Sony Bravia KDL-40W5500 40in LCD TV recensie

Na herhaalde generaties tv-misbaksels heeft Sony echt zijn ding voor elkaar gekregen voor zijn Bravia LCD-serie uit 2009. We waren al diep onder de indruk van meerdere sets uit deze serie. En ik kan net zo goed meteen zeggen dat deze vorm van vorm doorgaat - misschien zelfs versnelt - met de 40W5500.

De W-bit van de naam onthult dat de 40in 40W5500 relatief hoog in de nieuwste LCD-reeks van Sony zit, en vertelt ons meteen een aantal belangrijke dingen over de specificaties. Ten eerste heeft het een Full HD-resolutie. Ten tweede heeft het een verwerking van 100 Hz. Ten derde heeft het Sony's indrukwekkende nieuwe Bravia Engine 3-videoverwerking. Ten vierde heeft het een ingebouwde Ethernet-poort die u kunt gebruiken om verbinding te maken met Sony's AppliCast online service. En tot slot kan diezelfde Ethernet-poort worden gebruikt om bestanden op een netwerk-pc aan te sluiten.

In de loop van deze review zal ik onvermijdelijk terugkomen op enkele van deze functies, maar eerst moet ik u zeggen dat de 40W5500 er... OK uitziet. De glanzend zwarte rand voelt buitengewoon goed gebouwd aan, en de ernstig hoekige sculptuur creëert een gevoel van agressie dat ongetwijfeld sommigen zal aanspreken - hoogstwaarschijnlijk mannen. Maar de toevoeging van een kleine glimmende plastic grijze strook langs de onderrand is niet voldoende om de 40W5500 dat extra zetje te geven dat de nieuwste tv's van bijvoorbeeld Samsung en LG zo maakt opvallende. Vreemd genoeg vond ik het ontwerp van dit 40-inch model niet zo indrukwekkend als op de

46in versie Ik heb eerder getest.

De connectiviteit van de 40W5500 is sterk. Vier HDMI's zetten de juiste toon, met bekwame headline-ondersteuning van de al genoemde Ethernet-aansluiting en een USB-poort die gaat verder dan de specificaties van velen door videobestanden af ​​te spelen, evenals de meer typische JPEG-foto's en MP3-muziek bestanden.

Door de functies van de 40W5500 te speuren voordat u zich verdiept in de beeldprestaties, is het eerste dat u moet melden dat het online AppliCast-systeem van Sony nog steeds voelt verarmd in vergelijking met de online diensten van zijn concurrenten, voornamelijk omdat het momenteel geen inhoud van derden bevat, zoals YouTube, Flickr of zelfs Yahoo.

De door Sony gecontroleerde en gecreëerde inhoud die er is - een paar screensaverafbeeldingen, een weertoepassing, toegang naar RSS-nieuwsfeeds, een kalender, een rekenmachine en een online ‘analoge’ klok - alles werkt goed en is gelikt gepresenteerd. Maar het algehele gebrek aan inhoud betekent dat AppliCast momenteel alleen als een kleine bonus kan worden beschouwd in plaats van als een echt essentiële functie. En het ontbreken van draadloze connectiviteit is ook een beetje verergerend.

De functies van de 40W5500 zijn veel effectiever wanneer u probeert de afbeeldingen aan te passen. Een van de belangrijkste ontdekkingen is het ‘Motionflow’ -systeem; Sony's naam voor zijn 100Hz-engine, die ook nieuw berekende frames van beeldgegevens interpoleert om beweging zowel vloeiender als scherper te laten lijken.

Met de tv kun je Motionflow helemaal uitschakelen, instellen op een standaardniveau of zelfs op een hoog niveau niveau als u het niet erg vindt om een ​​vrij grote toename van bijwerkingen te krijgen om slechts een kleine toename van de beweging te verkrijgen vloeibaarheid.

Andere handige dingen zijn onder meer instelbare standaard- en MPEG-ruisonderdrukkingsschakelingen, een zwartcorrectie optie, gamma-aanpassing, Clear White-verwerking en Sony's Live Colour-systeem voor het versterken van kleuren reactie.

Zoals ik had verwacht op basis van mijn ervaring met de 46W5500, is de 40W5500 werkelijk een uitstekende beeldpresteerder. Bijzonder indrukwekkend is de zwartniveau-respons van de set, waardoor donkere schermen veel, veel minder last hebben van het veel voorkomende grijze mistprobleem met CCFL-backlit LCD dan de overgrote meerderheid van zijn rivalen.

