T-Mobile (HTC) G1

Zeggen dat Google een groot succes is in het digitale tijdperk, is evenzeer een belachelijk understatement door te zeggen dat Hendrix de weg kende met een gitaar, of dat Bill Shankly het een en ander wist Amerikaans voetbal. Google is nu synoniem geworden voor internetgebruik en het zou moeilijk zijn om iemand te vinden die online een computer gebruikt die niet op de hoogte is van het bedrijf.

In de loop der jaren heeft Google duidelijk gemaakt dat het niet blij zal zijn om alleen de internetzoekactiviteiten te domineren, dus wanneer Er begonnen geruchten de ronde te doen over een besturingssysteem voor mobiele telefoons van Google, iedereen ging rechtop zitten en luisterde, ook het jouwe werkelijk. Het is een paar jaar geleden dat die geruchten over Google-telefoons voor het eerst naar voren kwamen, en nu heb ik de eerste Google Android-telefoon in volledige productie in mijn bezit.

Als je zelfs maar een voorbijgaande interesse hebt in technologienieuws, weet je al dat de telefoon die ik vandaag aan het beoordelen ben, de T-Mobile G1 is. We weten al een tijdje dat dit de eerste Android-handset zou zijn en dat T-Mobile de exclusieve partner zou zijn voor de lancering. Over het algemeen ben ik er niet zo'n fan van dat handsets exclusief zijn voor bepaalde netwerkexploitanten, omdat dit de keuze van de consument beperkt.

OK, ik begrijp waarom providers het doen - als de telefoon populair genoeg is, kan het klanten overtuigen om hun bestaande te verlaten netwerkoperator om die telefoon te krijgen - ik weet zeker dat veel consumenten precies dat hebben gedaan om hun pootjes op een iPhone. Maar het zou toch goed zijn om te weten dat u bij elke operator elke handset kunt krijgen.

Afgezien van mijn persoonlijke gevoelens over exclusiviteit, heeft T-Mobile de G1 en kan geen enkele andere provider een door Google aangedreven telefoon aanbieden - voorlopig tenminste. T-Mobile biedt de G1 ook gratis aan op zijn Flext 40-contract van £ 40 per maand, waarmee u £ 250 aan krediet krijgt elke maand - dat komt neer op ongeveer 1.250 minuten, maar die vergoeding kan ook worden besteed aan sms, mms of andere onderhoud. Natuurlijk krijg je ook onbeperkte gegevens binnen, die je zeker nodig hebt met een dergelijke handset.

Het lijdt geen twijfel dat T-Mobile de afgelopen jaren het voortouw heeft genomen met consumententarieven, zo erg zelfs dat ik vorig jaar zelf op T-Mobile ben overgestapt. Je moet wel een contract van 18 maanden tekenen om van deze aanbieding te profiteren, maar dat is niet ongebruikelijk als je een high-end toestel wilt. Het is geen verrassing dat de contractprijs voor de G1 iets lager ligt dan de prijs van O2 voor de iPhone 3G, maar zal dat voldoende zijn om de consument van de wondertelefoon van Apple af te leiden?

In tegenstelling tot de meeste mobiele telefoons, draagt ​​de G1 een groot gewicht van verwachting op zijn schouders, omdat het de eerste handset is die gebruikmaakt van het Android-besturingssysteem van Google. Het is echter nog steeds belangrijk om te onthouden dat de hardware waarop Android wordt uitgevoerd, nog steeds een belangrijke factor is. Met afmetingen van 118 x 56 x 17 mm en een gewicht van 158 g, zal de vormfactor van de G1 hem niet onderscheiden van de concurrentie, dus laten we hopen dat hij nog een paar andere trucs in petto heeft.

