Leica S (Typ 007) recensie recensie

Leica S (Typ 007) review - Inleiding

In een oogopslag:

• 37,5 MP Leica ProFormat CMOS-sensor
• ISO 100-12.500
• 3,5 fps continu fotograferen
• 0,87x zoeker met 100% dekking
• 3-inch LCD-scherm met 921.600 beeldpunten
• Cine 4K-video-opname

Zonder achtergrond in middenformaat filmcamera's, kon Leica met een schone lei beginnen toen het besloot dat de tijd rijp was om zijn gebruikers een grotere sensor aan te bieden. Hoewel de S1 de eerste van zijn modellen uit de S-serie was, was het een scancamera en niet nauw verwant aan de S-modellen die volgden. De S2 was het begin van het huidige formaat, dat in 2008 werd aangekondigd en in 2009 te koop werd aangeboden. Leica wilde een middenformaat handcamera maken die klein en gebruiksvriendelijk was, dus stuurde hij weg van het Hasselblad / Bronica / Pentax 645-formaat van spiegelreflexcamera's met lange neus en ging met een vorm die meer op de Pentax 67 SLR of Mamiya 7-afstandsmeter leek, en eigenlijk niet zo veel verschilt van zijn eigen mooie R-systeem van 35 mm film spiegelreflexcamera's.

Verwarrend genoeg is de naamgevingsstructuur van Leica veranderd sinds de introductie van de S2, dus we hadden de S (Typ 006) in plaats van een S3, en nu hebben we een S (Typ 007), die de vierde generatie van de serie. Dit nieuwe model introduceert enkele belangrijke wijzigingen voor het systeem en brengt kenmerken en functies met zich mee die het grondig maken moderne middenformaat camera in een wereld waarin de hoofdrolspelers nog maar net afstappen van lichamen die in de laatste tijd zijn ontworpen en gemaakt eeuw. Het valt ook op als de enige digitale middenformaatcamera die is gebouwd in de gelijkenis van een 35 mm-spiegelreflexcamera. Het gebruikt ook zijn eigen unieke sensorgrootte met een beeldverhouding van 3: 2 en ploegt zijn eigen voor als het gaat om de sensorfabrikant.

Leica S (Typ 007) test - Kenmerken

Hoewel we de Leica S een middenformaat camera noemen, voldoet hij niet aan een ander mediumformaat sensorformaat dat we kennen, noch van digitale sensoren noch van film. De sensor meet 30x45 mm en is dus meer dan 50% groter in oppervlakte dan wat we full-frame zouden noemen voor een 35 mm-achtige camera, maar fractioneel kleiner dan de 33x44 mm-sensoren die worden gebruikt door Hasselblad, Phase One en Pentax. Leica laat niet los waar de sensor is gemaakt, maar het bedrijf heeft in het verleden een relatie gehad met een Belgische fabrikant genaamd CMOSIS die de chip voor de M (Typ 240) maakt. Deze CMOS-sensor is waarschijnlijk gemaakt door hetzelfde bedrijf - hij produceert in ieder geval vergelijkbare resultaten en afbeeldingen die er niet uitzien als die van Sony.

Leica noemt zijn unieke formaat Pro Format, en dit voorbeeld heeft 37,5 miljoen pixels van 6 μm. Dit is dezelfde resolutie als de S (Typ 006) en de S2, dus de resolutie is helemaal niet vooruitgegaan, maar Leica zegt dat zijn gebruikers tevreden zijn met het aantal pixels - maar zou dat niet zo zijn?

Leica beweert dat de sensor een dynamisch bereik van 15 stops biedt, wat een indrukwekkend cijfer is, en omdat het CMOS is en geen CCD, heeft het een ISO-bereik van 100-12.500. Kleur wordt vastgelegd met 16 bits per pixel en de sensor maakt geen gebruik van een laagdoorlaatfilter, waardoor fijnere details kunnen worden vastgelegd ten koste van enig risico op moiré-patronen.

