Nokia 5530 XpressMusic recensie

Het zou leuk zijn om te zeggen dat de XpressMusic-lijn van muziekgeoriënteerde telefoons van Nokia gestaag is verbeterd sinds de introductie in 2006, maar om eerlijk te zijn, is het in de loop der jaren in allerlei vreemde richtingen gegaan, waarbij sommige handsets succesvoller waren dan anderen. Een redelijke poging was het touchscreen 5800 die begin dit jaar arriveerde, maar er was zeker ruimte voor verbetering. Vandaag kijken we dus naar een andere volledig touchscreen-affaire, de 5530, dus laten we kijken of hij eindelijk de spijker op zijn kop kan slaan.

Om naar te kijken, is er een zekere verbetering van de 5800 naar de 5530 met een minder uitgesproken lip rond de rand van het scherm en een over het algemeen slanker en gladder uiterlijk. Met een overvloed aan knoppen rondom de randen en nogal onaantrekkelijke roosters boven en onder het scherm, is het echter zeker geen modetelefoon.

In het bijzonder zien we niet de noodzaak in van deze tijd om afzonderlijke aan / uit-, vergrendelings- en oproepbeëindigingsknoppen te hebben. Een goed ontworpen besturingssysteem zou het mogelijk moeten maken om al deze functies in één knop te integreren of te vervangen door touchscreen-gebaren, waardoor de telefoon er netter uitziet en eenvoudiger te gebruiken is. Evenzo is de XpressMusic-knop, die een lijst met snelkoppelingen naar de mediafuncties van de telefoon (muziek, afbeeldingen, online services, video en webbrowser), lijkt een beetje zinloos, vooral omdat het niet gepaard gaat met hardwarematige weergave van multimedia bedieningselementen.

De bouwkwaliteit is ook een punt van zorg, aangezien de rug een absoluut varken is om eraf te komen en zo dun is dat hij heel zenuwslopend buigt als je hem eraf forceert. Gelukkig hoef je het niet zo vaak te verwijderen, omdat de microSD-geheugenkaart vanaf de zijkant toegankelijk is. Het lijkt erop dat je via deze zijklep ook bij de simkaartsleuf kunt komen, behalve dat je de achterkant en de batterij moet verwijderen om de simkaart eruit te duwen - het is een heel vreemde opstelling. Het scherm heeft ook een zacht flexibel oppervlak, waardoor het erg krasgevoelig is.

Zoals je misschien al op basis van dat laatste feit hebt geraden, gebruikt dit een resistief in plaats van capacitief touchscreen, dus vereist een goede prik om een ​​reactie uit te lokken. Dit maakt het typen op de schermtoetsenborden (QWERTY in landschap, numpad in portret) nogal traag, iets dat niet werd geholpen door de nogal onhandige lay-out van de genoemde toetsenborden. We hebben tenminste nooit de behoefte gevoeld om onze toevlucht te nemen tot de stylus van de 5530.

In tegenstelling tot zijn aanraakgevoeligheid, is het scherm visueel behoorlijk volmaakt. Het verpakt 640 x 480 pixels in een frame van 2,9 inch, dus het gaat bijzonder goed om bij het bekijken van webpagina's en e-mails. Het produceert ook mooie natuurlijke, zij het enigszins gedempte, kleuren en kijkhoeken zijn uitstekend. Ware het niet dat video-ondersteuning niet geweldig is, dan zou het ook goed zijn om video's te bekijken.

Ook aangenaam voor ons is de aanwezigheid van een goede koptelefoonaansluiting aan de onderkant van de telefoon. Het produceert audio van hoge kwaliteit (relatief gezien) en werkt met koptelefoons van derden, iets wat we normaal gesproken aanbevelen om in te investeren. De meegeleverde headset bevat echter een zeer redelijke set in-ear-koptelefoons die heldere en nauwkeurige audio produceren met veel bas. Het belangrijkste is dat de zachte siliconen tips een behoorlijke hoeveelheid externe ruis blokkeren, waardoor de noodzaak om je muziek op een hoog volume af te spelen wordt verminderd en mogelijk je oren worden beschadigd. Er zijn ook drie maten tips om uit te kiezen, dus u zou een paar moeten vinden dat comfortabel en veilig past. We waren nogal geïrriteerd dat de in-line afstandsbediening het afspelen van muziek niet aanstuurde, vooral omdat de 5530 geen speciale muziekbediening heeft (de knop op de afstandsbediening beantwoordt alleen oproepen).

