Assassin's Creed 3 recensie

Beschikbaar op Xbox 360 (beoordeeld), PS3. PC en WiiU (beoordeeld)

Episch. Een woord dat vaak wordt misbruikt en dat elke film beschrijft met een speelduur van drie uur en een handvol CGI-strijd scènes, nog een andere luie Tolkien-achtige fantasiesaga, of een veertig uur durende RPG die ook minstens dertig uur duurt lang. Het is echter het beste woord om Assassin's Creed 3 te beschrijven. Dit is de grootste, brutaalste en meest ambitieuze Assassin's Creed tot nu toe, met een verhaal over twee tijdperken en meer dertig cruciale jaren van Amerikaanse geschiedenis, met actie die zich uitstrekte door bruisende steden, vijandige wildernis en de open zee. Het heeft oorlog, intriges, spionage, oude mysteries en wezens uit een eerdere beschaving, maar pakt het toch aan thema's als patriottisme, vaderschap, kolonialisme, vervolging en geweld die veel dichterbij zullen komen huis. Dit alles betekent niet dat het de beste Assassin's Creed is, maar je kunt er niet tegenop om het te proberen.

Assassin’s Creed 3 - An American Revolution

Dit keer het verhaal van de moderne Assassin Desmond Miles en de voortdurende strijd tussen de frames van de Brotherhood en de Tempeliers het verhaal van een half Engels / Mohawk-krijger, Ratonhnhakéton, die uiteindelijk bekend wordt onder de beter beheersbare Connor Kenway. Te veel vertellen zou zijn om de wendingen van het complot te bederven. Het volstaat te zeggen dat het begint vóór de geboorte van Connor en de volledige omvang van de Amerikaanse Revolutie omvat, met De grondleggers van Amerika nemen de cameo-rollen van Da Vinci, de Borgia's, Machiavelli en de Medici in de Ezio trilogie. De actie flitst tussen de Boston, New York en een gefictionaliseerde grens van Massachusetts die de steden van Charlestown, Lexington en Concord, met intermezzo's in de moderne tijd en ontmoetingen op zee aan de noordoostkust. Het maakt zelfs Assassin’s Creed: Brotherhood, met zijn enorme setting in Rome, niet ambitieus.

In veel opzichten wijkt AC3 niet enorm af van AC2. Het wordt gespeeld vanuit hetzelfde standpunt van een derde persoon, Connor beweegt en ziet er uiteindelijk uit als een naaste neef van Altair en Ezio, en de gameplay is dezelfde combinatie van op parkour gebaseerde platformactie, stealth, roekeloze gevechten en zorgvuldig geënsceneerde geweld. Toch gaan de verschillen veel verder dan de details, zoals het feit dat je niet meer op de A-knop hoeft te drukken om te springen. Dit is een nieuwe Assassin, losgelaten met nieuwe wapens en vaardigheden in een nieuwe setting. Het is niet onbekend, maar het voelt ook fris en nieuw aan.

Assassin’s Creed 3 - Urban Jungles and the Wild Frontier

In de wildernisomgevingen, die je een flink deel van het spel bezighouden, zul je de grootste transformaties zien. Stealth neemt iets van een achterbank in beslag (hoewel het nog steeds belangrijk is) en er is ruimte om te verkennen, jagen, verzamelobjecten op te sporen en deel te nemen aan een verscheidenheid aan submissies. Als een inwoner van de bossen is Connor niet beperkt tot de grond, en met een druk op de rechterknop zal hij klauteren in bomen, ren langs hun uitgestrekte tak en spring van tak naar tak, stam naar klif en klif naar richel. Vijanden kunnen op afstand worden uitgeschakeld met een pijl en boog, gewurgd aan een tak met een smerig deelmes, deels vastgrijpend apparaat, of gewoon worden verzonden met tomahawk of mes. En als je niet te maken hebt met gemene jagers, corrupte milities of de duivelse Britse roodjassen, kun je het opnemen tegen wolven of beren.

In de steden is het iets meer business as usual. Er zijn nog steeds de belangrijkste missies die het complot voortstuwen, aangezien Connor zich bezighoudt met doelen, tempeliersplannen verstoort of leidende patriotten begeleidt, maar je zult ook nog steeds stoere AC vinden activiteiten, zoals het beklimmen van kerken om weergaven te synchroniseren en informatie te verzamelen, afluisteren, schaduwen, Tempeliersgebieden overnemen of posters van de muur scheuren om uw anonimiteit. Maar zelfs hier weet je nog steeds dat we niet meer in Renaissance Europa zijn. Met minder, vaak lagere gebouwen, bredere straten en minder schuilplaatsen zijn de daken niet langer jouw domein en zijn je vijanden slimmer, sneller en beter uitgerust met langeafstandswapens. AC3 maakt het moeilijker om langs vijandelijke patrouilles te sluipen of gevangenneming te ontwijken - soms tot een fout.

