Bataljon 1944 - Early Access Review Review

Beschikbaar op pc

Het was niet de beste start. Zoals iedereen die bij de lancering probeerde in bataljon 1944 te springen, zal beamen, was de ervaring van het vinden van en meedoen aan een spel dat wel ronduit verschrikkelijk - een feest van eindeloos wachten en foutmeldingen die leiden tot af en toe een spel, maar vaker niets.

Ik weet niet zeker of we het bos nog niet hebben verlaten, met mislukkingen om aan games deel te nemen en clientcrashes komen nog steeds iets te vaak voor. Maar na een lang, ruig weekend voor het dappere team van Bulkhead Interactive, kun je eindelijk zijn back-to-basics WWII-shooter spelen. Als je hunkert naar een bepaald tijdperk van FPS-spellen, dat is misschien geen slecht idee.

Zie je, Battalion 1944 is een spel dat speciaal is gebouwd voor degenen die vinden dat de moderne competitieve FPS de weg kwijt is. Ze zijn op zoek naar een terugkeer naar ouderwetse waarden, met name de waarden van Call of Duty 2, 3 en World at War, met een vleugje Tegenaanval en dag van de nederlaag.

Zeker, we zijn met de laatste teruggegaan naar de Tweede Wereldoorlog Plicht, maar voelde het echt als de klassiekers, of als een ander langzamer, filmisch actiespel met verbluffende beelden? Had het dezelfde oude niveaus van twitch en snap?

Battalion 1944 streeft naar dat gevoel, terwijl het de lagen metagame en inhoud verwijdert die zich het afgelopen decennium hebben verzameld. Het heeft nivellering, ontgrendeling en een voortgangssysteem, maar ze staan ​​zo ver van de voorgrond dat ik nog steeds niet helemaal zeker weet hoe ze werken. Afgezien van de basisuitrustingen, maakt je leskeuze niet echt uit, en er zijn geen personages, unieke mogelijkheden of achtergrondverhalen te zien.

Verwant: Beste pc-games

De wedstrijdtypen kunnen niet conservatiever zijn, met één modus die een draai is aan de Counter-Strike / Search and Destroy-bom arm en onschadelijk scenario, en een scenario dat wisselt tussen team deathmatch, verover de vlag en checkpoint-overheersing spellen. Soms voelt Batallion 1944 aan als het gaming-equivalent van je klassieke retro-rockband. Als de oude de beste zijn, waarom zou u dan niet teruggaan en ze opnieuw maken? Het is in feite een vroege eerbetoon aan Call of Duty.

De beelden zijn bijgewerkt met middelen met een hoge resolutie en de Unreal 4.0-engine, maar het landschap valt op balans tussen sfeervolle periodedetails en de strakke lijnen en overzichtelijke ruimtes die plotselinge beweging laten staan uit.

De audio gaat minder over afleidende bombast; meer over het helpen bij het positioneren van voetstappen in de buurt en uitzoeken waar en hoe ver weg het geratel van machinegeweervuur ​​kan zijn. Ik vermoed dat de presentatie is uitgekleed om het budget mooi en laag te houden, maar het betekent ook dat er nooit veel zit tussen jou en de daadwerkelijke shooter-gameplay. Als de servers een balletje spelen, ben je bijna meteen in de actie.

En hoewel Batallion 1944 ongetwijfeld een afgeleide is, doet het precies wat het wil doen. Tijden om te doden (of tijden om te sterven) zijn kort volgens moderne schietstandaarden. De intieme 6v6-kaarten en de enorme kracht van de wapens zorgen ervoor dat de meeste ontmoetingen binnen een paar snelle uitbarstingen van geweervuur ​​worden opgelost.

De nadruk ligt geheel op kernvaardigheden, kaartkennis en strategie. Dus als je je ogen niet kunt krijgen en niet kunt richten, zul je moeite hebben om veel of zelfs maar enkele moorden te plegen. Bovendien is het een spel dat soms voorzichtig en voorzichtig spel beloont, terwijl het soms vindingrijkheid en durf beloont. Je leert voorzichtig te bewegen en overdekte of binnenroutes te gebruiken in plaats van open ruimtes. Batallion 1944 is echt niet zacht voor gung-ho-helden of onhandige noobs.

Verwant: Battlefield 2018 laatste nieuws

Om deze reden denk ik dat bataljon 1944 verdeeldheid zal zaaien; een beetje meer marmiet dan Call of Duty: World War II. Als je, net als ik, je hardcore FPS-vaardigheden roestig of niet-bestaand zijn, zul je veel tijd besteden aan sterven, respawnen en weer doodgaan. Er is geen oorlogsmodus uit de Tweede Wereldoorlog, waarin je een rol kunt spelen, zelfs als je niet veel moorden kunt maken. Bovendien is het op kaarten waar karabijnen en sluipschuttersgeweren domineren moeilijk om veel geld te kopen, laat staan ​​om ‘gitting gud’ te beginnen.

Maar hoe vaker je Batallion 1944 speelt, hoe meer je grip krijgt op het gevoel, de kaarten en de actie. Als de Tweede Wereldoorlog ging over het weer op de grond zetten van laarzen, dan gaat het in Bulkheads spel over het vinden van je oude laarzen, ze aantrekken en ontdekken dat ze nog steeds passen zoals vroeger.

Ik denk dat Bulkhead de belangrijkste dingen heeft genageld: de beweging en het allerbelangrijkste ‘geweergevoel’. Als je jarenlang door de bochten sluipt om nazi's te laten knallen met een M1 Garand of een MP-40, dan alles ziet eruit, voelt en klinkt alsof u het zich herinnert - alleen een beetje scherper en authentieker dan het deed voordat.

En hoewel er een niveau van nostalgie bij betrokken is, zou de gameplay nog steeds moeten resoneren met degenen voor wie CoD vorig jaar hun eerste WWII-shooter was. Het is gestript, nauwkeurig en rigoureus geslepen.

Verwant: E3 2018 laatste nieuws

Dat betekent echter niet dat er geen ruimte voor verbetering is. De kaarten zijn gebouwd om bij de gameplay te passen en zijn op hun best zeer onderscheidend - met name Coastal (een kustplaatsje in Noord-Frankrijk) en Derailed (een door oorlog geteisterde Franse stad). Er is echter misschien iets te veel afhankelijkheid van kampementen en modderige loopgraven.

Bulkhead zou ook graag nog eens willen nadenken over het beperken van acrobatische strafe-springende en dolfijnduikbewegingen, aangezien deze er niet alleen belachelijk uitzien, maar ook ongelooflijk irritant blijken te zijn. Het is waar dat je een speler niet de schuld kunt geven dat hij al zijn vaardigheden gebruikt, maar iedereen kan er echt mee mikken perfecte nauwkeurigheid met een geweer terwijl ze zijwaarts door de lucht springen of zichzelf naar de grond?

Eerste indruk

Bataljon 1944 gaat op zoek naar zijn eigen nichepubliek, en het zou me niet verbazen als dat zo was. Het zal de Overwatch menigte of trek de nummers van Battlefield of Call of Duty. Ik zie echter dat het een hardcore fanbase van meer vaardigheidsgerichte spelers aantrekt, die op zoek zijn naar anderen met dezelfde mentaliteit.

Ik weet niet zeker of ik het talent, de tijd of de vastberadenheid heb om me bij hen aan te sluiten, maar als je op zoek bent naar een keiharde, felbevochten vorm van ouderwetse oorlogsvoering, meld je dan aan.