Nikon CoolPix P60 recensie

In februari heb ik de Nikon CoolPix P50, een 8,1-megapixel compact met een 3,6x zoomlens en optische zoeker en een beperkt aantal handmatige belichtingsopties, ogenschijnlijk gericht op meer gevorderde fotografen. Hoewel het geen slechte camera was, was het gewoon een beetje flauw en maakte het geen indruk. De P50 werd gelanceerd in augustus 2007 en in januari van dit jaar werd hij in de CoolPix-reeks vergezeld door de camera die ik vandaag aan het beoordelen ben, de P60.

Hoewel hij dezelfde 1 / 2,5-inch 8,1-megapixel CCD-sensor deelt en oppervlakkig lijkt op de P50, is de CoolPix P60 een heel andere camera, en in veel opzichten veel beter voor. Om te beginnen, hoewel de plastic behuizing nog steeds vrij vierkant en functioneel is, is hij 8 mm dunner en iets minder hoog en is hij over het algemeen veel aantrekkelijker geproportioneerd dan de nogal lompe P50. Hij heeft nog steeds een grote met rubber beklede handgreep die plaats biedt aan het paar AA-batterijen dat de camera van stroom voorziet, maar hij is minder hoekig en nog comfortabeler om vast te houden. Het heeft nog steeds dezelfde overzichtelijke lay-out, met een grote modusknop aan de bovenkant en een zoomregelaar met een tuimelschakelaar aan de achterkant, en een eenvoudige opstelling van drie knoppen rond een groot D-pad. Het is een zeer gemakkelijke camera om te bedienen en over het algemeen prettig in de omgang.

De LCD-monitor is met 2,5 inch iets groter dan die van de P50, en met 153.000 dots is hij een stuk scherper. De kijkhoek is echter niet al te best en is vooral beperkt als je de camera boven je hoofd houdt. De monitor presteert ook erg slecht in fel zonlicht. Het is gewoon niet helder genoeg en heeft ook een erg reflecterend oppervlak. Gelukkig heeft de P60 ook een elektronische zoeker, die de nogal slechte optische zoeker van de P50 vervangt. De zoeker is aanzienlijk scherper dan de monitor, met 201k dots, en bevat uiteraard alle informatiedisplays en scherpstelkader. Het oculair is vrij groot en bevindt zich in de linker bovenhoek van het lichaam, waardoor het comfortabel in gebruik is met beide ogen, hoewel een rubberen oculairomranding gewaardeerd zou zijn door degenen onder ons die een bril dragen.

Het andere belangrijke kenmerk dat de P60 onderscheidt van zijn voorganger, is de 5x zoomlens, die een brandpuntsafstand heeft die equivalent is aan 36 - 180 mm. Dit betekent dat het de 28 mm groothoekcapaciteit van de P50 mist, maar om eerlijk te zijn is het een veel nuttiger bereik voor brandpuntsafstanden voor algemene fotografie. 180 mm is een goede gemiddelde telelengte en 36 mm is breed genoeg voor de meeste snapshots. De kwaliteit van de lens is ook veel beter. Het is merkbaar scherper, vooral in de hoeken, en hoewel het behoorlijk veel tonvormige vervorming produceert aan het groothoekuiteinde, vermijdt het de chromatische aberratieproblemen.

De P60 is ook uitgerust met Nikon's VR optische beeldstabilisatie, die zelfs op zulke relatief goedkope camera's steeds vaker voorkomt. Het systeem van Nikon is niet een van de beste en lijkt niet veel effect te hebben bij langere sluitertijden. Instellingen langzamer dan ongeveer 1 / 30ste van een seconde bij groothoek vertoonden nog steeds wat bewegingsonscherpte, maar dat was het wel effectiever bij langere brandpuntsafstanden, waardoor scherpe opnamen uit de hand op maximaal 1 / 50ste van een seconde mogelijk zijn zoom.

De D-Lighting-functie van Nikon is beschikbaar als menuoptie in de afspeelmodus. Dit verhoogt de helderheid van donkere schaduwgebieden en simuleert een breder dynamisch bereik. Het voegt ongeveer twee stops helderheid toe, maar doet dit door de ISO-gevoeligheid in de schaduwgebieden effectief te verhogen, waardoor ook beeldruis toeneemt.

Je hoeft niet ver te zoeken om een ​​andere camera te vinden waarmee je de P60 kunt vergelijken. Met uitzondering van de nieuwe superzoom P80, is de hele CoolPix P-serie van Nikon vrij duidelijk gericht op de sector van de markt die wordt gedomineerd door Canons succesvolle PowerShot A-serie. Qua specificatie komt de P60 het meest overeen met de nieuwe PowerShot A590 IS, hoewel er enkele belangrijke verschillen zijn. De Canon heeft een optische zoeker, en heeft alleen een 4x zoomlens. De A590 IS is ook verkrijgbaar voor slechts £ 115, waardoor de P60 er een beetje prijzig uitziet, aangezien hij momenteel voor ongeveer £ 160 wordt verkocht, ondanks dat hij al enkele maanden beschikbaar is.

De P60 is ontworpen voor meer gevorderde fotografen die meer handmatige opties nodig hebben dan een compactcamera. Het biedt wel wat handmatige belichtingsregeling, maar net als bij de P50 is dit een beetje beperkt. In de handmatige belichtingsmodus kunnen zowel sluitertijd als diafragma worden aangepast, maar het bereik van sluitertijden van 8 seconden tot 1 / 1200ste in stappen van 1 / 3EV is nogal beperkt in vergelijking met andere handmatige compactcamera's, en alleen het minimale of maximale diafragma kan geselecteerd. Er is geen live preview van de effecten van het aanpassen van de belichting, en alleen match-naaldmeting, dus het instellen van een nauwkeurige belichting is een beetje een schot in de roos. Een automatische modus voor sluitertijdvoorkeuze zou waarschijnlijk handiger zijn geweest.