Helaas, grenzend aan de hoofdtelefoonaansluiting, hoopten we dat we dit nooit meer zouden zien op een Nokia-telefoon - een gepatenteerde oplaadaansluiting. Dit ondanks dat de telefoon ook een standaard micro-USB-aansluiting heeft voor gegevensoverdracht. Er wordt een microSD-kaart van 4 GB meegeleverd, wat genoeg opslagruimte is om u vele uren draagbare muziek te bezorgen. Als u wilt upgraden naar een grotere kaart, worden kaarten tot 16 GB ondersteund.

Iets anders dat wordt opgeslagen op een geheugenkaart die u installeert, zijn foto's van de camera van de telefoon. Het is verpakt in een 3,2-megapixelsensor, kan automatisch scherpstellen en heeft een kleine LED-flitser erboven. De prestaties zijn goed dankzij het vrij snel laden van de applicatie, hoewel het niets bijzonders is om slechts twee opnames in 10 seconden te beheren.

De camera produceert resultaten die vergelijkbaar zijn met de meeste andere telefooncamera's van dit type, dus bij goede verlichting kun je een perfect krijgen acceptabele foto met voldoende detail voor losse foto's, redelijke kleuring (dwalend naar oververzadiging) en goede belichting meting. In meer uitdagende situaties, waar onderwerpen bewegen of er weinig licht is, worstelt het zoals verwacht. Video is ook beschikbaar en met een resolutie van 640 x 480, een behoorlijke framerate en dat LED-licht voor donkere situaties, voldoet het aan alle eisen die we zouden verwachten. Het heeft duidelijk zijn grenzen, maar voor een snelle clip is het prima.

We gaan verder met de software van de 5530 en, net als de hardware, hebben we een nogal gemengde indruk. Over het algemeen voelt het S60-besturingssysteem ongelooflijk onhandig aan, omdat het enigszins traag werkt. Het mist ook basisprincipes zoals meerdere desktops, terwijl inconsistenties in de interface enigszins irritant kunnen zijn. Aan de ene kant kunt u bijvoorbeeld door lijsten scrollen door uw vinger op het scherm te plaatsen en de lijst te verplaatsen, terwijl u aan de andere kant voor rasters van pictogrammen een schuifbalk moet gebruiken. Evenzo vereisen de lijsten een dubbele tik om opties te kiezen, terwijl de pictogrammen slechts een enkele tik nodig hebben.

Afgezien van deze dingen (en het onzin op het schermtoetsenbord niettegenstaande), klaart het besturingssysteem de klus en is het zeer capabel in termen van functies, met name dankzij ondersteuning voor de OVI app store. De webbrowser is ook erg goed, hoewel we zouden willen dat hij de adressen onthoudt die tijdens eerdere sessies zijn ingevoerd.

De gesprekskwaliteit is goed met veel volume beschikbaar via de oortelefoon en duidelijke audio die wordt verzonden vanaf de microfoon. De stereoluidsprekers zijn ook luid genoeg voor conferentiegesprekken en kunnen zelfs worden gebruikt om af en toe naar muziek te luisteren.

De 5530 is een quad-band telefoon, dus hij zou in de meeste landen moeten werken. Het ondersteunt ook EDGE, maar niet HSPA voor het snelste mobiel browsen. Wi-Fi is echter inbegrepen, dus snel browsen is mogelijk als u zich binnen het bereik van een draadloos toegangspunt bevindt.

De batterij is een 1000 mAh-eenheid die volgens Nokia een batterijduur van 14 dagen in stand-by biedt en een gesprekstijd van slechts vijf uur. Zoals we gewend zijn van touchscreen-telefoons, ontdekten we dat de 5530 bij regelmatig gebruik na een paar dagen bijna leeg zou raken. Het gaat echter langer mee in stand-by dan sommige smartphones met veel push-notificaties, dus het kan gemakkelijk enkele dagen meegaan bij licht gebruik.

"'Vonnis"'

De Nokia 5530 XpressMusic is een redelijk krachtig toestel met een breed scala aan features, dat ook qua audiokwaliteit de pretenties van zijn mp3-speler waarmaakt. Het ontbreken van speciale muziekbedieningen, een eigen oplaadcontact, rommelige hardwarebesturingen en over het algemeen onhandige software-interface laten echter aanzienlijke ruimte voor verbetering.