Xenoblade Chronicles: Definitive Edition Review

Terwijl de Nintendo Switch is een welkom thuis geworden voor allerlei havens, uitgebreide remasters waren schaars. Het meeste dat we hebben gezien, zijn subtiele visuele verbeteringen en een paar extra stukjes inhoud. Dat wil zeggen, tot nu toe - met Xenoblade Chronicles: Definitive Edition die een nieuwe maatstaf zette voor remasters op de console, terwijl het zichzelf ook bevestigde als een van de beste RPG's tot nu toe.

instagram viewer

Monolith Soft's uitgestrekte avontuur, dat in 2010 voor het eerst werd uitgebracht voor de Nintendo Wii, heeft sindsdien een vreemde reis achter de rug. Het werd geport naar de New Nintendo 3DS met verbeterde beelden en een paar nieuwe toevoegingen voordat het op de virtuele console van de Wii U arriveerde. Hierna kwam een ​​verbluffende reeks sequels in de vorm van Xenoblade Chronicles X en Xenoblade Chronicles 2. Na een uitstekende uitbreiding voor de laatste, viel het stil.

We zijn nu weer helemaal in beweging, met een prachtige remaster van de cultklassieker die een heleboel nieuwe inhoud introduceert en welkome veranderingen in levenskwaliteit. Dit is nu de beste manier om Xenoblade Chronicles te ervaren en zal hopelijk een ondergewaardeerd juweeltje introduceren bij een veel breder publiek. Wees gewoon klaar om de walgelijke Britse dialoog te verduren tijdens de kolossale campagne.

Verwant: Beste schakelspellen

Xenoblade Chronicles heeft een buitengewone setting. De wereld die je verkent, is verdeeld over twee monolithische titanen die bekend staan ​​als Bionis en Mechonis. Eenmaal gevangen in een epische strijd, deelden de reuzen de dodelijke slag op precies hetzelfde moment uit, waardoor ze elkaar in permanente stilstand lieten terwijl het leven zich langzaam begon te vormen op hun bloeiende oppervlakken. Bionis herbergt organisch leven, terwijl Mechonis de thuisbasis is van vijandige machinelevensvormen.

De rassen die tussen deze twee titanen leven, komen al snel in conflict en nemen deel aan oorlogen die tientallen jaren aanhouden. Je ontdekt het contextuele belang van deze veldslagen en de politieke relevantie erachter tijdens de campagne, en duikt op een aantal fascinerende manieren in het universum van Xenoblade Chronicles. Monolith Soft heeft fantastisch werk geleverd door zijn wereld levend te laten voelen, grotendeels omdat het zo compromisloos is qua grootte en alles aan de speler overlaat om te ontdekken.

Je speelt als Shulk, die op het eerste gezicht je typische JRPG-hoofdrolspeler is. Hij heeft geen ouders, een mysterieus verleden en lijdt een persoonlijk verlies tijdens de openingsuren die ertoe leiden dat hij aan een episch avontuur begint. Vanaf hier ontmoet je een steeds aantrekkelijker scala aan personages, elk met hun eigen eigenaardigheden en motivaties. Het is moeilijk te beschrijven hoe groot de wereld van Xenoblade Chronicles precies is. Sommige gebieden hebben enkele minuten nodig om te navigeren, waardoor ik wanhopig verlang naar een of andere vorm van sprintknop of mount.

Afgezien van een moeizame reis is het verkennen van de verschillende biomen van deze titanen een genot. Je zult onhandig door hun ingewanden strompelen voordat je uitkomt op uitgestrekte velden die overspoeld zijn met natuurlijk leven en oude geheimen om te ontdekken. Er is een enorm aantal locaties in de enorme campagne, waardoor de meeste spelers meer dan 80 uur nodig hebben om te voltooien. Veteranen hebben misschien een gemakkelijkere tijd om dingen door te nemen om toegang te krijgen tot nieuwe inhoud, maar ik zou aanraden om je lieve tijd met deze te nemen.

Verwant: Metroid Prime 4

Xenoblade Chronicles beschikt over een real-time gevechtssysteem waarin je een enkel personage bestuurt dat commando's geeft en om vijanden heen manoeuvreert en slim profiteert van hun opkomende kwetsbaarheden. De meeste vijanden vormen een behoorlijke uitdaging, zelfs de kleinste monsters die in staat zijn om je gezelschap weg te vagen als je onzorgvuldig bent. Je zult bepaalde monsters moeten laten wankelen of hun schilden moeten afbreken om schade aan te richten; een monteur die een integrale rol speelt in de meeste grote baasgevechten.

Je kunt op elk moment van personage wisselen vanuit het hoofdmenu als je op zoek bent naar een verandering van tempo, en kiest voor genezers of tanks in plaats van Shulk - die een relatieve alleskunner is als het gaat om vaardigheden die je beschadigen, genezen en ondersteunen bondgenoten. Als je echter een genezende rol wilt spelen en geen goed begrip hebt van de ritmische gewoonten van de strijd, ben je binnen enkele seconden dood. Ik koos voor het grootste deel van de game met Shulk, omdat de AI me meer dan in leven kon houden.

