Optoma ThemeScene HD73 projector recensie

We vinden het niet erg om toe te geven dat we behoorlijk enthousiast zijn over Optoma’s ThemeScene HD73. Waarom? Omdat het een DarkChip3 DLP-chipset gebruikt - een relatief recente, hoogwaardige 1.280 x 768-affaire die meestal alleen verschijnt op projectoren die enkele honderden ponden meer kosten dan de HD73.

Vergeleken met de Texas Instruments DC2-chipset die doorgaans de voorkeur geniet op dit marktniveau, biedt DC3 aanzienlijke voordelen als het gaat om zwart responsniveau en bewegingsweergave - zo erg zelfs dat we echt hopen dat het nieuwe normen voor zijn prijs stelt, en zelfs beter presteert dan de DC2-ingericht Planar PD7010.

Maar onze hoop stottert een beetje als we de HD73 uit de doos tillen. Want hoewel de glanzend witte afwerking er behoorlijk chic uitziet, voelt de bouwkwaliteit nogal zwak aan, vooral als het gaat om de plastic zoom- / focuswielen rond de lens. Hmm. Hopelijk is deze uiterlijke zwakheid niet representatief voor de kwaliteit van de ingewanden.

Gelukkig wordt ons vertrouwen grotendeels hersteld door de opmerkelijke claim van de HD73 van een contrastverhouding van 6000: 1 - gemakkelijk het hoogste cijfer gezien op een DLP-projector voor deze prijs, en een die echt filmisch zwart belooft niveaus. Bovendien is dit omdat dit een DLP-projector is, de hoge contrastverhouding niet afhankelijk is van het verminderen van de helderheid van het beeld tijdens donkere scènes, zoals bij de meeste LCD-projectoren.

Meer goed-op-papier nieuws komt van de ontdekking van niet minder dan drie beeldverwerkingssystemen die zijn ontworpen om afbeeldingen er beter uit te laten zien. De DCDi van Faroudja brengt de bal aan het rollen met zijn geavanceerde de-interliniërende systeem dat het gebruikelijke gekartelde uiterlijk terugbrengt tot gebogen contouren. Dan zijn er twee systemen afgeleid van Texas Instruments: TrueVivid en BrilliantColour. Zoals hun namen suggereren, zijn deze bedoeld om de kleurtoon en verzadiging te versterken - al moet u er rekening mee houden dat de versie van BrilliantColour ‘alleen software’ is; en u zult hier geen geavanceerde ‘hardware’ component van het kleurenwiel vinden zoals op een of twee veel duurdere projectoren.

HD-fans zullen ondertussen blij zijn om te horen dat de HD73 1080p-signalen kan verwerken die worden geleverd via een van de twee digitale ingangen, een HDMI en een DVI. Nu we het toch over het onderwerp hebben, omvatten andere video-ingangen componentvideo, composietvideo en S-video, met als enige teleurstelling het ontbreken van een speciale D-Sub pc-feed. U kunt computerbeelden in de HD73 krijgen, maar alleen door de DVI te gebruiken en zo uw digitale video-opties te halveren.

Aangezien het vermoedelijk gericht is op een vrij ongecompliceerd publiek op instapniveau, is de HD73 niet zo eenvoudig in te stellen als het zou moeten zijn. Om het beeld onder een hoek op ons scherm te krijgen en er waterpas uit te zien, werd frustrerend lastig gemaakt door een paar slecht ontworpen neerklapbare pootjes en een kieskeurige verticale beeldverschuivingsfaciliteit. Ook het feit dat het optische zoomniveau in de lens beperkt is tot 1,2x betekent dat je dat mag moeite om de juiste beeldgrootte te krijgen vanuit de positie in uw kamer waar u de projector het meest wilt hebben gaan. We raden u aan om naar de website van Optoma te gaan, waar u een brochure over de HD73 kunt downloaden die u vertelt wat voor soort projectieafstand u nodig heeft om de HD73 verschillende beeldformaten te laten krijgen. De website bevat ook een op modellen gebaseerde afstandscalculator.