Ik moet zeggen dat ik behoorlijk teleurgesteld was toen ik voor het eerst foto's van de G1 zag - het zag er gewoon niet uit als een geavanceerde handset, het zag er zelfs helemaal niet goed uit. De eerste keer dat ik het apparaat in handen kreeg, bleef mijn oorspronkelijke mening over de esthetiek behouden, tenminste totdat ik de zwarte versie van dichtbij en persoonlijk ontdekte. Uiteraard zit schoonheid in de ogen van de toeschouwer, maar naar mijn mening ziet de witte G1 er goed uit, goedkoop en smerig. En hoewel de zwarte versie er nog steeds niet van beschuldigd kan worden dat hij er goed uitziet, is het een enorme verbetering ten opzichte van zijn bleke broer of zus.

De onvermijdelijke vergelijkingen met de iPhone laat de G1 er gewoon gedateerd uitzien, ondanks dat het de nieuwere handset is. Je hoeft zelfs niet naar Apple te kijken om het ontwerp van de G1 enigszins teleurstellend te laten lijken. Vergelijk de G1 met die van HTC Raak Pro-handset aan, de laatste ziet er veel strakker en moderner uit. Maar zoals met alle dingen, moet u dit specifieke boek niet beoordelen op zijn omslag. Zie je, als je de G1 eenmaal oppakt en gaat gebruiken, begint hij op je te groeien. Lelijk eendje? Ja. Maar dat maakt het geen vreselijke handset, alleen een onaantrekkelijke handset.

De G1 heeft een zeer tastbaar gevoel - althans de zwarte versie. Terwijl de witte G1 is afgewerkt met glad plastic, heeft de zwarte versie een rubberen afwerking aan de rug, waardoor het comfortabeler is om vast te houden, terwijl het er ook voor zorgt dat het niet uit je lichaam glijdt hand. Dit lijkt misschien een klein puntje, maar nadat ik meer dan een jaar een iPhone van de eerste generatie heb gebruikt, merk ik nog steeds dat hij bijna regelmatig uit mijn hand glijdt als ik hem uit mijn zak haal. De G1 voelt ook comfortabel aan tegen mijn oor tijdens het bellen - hoewel ik er niet van overtuigd ben dat de licht gebogen onderkant van het apparaat iets verbetert.

Onder het scherm van 3,2 inch (daar kom ik later op terug) bevinden zich vijf knoppen en een trackball. De laatste werkt op precies dezelfde manier als de trackballs die we op BlackBerry-toestellen hebben gezien sinds de introductie van de BlackBerry Pearl. U kunt zich echter afvragen of dit type hardware-navigatie nodig is, aangezien de G1 een touchscreen heeft. Eerlijk gezegd is de trackball niet nodig, maar hij is zeker nuttig. Ja, u kunt het touchscreen gebruiken voor al uw navigatiebehoeften, maar er zijn momenten - bijvoorbeeld wanneer je beweegt de cursor in een sms of e-mail - dat de trackball veel sneller en eenvoudiger is optie.

Aan de linkerkant van de trackball vindt u een belknop en een startknop, die beide voor zichzelf spreken. Rechts van de trackball is er een ophangen / aan / uit-knop en een terug-knop, wederom vrij standaarddingen. Ten slotte is er een menuknop boven de trackball, die weer op dezelfde manier werkt als een BlackBerry. De opties die door de menuknop worden weergegeven, zijn afhankelijk van de toepassing of het scherm dat u op dat moment hebt geopend. Dit zal waarschijnlijk de meest ingedrukte knop op de G1 zijn, en gezien het open source karakter van Android, weet ik zeker dat we de komende maanden een hele reeks coole kleine opties eraan zullen zien.

Aan de rechterkant zit een sneltoets voor de 3 megapixel camera, terwijl aan de linkerkant de volumeregeling zit. Langs de onderkant zit een klep die een mini-USB-poort verbergt, die toevallig ook de enige aansluiting op de telefoon is. Ja, dat klopt, een telefoon die het ultieme mobiele internet- en multimedia-apparaat zou moeten zijn, heeft geen hoofdtelefoonaansluiting van 3,5 mm - woorden schieten te kort! Waarom HTC lijkt te denken dat het acceptabel is dat een handset met zulke verheven media-aspiraties geen hoofdtelefoonaansluiting nodig heeft, is mij een raadsel. Zelfs RIM heeft het licht gezien en de BlackBerry Bold met een 3,5 mm-aansluiting in godsnaam.