Een buffergeheugen van 2GB en de Leica Maestro II-processor maken een beeldsnelheid van maximaal 3,5 opnamen per seconde mogelijk, en voor het eerst hebben we 4K- en Full HD-video in een Leica S-camera. De HD-videomodus gebruikt het hele sensorgebied, zodat een filmische ondiepe scherptediepte gemakkelijk kan worden bereikt en lenzen dezelfde beeldhoeken behouden als in de fotomodus. De bioscoop 4K-video-instelling gebruikt een super 35 mm-gebied van de sensor, dus het beeld wordt met ongeveer 1,5x versmald, maar de resolutie is 4.096 × 2.160p en de framesnelheid is 24 fps. Met een HDMI-kabel kan de S video naar een externe recorder streamen en vervolgens 4: 2: 2 kleur en een gegevenssnelheid van 349 Mbps beheren. Video wordt opgenomen in het MOV-bestandsformaat.

De nieuwe CMOS-sensor brengt ook liveweergave naar de S-serie, met een framesnelheid van 60 fps en focuspeaking, hoge lichten, een niveau, rasters en een histogram. Het achterscherm is 3 inch diagonaal en gebruikt 921.000 pixels, dus fotograferen in livebeeld is een plezier, vooral wanneer de camera op een statief is bevestigd. De meeste gebruikers zullen bij het werk uit de hand bij de zoeker blijven, en het formaat en de vergroting van 0,87x maken het een zeer plezierige ervaring. Het standaard zoekerscherm is ontworpen om het focusgebied te markeren, maar andere schermen zijn verkrijgbaar met rasters en microprisma's.

Een ander groot voordeel van de overstap naar een CMOS-sensor is de uitbreiding van het ISO-bereik van de camera. De Typ 006 behaalde slechts ISO 100-1.600, maar de Typ 007 duwt de bovenkant naar ISO 12.500.

De S-camera's hebben nog steeds maar één AF-punt in het midden van het beeld, maar nu hebben we ook voorspellende tracking om het fotograferen van bewegende onderwerpen gemakkelijker te maken. Het zal je misschien verbazen dat dit nog niet eerder een functie was van de S-camera's, maar de AF-systemen in middelgrote behuizingen zijn over het algemeen minder flexibel en capabel dan die in kleinere systemen. De grotere lenselementen zijn moeilijker snel te verplaatsen en, misschien nog belangrijker, moeilijker om snel en nauwkeurig te stoppen.

Draadloze connectiviteit komt ook naar de 007, waarbij Wi-Fi een link naar uw smartphone biedt, zodat u de camera kunt bedienen via de Leica S-app en afbeeldingen naar uw telefoon kunt overbrengen.

Leica S (Typ 007) recensie - Leica S-app

Als u touch focus wilt kunnen gebruiken met de Leica S, kunt u de Leica S-app downloaden naar uw iOS-apparaat en genieten van de belofte van een modern leven. Ik was best enthousiast over de aanraak-AF-functie van de app, dus ik heb deze gedownload naar een iPhone 5s en de telefoon en camera met elkaar verbonden.

Het maken van de verbinding was niet allemaal eenvoudig, maar uiteindelijk kwam ik er. Ik moest een wachtwoord instellen in de camera, en zodra het netwerk van de camera was geselecteerd in de wifi-instellingen van de telefoon en het wachtwoord was ingetikt, gaat de telefoon op zoek naar de camera. Ik moest de slaapmodi van zowel de telefoon als de camera in de gaten houden, omdat ze elkaar vergeten als ze wakker worden en de telefoon het wachtwoord niet meer weet. Schakel de camera uit en hij vergeet dat hij ook in de draadloze modus was, dus er is een beetje jongleren te doen, of je schakelt handmatig de slaapmodi uit.

De app werkt in beide oriëntaties op de telefoon en herkent of de camera zelf in liggende of staande stand staat, wat erg handig is. Het menu is uitgebreid genoeg en stelt ons in staat om de meeste opnamefuncties in de camera te wijzigen, en we kunnen foto- en videobeelden van de telefoon vastleggen.

