Samsung Odyssey Neo G9 Review: een ultrabreed mini-LED-wonder

Uitspraak

De Samsung Odyssey Neo G9 heeft verbluffende SDR- en HDR-prestaties, uitstekende kleurnauwkeurigheid, geweldige verversingssnelheid en een meeslepende breedbeeldvormfactor. Het is niet goedkoop en het zal niet voor iedereen geschikt zijn, maar het is een van de beste gamingmonitoren ooit gemaakt.

De Samsung Odyssey Neo G9 is de nieuwste versie van Samsungs grootste gamingmonitor. De originele G9 was een van de beste displays van 2020, dus er zijn veel verwachtingen verbonden aan de follow-up.

Het is geen verrassing dat Samsung het vervolg heeft voorzien van een turbo. Gloednieuwe Quantum Mini-LED technologie wordt in dit paneel gebruikt om significante verbeteringen aan SDR- en HDR-prestaties te leveren.

Elders biedt de Samsung Odyssey Neo G9 nog steeds zijn 49-inch diagonaal, 32: 9-beeldverhouding, een enorme resolutie en een dramatische 1000R-curve in zijn zoektocht om de beste gamingmonitor in de wereld.

De Samsung Odyssey Neo G9 is verbluffend, maar hij is prijzig. Het is beschikbaar voor pre-order met een adviesprijs van £ 1849 in het VK. In de VS is de adviesprijs een flinke $ 2499, en verwacht vergelijkbare prijzen in Europa.

Dat is enkele honderden ponden, dollars en euro's meer dan de originele G9, en hij is ook duurder dan zijn high-end rivalen. Het is ingesteld om wereldwijd te lanceren op 9 augustus 2021.

Wat rivalen betreft, de Alienware AW3821DW is een 38-inch breedbeeld met 21:9 en kost £ 1299 / $ 1365 / € 1399. Dan is er de LG UltraGear 38GN950 – nog een 21:9-scherm dat £ 1299 / $ 1299 / € 1239 kost.

• Quantum Mini-LED's leveren enorme verbeteringen aan HDR- en SDR-werking
• De ultrabrede vormfactor en 240 Hz verversingssnelheid zijn geweldig voor gaming
• Het is stevig en ziet er goed uit, maar verlichting en connectiviteit kunnen beter

De grootste verandering van de Samsung Odyssey Neo G9 is de overstap naar Quantum Mini LED-technologie. Het is Samsung's versie van de Mini LED-hardware die furore maakt in de tv-wereld, en dit is de eerste keer dat het op een gaming-display verscheen.

Mini-LED's hebben verschillende voordelen. De LED's zijn klein, om te beginnen, waardoor Samsung er meer kan opnemen dan met eerdere technologie. Er zijn er 2048 in de Neo G9 en ze fungeren als achtergrondverlichting van het paneel. Dit zorgt voor uitgebreide controle over de donkerste en lichtste tinten - en alles daartussenin - plus ze kunnen afzonderlijk worden gedeactiveerd om perfecte, genuanceerde zwartniveaus en contrast te leveren.

Ze zijn helderder dan conventionele LED’s – Samsung claimt 2000 nits, wat twee keer zo goed is als het laatste scherm – en het is een enorme verbetering ten opzichte van de 10 dimzones van de G9.

Die mini-LED's strekken zich uit over de 49 inch diagonaal en 32: 9 beeldverhouding. De enorme breedte is geweldig voor racegames en flight sims, waar je uitgebreide cockpitweergaven krijgt. Brede beeldverhoudingen zijn ideaal voor RPG- en avonturentitels, omdat je profiteert van uitgestrekte horizonten. In de overgrote meerderheid van de games absorbeert de Neo je aandacht als geen ander.

De vormfactor bewijst ook zijn waarde buiten het gamen. Eén enkel scherm is effectiever dan een opstelling met meerdere monitoren vanwege de verbeterde uniformiteit en het ontbreken van randen, en de breedte is ideaal voor apps met horizontale tijdlijnen.

De ultrabrede vormfactor werkt goed met veel FPS-titels, hoewel sommige games baat hebben bij meer verticale ruimte. De Neo is ook niet geweldig in eSports-titels: sommige competities verbieden ultrabrede schermen en het vaker moeten bewegen van je blik kost cruciale milliseconden. Houd er ook rekening mee dat u zwarte balken langs de zijkanten van films en tv-programma's krijgt.