Om het nog erger te maken, is dat de meegeleverde headset uit één stuk bestaat, dus je kunt er niet eens een fatsoenlijke koptelefoon op aansluiten. T-Mobile zou op zijn minst een mini-USB-naar-3,5 mm koptelefoonadapter in de doos moeten hebben, maar zo'n accessoire valt hopeloos op door zijn afwezigheid. Om het nog erger te maken, biedt de G1 een indrukwekkende reeks codec-ondersteuning voor een telefoon - MP3, AAC, WMA en zelfs OGG Vorbis - dus beperkt zijn tot de vreselijke meegeleverde headset is nog meer een teleurstelling.

In echte HTC-stijl zit er een volledig, hardware QWERTY-toetsenbord verborgen in de G1, maar de manier waarop het toetsenbord wordt onthuld, is heel anders dan bij de meeste andere handsets. Het toetsenbord is duidelijk verborgen achter het scherm, maar in plaats van dat het scherm recht omhoog en uit de weg schuift, schuift het naar buiten en weer terug op een manier die moeilijk te beschrijven is. Wat ik zal zeggen is dat de manier waarop het scherm verschuift waarschijnlijk het beste ontwerpaspect van de hele telefoon is, en ik moet de G1 nog aan iemand overhandigen zonder dat ze commentaar geven op het scharniermechanisme.

Het toetsenbord is even wennen en veel van de leerervaring heeft niets met het toetsenbord zelf te maken. Het moeilijkste om grip op te krijgen, is die gebogen lip aan de onderkant van de G1, die natuurlijk niet uit de weg glijdt en op zijn plaats blijft met het apparaat in de landschapsmodus. Het probleem met de gebogen lip is dat je je duim eroverheen moet steken om bij het toetsenbord te komen, wat niet vanzelfsprekend is.

Het is jammer dat de G1 deze slangenmens typestijl afdwingt, want het toetsenbord zelf is redelijk goed. Ondanks dat de toetsen vrij klein zijn en letterlijk gelijk liggen met het oppervlak, hebben ze een behoorlijke hoeveelheid reis en gevoel. Ik zou zelfs zo ver gaan als te zeggen dat het toetsenbord op de G1 een van de betere voorbeelden is die ik heb gebruikt. Na wat oefenen slaagde ik er zelfs in om mijn rechterduim even productief te maken als mijn linker, ondanks dat ik bij elke druk over die gebogen lip moest navigeren. Dat gezegd hebbende, merkte ik dat mijn rechterduim al lang voor mijn linkerhand pijn begon te doen. En het moet ook gezegd worden dat het virtuele toetsenbord op de iPhone nog steeds de tekstinvoermethode van de G1 wegblaast.

Met het scherm opzij geschoven, kunt u ook toegang krijgen tot de microSD-sleuf. Je krijgt een kaart van 2 GB gebundeld in de doos, wat een redelijke hoeveelheid opslagruimte is. De iPhone wordt echter geleverd met 8 GB ingebouwd geheugen, dus het zou leuk geweest zijn als de G1 werd geleverd met een 8 GB microSDHC-kaart. In het voordeel van de G1 is de opslag van de iPhone echter niet uitbreidbaar, terwijl je een microSDHC van 8 GB kunt verschuiven kaart in de G1 voor ongeveer £ 16, terwijl 16 GB net zo betaalbaar wordt als de volgende capaciteit groter wordt springen.