Leica's suggestie dat gebruikers op elk element van de scène kunnen tikken en de camera erop scherpstelt, is niet helemaal waar. Je moet dubbel op het scherm tikken en het contrastdetectiesysteem van de camera sleept de scherpstelgroep heen en weer in een poging iets er scherp uit te laten zien. Als je gehoopte focusafstand niet te ver verwijderd is van de huidige, zal de camera het redden, zo niet razendsnel, maar als de afstanden dramatisch verschillen, is enige handmatige tussenkomst vereist om de machine te helpen het onderwerp te vinden.

Wat deze app onderscheidt van die van de meeste andere middenformaatleveranciers, is dat de gebruiker dat kan download de afbeeldingen van de kaart naar de telefoon en deel ze rechtstreeks via de telefoon naar e-mail en andere apps. De meeste andere middenformaat-apps staan ​​alleen beoordelen toe, niet downloaden.

Leica S (Typ 007) recensie - Handling

Als u gewend bent aan een DSLR in 35 mm-stijl, zult u merken dat de Leica S een heel vertrouwd gevoel heeft. Het heeft de vorm van een DSLR en is in feite een DSLR - met een optische zoeker in de ooglijn, een stevige grip en de ontspanknop op precies de plek waar je hem zou verwachten. De bovenplaat biedt een grote instelschijf en de achterkant is voorzien van een extra draaiknop, een achtvoudige tuimelschakelaar en vier knoppen die netjes rond het achterscherm zijn geplaatst. Het voelt als thuis ver van huis. Het is natuurlijk groter en zwaarder dan een normale DSLR in 35 mm-stijl, maar niet overdreven - ik was nog steeds in staat om het in de zak van mijn favoriete groene jas te dragen toen het werd opengeritst tot aan de uitbreiding positie.

Een geweldige verbetering van het rijgedrag voor deze body is het nieuwe LCD-scherm op de bovenplaat. De eenheid die op de Typ 006 werd gebruikt, was buiten erg moeilijk te zien, maar dit nieuwe scherm is helder en duidelijk onder alle omstandigheden en gemakkelijk te gebruiken, met vooral grote typografie.

Er is een beetje vertraging bij het opstarten terwijl de camera de geheugenkaart vindt, wat ik een beetje saai vond toen ik dat was haast om een ​​foto te maken, dus ik probeerde de camera gewoon aan te houden, maar de vertraging treedt op als ik terugkom uit de slaapstand te. Het kiezen van de instellingen die u wilt gebruiken is zo eenvoudig mogelijk, en de functieknop achterop kan worden gedraaid om het diafragma te regelen en kan worden ingedrukt om de belichtingsmodus aan te passen. Een knop op de bovenplaat brengt ons rechtstreeks naar de liveweergavemodus met een enkele druk, terwijl een tweede druk ons ​​toegang geeft tot belichtingsvoorbeeld en audioniveaus in een bijgesneden 16 × 9-weergave.

Leica heeft zijn menusysteem over het hele camerabereik geünificeerd, dus het menu in de S is in wezen hetzelfde als dat in de Q compact en de M (Typ 240). Het is een goed idee, want het betekent dat Leica-gebruikers onmiddellijk weten waar ze kunnen vinden wat ze nodig hebben, ongeacht van welke camera ze afkomstig zijn, en het menu is goed genoeg dat het het verdient om in meerdere te worden herhaald lichamen.

Een ander element van de bediening die het bedrijf van camera naar camera draagt, is de plaatsing van vier lange knoppen rond het achterscherm. Deze zijn niet gemarkeerd en kunnen worden aangepast, zodat gebruikers ze kunnen instellen om de functies te gebruiken die ze het vaakst gebruiken. De knoppen hebben ook allemaal een dubbele functie, dus een korte druk geeft toegang tot een functie, terwijl een lange druk toegang geeft tot een andere. Al het korte drukken brengt ons naar menuschermen en lang drukken geeft ons functies zoals ISO-instellingen, meetmodi of AF-modi. Op één manier is het best netjes, maar je moet echt onthouden welke knop je voor welke functie hebt ingesteld. Dat zou geen probleem moeten zijn voor degenen die de camera elke dag gebruiken, maar meer incidentele gebruikers hebben wellicht een opfrisbeurt nodig voordat ze aan de slag kunnen.

