Samsung PS-42P7HD 42in Plasma TV recensie

Steeds minder reguliere bedrijven lijken bereid om zowel LCD- als plasmatechnologie te omarmen. Maar ondanks zijn duidelijke marktvoordeel in de LCD-wereld, is Samsung er een die dat wel doet. In feite blijft het bedrijf onvermurwbaar dat het plasma-tv's zal maken zolang het denkt dat er een markt voor is.

Hoe bewonderenswaardig dit sentiment ook is, het is tamelijk irrelevant als Samsung niet zoveel aandacht besteedt aan zijn plasma-tv's als duidelijk aan zijn lcd-tv's. Laten we dus eens kijken hoe diep de plasma-toewijding van het bedrijf gaat door een van zijn step-up-modellen te bekijken, de PS-42P7HD.

Het eerste dat je moet zeggen over deze set van 42 inch, is dat hij erg goedkoop is voor een tv die boven het instapniveau staat. Het tweede dat je erover moet zeggen, is dat het, zoals gebruikelijk bij Samsung, heel gemakkelijk is voor het oog door zijn glanzend zwarte afwerking en minimalistische lijnen. Het is duidelijk dat de ontwerpafdeling van Samsung niet al zijn tijd heeft besteed aan de exotische LCD-modellen van het bedrijf.

Verderop met verbindingen, aan onze HD-behoeften wordt fatsoenlijk voldaan door dubbele HDMI-aansluitingen en een componentvideo-ingang. Er is ook een aardig stukje multimedia-ondersteuning in de vorm van een 9-in-2 multimediakaartsleuf en een USB-ingang zodat je mp3-, jpeg- en mpeg4-videobestanden rechtstreeks op de tv kunt afspelen. Ten slotte worden de gebruikelijke tv-basisprincipes van een scart-, S-video-ingang en composietvideo-ingang gecombineerd met een D-Sub pc-poort, zodat de tv als een monitor kan functioneren.

De goede eerste indrukken die tot nu toe zijn opgedaan, worden gestaag voortgezet door de gezond ogende functielijst van de 42P7HD. Dit begint met een digitale tuner, ondersteund door alle gebruikelijke 7-daagse elektronische programmagids opsmuk en de mogelijkheid om timergebeurtenissen rechtstreeks vanuit de EPG in te stellen voor opname. Het enige probleem is dat we geen manier konden vinden om sneller dan een paar keer door de EPG-lijsten te scrollen programma's per keer, wat tot ernstige verveling leidt als je iets probeert te vinden in de lijsten met een hele zeven dagen vooruit.

Vervolgens gaan we in op een aantal belangrijke beeldverwerkingstechnologieën. Hierop staat de eigen DNIe-verwerkingsengine van Samsung, gericht op het verbeteren van kleurprestaties, zwartniveau-respons, bewegingsafhandeling en fijne detaillering.

De andere grote verwerkingsovereenkomst is iets dat Samsung graag een Smooth Motion-stuurprogramma noemt. Dit, zoals de naam al doet vermoeden, is bedoeld om de veelvoorkomende problemen met het verwerken van bewegingen van de flat TV te overwinnen, iets wat het doet door maar liefst 10 extra beeldframes per seconde aan het beeld toe te voegen.

De volgende van de talenten van de 42P7HD is het FilterBright-systeem. Dit maakt gebruik van een speciaal ontworpen filter dat in de binnenkant van de tv is geplaatst om veel meer omgevingslicht op te nemen dan normale plasmaschermen. Het resultaat is minder reflecties op het scherm bij het kijken in een heldere kamer en sterkere contrastniveaus. In feite wordt FilterBright door Samsung als significant genoeg beschouwd dat het echt het belangrijkste is dat de step-up 42P7HD onderscheidt van de Q7-instapmodellen.

Als we de mooie menu's op het scherm doorzoeken voor meer interessante dingen, komen we een uitgebreidere reeks beeld- en geluidstoepassingen tegen dan we zouden verwachten van zo'n betaalbare 42-inch tv. De geciteerde specificaties van de tv voorspellen ook veel goeds, met hun HD Ready-aantal pixels van 1024 x 768 en een torenhoge contrastverhouding van 10.000: 1.

In actie is de 42P7HD al plezierig genoeg, zonder misschien dezelfde hoogte te bereiken als sommige van de beste lcd-tv's van Samsung. Laten we echter beginnen met de goede dingen.
Ten eerste is de tv indrukwekkend vrij van de veelvoorkomende problemen van plasma met bruisend geluid boven beweging. Zelfs een snelle camera-pan om een ​​doeltrap van Paul Robinson te volgen, blijft vrij vrij van de glitch. We noemen dit zo vroeg omdat het zo'n onwelkome eigenschap was van eerdere Samsung-plasma's.

Nu we het toch over videoruis hebben, zijn we verheugd te zien dat de 42P7HD niet meedoet aan een aantal van zijn betaalbare flat-tv concurreert door het benadrukken van MPEG-blokkering van digitale bronnen - inclusief zijn eigen Freeview-tuner.

Ook de complimenten van de 42P7HD zijn de zwartniveaus. De donkere interieurs van de Gears of War van de Xbox 360 zien er passend zwart en intimiderend uit, terwijl een donkere film eruitziet Alien ziet er rijk en filmisch uit dankzij het ontbreken van de grijsheid over donkere gebieden die zoveel flat in de steek laat Tv's.

Omdat high-definition tegenwoordig zo cruciaal is voor elke serieuze tv, is het ook prettig om te zien dat de 42P7HD echt indrukwekkende scherpte levert. De details die het kan weergeven, zijn echt trots op de extra resolutie van high-definition, vooral met bijzonder ongerepte HD-bronnen zoals de Xbox 360. Bovendien houdt deze scherpte zelfs goed stand boven bewegende objecten, wat suggereert dat de Smooth Driver-technologie we spraken ongeveer eerder gaat zijn gang zonder enige noemenswaardige druk uit te oefenen op de verwerking van de tv motor.

En dus tot de kleine gebreken die voorkomen dat de 42P7HD een groot succes wordt. Om te beginnen, terwijl donkere scènes er zeker indrukwekkend donker uitzien, ziet dat donkerheidsniveau er een beetje geforceerd uit - de zwarte delen van de foto missen vaak subtiele schaduwdetails, waardoor ze een beetje leeg kunnen aanvoelen.

Vervolgens is de 42P7HD weer zo'n flat-tv die lang niet zo thuis is met standaarddefinitiebronnen als met HD, zoals alle maar de meest ongerepte standaarddefinitie-afbeeldingen hebben een paar problemen met kleurtonen, vooral waar het rode en diepe groentinten betreft.

Ten slotte kan de huid van mensen er een beetje plakkerig uitzien tijdens het kijken in standaarddefinitie, waardoor af en toe een nieuwslezer er meer uitziet als een mannequin dan als een levend, ademend mens.

"'Vonnis"'

Omdat het geluid van de 42P7HD vrij gemiddeld is dankzij een algemeen gebrek aan vermogen en bereik, zou het gemakkelijk zijn om weg te lopen van deze recensie van de 42P7HD die zich somber voelt. Maar dat zou eigenlijk niet eerlijk zijn.

Zeker, het is geen prestatieklassieker van het soort dat Pioneer en Panasonic routinematig blijken te zijn. Maar genomen als een volledig pakket met zijn prijs, ontwerp, beeldniveau en functies die allemaal in de commerciële vergelijking zijn gestopt, is het helemaal geen slechte budgetoptie.