Het meest indrukwekkende deel van het hele hardwarepakket is het scherm, dat werkelijk uitstekend is - het externe ontwerp van de G1 is misschien niet hypermodern, maar het scherm is dat zeker. Dit is een capacitieve aangelegenheid van 3,2 inch die er niet alleen geweldig uitziet, maar ook ongelooflijk responsief en gebruiksvriendelijk is. Net als bij de iPhone heb je geen stylus nodig om de G1 te gebruiken - je vingertop doet het prima. Zelfs voordat u het scherm aanraakt, weet u dat het een kwaliteitsbeeldscherm is. Met de helderheid ingesteld op een zeer bescheiden niveau, straalt het zijn imago uit op een manier die de meeste andere schermen voor mobiele telefoons niet kunnen. De kleuren zijn rijk en levendig, de kijkhoeken zijn verbazingwekkend breed en de helderheid is ongeëvenaard. Dat laatste punt wordt geholpen door het feit dat dit scherm dezelfde resolutie van 320 x 480 deelt als de iPhone, maar vanwege zijn iets kleiner formaat en bijgevolg kleinere pixelpitch, het beeld is zelfs nog scherper - net als de BlackBerry Bold in feit.

De interactie met het scherm op de G1 is een waar genoegen, op vrijwel dezelfde manier als op een iPhone. Naar links en rechts schuiven op het startscherm is zijdezacht en reageert onmiddellijk op een manier die HTC's eigen TouchFlo-interface nooit was. Door lange lijsten scrollen is net zo eenvoudig als de G1, waardoor u volledige controle heeft over de snelheid van uw navigatie. Navigeren door Google Maps is een absoluut genot, op dezelfde manier als op een iPhone, maar het gebrek aan multi-touch van de G1 is hier duidelijk zichtbaar. Iedereen die al een tijdje een iPhone gebruikt, zal merken dat het een tweede natuur is om met je vinger en duim op de scherm om in en uit te zoomen, maar dit werkt natuurlijk niet op de G1, of een andere handset die de iPhone daarvoor blokkeert er toe doen. De zachte zoomknoppen van de G1 werken heel goed, maar ik moet er wel aan denken dat Android schreeuwt om multi-touch.

Een enigszins vreemd punt over het scherm is dat het zichzelf niet heroriënteert wanneer je het apparaat van staand naar liggend verandert. Nu weet ik dat de iPhone dit ook niet doet, tenzij een specifieke applicatie (zoals Safari) die functie heeft, maar het punt is dat de G1 dat wel doet schakel het beeld om wanneer u het scherm omhoog schuift, aangezien het duidelijk weet dat u het apparaat in liggende modus wilt gebruiken wanneer het toetsenbord actief is. Dit is enigszins frustrerend, aangezien de G1 een ingebouwde versnellingsmeter heeft, dus er is geen reden om de oriëntatie van het scherm niet te veranderen wanneer het apparaat wordt gedraaid. Nog vervelender is dat de G1 niet overschakelt, zelfs niet als je foto's bekijkt - iets dat de iPhone en zelfs andere HTC-apparaten zullen doen.

Wat de meesten van jullie natuurlijk willen weten, is of Android goed is, of dat twee jaar van hype en speculatie niet echt iets hebben opgeleverd. Het is waarschijnlijk niet verwonderlijk dat Google een behoorlijk indrukwekkend besturingssysteem voor mobiele telefoons heeft gemaakt met heel veel potentieel. En het is dat laatste punt dat het belangrijkste is, want Android voelt nog niet helemaal af artikel, maar ik twijfel er niet aan dat het de komende maanden zal evolueren tot een kracht waarmee rekening moet worden gehouden met.

De standaard Android-gebruikersinterface is goed voor het geld, en in veel opzichten kleurt zelfs de interface van de iPhone. Wanneer de telefoon wordt ingeschakeld, krijgt u een startscherm te zien, compleet met een grote analoge klok in het midden. U kunt het scherm naar links of rechts schuiven om nog twee pagina's weer te geven, die elk kunnen worden gevuld met de applicatiepictogrammen die u maar wilt. Er is een tabblad aan de onderkant van het scherm. Als u hierop drukt, wordt de volledige lijst met beschikbare applicaties weergegeven. U kunt vervolgens een willekeurig aantal van uw toepassingen naar de startpagina's slepen. Net als bij een pc of Mac, kunt u beslissen hoe leeg of vol uw bureaublad is. De iPhone moet in vergelijking elke geïnstalleerde applicatie op uw startschermen vermelden, omdat ze nergens anders kunnen leven.

