Panasonic Lumix FX37 recensie

Het is nog maar een paar maanden geleden dat ik het Panasonic Lumix DMC-FX35, een dure maar uitstekende 10 megapixel, 4x zoom ultracompact met een toonaangevende 25 mm groothoeklens, waaraan ik een welverdiende aanbevolen beoordeling heb toegekend. Nooit tevreden, de meedogenloze moloch van de mondiale consumenteneconomie rolt steeds verder, en zo Onvermijdelijk heeft Panasonic weer een nieuwe incrementele upgrade aangekondigd, met de lancering hiervan, de DMC-FX37.

Iedereen die mijn recensie van de FX35 heeft gelezen, zou kunnen denken dat ik gewoon dezelfde productfoto's heb hergebruikt. Ik deed het niet, maar ik had het waarschijnlijk kunnen doen omdat de twee camera's uiterlijk bijna identiek zijn. Ze zijn exact even groot, precies hetzelfde gewicht, hebben dezelfde maat monitoren en identieke bedieningselementen. Het enige uiterlijke teken dat het in feite verschillende camera's zijn, is het modelnummer op de bovenplaat en de maximale brandpuntsafstand die op de voorkant van de lens is geschreven. Waar de FX35 een 4x, 25-100 mm equivalent zoombereik had, heeft de FX37 een 5x, 25-125 mm zoom, voor die momenten dat 100 mm gewoon niet genoeg is.

De FX37 wordt momenteel verkocht voor ongeveer £ 230, wat veel geld is voor een compactcamera. Het is nog niet zo lang op de markt geweest en meestal dalen de cameraprijzen na verloop van tijd, maar het is vermeldenswaard dat de FX35 nu voor £ 178 wordt verkocht, wat 'meer' is dan toen ik hem in juni beoordeelde. Ter vergelijking: de Nikon S600 is nu beschikbaar voor minder dan £ 200, terwijl de Canon IXUS 860 IS is gedaald tot £ 170. Is die extra brandpuntsafstand van 25 mm echt meer dan £ 50 waard?

Als de marginale vergroting van het zoombereik niet genoeg is om u te verleiden, zijn er een paar extra verbeteringen, maar die zijn niet veel. Het belangrijkste is de nieuwe LCD-monitor. Het meet nog steeds 2,5 inch met 230.000 dots, maar heeft nu een veel grotere kijkhoek, ongeveer 170 graden zowel verticaal als horizontaal, wat zeer welkom is.

In de opnamemodus heeft de FX37 verschillende extra scèneprogramma's, maar die zijn van marginaal belang. In de Transform-modus wordt de afbeelding bijvoorbeeld horizontaal of verticaal uitgerekt, in grote of kleine mate. Persoonlijk kan ik niets bedenken waarvoor ik die ooit zou gebruiken. De modi Pin Hole (vignettering) en Film Grain (korrelig zwart-wit met hoog contrast) zijn iets esthetischer, maar niet het soort dingen dat u te vaak zou willen gebruiken.

De FX37 bevat een functie die is ontleend aan de TZ4 en TZ5, de klembordmodus. In deze speciale opnamemodus wordt het beeldformaat verkleind tot 2 MP en wordt het beeld opgeslagen in het interne geheugen van de camera in plaats van op de geheugenkaart. Het idee is dat u deze modus kunt gebruiken om kaarten, dienstregelingen en andere informatie te kopiëren en op de camera te bewaren. Ik kan echter niet zien waarom je hiervoor niet alleen de normale opnamemodus zou kunnen gebruiken. SD-kaarten van 1 GB zijn tegenwoordig belachelijk goedkoop, en een daarvan is genoeg voor bijna 200 opnamen van de FX37, dus het is niet alsof opslagruimte duur is. Zou u ook niet kaarten en andere documenten met de hoogste kwaliteit willen kopiëren, zodat ze beter leesbaar zijn? Deze "functie" voelt meer als een gimmick die er omwille van is opgeschroefd.

Afgezien van deze en een paar andere zeer kleine verschillen heeft de FX37 exact dezelfde eigenschappen en opties als de FX35. Het zijn zeer goede eigenschappen, zoals het uitstekende MegaOIS optische beeldstabilisatiesysteem van Panasonic, een goede filmmodus die 1280 x 720 HD-video kan opnemen met 30 fps met mono-audio en het Intelligent Auto-systeem, dat de scènemodus, belichtingsmodus en ISO-instelling voor u kiest, afhankelijk van de scène die u probeert schieten.