Assassin’s Creed 3 - Combat

Close combat is ook anders, het voelt sneller en vloeiender aan, maar met meer nadruk op het opvangen van vijandelijke slagen en snel slaan terwijl je vijand uit balans is. Om te voorkomen dat dit eentonig wordt, zijn enkele van de hardere roodjassen en hun bondgenoten van de Tempeliers resistent tegen de standaard tegencombo's, waardoor je defensie-brekende bewegingen moet gebruiken of gewoon wat harder moet werken om ze te plaatsen naar beneden. Het is een effectief systeem met zijn eigen ritme en timing, maar een systeem dat je toch dwingt je bewust te zijn van het geheel situatie, om ervoor te zorgen dat Connor niet van alle kanten overweldigd wordt of door musketten van een afstand. En hoewel de strijd moeilijk is, voelt het nooit oneerlijk. Als je de kansen niet kunt nemen, is het aan jou om ze te verkleinen - en als eerlijke middelen niet werken, probeer dan fout te doen.

Assassin’s Creed 3 - Pionieren?

Het team van Ubisoft Montreal heeft hier geweldig werk geleverd door de kerngameplay van Assassin's Creed een nieuwe draai te geven zonder te verpesten wat zo goed werkte in de Ezio-games. Beweging in zowel de steden als de wildernis voelt nog steeds vloeiend en natuurlijk aan, en er is vreugde gewoon door een gebouw op te klauteren of een uitkijkpunt op een berg te bereiken - of zelfs gewoon van A komen naar B.

Het nieuwe spul werkt ook goed. Connor kan vallen gebruiken om te jagen op kleinere prooien of stealth, tomahawk of pijl en boog om te jagen op grotere dieren, en - PETA pas op - verzamelde huiden kunnen worden verkocht, waardoor de activiteit wordt gekoppeld aan het bredere spel economie. Een hardnekkige homestead fungeert nu als basis, waar mensen geholpen of gered worden in de homestead-missies van het spel leven, door middelen bij te dragen die kunnen worden verhandeld of gebruikt in een nette evolutie van de stadsopbouwaspecten van de Ezio trilogie. Ondertussen bieden zeemissies een compleet vertrekpunt voor de serie. Zowel beweging als gevecht zijn opzettelijk vereenvoudigd, met een keuze uit geen zeil-, halfzeil- en volle zeilsnelheden, het wiel op de linker analoge stick en kanonnen en nauwkeurigere dekkanonnen die links en rechts zijn afgebeeld triggers. Het geeft echter nog steeds veel voldoening, en het zal niet al te snel saai worden om een ​​vijandelijke bemanning naar Davy Jones 'kluisje te sturen.

Assassin’s Creed 3 - Verbeterde graphics

Bovenal is dit een spectaculair en vaak mooi spel. Hoewel we niet kunnen instaan ​​voor hun historische nauwkeurigheid, zijn de locaties zo rijk en gedetailleerd als altijd, en is de personage-animatie altijd levensecht. Weerseffecten, zoals storm, regen en sneeuw, worden op briljante wijze aangepakt, evenals een deel van de vegetatie ziet er plat uit of sommige gezichten zien er kunstmatig uit als ze van dichtbij worden bekeken, het doet nooit veel om de indruk. AC3 is niet echt een generatiesprong van AC: Revelations, maar het ziet er merkbaar beter uit.

Met dat alles gezegd, is AC3 echter nog steeds niet helemaal de beste Assassin's Creed. Het is groot, het is slim en het bevat genoeg nieuwe functies en ideeën om de meeste andere threequels in verlegenheid te brengen, maar het is nog steeds een paar centimeter verwijderd van de torenhoge benchmark van Assassin's Creed 2 en Broederschap. Gedeeltelijk is het het tempo dat de schuld is. AC3 duurt erg lang voordat het echt op gang komt, met vroege secties die worden gedomineerd door verkapte tutorials en expositie, en een enigszins voorzichtige benadering die betekent dat het spel pas rond zes tot acht uur in brand vliegt in. Toen we het eerste deel van de Wii U opnieuw speelden, viel het ons op hoe saai en cut-scene zwaar veel van de vroege game is. Je kunt zien dat Ubisoft aandringt op het gevoel van een grootse generatie-overspannende saga, maar het resultaat is een lange gameplay die veel spelers actief afschrikt.

We kunnen niet anders dan ons afvragen of de instelling van de Amerikaanse Revolutie beter speelt in de VS dan in Europa. Immers, terwijl Samuel Adams en Paul Revere daar belangrijke historische figuren zijn, zijn ze hier niet zo iconisch (misschien omdat de Britten de oorlog hebben verloren). Afgezien hiervan is er een vermoeden dat de missie-ontwerpen niet altijd zo geweldig zijn, met een aantal geweldige stealth en gevechtsmissies gevolgd door de meest alledaagse of frustrerende ‘doe drie dingen en kom dan terug’ speurtochten denkbaar.