Een andere leuke bijkomstigheid is dat Android alle drie de startschermpagina's ziet als één brede desktop. Dit betekent dat u een achtergrond kunt instellen die de hele breedte en verschillende delen van de afbeelding beslaat wordt weergegeven afhankelijk van de pagina die u bekijkt - een klein punt weet ik, maar een cool punt niettemin. Het verplaatsen van pictogrammen van de ene locatie naar de andere op de startpagina's of het applicatiemenu is een kwestie van het aanraken en vasthouden van het pictogram - het wordt dan losgekoppeld en kan naar elke gewenste plek worden gesleept, op vrijwel dezelfde manier als met een iPhone.

Het is niet verwonderlijk dat Android wordt geleverd met ingesloten Google Maps, en het is evenmin verrassend dat de implementatie uitstekend is. Oké, het is dus niet zo snel om in en uit te zoomen als op een iPhone, maar het is ook niet bijzonder traag. En dan is er Street View, dat gewoonweg briljant is. Ik daag iedereen uit om niet onder de indruk te zijn van Street View, en het is niet alleen een coole "wauw-factor" -functie, het is ook echt nuttig. Waar Google Maps u meestal een kaart, satellietweergave of een hybride van beide biedt, geeft Street View u een echte 3D-weergave. Dit betekent dat u de routebeschrijving naar een locatie kunt volgen, waarbij uw telefoon u precies laat zien wat er voor u moet zijn terwijl u loopt.

Helaas heeft Street View voor ons, inwoners van het VK, nog niet veel nut, hoewel Londen momenteel in kaart wordt gebracht. Als je toevallig naar Parijs gaat, kun je daar goed gebruik van maken, aangezien de Franse hoofdstad al actief is. Ik moet er ook op wijzen dat hoewel de G1 momenteel de enige handset is die Street View aanbiedt, de volgende firmware-update voor de iPhone Street View-functionaliteit zal toevoegen. Dus hoe geweldig deze functie ook is, het zal niet lang een G1 / iPhone-differentiator zijn.

De sleutel tot Android is echter het open source karakter, wat betekent dat iedereen er applicaties voor kan ontwikkelen. Dit komt tot uiting in de basistoepassingsmix die je op de G1 aantreft als je hem uit de doos haalt - zoals een van mijn collega's opmerkte, is er niet eens een teksteditor geïnstalleerd. Maar een snel bezoek aan de Android Market zou het meeste moeten onthullen van wat u zoekt - het kostte me bijvoorbeeld niet veel tijd om een ​​teksteditor te downloaden en te installeren. En natuurlijk krijg je kopieer- en plakfunctionaliteit, in tegenstelling tot op de iPhone. Ik was ook snel met het installeren van een weer-app en een goede instant messenger-applicatie - iedereen die ik ken gebruikt Live Messenger in plaats van Google Talk, dat natuurlijk vooraf is geïnstalleerd.

Er is al een goede mix van applicaties beschikbaar op de markt, en die lijst zal alleen maar groeien naarmate meer mensen en bedrijven zich voor het platform gaan ontwikkelen. Ik kon niet anders dan Pac Man downloaden, wat resulteerde in een paar verloren uren terwijl ik deze recensie had moeten schrijven. Iedereen die oud genoeg is om zich te herinneren dat hij stukken van 10p in een Pac Man-machine heeft geploegd, zal het geweldig vinden om deze perfecte arcade-versie in zijn zak te hebben - het is bijna reden genoeg om op zichzelf Android te gaan gebruiken!

Surfen op het web is goed, maar niet perfect. Ik kreeg TrustedReviews.com niet om correct weer te geven, terwijl noch de mobiele Safari noch de Opera Mini daar problemen mee lijken te hebben. Afgezien daarvan heb ik geen problemen ondervonden met de overvloed aan andere sites die ik heb geprobeerd. De pagina's kunnen worden geschaald naar de schermgrootte of in- en uitgezoomd, terwijl tekst wordt geblokkeerd om de hele schermbreedte te vullen, waardoor het lezen gemakkelijker wordt. Opnieuw zou een multi-touch interface de zaken gemakkelijker maken, maar laten we daar niet meer bij stilstaan.

