Sony Alpha A500 recensie

In theorie is de digitale SLR-markt voor consumenten verdeeld over vijf fabrikanten, maar in de praktijk is het altijd een race van twee paarden geweest. Canon en Nikon hebben samen bijna 80 procent van de markt in handen, met Canon stevig voorop ergens in de regio van 43 procent van de verkochte eenheden en Nikon licht achter op ongeveer 35 procent. Tot voor kort was de resterende 20 procent min of meer gelijkmatig verdeeld tussen Olympus en Pentax, maar de succesvolle G-serie spiegelloze systemen van Panasonic camera's zijn nu goed voor ongeveer drie procent van de verkopen, terwijl Sony met een sprong voorwaarts naar de derde plaats is geklommen met een groeiend aandeel van ongeveer 11 procent van de markt.

Dit is het resultaat van een goed geplande en zeer succesvolle strategie om de juiste modellen op het juiste moment te lanceren, waarbij de marktleiders op essentiële verkoopargumenten zoals sensorresolutie, live monitorweergave, beeldstabilisatie in de camera en nog belangrijker prijs. Sony heeft ook het voordeel gezien van het aanbieden van een breed en gevarieerd aanbod aan modellen tegen verschillende prijsklassen. De Alpha-reeks bestaat nu uit acht camera's, variërend van £ 300

A230 tot £ 1800 full-frame A900.

Neem bijvoorbeeld deze nieuwe Alpha A500. Het is een van een drietal nieuwe Sony Alpha-modellen uit het middensegment, tussen de krachtigere en duurdere A550 en de goedkopere maar eenvoudigere A450 in. Het concurreert rechtstreeks met de Canon EOS 500D (£ 590 incl. lens) en de Nikon D5000 (£ 550 incl. lens), maar slaagt erin goedkoper te zijn dan beide terwijl het een verleidelijke reeks functies en indrukwekkende prestatiecijfers biedt. Het is bedoeld voor de ervaren DSLR-gebruiker die upgradet van een instapmodel en op zoek is naar meer functies en veelzijdigheid.

Als je de A500 vergelijkt met zijn twee belangrijkste concurrenten op de markt, is het eerste dat opvalt dat hij een stuk groter en omvangrijker is dan beide. Het meet 137 x 104 x 84 mm en weegt alleen de behuizing van 597 g, aanzienlijk groter en zwaarder dan de 127 x 104 x 80 mm en 560 g van de D5000. Ter vergelijking: de EOS 500D is klein en waif-achtig met 128,8 x 97,5 x 61,9 mm en 480 g. Schoonheid is in de ogen van de toeschouwer, en ik heb de mid-range Alpha-camera's als lelijk horen omschrijven, maar persoonlijk vind ik het ontwerp mooi. Het onderste tweederde deel van de behuizing is bedekt met comfortabel gestructureerd rubber, waardoor de camera gemakkelijk vast te pakken is en een zekere mate van bescherming tegen stoten biedt. De A500 heeft een volledige handgreep vergelijkbaar met de A350 in plaats van de onhandige handgreep van halve hoogte van de instapmodellen zoals de A330. Het grote formaat van de camerabody geeft in ieder geval voldoende houvast en de camera vult de hand prima. Degenen onder jullie met kleinere handen vinden het misschien een beetje een ongemakkelijke pasvorm, maar nu weet je hoe ik me voel over al die kleine roze ultracompacts die je me laat beoordelen.

De algehele bouwkwaliteit is goed, zeker vergelijkbaar met zijn belangrijkste rivalen. De body is gemaakt van plastic maar de pasvorm en afwerking zijn van een hoog niveau, zonder krakende panelen of openingen bij de naden. Net als de D5000 en EOS 500D beweert de A500 niet dat hij weerbestendig of bijzonder robuust is, maar de verschillende stopcontacten zijn afgedekt met goed passende rubberen pluggen en zowel de batterij als het kaartluik zijn van sterk metaal scharnieren. Het kaartluik zit goed vast en ziet eruit alsof het het meeste stof buiten moet houden, maar de opening rond het batterijklepje is vrij groot.

Er zijn maar liefst 13 knoppen verspreid over het uitgestrekte oppervlak van de camerabody, evenals een modusknop, een schuifregelaar voor de liveweergave en een D-pad voor menunavigatie. Sony is meestal erg goed in de ergonomie van de bediening, en de bedieningselementen van de A500 zijn allemaal goed gespreid en duidelijk gelabeld, en de knoppen zijn relatief groot, hoewel ze een beetje "squishy" aanvoelen in vergelijking met andere professionele camera's.