Het andere punt is dat het lichaam alleen deze knoppen heeft om de volledige inhoud van de functieset weer te geven, en hoewel we vlotte toegang hebben tot vier van deze functies op elk moment, er zijn tal van andere waar we regelmatig toegang toe moeten hebben, die geen speciale knop kunnen hebben om ze uit het menu te bevrijden schermen. De opstelling met vier knoppen ziet er erg gaaf uit, maar er waren meer dan een paar keer dat ik wenste dat er meer waren.

De camera heeft een nieuw sluitersysteem dat is ontworpen om de impact van het passeren van het gordijn, het opklappen van de spiegel en het opnieuw aanspannen van de sluiter te verminderen. Het proces veroorzaakt nog steeds veel trillingen in het lichaam, dus snellere sluitertijden dan normaal zijn nodig, maar voor het grootste deel wordt het gekletter en gebonk verminderd. Het bedrijf garandeert nu ook de rolluikeenheid voor 150.000 activeringen in plaats van slechts 100.000.

De AF is goed genoeg bij goed licht, en hoewel de elementen onvermijdelijk groot en zwaar zijn, wordt er in een redelijke tijd scherpgesteld. Ik vond het systeem redelijk goed en de scherpstelling nauwkeurig, hoewel ik altijd op zoek was naar meer AF-punten over het hele beeld.

Extra AF-punten zijn beschikbaar in de liveweergavemodus en kunnen worden geopend met de joystick aan achterkant van de camera om de scherpstelmarkering over het scherm te verschuiven totdat deze bijna de randen. De markering beweegt vrij snel en de actie van het maken van opnamen in livebeeld duurt niet zo lang dat deze niet met de hand kan worden beheerd - bij een korte sluitertijd. Het is natuurlijk niet ideaal en niet erg goed voor bewegende onderwerpen, maar het kan worden gedaan en is handig voor onderwerpen buiten het midden die met een groot diafragma zijn gemaakt. Met de camera op een statief komt livebeeld goed tot zijn recht en kunnen kleine details worden gebruikt als focusreferenties in landschappen en ga zo maar door.

Voor gelegenheden waarbij scherptediepte cruciaal is, hebben we een standaard stop-down scherptediepte preview-knop die goed werkt in de heldere optische zoeker en in de live-view-modus. Het display op de bovenplaat bevat ook een informatiepaneel met scherptediepte dat de afstanden voor onze gefocuste laat zien punt, evenals de dichtstbijzijnde en verste objecten die scherp zullen zijn bij het gegeven diafragma, wat mooi is nuttig.

Leica S (Typ 007) review - Prestaties

Het afgelopen jaar ben ik getroffen door de mate van verbetering van de beeldkwaliteit die Leica heeft bereikt in zijn camera's. Met de Q, de SL en de S heeft het bedrijf een plotselinge sprong gemaakt naar het moderne tijdperk en produceert het door en door moderne camera's die ronduit uitstekende beelden produceren. De resolutie van deze S zal de eerste maat zijn waar de meeste mensen op focussen, en terwijl het detail dat 38 miljoen pixels kunnen worden weergegeven is indrukwekkend, voor mij zijn er andere manieren om te bepalen hoe goed de output van een camera is is.