Niet zo verwonderlijk, gezien het aantal componenten dat ze delen, de algehele prestaties van de FX37 zijn identiek aan die van de FX35. Het start op in een verdienstelijke 2,5 seconden en in de single-shot-modus kan het elke 1,7 seconden een opname maken, wat vrij snel is, en bij continu-opnamen van lange duur wordt dat meer dan verdubbeld tot een opname elke 0,7 seconden.

Het autofocussysteem is zo goed als altijd, met uitstekende prestaties bij weinig licht. Het heeft dezelfde mooie heldere AF-hulplamp en kan in totale duisternis scherpstellen op een bereik van ongeveer drie meter. Net als bij de FX35, als het niet lukt om scherp te stellen, geeft een on-screen display het veilige in-focus gebied aan, zodat je kunt zien of de opname scherp zal zijn.

Helaas is het enige grote verschil tussen de FX37 en zijn voorganger de beeldkwaliteit, en ironisch genoeg ligt de schuld hier bij de enige belangrijke nieuwe component, die 5x zoomlens. Hoewel scherpstellen, belichtingsmeting en kleurweergave allemaal erg goed zijn, werkt het lensontwerp niet zo goed als de vorige 4x zoom, en ondanks het Leica-embleem lijdt het aan zowel tonvormige vervorming als aanzienlijke hoekvervaging bij groothoek hoek.

Hoewel de FX37 dezelfde Venus Engine IV-processor heeft als de FX35, denk ik dat het ruisonderdrukkingssysteem voor de nieuwe camera naar elf is verschoven. Ruisonderdrukkingseffecten zijn nu duidelijk zichtbaar vanaf 200 ISO en vervagen fijne details en fijne kleurgradaties. 400 ISO ziet er erg rommelig uit en de 800 en 1600 ISO-instellingen kunnen het beste helemaal worden vermeden. Ik begon net te geloven dat Panasonic enige vooruitgang boekte op het gebied van de eeuwige geluidsproblemen, maar in dit opzicht is de FX37 in ieder geval een grote stap achteruit.

"'Vonnis"'
Als de Panasonic Lumix FX37 vol zat met meer geavanceerde technologie, zou hij blauw oplichten en zoemen als een lichtzwaard, maar ondanks al zijn slimheid en gestroomlijnde stijl lijdt het nog steeds aan een aanzienlijke beeldkwaliteit problemen. De lens is gewoon niet zo goed als die op de FX35, en het brute ruisonderdrukkingssysteem berooft beelden van details en tonale subtiliteit. Gezien de zeer hoge prijs, zou ik moeten zeggen dat het het geld gewoon niet waard is. Koop in plaats daarvan de FX35.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om de algehele afbeelding weer te geven kwaliteit."

—-

Dit is het volledige frame bij de minimale instelling van 100 ISO.

—-

Bij 100 ISO is de beeldkwaliteit erg goed, met mooie vloeiende tinten en goede details.

—-

Al bij 200 ISO zijn ruisonderdrukkingseffecten zichtbaar, met enig verlies aan fijne details.

—-

400 ISO en de ruisonderdrukking is zelfs nog erger.

—-

800 ISO is slechter dan de meeste andere 10 MP-compactcamera's bij 1600.

—-

1600 ISO kan het beste helemaal worden vermeden.

—-

Dit is het volledige frame bij 1600 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. "

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het West Window van de kathedraal van Exeter, die u kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele foto te zien.

—-

Deze opname is gemaakt op een ietwat bewolkte dag, maar toch lijkt het beeld textuur en definitie te missen.

—-

Ongebruikelijk voor een van de doorgaans uitstekende Leica-lenzen van Panasonic, vertoont dit merkbare tonvormige vertekening bij groothoek.

—-

Centrumscherpte is goed ...

—-

… Maar er is zichtbare wazigheid in de hoeken van het frame, opnieuw ongebruikelijk voor een Leica-lens.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. "

—-

Het lijdt geen twijfel dat het 25 mm groothoekuiteinde een echte bonus is.

—-

Het extra telefotobereik van 25 mm is niet zo'n groot voordeel.

—-

Kleurweergave en belichting zijn uitstekend.

—-

Er zijn hier een paar uitgebrande hoogtepunten.