En er zijn ook technische problemen. Toen we pre-release Xbox 360-code aan het spelen waren, hadden we reden om te hopen dat sommige van de problemen die we hadden gezien waren opgelost tegen de tijd dat je de game speelde, maar blijkbaar niet. Enkele kolossale plekken hebben geholpen, maar we zijn niet de enigen die missiekritische personages hebben zien verdwijnen of vijanden en wilde beesten die vast komen te zitten in het landschap. Hoewel de contextgevoelige bedieningselementen beter zijn geworden, zul je zien dat Connor nog steeds een rampzalige zet doet omdat je niet helemaal in de goede richting wees. En waarom worden tijdens delen van het spel zoveel grensgebieden afgesloten? Is het om ervoor te zorgen dat de speler niet van de baan raakt, of om beperkingen van opslag of geheugen te dekken?

De Wii U-versie is ook niet immuun voor glitches. Het is voor het grootste deel een solide poort, die qua uiterlijk en gevoel heel dicht bij de 360-versie aanvoelt, als het een beetje meer vatbaar is voor ineenstorting van de framesnelheid wanneer het erg druk wordt. Het gebruik van de Wii U Pad is beperkt tot een kaart op het scherm en enkele sneltoetsen om je paard op te roepen of wapens te selecteren, maar het hebben van de kaart om naar te verwijzen verduidelijkt enkele van de meer obscure doelen in sommige missies, en een grotere radar helpt bij maritieme gevechten.

We hebben echter nog steeds dezelfde problemen ondervonden met de hierboven genoemde vastzittende beestjes, om nog maar te zwijgen van enkele vreemde texturen met lage resolutie en knipperende schaduwen - zij het in sommige reeksen meer uitgesproken dan anderen. De vroege scènes in Boston lijken bijzonder problematisch. We moeten nog een technisch onberispelijke Assassin’s Creed 3 vinden, en deze is het niet.

Het is teleurstellend om te zien dat de Wii U-poort zo slank is qua functies, maar dat hebben we liever dan enkele van de mislukte trucs van Batman: Arkham City - Armored Edition. En Ubisoft ondersteunt een van onze favoriete functies van Wii U; de mogelijkheid om het spel op de Wii U Pad te spelen in plaats van op je tv. Assassin's Creed 3 is een enorm spel en het is niet altijd handig om het spel te stoppen alleen maar omdat iemand anders in je huishouden tv wil kijken. Nu is dat niet meer nodig. Zet de schakelaar in het scherm met algemene opties om en je kunt doorgaan met spelen op het ingebouwde scherm van de Wii U Pad. De gedetailleerde beelden houden verrassend goed stand.

Assassin’s Creed 3 - Beter worden

Deze dingen bederven wat anders een rijke illusie van de Amerikaanse grens is, en bederven de vroege delen van het spel. Maar hier is het ding: AC3 is een teler. Waar de eerste Assassin's Creed je de eerste vijf uur verbaasde en je de rest van de duur verveelde, wordt AC3 alleen maar beter. Hoe meer je speelt, hoe meer je verstrikt raakt in Connors avonturen en de intriges van die tijd, en hoe boeiender en coherenter alle verschillende stukjes verhaal en gameplay worden.

Er zijn nog steeds onbetrouwbare sequenties, zoals een heruitvinding van de beroemde rit van Paul Revere, terwijl een strategiesegment in de de strijd om Lexington en Concord valt een beetje plat, maar deze worden altijd in evenwicht gehouden door iets veel meer opwindend. Het beste van alles is dat de Desmond-stukjes deze keer redelijk spannend zijn. De jongen krijgt eindelijk zijn eigen spannende missies, ook al moet hij iets te veel tijd besteden aan het verkennen van een verwarrend en ietwat saai First Civilization-complex.

AC3 is in ieder geval iets te ambitieus, en je vermoedt dat een paar minder spelmechanismen en een iets korter verhaal misschien hebben gezorgd voor een strakkere en consistentere thriller. Toch zouden we altijd liever zien dat een game lijdt aan een te grote ambitie dan aan een gebrek eraan. En daarom houden we per saldo van AC3. In plaats van zijn oude spel gewoon in een nieuwe periode en nieuwe kleren te kleden, doet het er alles aan om de boel wakker te schudden.

Vonnis

Episch in ambitie, schaal en reikwijdte, Assassin's Creed 3 is allesbehalve een ander lui vervolg. Soms probeert het zelfs teveel te doen, en sommigen vinden de eerste paar uur misschien wat traag. Doorzettingsvermogen wordt echter beloond met een indrukwekkend spektakel en uitzonderlijke gameplay. Het vervangt Brotherhood misschien niet als het hoge watermerk van de serie, maar het revitaliseert wat dreigde een nieuwe vermoeide franchise te worden en zet het weer op het goede spoor.

Wat betreft de nieuwe Wii U-poort, deze is niet de meest ambitieuze die we hebben gezien, maar hij ziet er geweldig uit en speelt goed en ondersteunt spelen op de Wii U Pad in plaats van op je tv. Dus zeker de moeite waard als je het niet de eerste keer hebt gespeeld.