Geen van beide rivalen van de Samsung Odyssey Neo G9 heeft mini-LED-technologie, dus ze kunnen op dat vlak niet concurreren, en die schermen hebben beide 38-inch ontwerpen, 21:9-beeldverhoudingen en 3840 x 1600 resoluties. Je verliest breedte, maar je krijgt verticale pixels en een resolutie die meer GPU's aankunnen.

De resolutie van 5120 x 1440 van de Neo blijft van de originele G9 en is nog steeds fantastisch. Houd er zoals altijd rekening mee dat je een geschikte stevige grafische kaart nodig hebt om dit paneel van stroom te voorzien: idealiter een Nvidia GeForce RTX 3080 of RTX 3090, of een AMD Radeon RX 6900 XT.

De 1000R is nog steeds indrukwekkend voor een tweede keer. Het is strakker dan de 2300R-curve op de LG- en Alienware-panelen, en het sluit uitstekend aan bij het menselijk oog om de kijkhoeken consistent te houden.

De Neo gebruikt een VA-paneel met een uitstekende responstijd van 1 ms en Samsung zegt dat het 100% van het sRGB-gamma en 90% van het DCI-P3-gamma zal weergeven. Het gebruikt 10-bits kleur met 12-bits diepte, wat een vloeiendere gradatie zou moeten opleveren. De Neo werkt op 240 Hz met AMD FreeSync Pro en het is compatibel met G-Sync, dus je krijgt soepel gamen op elke GPU.

De LG en Alienware gebruiken beide IPS-schermen met 10-bits kleur en 1ms responstijden, dus ze zijn vergelijkbaar met de Neo in die afdelingen. Hun verversingssnelheid is echter beperkt tot 144 Hz – goed genoeg voor high-end gaming, maar kan niet concurreren met de 240 Hz van Samsung.

Aan de buitenkant heeft de Neo nog steeds een strak design: slanke bezels aan de voorkant en glanzend wit plastic aan de achterkant. De bouwkwaliteit is uitstekend, hoewel je een flink bureau nodig hebt voor de monitor, die 16,7 kg weegt en 1151 mm breed is.

Net als de G9 is de Neo lastig te bouwen dankzij een overvloed aan onhandige schroeven, maar hij heeft 120 mm hoogteverstelling naast draai-, kantel- en 100 mm VESA-montagesteun, wat meer is dan de meeste ultrawides hebben. Elders is de weergave op het scherm glad en nuttig. De Neo heeft sneltoetsen om te schakelen tussen instellingenprofielen en schakelt automatisch tussen beeldbronnen.

Connectiviteit wordt verzorgd door twee HDMI 2.1-poorten en een DisplayPort 1.4-aansluiting. Die HDMI-poorten zijn beter dan de HDMI 2.0-aansluitingen die bij de eerste G9 zijn geleverd, maar de DisplayPort-aansluiting is nog steeds de enige die u kunt gebruiken als u wilt genieten van de volledige functieset van de Neo. Elders zijn er twee USB 3.0-poorten, maar geen USB-C of blikseminslag, wat teleurstellend is.

De verlichting is ook een beetje teleurstellend. De Neo heeft nog steeds zijn ring van RGB-LED's, maar ze zijn nog steeds alleen configureerbaar in tweeënvijftig kleuren - het volledige RGB LED-gamma zou welkom zijn. De Neo heeft ook een functie genaamd CoreSync, die de lichten afstemt op de kleuren die in games worden geproduceerd. Het zou meeslepende omgevingsverlichting moeten produceren, maar de lichten zitten te ver naar achteren in het paneel en ze zijn niet helder genoeg.

• De Neo G9 heeft een ongelooflijk contrast en diepte in SDR- en HDR-inhoud
• Kleuren zijn gedurfd, nauwkeurig en levendig - games zien er fantastisch uit
• Games lopen soepel, maar je hebt een flinke GPU nodig om dit scherm te gebruiken

Naast het gebruik van mijn blote oog om te testen, heb ik ook een colorimeter gebruikt om de benchmarkresultaten van de Samsung Odyssey Neo G9 te bepalen.

