Fujifilm X-E1 recensie

Fujifilm X-E1: Inleiding

In de afgelopen jaren heeft Fujifilms premium kwaliteit ‘X’-assortiment het merk in de ogen van enthousiaste fotografen een eind gestimuleerd. Het eerste model in de serie - de X100 - combineerde een retro-afstandsmeter met een cutting edge 'Hybride' zoeker met groot succes, en dit werd al snel gevolgd door de kleinere maar even stijlvolle X10.

Eerder dit jaar volgde Fuji de X100 en X10 op met de lancering van
de eerste compacte systeemcamera van de X-serie: de X-Pro1. Met zijn
op afstandsmeter geïnspireerd ontwerp, hybride zoeker en gepatenteerde X-Trans

CMOS-sensortechnologie, de X-Pro1 won bijna universele lof voor de
intuïtieve bediening en ultrascherpe beeldkwaliteit waartoe hij in staat is
produceren. Dat gezegd hebbende, als premiummodel is de X-Pro1 niet goedkoop
en zelfs tien maanden na de lancering is de X-Pro1 nog steeds indrukwekkend
prijzen voor alleen carrosserieën van ongeveer £ 1.180. Dit is waar de X-E1, met zijn
£ 730-ish body-only prijs komt binnen.

In grote lijnen is de X-E1 gericht op het verbreden van de aantrekkingskracht van Fuji's X-serie CSC-reeks. De X-E1 leent veel van de X-Pro1, maar verpakt hem in een iets kleinere en goedkopere body. Is dit genoeg om enthousiaste fotografen te verleiden? Laten we het eens nader bekijken en ontdekken...

Fujifilm X-E1: Functies

Een van de dingen die het meest indruk op ons maakten van de X-Pro1 was de X-Trans CMOS-sensor in APS-C-formaat, en het goede nieuws is dat de X-E1 dezelfde chip gebruikt. De X-Trans-sensor van Fuji verschilt van gewone CMOS-sensoren doordat deze een unieke kleurenfilterinrichting gebruikt. Terwijl de meeste CMOS-sensoren een traditionele Bayer-filterarray gebruiken om kleurinformatie te decoderen, is er één een inherent probleem met de Bayer-opstelling is dat deze ongewenste aliasing-effecten produceert, zoals moiré patronen. Dit probleem is traditioneel opgelost door een anti-aliasing filter voor de sensor te plaatsen, wat de artefacten elimineert maar resulteert in een klein verlies van kritische scherpte. De X-Trans-sensor van Fuji gebruikt echter een unieke reeks rode, groene en blauwe pixels die niet in een repetitieve volgorde zijn gerangschikt. Hierdoor kan de sensor moiré en valse kleuren minimaliseren zonder dat er een anti-aliasingfilter nodig is, wat op zijn beurt merkbaar scherpere beelden oplevert.

Elders deelt de XE-1 dezelfde dual-core EXR Pro-beeldprocessor die wordt gebruikt in de X-Pro1, met een standaard ISO-bereik dat loopt van 200-6400, maar dat verder kan worden uitgebreid tot een ISO-equivalent van 100-25,600. De continu-opnamesnelheid klokt in op 6 fps, hoewel dit kan worden verlaagd tot 3 fps als dat de voorkeur verdient.

De X-E1 biedt JPEG- en Raw-opnamen (.RAF-indeling) in verschillende stappen tot 16 MP, met een maximale uitvoer van 4896 x 3264 pixels in het oorspronkelijke 3: 2-aspect. Bovendien biedt de X-E1 ook een handige Motion Panorama-modus, waarbij de camera automatisch meerdere borduurt afbeeldingen samen terwijl u deze in een vooraf bepaalde richting verschuift om één ultrabreed beeld van maximaal 7680 x 2160 te produceren pixels. Last but not least kan de X-E1 ook video opnemen tot een maximale kwaliteitsinstelling van 1080p Full HD bij 24 fps.