E-mail wordt ook met zelfvertrouwen afgehandeld. Wanneer u de G1 voor het eerst inschakelt, wordt u gevraagd uw Gmail-account te registreren, dus als u Google Mail als uw hoofdinbox gebruikt, hoeft u niets meer te doen. Je kunt natuurlijk een onbeperkt aantal e-mailaccounts toevoegen, maar wat je niet krijgt, is Exchange-ondersteuning. Hoewel sommigen misschien wanhopig zijn over deze weglating, heeft Google niet aangegeven dat Android een zakelijk gericht mobiel besturingssysteem zou moeten zijn, hoewel ik het in toekomstige iteraties niet zou uitsluiten.

Met het risico te klinken als een vastgelopen plaat - net als de iPhone heeft Android native YouTube-ondersteuning, wat altijd al een gegeven was vanwege het feit dat Google eigenaar is van YouTube. De YouTube-ondersteuning werkte uitstekend, of het nu was verbonden via HSDPA of Wi-Fi, en het was goed om te zien dat je met de G1 de inhoud in landschapsoriëntatie kunt bekijken, zelfs met het scherm gesloten.

Het is duidelijk dat Apple elke andere telefoon op de markt heeft verslagen als het gaat om het afspelen van muziek, maar Google heeft de muziek in Android ook niet verwaarloosd. OK, dus de muziektoepassing is enigszins standaard vergeleken met de iPhone, maar hij doet zijn werk goed genoeg, met weergegeven albumhoezen en gemakkelijke toegang tot shuffle en herhaalfuncties. Natuurlijk is de muziek-app wat betwistbaar met de G1 en het ontbreken van een 3,5 mm koptelefoonaansluiting, maar ik kan het Ga er alleen vanuit dat toekomstige handsets dit probleem zullen verhelpen en beter gebruik zullen maken van de muziek van Android potentieel.

Wat je waarschijnlijk op de voorgaande pagina's hebt verzameld, is dat de G1 een mix biedt van middelmatige hardware en geavanceerde software, en dat is een redelijk goede samenvatting. Maar hoe is de G1 eigenlijk om te gebruiken als telefoon en mobiel apparaat? Nou, om eerlijk te zijn, het is over het algemeen een beetje een allegaartje.

Met zijn quad-bandreferenties zal de G1 een goede handset zijn voor iedereen die reist, terwijl het feit dat hij 3G is, betekent dat hij ook zal werken in moeilijke bestemmingen zoals Japan. De gesprekskwaliteit is over het algemeen uitstekend, en zoals ik al zei, vond ik de G1 erg comfortabel om tegen mijn oor te houden, zelfs voor langere tijd. Ik moet dat echter allemaal temperen met een opmerking over de ongelooflijk slechte signaalsterkte. Het is algemeen bekend dat de eerste generatie iPhone behoorlijk slecht is als het gaat om ontvangst en signaalsterkte, maar er waren momenten dat mijn iPhone vier balken had en de G1 geen service had wat dan ook. En voordat je het vraagt, ja, ze zijn allebei op het T-Mobile-netwerk.

Een ander potentieel ernstig probleem dat ik tegenkwam, was een zeer slechte levensduur van de batterij. Nadat ik de G1 's nachts had opgeladen, nam ik hem mee voor de dag en halverwege de middag was de batterij helemaal leeg. Ik was het niet eens aan het testen, ik bracht eigenlijk wat tijd door in een trein om mijn e-mail te checken met Web Outlook, en speelde over het algemeen met het besturingssysteem - meestal zat het gewoon in mijn zak standby. Ter vergelijking: mijn iPhone had nog tweederde van de batterij over, ik dacht zelfs dat ik er een groot deel van de dag naar muziek had geluisterd.

