2410W en passen binnen de OSD - of ScreenManager zoals Eizo het graag noemt - je vindt een hoge mate van kleurinstellingen die het best in de tabel worden samengevat hieronder.

De belangrijkste instellingen zijn onder meer verzadiging, kleurtemperatuur (van 4000K tot 10.000K in stappen van 500K), aanpassing van zes kleuren (RGBCYM) en gammawaarden (van 1,4 tot 3,0 in stappen van 0,2). Dit maakt de S2410W in hoge mate aanpasbaar, maar voor degenen die van eenvoud houden, bevat Eizo ook zijn mini FineContrast OSD voor snelle toegang tot vijf modi, waarvan er vier zijn ingesteld voor Tekst, Afbeelding, Film en sRGB (en indien nodig verder kunnen worden aangepast worden). Omschakelen tussen de modi gebeurt door op de linker- of rechterschakelaar te drukken.

Bovendien is het met de meegeleverde ScreenManager Pro voor LCD-software mogelijk om elke applicatie aan een bepaalde FineContrast-modus toe te wijzen. Wanneer die applicatie is geselecteerd, verandert het scherm naar de toegewezen modus. In wezen betekent dit dat u een bepaalde modus voor Photoshop kunt hebben, en misschien een dimmer-modus om op internet te surfen. Dit hulpprogramma bevat ook een modus voor het bekijken van video die wordt afgespeeld in een onafhankelijk toegewezen overlayvenster en waarmee u de instellingen kunt regelen met de muis of het toetsenbord. Voor het laatste moet de USB-kabel echter worden aangesloten.

Nauwkeurige bediening is allemaal goed en wel, maar als de algehele beeldkwaliteit er niet aan voldoet, is het overbodig. Gelukkig heeft Eizo dit niet verwaarloosd. Nadat u de monitor ongeveer 20 minuten hebt laten opwarmen en de helderheid stabilisatiesensor doen, werd ik getrakteerd op een aantal werkelijk uitstekende DisplayMate-resultaten.

De 14-bits ASIC-kleurverwerking leverde uitstekende 256 grijstinten en kleurenschalen op - vloeiend als ze komen, zonder tekenen van strepen. Ik was ook net in staat om een ​​verschil te zien tussen niveau 254 en niveau 255. Zwarten waren extreem zwart en blanken waren oogverblindend - een duidelijke indicatie dat de contrastverhouding van 1000: 1 geen marketinghype is. In feite maakt dit, in combinatie met zijn LCDTV-achtige helderheid van 450 cd / m2, de S2410W te hard voor normaal tekstwerk. In dit opzicht zou ik ten zeerste aanbevelen om de tekstmodus te gebruiken om uw ogen te sparen. De kleuren waren erg levendig, zij het enigszins aan de oververzadigde kant, maar ik was in staat om deze te verzachten met een kleine aanpassing.

Wat betreft mijn tests in de echte wereld, de kleur in mijn voorbeeldopnamen zag er perfect uit, maar er ging wat detail verloren in schaduwen / weinig licht. Hetzelfde kan gezegd worden van het kijken naar films, maar ik kan de levendige kleuren in scènes met daglicht niet bekritiseren. Met het overdrivecircuit van de S2410W in overdrive (excuseer de woordspeling), wordt een 8 ms middentoon, (grijs-naar-grijs) responstijd gerealiseerd, waardoor beweging uitsmeert en nagloeien vrijwel niet detecteerbaar is. De kijkhoeken in beide vlakken waren ook erg breed, zonder tekenen van kleurveranderingen of een dramatische afname van de verlichting.

Dus met een behoorlijke set testresultaten, kan de Eizo S2410W waarschijnlijk het beste worden omschreven als een aanbod voor de eindgebruiker een display-oplossing die een allegaartje van niches omvat - sommige factoren ertegen, maar meer in zijn gunst. Het presteert goed voor beeldbewerking en is niet zo duur als de kleurkritische modellen die er zijn. Er is echter geen hardwarekleurkalibratie als zodanig. Het biedt een niveau van OSD-instelbaarheid en -aanpassing dat u niet altijd zult vinden op goedkopere LCD-monitoren, maar dan kan het niet in een portretweergave worden gedraaid. Dvd-films zien er goed uit op de monitor, maar zijn niet toekomstbestendig met HDCP-compatibiliteit.

Aan het eind van de dag kun je de kwaliteit van de Eizo FlexScan S2410W niet betwisten. Je zou echter zijn prijs kunnen vergelijken met de Samsung SyncMaster 244T.

"'Vonnis"'

Een fijn 24-inch breedbeeld LCD-scherm gericht op grafische professionals, met een nieuwe standaard en een hoog niveau van beeldaanpassing. Het is echter prijzig en sommige gebruikers zoeken misschien een goedkoper alternatief.