Pentax Optio P70 recensie

Hoewel het onlangs de wereld heeft verbaasd door een indrukwekkend ogende 24x zoom bridge-camera aan te kondigen (die ik zeer binnenkort hoop te herzien), Pentax is vooral bekend om zijn uitstekende digitale SLR's en natuurlijk om zijn uitgebreide en langlopende serie ultracompacte camera's, de Optio bereik. De laatste die ik bekeek, was de voordelige 10 MP, 5x zoomlens Optio M60 in december vorig jaar, maar de digitale cameramarkt rust nooit, dus vandaag bekijk ik Pentax 'nieuwste, de 12 MP, 4x zoom Optio P70.

Momenteel geprijsd op ongeveer £ 179, is de P70 een van de duurdere modellen van Pentax. Het is niet helemaal in het £ 200-plus territorium van luxe camera's, maar het is ook zeker geen budgetmodel. De meeste andere fabrikanten hebben 12 megapixel-modellen in hun assortiment, dus de P70 heeft behoorlijk wat concurrentie. Zijn rivalen zijn onder meer de Nikon S710 (£ 205), het nieuwe Canon IXUS 110 IS (£ 349), de aanstaande Panasonic FX40

(prijs varieert, maar ongeveer £ 280 bij pre-order), de Samsung L310W (£ 130) en de Sony Cyber-shot W220 (£ 175).

Het ontwerp van de behuizing van de P70 wijkt radicaal af van de nogal doosachtige vorm van de meeste eerdere compactcamera's van Pentax, in plaats daarvan met een gladde ronde vorm en een ultradun profiel dat is ontworpen om onopvallend in elke vorm te glijden zak. De koffer is volledig van aluminium, afgewerkt in een aantrekkelijke geanodiseerde textuur en is verkrijgbaar in de kleuren rood, blauw of zilver. Het is een zeer kleine en lichtgewicht camera, met een gewicht van 125 g volledig geladen en een afmeting van 97 x 54 x 21,5 mm inclusief de lens, hoewel het grootste deel van de body slechts 18 mm dik is.

De algehele bouwkwaliteit is erg goed, en ondanks zijn kleine formaat voelt hij stevig en goed gemaakt aan. De bedieningselementen zijn overzichtelijk, de knoppen zijn relatief groot en duidelijk gelabeld, en het grote 2,7 inch 230k beeldscherm is helder, helder en heeft een goede antireflectiecoating. Hij is ook iets verzonken, zodat hij bij dagelijks gebruik niet te veel krassen opneemt. Het enige nadeel van het algehele ontwerp is dat de vorm vrij moeilijk vast te pakken is. Er is niet genoeg ruimte op de rug voor je duim, en de gebogen vorm wordt erg glad als je handen wat zweterig zijn.

De P70 heeft een aantal interessante eigenschappen. Het meest voor de hand liggende is de 4x zoomlens, die een groothoekuiteinde heeft dat overeenkomt met 27,5 mm, een goede keuze voor landschapsfotografie snapshots, maar het betekent wel dat het telefoto-uiteinde slechts 110 mm reikt, wat niet veel meer is dan een gemiddelde 3x zoom. Het is echter een vrij snelle lens, met een maximaal diafragma bij groothoek van f / 2.6, en zelfs halverwege het zoombereik is het nog steeds f / 3.5, wat sneller is dan sommige rivalen. Desondanks vouwt de lens zich gelijk met het lichaam, waardoor de P70 zijn slanke profiel krijgt.

De hete nieuwe functie die iedereen dit jaar lijkt te willen, is HD-video-opname, en de P70 is dat ook in staat om video op te nemen met een resolutie van 1280 x 720, maar alleen met een nogal trage en schokkerige 15 frames per tweede. Voor vloeiendere video met 30 fps is deze beperkt tot VGA-resolutie (640 x 480), met monogeluid. De zoomlens is niet te gebruiken tijdens het filmen, maar heeft wel digitale beeldstabilisatie.