Link Attacks is waar de feestdynamiek thuiskomt. Net als bij Xenoblade Chronicles 2, pauzeert de tijd als het hele gezelschap aanvallen uitvoert die kunnen worden gecombineerd om obscene hoeveelheden schade aan te richten. Als je het goed doet, kun je zowel een vijand laten wankelen als ze in één klap doden. Het feilloos uitvoeren van deze opdrachten is zo bevredigend en levert grote conflicten op met een dynamisch dramatisme dat perfect past bij het anime-melodrama dat eraan voorafgaat.

Verwant: Nintendo Switch 2

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition vertelt een fantastisch verhaal, dat verrassend snel verloopt gezien de obscene lengte. Significante momenten worden door de campagne verspreid met genoeg wendingen en bochten dat ik volledig geïnvesteerd ben gebleven. Shulk is een meeslepende hoofdrol, omringd door een al even indrukwekkende reeks ondersteunende personages. Het is indrukwekkend hoeveel diversiteit er in de cast van de game wordt geperst varieert van jeugdvrienden tot rouwende vluchtelingen en half mens, half buitenaardse prinsessen.

Hoewel velen het charmant vinden, zal de overdreven Britse stemacteurs voor sommigen schokkend zijn. Het is niet geleverd bijzonder goed, maar wordt gediend met voldoende campy overtuiging dat de verhalende toetsstenen landen. Degenen die de voorkeur geven aan de originele opties, kunnen wanneer ze maar willen overschakelen naar de Japanse dialoog, en ik heb geruild tussen hen een handvol keer tijdens mijn playthrough om te zien hoe bepaalde momenten anders belandden tongen. Ze zijn allebei uitstekend, ook al laat het wisselvallige karakter van de Engelse dub te wensen over.

Het epische hoofdverhaal is niet de enige belangrijke gebeurtenis in Xenoblade Chronicles. Je kunt je ook verdiepen in de achtergrondverhalen en elementen van andere personages door deel te nemen aan 'hart-tot-hart'-gesprekken. Deze bevinden zich verspreid over de wereld van het spel en kunnen alleen worden geactiveerd nadat een bepaald niveau van relatie met elk personage is bereikt. Je bereikt deze door deel te nemen aan gevechten of door speurtochten te voltooien, en een chemie tot stand te brengen waarvan je zowel binnen als buiten de strijd profiteert.

Nevenactiviteiten zoals deze zijn verspreid over Xenoblade Chronicles in de vorm van optionele dialoog en allerlei zijmissies. Helaas zijn dit meestal de vormen van druk werk die veel naburige avonturen in het genre zijn ontgroeid. Je krijgt de taak om objecten te verzamelen of een bepaald aantal vijanden te doden om willekeurige items en ervaring te verdienen. Het is een manier om je feest op een hoger niveau te brengen en nog veel meer, wat jammer is aangezien al het andere in deze wereld zo levendig en vol van smaak aanvoelt.

Verwant: PlayStation 5 versus Xbox Series X

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition bevat een nieuwe epiloog die bekend staat als Future Connected. Het vindt plaats een jaar na de gebeurtenissen in de originele game en gaat ervan uit dat je volledig bekend bent met het verhaal en de personages. Shulk en Melia komen terecht in een noodlanding op een nieuwe landmassa en moeten hun schip repareren en de vreemde omstandigheden achter hun situatie onderzoeken. Het is een boeiend en langdurig nieuw hoofdstuk in de wereld van Xenoblade, en ik hoop dat er in de toekomst op voortgebouwd wordt.

Future Connected is meer dan alleen een door-de-nummers voortzetting, en Monolith Soft heeft zich ingespannen om zijn kernmechanica te onderscheiden van het basisspel. Shulk kan geen visioenen meer oproepen; foto's van de toekomst die u waarschuwen voor dodelijke inkomende stakingen. Link Attacks zijn ook veranderd, waardoor je de gewoonten die je tientallen uren hebt geleerd opnieuw moet evalueren. Het is verfrissend, vooral voor degenen die in deze epiloog springen seconden nadat ze de hoofdcampagne hebben gewist.

Future Connected komt binnen ongeveer 10-12 uur en is robuust genoeg zodat terugkerende spelers zich niet bedrogen voelen door wat Definitive Edition te bieden heeft. Bijgewerkte personageontwerpen, een uitgestrekte nieuwe regio om te ontdekken en overvloedige nieuwe verhaallijnen helpen het trots naast zijn grotere broer of zus te staan, zelfs als de ervaring zelf enigszins vluchtig is. Xenoblade Chronicles geniet niet van hetzelfde niveau van anime-excessen als zijn opvolger, en vindt een sterke balans tussen traditionele archetypen en een esthetiek die het als zijn eigen stijl vestigt.

Vonnis

Xenoblade Chronicles: Definitive Edition is een triomfantelijke terugkeer voor een JRPG-klassieker. Het verandert niet genoeg om eerdere twijfelaars aan te trekken, maar het versterkt de basis op een aantal geweldige manieren. Het heeft er nog nooit zo goed uitgezien, geklonken of gespeeld, wat betekent dat het de perfecte tijd is voor enthousiaste nieuwkomers en bekende avonturiers om erin te springen.