Aan de positieve kant biedt de projector keystone-correctie in zowel de verticale als horizontale vlakken, en - misschien controversieel - ongebruikelijk in de projectiewereld voor sport een ‘Image AI’-tool die automatisch een verscheidenheid aan beeldelementen kan aanpassen op basis van een voortdurende beoordeling van de inkomende bron materiaal. Persoonlijk vertrouwen we liever onze eigen ogen dan die van sommige processors in de projector, maar misschien zijn wij dat gewoon.

Een laatste punt dat we moeten oppikken voordat we de prestaties van de HD73 beoordelen, is het native aantal van 1.280 x 768 pixels. Dit komt eigenlijk neer op een breedbeeldverhouding van 16:10, in plaats van 16: 9 waar de meeste bioscoopprojectoren de voorkeur aan geven. De reden hiervoor, zegt Optoma, is dat het de HD73 meer een multimedia-alleskunner maakt dan de meeste DLP-modellen, aangezien de 16:10-verhouding beter geschikt is voor pc-doeleinden dan 16: 9. Maar we kunnen niet anders dan ons afvragen of de HD73 hierdoor ongemakkelijk tussen de twee AV- en pc-projectiekrukken kan vallen.

In eerste instantie lijkt het erop dat onze angsten volkomen ongerechtvaardigd zijn, aangezien de HD73 met sommigen opvallend tot leven komt levendige en heldere kleuren die met veel meer enthousiasme van een scherm schieten dan gebruikelijk is voor de goedkope DLP markt. Het heerlijke primaire kleurenschema van Kameo op Xbox 360 ziet er nog uitnodigender uit dan normaal, terwijl films er meteen solide en boeiend uitzien. BrilliantColour en TrueVivid lijken hier zeker hun maïs te verdienen.

Natuurlijk levert geen enkele hoeveelheid verwerking geweldige kleuren op als uw zwartniveau-respons niet goed is. Het zal je dus niet verbazen als we je vertellen dat de zwartniveaus van de HD73 echt uitstekend zijn. Er is nauwelijks enige grijsheid over zelfs de donkerste hoeken van de Nostromo tijdens een doorloop van Alien, en er is genoeg subtiliteit in grijstinten om behoorlijke hoeveelheden schaduwdetails weer te geven. Over details gesproken, het beeld van de HD73 is ook scherp genoeg om HD-bronnen er helder, gestructureerd en, nou ja, 'HD' uit te laten zien, zelfs op behoorlijk wonderbaarlijke schermformaten.

Hoe opvallend al deze sterke punten ook zijn, ze worden aanzienlijk ondermijnd door de nogal serieuze problemen van de HD73 met videoruis. Dit heeft twee hoofdvormen, beide gerelateerd aan de manier waarop DLP-projectoren met één chip werken. Ten eerste is er frequent en duidelijk bewijs van het ‘regenboogeffect’, waarbij het kleurenwielsysteem van de projector leidt tot het verschijnen van flikkerende strepen van puur rood, groen en blauwe kleur, vooral in uw perifere zicht of over bijzonder heldere delen van de afbeelding zoals de 'Alien'-letters tijdens de openingstitels van Ridley Scott's klassiek.

En ten tweede zijn er vrij duidelijke hoeveelheden dithering-geluid, waarbij objecten over het scherm bewegen, vooral als er een huid op zit! - last hebben van bruisend geluid over de toppen van hun functies.

Stop naast deze twee problemen enkele soms nogal vreemde kleurtinten tijdens donkere scènes en de neiging dat snel bewegende objecten hun resolutie verliezen, en je bent plotseling vertrokken met een fundamenteel gebrekkige beeldprestatie die je aandacht echt kan afleiden van de film / tv-show / consolegame waarvan je zou moeten genieten.

"'Vonnis"'

Uiteindelijk is het moeilijk om het gevoel te schudden dat de HD73 te agressief is voor zijn eigen bestwil, door te focussen op de helderheid en kleurtemperaturen die door de pc-industrie worden geëist, gaan ten koste van de subtiliteit en ruisonderdrukkingseisen van de AV wereld.

Deze situatie bewijst voor eens en voor altijd dat specificaties op papier niet het allerbelangrijkste zijn van projectorprestaties. Want ondanks zijn DC3-referenties is de HD73 eigenlijk aanzienlijk minder leuk om naar te kijken dan de scherp geprijsde DC2-uitgeruste van Planar. PD7010.