Belichtingsmodi strekken zich uit tot het normale handmatige en semi-handmatige kwartet van Programma, Diafragma-prioriteit, Sluiter-prioriteit en volledig Handmatig. Net als bij de X-Pro1 zijn er echter geen ingebouwde filters voor digitale effecten, hoewel u ervoor kunt kiezen om het uiterlijk van uw afbeeldingen vorm te geven door een van de zeven filmsimulatiemodi toe te passen. In overeenstemming met andere Fuji-camera's zijn deze bedoeld om het uiterlijk en het gevoel van oude Fujifilm 35 mm-film te repliceren voorraad met bijvoorbeeld Velvia die veel verzadiging biedt in tegenstelling tot de veel meer gedempte Astia. Degenen die op zoek zijn naar een veilige middenweg, zullen waarschijnlijk vaker wel dan niet de Provia-instelling gebruiken.

Zoals te verwachten, gebruikt de X-E1 dezelfde ‘X’ lensvatting als de X-Pro1. Momenteel zijn er vijf speciale lenzen met X-bevestiging, die verkrijgbaar zijn in de volgende combinaties: 18 mm f / 2 prime, 35 mm f / 1.4 prime, 60 mm f / 2.4 prime, een nieuwe 14 mm f / 2.8 prime en een 18-55 mm f / 2.8-4 zoomlens die wordt verkocht als onderdeel van een kit uit de X-serie handelaars. Gezien de APS-C-afmetingen van de sensor van de X-E1 moeten alle bovengenoemde lenzen een 1,5x brandpuntsafstandsvermenigvuldiger hebben om hun equivalent van 35 mm brandpuntsafstand te berekenen. De 18 mm prime biedt bijvoorbeeld hetzelfde gezichtsveld als een 24 mm-lens op een full-frame DSLR.

De nieuwe kitlens van 18-55 mm lijkt een slimme keuze voor een kitlens. Niet alleen de bouwkwaliteit is erg goed, maar ook het relatief snelle maximale diafragma van f / 2.8-4 maakt het hoog flexibel, terwijl het ingebouwde OIS-beeldstabilisatiesysteem het equivalent van vier stops anti-trilling biedt bescherming. Gezien het variabele diafragma van de 18-55 mm kitzoom is de diafragmaring aan de basis niet langer gemarkeerd met specifieke f-stopwaarden. In plaats daarvan roteert de ring continu, waarbij elke klikronde een verandering van de derde stop vertegenwoordigt. Een speciale schakelaar aan de zijkant van de lens wordt gebruikt om te schakelen tussen automatisch en door de gebruiker gedefinieerd diafragma controle als u directe controle wilt hebben over de diafragma-instellingen in Sluiterprioriteit of Handmatig modus.

Aan de achterkant van de X-E1 vindt u een vaste LCD-monitor van 2,8 inch met 460.000 beeldpunten. Hoewel dit hetzelfde is als op de X100, is het iets kleiner en veel minder gedetailleerd dan het display van 3 inch / 1.230.000 beeldpunten dat wordt gebruikt door de X-Pro1. In tegenstelling tot de X-Pro1 biedt de X-E1 wel een ingebouwde pop-up flitser met een GN7-classificatie. Mocht u wat meer vermogen willen, dan vindt u op de bovenplaat een standaard flitsschoen die kan worden gebruikt om compatibele flitsers aan te sluiten.

Een groot verschil tussen de X-Pro1 en de X-E1 is de zoeker. Waar de X-Pro1 een ‘hybride’ zoeker biedt die kan worden omgeschakeld tussen optische en elektronische opties, is de zoeker van de X-E1 puur elektronisch. Gelukkig vond Fujifilm het passend om de LCD EVF van de X-Pro1 met 1,44 miljoen pixels te verbeteren, door de X-E1 uit te rusten met een OLED-eenheid van 2,36 miljoen pixels.

Fujifilm X-E1: ontwerp

Qua design is de X-E1 ongetwijfeld een stijlvolle en premium ogende camera. Gezien het ontbreken van een optische zoeker aan de voorkant ziet de X-E1 er, in ieder geval frontaal bekeken, misschien wat minder uit afstandsmeter-achtig dan de X100 of X-Pro1, hoewel de algehele esthetiek nog steeds zwaar leent van de retro afstandsmeter kamp. Verkrijgbaar in zwarte of zilveren afwerking, we geven de voorkeur aan de meer klassieke look van de zilveren afwerking, hoewel de volledig zwarte versie er ook erg strak en stijlvol uitziet.