Ik wou dat Sony een besluit zou nemen over zijn zoekers. De kwaliteit varieert van de restrictief smalle tunnel van de A330 naar het prachtige weidse uitzicht van de A900, en alles daartussenin. De A500 bevindt zich in de richting van het smallere uiteinde van de schaal volgens recente normen, met een framedekking van 95 procent en een vergroting van 0,8x. Het heeft een goede, duidelijke gegevensweergave aan de onderkant, maar de hoeveelheid weergegeven informatie is vrij beperkt, met alleen focusbevestiging, sluitertijd en diafragma-instelling, EV-compensatie en cameratrilling waarschuwing. De negen scherpstelpunten zijn duidelijk gemarkeerd, maar de rode LED die ze verlicht, zorgt ook voor veel schittering aan de rechterkant van de zoeker, wat vooral bij weinig licht een beetje storend kan zijn. Er zit in ieder geval een lekker zacht kussentje omheen, dat je bril niet bekrast. Zoals alle DSLR's van Sony heeft hij een eye-start-sensor die kan worden gebruikt om automatisch scherp te stellen zodra de camera naar het oog wordt gericht.

Een ding dat Sony beter doet dan alle andere DSLR-fabrikanten, is het unieke live-monitorweergavesysteem met autofocus met volledige fasedetectie. Andere fabrikanten gebruiken de hoofdbeeldsensor voor live monitorweergave, wat betekent dat de reflexspiegel opzij moet worden geklapt. Omdat de AF-sensor zich meestal in het lichtpad van de zoeker bevindt, betekent dit uiteraard dat de normale AF dat niet kan gebruikt, en andere fabrikanten moeten een langzamer en minder efficiënt AF-systeem met contrastdetectie gebruiken in livebeeld modus. Sony omzeilt dit door een aparte live view-beeldsensor in het lichtpad van de zoeker te hebben. Dit betekent dat de spiegel naar beneden kan blijven en het snellere zoeker fasedetectie AF-systeem kan worden gebruikt. Opnames maken in live view mode gaat ook sneller met het Sony systeem, omdat de spiegel maar één keer hoeft op te klappen als de ontspanknop wordt ingedrukt.

De monitor zelf is een drie-inch 230k-eenheid met een relatief lage resolutie, maar heeft wel een zeer brede kijkhoek en is beweegbaar, uitklapbaar op een scharnierende frame waarmee het in beide richtingen tot negentig graden omhoog of omlaag kan worden gekanteld, ideaal voor studiogebruik op een statief of in de hand bij het maken van opnamen in een menigte. Net als bij eerdere modellen toont de live-weergave automatisch een voorbeeld van het belichtingsniveau in de handmatige belichtingsmodus, wat vervelend is wanneer met behulp van een externe flitser in de studio, maar door de handige toevoeging van de "MF Check LV" -knop kan het beeld volledig worden gecontroleerd helderheid. Deze functie klapt de spiegel op, wat uiteraard het autofocussysteem uitschakelt, maar door voorfocus in de normale live view-modus kan de camera effectief worden gebruikt voor studiofotografie.

Het autofocussysteem is erg goed. Het maakt gebruik van negen scherpstelsensoren, met een kruissensor in het midden. Het is extreem snel en nauwkeurig, en werkt goed bij weinig licht. In tegenstelling tot zijn rivalen van Nikon en Canon heeft de A500 geen AF-hulplamp, maar gebruikt in plaats daarvan een zeer snelle pulserende burst van de pop-upflits om de scène bij zeer weinig licht te verlichten. De flitser komt automatisch omhoog in de automatische modus, maar moet in andere modi handmatig worden opgeklapt.

Een kenmerk dat opvalt door zijn afwezigheid, is elke vorm van video-opnamemodus. Wanneer al zijn rivalen HD-video-opnamemodi, vaak met stereogeluid, opnemen in hun digitale spiegelreflexcamera's, lijkt het misschien vreemd om deze functie weg te laten. besluit van Sony, maar toen wachtte het bedrijf met het implementeren van livebeeld op zijn DSLR's totdat het goed was, dus misschien zal het ons verrassen met videokwaliteit om rivaal een Rode met 7.1-audio op de volgende generatie DSLR-camera's, is het afwachten. Wat de reden ook is, de A500 heeft geen video, dus als je een dringende behoefte voelt aan bewegende beelden, moet je ergens anders kijken.

Als middenklasse model biedt de A500 een redelijk niveau van creatieve aangepaste bediening, hoewel duidelijk niet zo veel als een high-end semi-pro camera. In dit opzicht is het ongeveer hetzelfde als de EOS 500D en D5000. Kleurcontrole bestaat uit een reeks voorinstellingen, die kunnen worden aangepast voor verzadiging, contrast en scherpte. Naast deze lange belichtingstijd kan ruisonderdrukking worden in- of uitgeschakeld en kan ruisonderdrukking met hoge ISO worden aangepast. Aanpassingen worden gemaakt via het hoofdmenu of een live functiemenu.