Het heeft ook digitale beeldstabilisatie in de stilstaande modus, met een functie in het menu genaamd Pixel Track SR. Dit is slechts een nieuwe naam voor een oude technologie die onscherpte veroorzaakt door cameratrilling vermindert door te proberen elektronisch te doen wat een sensor-shift-beeldstabilisatiesysteem mechanisch doet. Het is redelijk succesvol en produceert ongeveer twee stops aan extra stabiliteit bij lage snelheden. Het heeft echter een keerzijde; het beeld moet na het fotograferen digitaal worden verwerkt, wat enkele seconden kan duren, een vervelende vertraging als je snel bewegende actie fotografeert.

Andere geavanceerde functies zijn onder meer een snel gezichtsherkenningssysteem met een smile-sluiterfunctie. De gezichtsherkenning is eigenlijk best goed, gezichten herkennen zelfs bij vrij weinig licht en wanneer ze iets van de camera zijn gedraaid. Hij herkent echter ook graag gezichten die er niet zijn. Bij mijn opname van de lensvervormingstest vertelde het me zelfverzekerd dat de muur had geknipperd toen de opname werd gemaakt. Ik weet dat muren oren hebben, maar ik wist niet dat ze ook ogen hadden.

Een ongebruikelijk kenmerk van de P70 is een optie om de middelste knop van de D-pad te gebruiken als secundaire ontspanknop voor foto's in portretformaat, waarmee de manier wordt nagebootst waarop sommige camera's van mobiele telefoons werken. Ik heb dit gebruikt om een ​​aantal foto's van een concert te maken, en het bleek handig te zijn als ik de camera erboven vasthield de hoofden van de menigte, hoewel ik niet veel andere situaties kan bedenken waarin het een voordeel.

De algehele prestaties van de P70 zijn variabel. Het start op in ongeveer twee en een kwart seconde en het duurt bijna drie seconden om weer uit te schakelen, wat een beetje aan de trage kant is, maar niet dramatisch. In de single-shot-modus bij de hoogste kwaliteitsinstelling is de shot-to-shot-tijd ongeveer 4,5 seconden, wat nogal langzaam is, maar als de Pixel Track SR-functie wordt gebruikt, de verwerkingstijd kan dit nog meer vertragen, tot ongeveer 12 seconden, wat langzaam genoeg is om een ​​echte probleem. De Pixel Tracking SR is een handige functie, maar hij moet echt op een veel snellere processor draaien.

In continu-opnamemodus is het niet veel beter. In standaard continu is gemiddeld ongeveer 3,5 seconden per opname, maar de snelheid is niet consistent, soms versnellen of vertragen. Er is een snellere HS continu-modus die opnamen maakt met ongeveer 2,5 frames per seconde, maar deze is beperkt tot vijf megapixels en zes opnamen.

Vervelend is dat het autofocussysteem erg goed is en snel en nauwkeurig scherpstelt in de meeste lichtomstandigheden, zelfs bij vrij weinig licht. De P70 heeft geen AF-hulplicht, dus hij kan niet scherpstellen in totale duisternis, maar hij kon goed overweg met pub- en clubverlichting.

Ook de beeldkwaliteit is ruim boven het gemiddelde. De lens is goed en produceert bijna geen tonvormige vervorming (hoewel dit te wijten kan zijn aan interne beeldverwerking; het is moeilijk te zeggen) behoorlijke hoekscherpte en minimale chromatische aberratie. Het niveau van fijne details is ongeveer gemiddeld voor een compactcamera met hoge resolutie, met andere woorden, het is niet beter of slechter dan de 10 MP Optio M60. Het dynamisch bereik is echter vrij beperkt, zoals gewoonlijk bij 12 MP-sensoren. Opnamen met hoog contrast hadden uitgebrande hooglichten en bijna geen schaduwdetail.

Op alle opnames was beeldruis zichtbaar, zelfs bij de laagste ISO instelling, maar de ruisonderdrukking doet het goed. Het lijkt erop te zijn afgestemd om de beste resultaten te produceren bij ongeveer 400 ISO, maar het levert bruikbare beelden op met goede details tot 800 ISO, en zelfs 1600 ISO is geen totaal verlies. 3200 en 6400 ISO zijn beschikbaar met een resolutie van 5 MP, maar de resultaten zijn erg slecht.