Het toonbereik dat deze camera kan opnemen in een enkele belichting is uitzonderlijk, en in mijn ogen maakt het de camera op zich al begeerlijk. Leica noemt een dynamisch bereik van 15 stops en daar heb ik geen reden tegen. Het is normaal dat moderne sensoren hun schaduwdetails kunnen onthullen, maar hooglichten zijn de tonen die last hebben van burn-out en kleurveranderingen. In de bestanden die deze camera produceert, herstellen hoge lichten mooi en produceren ze natuurlijk ogende beelden van scènes die vol contrast waren. Ik hou van de manier waarop contrast kan worden gemodereerd om foto's te maken zonder harde schaduwen en felle heldere delen, zodat we het onderwerp kunnen zien zonder tonale afleiding in andere gebieden. De sensor is natuurlijk geen magie en zwart en wit komen in extreme gevallen voor, maar in de meeste gevallen levert het mooie resultaten op.

Het opheffen van schaduwen zorgt voor meer beeldruis, zoals we allemaal weten, maar Leica heeft er goed aan gedaan om het aantal stippen en artefacten in deze gebieden en in beelden die met hoge ISO-instellingen zijn gemaakt, te beperken. Ruis onder ISO 800 geeft ons niet al te veel problemen, maar vanaf ISO 1.600 wordt het een duidelijk onderdeel van het beeld. Ik vind het niet erg mooi graan, en dat is wat we vanaf daar krijgen tot 6.400. Buiten dat zijn er draken, en ik raad het niet aan.

Ik heb niet veel gelegenheden gehad om de 3,5 fps drive-modus te gebruiken, maar kan melden dat het inderdaad werkt en dat de camera zal blijven fotograferen met een ongepast tempo totdat je je verveelt. Ik dacht dat het zou vertragen wanneer DNG + JPEG werd geselecteerd, maar dat gebeurde niet.

Leica S (Typ 007) test - Dynamisch bereik, resolutie en ruis

Met de S (Typ 007) heeft Leica een nieuwe CMOS-sensor van 37,5 miljoen pixels gebruikt die alleen in deze camera wordt gebruikt. Typisch voor een CMOS-ontwerp is het veel beter bij hoge ISO-gevoeligheden dan oudere CCD-modellen, maar het kan niet passen bij moderne full-frame sensoren voor een beeldkwaliteit van meer dan ongeveer ISO 1.600, met ISO 6.400 het hoogste dat echt bruikbaar is instelling. De beeldkwaliteit draait echter niet alleen om hoge ISO's, en het is ook bij de lagere instellingen dat de Leica echt schittert. Bij ISO 100 levert het zeer gedetailleerde beelden met nauwelijks ruis op, wat op zijn beurt ongelooflijk fijne toongradaties en kleurovergangen mogelijk maakt. De beeldkwaliteit wordt zeer goed behouden bij instellingen tot ISO 800, maar verder wordt ruis steeds problematischer. De sensor werkt natuurlijk niet alleen, en de uniform uitstekende lenzen van Leica vormen de sleutel tot het totale pakket.

Dynamisch bereik

Deze grafiek laat zien hoe goed de Leica S presteert bij lage ISO-instellingen. Een dynamisch bereik van 13,1 EV bij ISO 100 geeft aan dat er veel ruimte moet zijn om details uit de schaduwgebieden van het beeld te halen. Als je de gevoeligheid echter eenmaal hoger hebt dan de ISO 400-instelling, begint het dynamisch bereik vrij snel af te nemen, en even het is nog steeds perfect acceptabel bij ISO 1.600, de eentonige daling buiten deze instelling is een aanwijzing voor een steeds kleiner wordend beeld kwaliteit. Het resultaat van 6,2 EV bij ISO 12.500 is slecht.

Resolutie

Zonder optisch laagdoorlaatfilter voor de sensor van 37,5 miljoen pixels, behaalt de Leica S een indrukwekkende resolutie van ongeveer 4.800 l / ph bij ISO 100. De DNG-bestanden die zijn geconverteerd met Adobe Camera Raw, vertonen echter rond dit punt een duidelijk kleurmoiré bij lage ISO's, samen met een doolhofachtige aliasing bij hogere frequenties. Resolutie daalt een fractie bij ISO 400, maar houdt dan opmerkelijk goed stand naarmate de gevoeligheid verder wordt verhoogd. Zelfs bij de hoogste instelling van ISO 12.500 haalt de camera nog steeds 4.200 l / ph.