De X-E1 is merkbaar kleiner dan de X-Pro1, nogmaals, in ieder geval gedeeltelijk, dankzij het verwijderen van de optische zoeker. In termen van totale grootte voelt de X-E1 inderdaad meer op de X100 dan de iets grotere X-Pro1. De bouwkwaliteit is, zoals bij alle camera's uit de X-serie van Fuji, op geen enkele manier aangetast, waarbij de X-E1 profiteert van een grotendeels gegoten magnesium buitenmantel en Fuji's kenmerkende kunstleer afwerking, bekroond door een goede kwaliteit rubberen grip op de voorkant.

Net als bij de X100 en X-Pro1 eerder, houdt de X-E1 de belichtingsmodi tot een minimum beperkt, waarbij alle belangrijke opnamebesturingen op dezelfde manier zijn gerangschikt. De sluitertijd wordt geregeld via een machinaal bewerkte metalen draaiknop op de bovenplaat, terwijl het diafragma wordt geregeld via de diafragmaring op compatibele lenzen. Als u de camera wilt gebruiken met sluitertijdvoorkeuze of diafragmavoorkeuze, dan kunnen zowel de sluitertijdknop als alle De speciale lenzen met X-bevestiging van de X-E1 bieden een automatische 'A'-instelling die kan worden geselecteerd om de camera de controle over dat aspect te geven. Als u wilt fotograferen in de programmamodus - de enige volledig automatische modus die wordt aangeboden door de X-E1 - draai dan eenvoudig zowel de sluitertijdknop als de diafragmaring / schakelaar naar de ‘A’ -stand. Hoewel de meeste van de belangrijkste rivalen van de X-E1 een genereuzere reeks volledig geautomatiseerde belichtingsmodi bieden (waarvan sommige gebruikmaken van geavanceerde scèneherkenningstechnologie), moeten we zeggen dat we de ouderwetse benadering van de X-E1 van de sluiter- / diafragma-regeling erg waarderen, omdat het u actief aanmoedigt om meer betrokken te zijn en de controle over de belichting te nemen jezelf. Voor die lastige lichtsituaties waar u het nodig hebt, vindt u ook een belichtingscompensatieknop op de bovenplaat die een aanpassing van / -2EV biedt.

De rest van de fysieke bedieningslay-out van de X-E1 gaat grotendeels verder dan wat is gezien op de X-Pro1 en X100. De ontspanknop is bijvoorbeeld uitgehold om deze compatibel te maken met traditionele schroefbevestiging kabelontgrendelingen, hoewel de X-E1 ook kan worden geactiveerd met een optionele RR-80 externe ontgrendeling (£ 28) als gewenst. Naast de ontspanknop vind je ook een kleine ‘Fn’ functieknop die standaard is ingesteld om de ISO te regelen, hoewel dit kan worden aangepast om iets anders te bedienen via het hoofdmenu in de camera.

Aan de achterkant van de X-E1-knopindeling is vrijwel identiek aan de X-Pro1 die wordt gebruikt, behalve dat de afspeelknop vanaf de rechterkant van de Lcd-scherm aan de linkerkant, waar het zich boven direct toegankelijke knoppen bevindt voor de aandrijfmodus, meetmodus en AF-puntselectie van de camera submenu's. Met de X-E1 ingesteld op de afspeelmodus, verdubbelen deze laatste drie knoppen als bedieningselementen voor Inzoomen, Uitzoomen en Verwijderen.

Aan de rechterkant van de monitor vind je het 4-way directional pad, samen met speciale Display, Quick Menu en Exposure / AF-lock knoppen. Een achterste stuurwiel is netjes gepositioneerd waar uw duim zit en dit kan worden gebruikt om een ​​breed scala aan instellingen te wijzigen. Afronding is de selectieknop Weergavemodus waarmee u kunt schakelen tussen de zoeker en het achterscherm, hoewel u ook de oogsensor naast de zoeker kunt programmeren om automatisch naar de zoeker te wisselen wanneer u de X-E1 naar je oog.

