LG Secret KF750 recensie

Ik zie het nut in om gsm's namen te geven in plaats van nummers. Namen kunnen beschrijvend zijn en een bepaald cachet creëren. Maar LG kan een aantal vreemd betekenisloze namen kiezen. Nemen Schijnen, Chocola, Prada en Viewty, bijvoorbeeld. Alleen Prada zegt echt veel tegen me, en het enige dat het weet te zeggen is ‘fashion brand tie-in’.

Toch vindt LG het een goed idee, en nu hebben we The Secret, ook wel bekend als de LG KF750. Het is de derde lancering in de Black Label-serie van het bedrijf, die ook de eerder genoemde Chocolate and Shine voortbracht.

Dit is absoluut een netjes uitziende mobiel. Het is een schuifregelaar, dus het numerieke toetsenblok is weggewerkt totdat je het nodig hebt. Het heeft een zwart-chromen kleurstelling met een horizontale strook plastic met een imitatieleren patroon aan de bovenkant van de handset. Er is meer van dit op de achterkant naast een koolstofvezelpatroon op de batterijklep. Het is onderscheidend, hoewel ik het kunstleer gemakkelijk zou kunnen doorgeven.

The Secret is ontworpen om sterk te zijn met koolstofvezel die in de behuizing wordt gebruikt en gehard glas dat voor het scherm wordt gebruikt om de krasbestendigheid te helpen. Met al die aandacht voor designdetails is het jammer dat het scherm gemakkelijk vette vingerafdrukken trekt.

Dit is een kleine en dunne mobiel. Officieel zijn de afmetingen 102,8 mm hoog, 50,8 mm breed en 11,8 mm dik. En de handset weegt 116 gram. Het is dus erg aan de nette kant voor een mobiele telefoon. Met de schuifregelaar open, heb ik deze gemeten op een genereuzere hoogte van 137 mm.

LG heeft functies in deze dunne telefoon gepropt. Ze omvatten een 5-megapixelcamera met video-opnamen met 120 frames per seconde; een aantal handige videobewerkingsmogelijkheden; muziek afspelen en FM-radio; ondersteuning voor het lezen van Microsoft-documenten; en een vooraf geladen Google-pakket dat geschikt is voor het bekijken van Gmail, Google Maps en YouTube-video's. Er is 100 MB intern geheugen en een micro-SD-kaartsleuf die kaarten tot 4 GB ondersteunt. De sleuf zit onder het batterijklepje en is gemakkelijk te bereiken.

Met al die multimedia aan boord zul je blij zijn te weten dat The Secret zowel HSDPA als quad-band GSM ondersteunt.

Het scherm is levendig en scherp, de 240 x 320 pixels leveren veel details op het 2,4-inch weergavegebied dat voor hen beschikbaar is.

Er is een grote opening tussen de onderkant van het scherm en de knoppen voor bellen, beëindigen en annuleren die zich om de onderkant van de voorkant omsluiten. In dat gat zit maar één knop. Een brede, ruitvormige, zilveren selectieknop.

Het lijkt omgeven te zijn door een zee van zwart, maar dat is helemaal niet het geval. Activeer de telefoon en je wordt getrakteerd op zes aanraakbedieningen. Twee hiervan zijn softkeys; de andere vier zijn voor gerichte beweging. Ze zijn allemaal verlicht met een koele blauwe kleur en krijgen een pulserend frame gemaakt van steeds grotere cirkels wanneer er een wordt geactiveerd. En je krijgt een piepkleine trillende reactie en ook een piep.

Deze bedieningselementen reageerden redelijk goed op persen, hoewel ik het vaak gemakkelijker en sneller vond om het schuif en gebruik in plaats daarvan het numerieke toetsenblok, waarbij LG wordt geprezen voor het opnemen van toetsnummertoewijzing in de menu-opties. En het moet gezegd worden dat de aanraakknoppen lang niet zo opwindend zijn als de steeds veranderende set die wordt gebruikt in LG's KF600.

Het was irritant dat ik, om de dia te gebruiken, onvermijdelijk merkte dat ik op het gebied onder het scherm drukte en daarbij op een aanraakknop drukte. Een selectie maken die ik niet wilde, alleen omdat ik de schuif opende om bij het toetsenbord te komen, wordt al snel erg vervelend en is iets dat LG moet heroverwegen.

Er is ook een aanraakelement op het scherm. Maar alleen als u zich in wat LG de Touch Media-modus noemt, bevindt. Je komt hier met een zijknop en hebt dan toegang tot foto's, muziek, documenten, de FM-radio en zes games. In de muziekmodus kunt u het hoofdscherm gebruiken om te pauzeren, af te spelen, het volume te wijzigen, enzovoort. Om eerlijk te zijn, voelde het een beetje gimmickachtig aan in plaats van een echt geïntegreerd touchscreen.

De spellen bevatten bewegingsbesturing. Bij een doolhofspel moet je bijvoorbeeld de telefoon bewegen om een ​​bal door steeds complexere doolhoven te leiden tijdens het vissen game kun je bewegingscontrole gebruiken om te beslissen waar je wilt casten, en bij een dartgame kun je de telefoon kantelen om op de bord. Bewegingscontrole treedt ook op andere momenten in werking. Bekijk bijvoorbeeld een foto en je kunt de telefoon draaien om te wisselen tussen portret- of landschapsoriëntatie.

De telefoon heeft ook een camera aan de voorzijde voor videogesprekken, maar het is de hoofdcamera die de eer krijgt. Met een kleine LED-flitser en autofocus, evenals 120 frames per seconde video-opnamen en een macro-modus klinkt het goed uitgerust.

De macromodus bleek erg goed te zijn. De "Sempervivum" -foto, gemaakt met deze modus, toont deze kleine (slechts een paar centimeter doorsnee) vetplant in goed detail en de kleuropname is perfect. De witte bloemen werden ook vrij dichtbij gefotografeerd, hoewel deze keer niet dichtbij genoeg om de macro-modus nodig te hebben, en opnieuw is de opname behoorlijk scherp en duidelijk.

Binnen mijn vertrouwde standaardfoto van de gekleurde schotel, gefotografeerd onder normale huishoudelijke verlichting met automatische instellingen voor de camera, is niet zo goed verlicht als ik had gewild, maar de meting vond de flitser niet nodig en definitie en scherpte zijn beide prima.

Hoewel autofocus welkom is, vond ik het een beetje een viool. Zoals gewoonlijk druk je de aan de zijkant gemonteerde ontspanknop een beetje in om de autofocus te activeren. Ik ontdekte echter dat de autofocus de gewoonte had om een ​​tijdje naar het brandpunt te jagen (zelfs in goed licht), en dus is het gemakkelijk om de knop helemaal in te drukken en een foto te maken voordat er wordt scherpgesteld compleet.

Met zijn FM-radio en muziek die pretenties speelt, is het heel jammer dat ik deze handset niet lang genoeg heb uitgeleend om de batterij volledig leeg te maken. LG's eigen papierwerk suggereert echter dat u 229 minuten gsm-gesprek, 123 minuten videogesprek en 260 uur stand-by zou moeten krijgen. Dit zijn geen van deze baanbrekende specificaties en ik vermoed dat een vergoeding om de paar dagen de gemiddelde vereiste is.

"'Vonnis"'

LG moet de autofocusknopbediening van de camera verfijnen en overwegen om het touchscreen-systeem overal te implementeren, maar over het algemeen is er hier veel te doen.