Het is duidelijk dat de nieuwste reeks LED-gebaseerde lcd-tv's de doelpalen in het zwarte gebied heeft verschoven, en het is zeker zo dat de 40W5500 niet geniet van zulke pikzwarte kleuren als led-schermen. Maar dan is de 40W5500 aanzienlijk goedkoper dan alle LED-modellen van vergelijkbare grootte, en de zwartwaarden zijn echt uitstekend volgens ‘normale’ LCD-normen.

Dit is ook een goed moment om aan te kondigen dat ik zelden last had van het tegenlicht inconsistentieprobleem dat het vorige bereik van Sony verwoestte en onvermijdelijk een punt van discussie is geweest zijn nieuwe assortiment. Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen dat de foto volledig vrij is van inconsistenties; als je goed genoeg kijkt tijdens bijna volledig donkere filmsequenties, kun je nog steeds extreem subtiele poelen van extra helderheid in de hoeken van het scherm zien. Maar ze duiken eigenlijk alleen op onder extreme - en dus zeldzame - omstandigheden, en dus kan voor mij worden beschouwd als een kleine prijs die ik moet betalen voor de algemene uitmuntendheid op het zwarte niveau.

De 40W5500 is ook een behoorlijk spectaculaire kleuruitvoerder. Rijke paletten zoals die in je gemiddelde animatiefilm exploderen van het scherm - vooral als hun aangeboren levendigheid wordt gecombineerd met die diepe zwartwaarden die ik al heb genoemd, en sommige ongerept blanken. Eigenlijk benadrukt de levendigheid van de kleurrespons van de 40W5500 nog een ander sterk punt; namelijk dat de indrukwekkende zwartniveau-respons wordt bereikt zonder de helderheid van het scherm zo ver te hoeven dimmen als ik zou verwachten met standaard LCD-technologie.

Een andere beeldsterkte die Sony al lang onder de knie heeft met zijn lcd-tv's is de HD-scherpte. Alles, van onze favoriete Blu-rays tot Xbox 360-games en Sky's HD 20/20 World Cup Cricket dekking ziet er zinderend helder en gedetailleerd uit op de 40W5500 - zonder, cruciaal, er korrelig uit te zien of luidruchtig.

Wat meer is, dankzij een goede aangeboren responstijd en, mogelijk, de machinaties van het 100Hz Motionflow-systeem, begint het beeld niet slecht te vervagen wanneer de beeldinhoud veel bewegende objecten bevat, zodat de scherpte niet alleen zichtbaar is met statische HD beeldmateriaal.

Wat betreft de standaarddefinitie-inspanningen van de 40W5500: ze zijn in de meeste opzichten erg goed. Kleuren behouden hun helderheid en integriteit beter dan we vaak zien bij Full HD-tv's, en standaarddefinitiebeelden worden verkleind zodat ze er behoorlijk scherp en vrij van ruis uitzien.

In feite, net als bij de 46W5500, de enige negatieve dingen die ik kan zeggen over de afbeeldingen van de 40W5500, afgezien van het zeer kleine probleem met de consistentie van zwartniveau, zijn dat ze contrast en kleur verliezen als ze vanaf de zijkant worden bekeken; kan een paar te veel ongewenste bijwerkingen weergeven als u de instelling Hoog voor het Motionflow-systeem gebruikt; en kan er een beetje wasachtig uitzien bij het tonen van standaarddefinitie huidtinten.

In tegenstelling tot zijn foto's is het geluid van de 40W5500 eerder respectabel dan geïnspireerd. Aan de positieve kant is het griezelig goed in het uitkiezen van hoge tonen in een dichte audiomix zonder hard te klinken - een talent dat helpt die mix levend te laten klinken en erin slaagt om een ​​gevoel van audioruimte te schilderen. Het middenbereik is ook redelijk open en duidelijk, met slechts een klein gebrek aan bas die de zijkant naar beneden laat.

"'Vonnis"'

De 40W5500 is niet zonder fouten. Het Applicast-systeem voelt momenteel bijvoorbeeld halfbakken aan, ik zou graag meer bas in de audio willen horen en er is ruimte om een ​​vleugje meer scherpte toe te voegen aan uitzendingen in standaarddefinitie. Maar alleen omdat iets niet perfect is, wil nog niet zeggen dat het niet erg goed is. Sterker nog, ook al zou ik het heerlijk hebben gevonden om vandaag geen positieve recensie te schrijven op de rug van zo velen anderen de laatste tijd, de 40W5500 is inderdaad erg goed, vooral als je eenmaal rekening hebt gehouden met de onverwacht agressieve prijs account.