Fujifilm X-E1: prestaties

Een van de belangrijkste problemen die we hadden met de X-Pro1 was de relatief lage focussnelheid. Gelukkig verbetert de X-E1 dit met een snellere scherpstelling in enkele AF, en met slechts minimale jacht van de 18-55 mm lens. Dat gezegd hebbende, komen de algehele AF-prestaties van de X-E1 nog steeds niet helemaal overeen met het aanbod van sommige van zijn concurrenten, met modellen zoals de Olympus OM-D die de scherpstelling merkbaar sneller kunnen vergrendelen. En ook al is de X-E1 niet echt gepositioneerd als een camera om snelbewegende actie vast te leggen met, de continue AF worstelt met bewegende onderwerpen en vertrouwt daarbij uitsluitend op het centrale AF-punt focus.

De 49-punts AF-opstelling van de X-E1 biedt een goede framedekking, maar niet tot aan de randen, en u kunt ook kiezen uit vijf verschillende AF-puntgebiedgroottes. Handmatig scherpstellen is redelijk intuïtief en het beeld wordt vrij snel scherpgesteld als je aan de handmatige scherpstelring op de lens draait. U kunt de camera ook vragen om 3x en 10x vergrotingsvakken weer te geven in de zoeker of het achterscherm terwijl de camera in de camera zit wordt gebruikt in de handmatige scherpstelmodus, die beide een nauwkeurigere bediening bieden, vooral als u de camera op een statief.

Tijdens het gebruik ontdekten we dat we de hybride zoeker van de X-Pro1 en X100 niet echt misten, vooral omdat de resolutie van 2,36 miljoen beeldpunten van de EVF van de X-E1 is een merkbare verbetering ten opzichte van de EVF van 1,44 miljoen beeldpunten die in de X-Pro1. De OLED-technologie die door de EVF van de X-E1 wordt gebruikt, biedt ook meer contrast en helderdere kleuren. De terugverdientijd voor de uitstekende EVF van de X-E1 is een ietwat teleurstellend achterscherm, dat met 2,8 inch en 461k-dots niet helemaal voldoende is voor een camera van deze prijs. Het is natuurlijk nog steeds perfect bruikbaar, maar het levert niet dezelfde vlijmscherpe resultaten op zoals een scherm met 921.000 beeldpunten zou doen, en voor de prijs zouden we echt een scherm met een hogere resolutie verwachten gemonteerd.

Hieronder staan ​​onze gestandaardiseerde ISO-testopnames, beginnend met de Fujifilm X-E1's laagste standaardinstelling van ISO 200, tot 6400, gevolgd door de uitgebreide instellingen van 12.800 en 25.600.

ISO 200

ISO 200 - 100% uitsnede

ISO 400 - 100% uitsnede
Zoals.
De X-E1 levert niet alleen veel details, maar stelt ook niet teleur als het gaat om.
ISO-prestaties ook niet. Afbeeldingen tot ISO 800 zijn vloeiend en zonder ongewenste tekens.
van beeldruis.

ISO 800 - 100% uitsnede
Bij 800 ISO begint de ruis bij ISO 800 enigszins te verslechteren, maar.
het is heel subtiel.

ISO 1600 - 100% uitsnede

ISO 3200 - 100% uitsnede
Terwijl.
beeldruis wordt duidelijker bij ISO 3200, het weergegeven detailniveau.
is nog steeds goed.

ISO 6400 - 100% uitsnede
Bij.
ISO 6400 zijn de resultaten nog steeds veel meer dan acceptabel, en hoewel beeldruis dat ook is.
duidelijk, heeft een aangename filmachtige structuur

ISO 12.800 - 100% uitsnede
Detail.
lijdt bij de uitgebreide ISO's van 12.800 en 25.600 met chroma-ruis worden.
meer prominent.

ISO 25.600 - 100% uitsnede

1/1000 sec bij f / 11, ISO 800, 80 mm

1/350 sec bij f / 10, ISO 800, 24 mm

1/500 sec bij f / 11, ISO 400, 24 mm

1/100 sec bij f / 11, ISO 400, 46 mm

1/60 sec @ f / 6.4, ISO 400, 45 mm

Fujifilm X-E1: beeldkwaliteit

De X-E1 gebruikt dezelfde 256-zone.
meetsysteem als de X-Pro1, met Multi, Spot en Average
meetmodi. Als Multimetering is geselecteerd, presteert de X-E1
goed belichte opnamen in bijna elke situatie. Af en toe een beetje
positieve belichtingscompensatie is echter vereist, aangezien de EV
belichtingsknop valt binnen handbereik, het is vrij eenvoudig aan te brengen.