De algehele prestaties van de camera zijn ongeveer hetzelfde als die van de P50, dat wil zeggen niet slecht, maar niet briljant. Het start vrij langzaam op in ongeveer 3,5 seconden en wordt weer uitgeschakeld in iets minder dan drie seconden. De cyclustijd van shot tot shot in de single-shot-modus is erg traag, ongeveer drie seconden, maar in feite zelfs dit snelheid is erg moeilijk te bereiken, vanwege een van de meest irritante functies die ik ooit ben tegengekomen op een digitale camera camera. Als u de ontspanknop te snel indrukt, voordat de camera klaar is met het verwerken en opslaan van het vorige opname, het registreert niet dat u erop hebt gedrukt en maakt geen foto, zelfs niet nadat deze is voltooid besparing. U moet de ontspanknop loslaten, even wachten en vervolgens opnieuw indrukken voordat de opname wordt gemaakt. Dit is dubbel vervelend omdat het AF-systeem eigenlijk best snel is met een minimale sluitervertraging. Het zou veel sneller kunnen schieten, al was het maar niet voor die belachelijke pauze. Gelukkig doet het het iets beter in de continue modus, met een opnamesnelheid van bijna twee frames per seconde, hoewel er tussen de opnames niet wordt scherpgesteld.

Een gebied waarop je zou verwachten dat een Nikon-camera uitblinkt, is de beeldkwaliteit, en hier doet de P60 het een stuk beter. Zoals ik al eerder zei, is de lens erg goed en produceert hij een uitstekende scherpte over het hele frame, hoewel met enige tonvormige vertekening bij groothoek. De belichting en kleurweergave zijn erg goed, en zelfs heldere verzadigde kleuren vormen geen probleem. Dynamisch bereik is verrassend goed voor een compactcamera met kleine sensor, hoewel het de neiging heeft om lichte delen uit te branden ten gunste van schaduwdetail. Beeldruis is zichtbaar in opnames gemaakt met 200 ISO, maar zelfs bij 800 ISO laten opnames nog steeds een redelijk hoog detailniveau zien met een goede kleurbalans, en zijn ze behoorlijk printbaar. 1600 ISO en de maximale 2000 ISO zijn behoorlijk vreselijk, maar dit is meestal het geval met krachtige compactcamera's.

"'Vonnis"'
De Nikon CoolPix P60 is een flinke verbetering ten opzichte van de teleurstellende P50. Het heeft nog steeds zijn fouten, met name zijn trage algehele prestaties en het enorm irritante ontspanknoplogica, maar het ontwerp, de bediening en de bouwkwaliteit zijn erg goed, net als de foto kwaliteit. Het scala aan functies is beter dan een simpele point-and-shoot, maar het zal een enthousiaste fotograaf nog steeds laten verlangen naar meer. Het is ook een stuk duurder dan zijn belangrijkste concurrent, maar over het algemeen geen slechte kleine camera.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier zijn de afbeeldingen op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind voor bandbreedtedoeleinden, zodat u de volledige afbeelding kunt zien, en een reeks uitsneden van originele afbeeldingen met volledige resolutie met een reeks ISO-instellingen zijn opgenomen om u een idee te geven van de algehele kwaliteit."

—-

Dit is het volledige frame bij 80 ISO.

—-

Bij de minimale ISO-instelling is de beeldkwaliteit erg goed.

—-

Nog steeds geen problemen bij 100 ISO.

—-

Er is wat fijnkorrelige ruis zichtbaar bij 200 ISO, maar niet genoeg om de afdrukkwaliteit te beïnvloeden.

—-

Meer zichtbare ruis bij 400 ISO, maar kleur en detail zijn nog steeds goed.

—-

Er is enige kleurvervorming bij 800 ISO, maar de afbeelding is nog zo goed als afdrukbaar.

—-

Bij 1600 ISO is de kleur ver weg en is er veel ruis.

—-

De beeldkwaliteit bij 2000 ISO is echt behoorlijk slecht.

—-

Dit is het volledige frame bij 2000 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. "

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het West Window van de kathedraal van Exeter, die u kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele foto te zien.

—-

Het detailniveau, contrast en scherpte is erg goed.

—-

De lens produceert bij groothoek wel behoorlijk wat tonvormige vertekening, waardoor het midden van het frame uitpuilt en evenwijdige lijnen kromt.

—-

Centrumscherpte is uitstekend.

—-

De hoekscherpte is ook erg goed, zonder enig probleem met de chromatische aberratie van de P50.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. "

—-

Het groothoekuiteinde is gelijk aan 36 mm, niet zo breed als sommige, maar goed voor algemene snapshots.

—-

Het telefoto-uiteinde is gelijk aan 180 mm, een goede gemiddelde telelengte.

—-

Dynamisch bereik is redelijk goed voor een camera met een kleine sensor, met goede schaduwdetails en ook wat details in de hoge lichten.

—-

Dit is dezelfde opname, maar dan behandeld met de D-Lighting-functie van de camera, waardoor de schaduwen helderder worden, maar de beeldruis toeneemt.

—-

Kleurweergave en belichting zijn uitstekend.

—-