De A500 is uitgerust met Sony's Exmor CMOS-sensor en supersnelle BIONZ-processor, en maakt hiervan optimaal gebruik om uitzonderlijk snelle prestaties te produceren. Het kan opstarten, scherpstellen en een foto maken in ongeveer een halve seconde vanaf een koude start, hoewel hetzelfde geldt voor alle huidige middenklasse spiegelreflexcamera's. In de single shot-modus en JPEG-fijne beeldkwaliteit kan het ruim een ​​frame per seconde behouden, zelfs wanneer wordt scherpgesteld op beweging onderwerpen. In Raw + JPEG-modus vertraagt ​​dit iets tot een shot-to-shot-tijd van ongeveer 1,3 seconden met een klasse 6 SD-kaart, hoewel het gebruik van een snellere klasse 10-kaart dit tot 1,1 seconden versnelt. In continu-opnamemodus met JPEG Fine-kwaliteit en met behulp van de zoeker kan hij fotograferen met een indrukwekkende 5 fps, sneller dan de EOS 500D of D5000. Als hij overschakelt naar de Raw + JPEG-modus, kan hij in ongeveer een seconde een burst van drie frames maken, maar dan vastlopen in een constante 1 fps die hij voor onbepaalde tijd lijkt te kunnen behouden.

De A500 is voorzien van Sony's zeer effectieve Dynamic Range Optimiser-systeem dat we eerder op andere modellen hebben gezien, maar gaat nog een stap verder door HDR-beeldvorming in de camera toe te voegen. Pentax introduceerde deze technologie in de superb K-7, en de resultaten die het kan produceren waren duidelijk genoeg voor Sony om rechtop te gaan zitten en op te merken. De A500 maakt drie opnamen snel achter elkaar en combineert ze vervolgens tot één afbeelding, waarbij ten minste een paar stops extra dynamisch bereik worden toegevoegd aan zowel schaduw- als hooglichtdetails. Het kan het beste met discretie worden gebruikt, maar kan een groot verschil maken bij opnamen met een hoog contrast.

De A500 is verkrijgbaar in een bundel met Sony's onlangs geïntroduceerde 18-55 mm f / 3.5-5.6 standaardzoomlens. Dit is een veel betere kitlens dan de oude 18-70 mm en produceert een uitstekende scherpte van hoek tot hoek, goed contrast en veel scherpe details. Het lijdt aan een kleine hoeveelheid chromatische aberratie richting de randen van het frame, maar dit is gemakkelijk op te ruimen in de Raw-modus. Andere aspecten van de beeldkwaliteit zijn ook indrukwekkend. De A500 heeft een veel betere ruiscontrole bij hoge ISO-waarden dan sommige voorgaande modellen, en produceert goede, zuivere opnamen bij 800 ISO en een acceptabel ruisniveau bij 1600 ISO. De kleurweergave in de standaardmodus is heel natuurlijk, de belichtingsmeting en de witbalans zijn nauwkeurig en consistent, en het algehele uiterlijk van afbeeldingen is erg prettig. Het is in staat om een ​​beeldkwaliteit te produceren die net zo goed is als al het andere in zijn prijsklasse.

"'Vonnis"'
De Sony Alpha A500 is een goed ontworpen middenklasse camera die ideaal is voor iedereen die upgradet van een instapmodel. Het is nogal omvangrijk in vergelijking met zijn belangrijkste rivalen, maar het is stevig gemaakt en handelt goed. Het heeft een groot aantal functies, uitstekende prestaties en een betrouwbaar goede beeldkwaliteit. Als het ontbreken van een videomodus geen handicap is, dan is het zeker de moeite waard om naar te kijken.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om de algehele afbeelding weer te geven kwaliteit. Deze foto's zijn binnenshuis gemaakt met gereflecteerd natuurlijk licht. "

—-

Dit is het volledige frame bij 200 ISO.

—-

Bij de minimale ISO-instelling is het beeld helder en scherp.

—-

Nog steeds mooi helder bij 400 ISO.

—-

Nog steeds geen problemen bij 800 ISO.

—-

Bij 1600 ISO begint een beetje ruis door te komen, maar de beeldkwaliteit is nog redelijk bruikbaar.

—-

Meer ruis bij 3200 ISO, maar er zijn nog steeds veel fijne details.

—-

De beeldkwaliteit begint te lijden bij 6400 ISO, maar de kleurweergave is nog steeds in orde.

—-

De beeldkwaliteit is behoorlijk armzalig bij 12800 ISO, en dat zou ook zo kunnen zijn.

—-

Dit is het volledige frame bij maximale ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. ”

—-

Hier is mijn gebruikelijke DSLR-testopname van de kust van Sidmouth ter vergelijking met andere camera's. Klik op de afbeelding om een ​​volledige versie te downloaden, maar houd er rekening mee dat het bestand 5,6 MB groot is.

—-

Vergelijk dit met vergelijkbare opnamen van de Canon EOS 500D of Nikon D5000. Zoals u kunt zien, stelt de A500 zich goed op tegen zijn rivalen.

—-

Dit is de rand van het frame van dezelfde opname. Het is mooi en scherp, maar er is een kleine chromatische aberratie.

—-

Een snelle dosis Adobe Camera Raw lost al snel het kleine CA-probleem op.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnames om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief dynamisch bereik, kleurweergave en het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

Met de standaard DRO heeft deze opname met hoog contrast weinig schaduwdetail.

—-

De HDR-functie in de camera heeft zowel schaduw- als hooglichtdetails verbeterd.

—-

—-

—-

—-

—-

—-