De.
De X-E1 profiteert van twee instellingen voor uitgebreid dynamisch bereik, namelijk
aangeduid als DR200 en DR400. Het doel van deze twee instellingen is om
informatie over hoogtepunten behouden, wat een probleem kan zijn bij het maken van opnamen
scènes met een hoog contrast. Werken met zowel JPEG's als Raw-bestanden, schieten in.
DR200 ziet de basis ISO-verhoging van de X-E1 naar ISO 400, terwijl ISO 800
zal uw basis ISO zijn als u fotografeert in DR400, maar de resultaten zijn dat ook
indrukwekkend, met behoud van aanzienlijk detail van de hoogtepunten.

Automaat.
witbalans is consistent in zowel natuurlijk als kunstlicht,
het produceren van neutrale, aangenaam verzadigde resultaten door de hele ISO heen
bereik. Met een knipoog naar Fuijfilms 35mm-filmerfgoed, de X-E1-aanbieding.
een reeks filmsimulatiemodi die kunnen worden gebruikt om een
zien er iets anders uit dan uw afbeeldingen, met Velvia, Provia, Astia, Pro
Neg. Std, Pro Neg. Hoi. Met behulp van de bracketing-tool is het ook
het is mogelijk om voor elk drie verschillende filmsimulatie-effecten te gebruiken
afbeelding zodat u achteraf kunt kiezen welke u verkiest.

Zoals
met de X-Pro1 ervoor, worden de scherpte en het detailniveau geleverd
door de X-E1 is ronduit spectaculair. Het unieke kleurenpatroon
reeks van de gepatenteerde X-Trans CMOS-sensor van de X-E1 heeft dit mogelijk gemaakt
verwijder het anti-aliasingfilter dat op zijn beurt de X-E1 toestaat
legt een detailniveau vast dat andere op APS-C gebaseerde camera's overtreft met een.
vergelijkbare resolutie.

Raw-bestanden naast elkaar vergelijken met JPEG.
afbeeldingen waren we verrast om te ontdekken dat ze allebei redelijk gelijkmatig zijn
komt overeen als het gaat om details bij basis-ISO's, hoewel het Raw-bestand
heeft hier nog steeds de rand. Naarmate de gevoeligheid wordt verhoogd, verschijnen Raw-bestanden
om meer ‘bite’ te hebben, waarbij JPEG-bestanden steeds vloeiender worden.
naar de ruisonderdrukking in de camera. Over het algemeen is de JPEG
verwerking is erg prettig.

Fujifilm X-E1: Vonnis

Terwijl.
het is misschien verleidelijk om de X-E1 te zien als een uitgeklede X-Pro1,
dat doet het een beetje een slechte dienst in die zin dat de X-E1 geweldig is
camera op zich. Begaafd met dezelfde hoogwaardige constructie.
en afwerking, de X-E1 voelt verfijnder en evenwichtiger aan dan hij is
dure broer of zus. Terwijl sommigen misschien klagen over de verwijdering van de hybride
zoeker gevonden in de X-Pro1, de waarheid is dat de X-E1 scherper is,
scherpere EVF maakt dit meer dan goed, hoewel het achterscherm blijft,
op 2,8 inch en 460k-dots, enigszins ondermaats voor een camera hiervan
prijs. Ons enige andere probleem zijn de autofocusprestaties en terwijl dit
is zeker verbeterd ten opzichte van de X-Pro1, het is nog steeds niet zo snel of
net zo responsief als wat wordt aangeboden door andere CSC's. Deze kwesties terzijde, en
de X-E1 is een genot om mee te fotograferen. Veruit het grootste verkoopargument van de.
X-E1 is echter zijn sensor. De kwaliteit van de resultaten en de details.
gerenderd is uitstekend en levert afbeeldingen op die enkele, zo niet de
het beste dat we hebben gezien van een sensor van APS-C-formaat.