Lawaai

Zowel onbewerkte als JPEG-afbeeldingen uit onze diorama-scène worden vastgelegd met het volledige bereik van ISO-instellingen. De camera staat in de standaardinstelling voor JPEG-afbeeldingen. Raw-afbeeldingen worden verscherpt en ruisonderdrukking toegepast om de beste balans te vinden tussen resolutie en ruis.

Bij de laagste instelling van ISO 100 levert de Leica S (Typ 007) een uitstekende beeldkwaliteit met veel fijne details en uitzonderlijk weinig ruis, wat op zijn beurt opmerkelijk subtiele toongradaties betekent. Met de grootte van de sensor - meer dan 50% groter dan full frame per gebied - blijft de kwaliteit ook zeer goed behouden, aangezien de ISO-instelling wordt verhoogd. Er is nauwelijks kwaliteitsverlies bij ISO 400, en pas bij de ISO 1.600-instelling beginnen we wat luminantieruis in het beeld te zien kruipen als we heel goed kijken. Bij ISO 3.200 is er een duidelijkere impact, vooral in donkere delen van de afbeelding, maar de bestanden zijn nog steeds erg bruikbaar. Bij ISO 6.400 wordt ruis nogal prominent, maar met zorgvuldige behandeling bij onbewerkte conversie zou het goed moeten worden opgeruimd. De hoogste instelling van ISO 12.500 is echter een stap te ver, met overmatige ruisvermindering, zelfs de middentonen van het beeld.

Leica S (Typ 007) recensie - Ons oordeel

Ondanks alle kleine problemen die deze Leica S (Typ 007) met zich meebrengt, is het een camera die ik graag gebruik. Toen ik het eenmaal had ingesteld met de knoppen aan de achterkant die naar mijn smaak waren aangepast, en nu ben ik bekend met het menu systeem en hoe je pagina's overslaat in plaats van door alle opties te scrollen, ik kan het behoorlijk laten werken snel. De AF is goed genoeg en werkt in de meeste gevallen goed, en als die onvoldoende is, maakt de enorme, heldere zoeker handmatig scherpstellen een plezier.

Ik verlang ernaar dat alle middenformaatcamera's meer dan één AF-punt laten groeien - als Pentax het kan, kan Leica dat zeker ook. Het is het zwakste deel van de camera.

De bediening van de S is erg belangrijk omdat Leica een statement heeft gemaakt door dit ontwerp te maken dat eruitziet alsof het is verondersteld handheld te zijn, en hoewel het groot en zwaar is, is het gemakkelijk de beste middenformaat camera om mee te werken zonder de statief. Al met al is de bediening goed en snel, en Leica heeft bereikt wat het wilde doen.

Het beste aspect van de camera is echter de beeldkwaliteit, die uitzonderlijk is. De resolutie ziet er wat zwak uit in vergelijking met de 50 MP en 100 MP sensoren die door andere middenformaat cameramakers worden gebruikt, maar voor de meeste toepassingen is het meer dan voldoende. Het vermogen van de camera om details op te lossen is echt heel goed, en de Leica S-lensreeks werkt in een bepaalde stijl om ervoor te zorgen dat beelden zo scherp en zonder aberratie zijn als ze maar kunnen zijn. Het dynamisch bereik is uitstekend, net als de kleur en de natuurlijke uitstraling van de beelden, en ruis wordt goed onder controle gehouden.

Toen de camera op de markt kwam, zag het eruit als een uitstekende prijs in vergelijking met de concurrentie, en vooral in vergelijking met de prijs van de Type 006. Nu Hasselblad de prijs van de H5D 50c wifi op dramatische wijze heeft verlaagd, is de propositie enigszins gewijzigd.

Al met al is dit een erg fijne camera. Er zijn genoeg dingen die ik graag anders gedaan zou zien, maar de combinatie van beeldkwaliteit en algemeen gebruiksgemak maakt het een heel opwindende camera om mee te werken.

Leica S (Typ 007) review - Volledige specificatie