"'Vonnis"'
De Pentax P70 is een camera met zowel goede als slechte punten. Het ziet er geweldig uit, is goed gemaakt en is buitengewoon gemakkelijk te gebruiken. Het heeft een handig zoombereik, de monitor is mooi en heeft een aantal handige geavanceerde functies, waaronder een effectief digitaal SR-systeem. De beeldkwaliteit is onder de meeste omstandigheden goed, de prestaties bij weinig licht zijn ook bovengemiddeld, en het is zeker een goede prijs-kwaliteitverhouding. Het wordt echter in de steek gelaten door zeer trage prestaties, vooral bij gebruik van de digitale SR-functie.

”Op de volgende pagina's laten we een reeks testopnames zien. Op deze pagina is de afbeelding op volledige grootte bij de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind om u de volledige afbeelding te laten zien, en er is een reeks uitsneden met volledige resolutie genomen van originele afbeeldingen met een reeks ISO-instellingen om het algehele beeld te tonen kwaliteit. Deze ISO-testopnamen zijn binnenshuis gemaakt met gereflecteerd natuurlijk licht voor maximale consistentie. ”

—-

Dit is het volledige frame bij minimale ISO. Het is iets onderbelicht vanwege de beperkte sluitertijd in de programmamodus.

—-

Er is een lichte waas van ruis bij 64 ISO, maar het algemene detailniveau is goed en de kleuren zijn nauwkeurig.

—-

De belichting is correct bij 100 ISO en de ruisniveaus zijn ongeveer hetzelfde.

—-

Bij 200 ISO niet veel verschil.

—-

Er is wat kleurvervorming bij 400 ISO, maar dit zou nog steeds een goede afdruk opleveren.

—-

Ruis begint een probleem te worden bij 800 ISO, maar de algehele kwaliteit is nog steeds redelijk goed.

—-

Veel ruis nu bij 1600 ISO, maar belichting en kleur zijn nog redelijk goed.

—-

3200 ISO is beschikbaar, maar beperkt tot 5 MP. De beeldkwaliteit is echter behoorlijk slecht.

—-

Bij 6400 ISO zijn we in goedkoop webcamgebied.

—-

Dit is het volledige frame bij 6400 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnames getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele afbeeldingskwaliteit weer te geven. Op sommige andere afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken. ”

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het West Window van de kathedraal van Exeter, die u kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele foto te zien. Houd er rekening mee dat al deze testopnames helaas met volledige resolutie zijn gemaakt, maar met de op een na hoogste kwaliteitsinstelling. Ik zal ze later deze week updaten.

—-

Zelfs bij de lagere kwaliteitsinstelling is het opgenomen detailniveau erg goed.

—-

De lens (of is het de bewerking?) Produceert bijna geen tonvormige vertekening.

—-

Helaas lijkt het AF-systeem zich te hebben gefocust op de achtergrond ...

—-

De hoekscherpte is echter goed, met minimale chromatische aberratie.

—-

"Hier zijn enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te helpen evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige afbeeldingen kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden. ”

—-

Het groothoekuiteinde is gelijk aan 27,5 mm, handig voor algemene snapshots en landschappen. die zwarte klodder is een vogel.

—-

Het telefoto-uiteinde van de zoomlens is gelijk aan 110 mm, niet veel meer dan een typische 3x zoomlens.

—-

De kleurweergave is uitstekend.

—-

Dynamisch bereik is echter een beetje beperkt, met erg troebele schaduwen.

—-

De geweldige band Melosa in het centrum van Exeter Phoenix, bij 6400 ISO. De opname is korrelig, maar de kleuren zijn helder.

—-

De al even uitstekende {linkout: http://www.myspace.com/thehaggishorns Haggis Horns, ook bij 6400 ISO, maar verticaal geschoten met de OK-knop als secundaire ontspanknop.

—-