Maar het meest vervelende probleem dat ik had, was de gewoonte van de G1 om constant een jingle te spelen, keer op keer nadat de batterij de eerste keer leeg was. Het leek erop dat de telefoon dacht dat het een beltoon afspeelde, omdat het beltoonvolume van invloed was op de jingle, maar als de telefoon ging, speelde er een andere beltoon overheen. Evenzo hielp het inschakelen van de muziekspeler ook niet, het resulteerde alleen maar in het afspelen van de muziek over de nooit eindigende jingle. Geen enkele hoeveelheid power cycling, de G1 zou de oneindige jingle doden zodra deze begon, en ik moest mijn toevlucht nemen tot een harde reset om het beest uit te drijven.

Aan de positieve kant, toen ik eenmaal de harde reset had uitgevoerd, verbeterde de signaalsterkte aanzienlijk, waarbij de telefoon nu zelden meldt dat deze geen service heeft. De signaalsterkte is nog steeds niet wat ik geweldig zou noemen, maar het is veel beter dan toen ik het apparaat voor het eerst ging gebruiken. GPS-ontvangst daarentegen bleek erg goed te zijn, met de G1 die snel op satellieten vergrendelde en mijn locatie binnen enkele seconden op Google Maps vaststelde.

Ik kan ook niet echt klagen over de datasnelheden op de G1 zodra deze een HSDPA-verbinding had. Downloads van Android Market waren erg snel, net als downloads via webpagina's. Algemeen surfen op het web en e-mail waren even snel, hoewel dit evenzeer een bewijs is van de HSDPA-dekking van T-Mobile als de G1 zelf.

Maar ondanks de hoge gegevenssnelheden biedt de G1 geen enkele vorm van videogesprekken - er is geen front gemonteerde camera op het apparaat, waardoor de functie volledig wordt uitgesloten, zelfs na toekomstige firmware herzieningen. In feite staat niet alleen videogesprekken buiten het menu, het is elke vorm van video-opname. Ik begrijp gewoon niet waarom een ​​handset als de G1 geen video-opname biedt, terwijl standaardtelefoons dat wel kunnen. Ik waardeer het dat de iPhone ook geen video kan opnemen, maar alleen omdat Apple een fout heeft gemaakt, is er geen reden om het te kopiëren!

Er is een zekere tweedeling over de T-Mobile G1. Aan de ene kant is het de allereerste handset met het geavanceerde mobiele besturingssysteem van Google, maar aan de andere kant voelt het als een echt verouderd apparaat, gezien wat er nog meer is. Zelfs als we de iPhone van Apple buiten beschouwing laten, is de G1-hardware gewoon niet bijzonder genoeg. En als je het vergelijkt met de binnenkort te lanceren Touch HD van HTC, wordt de situatie alleen maar erger. Ik hoop alleen dat HTC en T-Mobile zeer binnenkort meer Google-telefoons zullen lanceren en dat de hardware recht kan doen aan de software.

"'Vonnis"'

We hebben lang gewacht tot Google Android uitkwam om te spelen, en het lijkt erop dat dit nieuwe mobiele besturingssysteem de potentie heeft om een ​​belangrijke speler te worden. Alles aan Android is een goed voorteken voor de toekomst, terwijl het open source-karakter zou moeten betekenen dat het zich exponentieel zal ontwikkelen.

Maar hoe indrukwekkend Android ook is, de G1 zelf is verre van de geavanceerde handset die ik had gehoopt. Dat wil niet zeggen dat de hardware intrinsiek slecht is, want dat is niet zo. Het is zelfs mogelijk dat de problemen die ik heb ondervonden met de signaalsterkte en de levensduur van de batterij slechts problemen zijn met mijn vroege steekproef. Wat echter niet kan worden genegeerd, is dat er momenteel veel beter ontworpen, beter uitgeruste en mooiere smartphones zijn.

Als je absoluut zo snel mogelijk Google Android in handen moet krijgen, koop je waarschijnlijk een G1 en geniet je er elke minuut van. Voor alle anderen is het echter de moeite waard om te wachten tot hardware die dit nieuwe platform echt waardig is, op de markt komt.