In de fabrieks-SDR-instellingen zit de Neo op een helderheidsniveau van 212 nits met een verbluffend zwartpunt van 0,05 nits, en dat levert een sensationele contrastverhouding van 4240:1 op. Dat is twee keer zo goed als de originele G9 en laat zien hoe goed die mini-LED's werken. Het enorme contrast en het diepe zwartpunt zorgen ervoor dat games en films een ongelooflijke kracht, subtiliteit en diepte hebben.

De Delta E van 1.9 zorgt voor nauwkeurigheid en de kleurtemperatuur van 6192K is prima. Die goede kleurcijfers gingen gepaard met een indrukwekkend kleurbereik: de Neo gaf het sRGB-gamma weer met dekkings- en volumeniveaus van 99,5% en 129,4%, en het snelde door de DCI-P3 met 91,5% en 91.6%. Dat betekent een enorme levendigheid in de sRGB-ruimte en voldoende diepte om HDR-inhoud aan te kunnen.

De uniformiteit van de Neo is indrukwekkend, met een helderheidsverschil van minder dan 10% – een geweldig resultaat voor een ultrawide. Gelukkig behield de Neo deze resultaten met de achtergrondverlichting ingeschakeld en verminderd.

Het is niet verwonderlijk dat de concurrentie van LG en Alienware gewoon niet kan concurreren. Het zijn goede panelen, maar hun contrastverhoudingen kunnen niet tippen aan de Neo, en de LG-optie had te lijden onder een slechtere uniformiteit.

Door over te schakelen naar de HDR-modus, schijnt de Neo G9 – vrij letterlijk. De Neo heeft standaard en dynamische HDR-modi, en de laatste is het beste. Met de Dynamic-optie in gebruik, leverde de Neo een sensationeel piekhelderheidsniveau van 2333 nits naast een zwartpunt van 0,05 nits, wat een machtig contrastniveau van 46.660:1 betekent. In sommige situaties zullen die zwartniveaus ook nul bereiken.

Er is een enorme winst in HDR-games: helderdere gebieden hebben een fantastische kracht en omgevingen hebben een onovertroffen diepte. Er is een enorm kleurbereik tussen die twee punten, en de Neo geeft die met ongelooflijke nuances weer. Het is op enige afstand de beste HDR-gamingmonitor op de markt. De overstap naar meer dan 2000 dimzones betekent dat er een enorme subtiliteit is in de manier waarop veranderingen worden weergegeven - een grote verbetering ten opzichte van de botte krachtbenadering van de eerste G9.

Er zijn hier wat problemen, maar ze zijn klein. Er is een lichte bloei wanneer lichte inhoud naast donkere gebieden zit, en het paneel wordt een beetje verkleurd rond de randen wanneer het scherm licht is. Deze problemen zullen niet problematisch zijn tijdens het spelen en de Neo is nog steeds mijlen beter dan elk ander scherm, maar liefhebbers moeten zich ervan bewust zijn. De standaard HDR-modus is ook niet zo goed als de dynamische optie: het helderheidsniveau wordt gehalveerd en witte tekst worstelt met zwarte achtergronden.

Dit is een ander gebied waar noch de LG noch Alienware kan concurreren. Hun conventionele hardware voldoet alleen aan VESA DisplayHDR 600, terwijl de Neo volledig verder gaat dan VESA. Dus hoewel je een bescheiden HDR-boost krijgt op de LG- en Alienware-schermen, heeft de Neo een voorsprong.

Het laatste stukje in de spelpuzzel is de verversingssnelheid, en de Samsung presteert hier buitengewoon goed. De verversingssnelheid van 240 Hz zorgt voor vloeiende, scherpe bewegingen, met slechts een klein beetje ghosting als je goed kijkt. Het is beter dan de G9 en je zult tijdens het spelen geen minpunten opmerken.

De Neo heeft standaard, snellere en extreme responstijdopties. Ze zijn allemaal uitstekend en allemaal vergelijkbaar. Ze zijn uitgeschakeld als u synchronisatie gebruikt, dus blijf bij FreeSync of G-Sync.

De 240Hz-prestaties van de Neo zijn sneller en soepeler dan zijn 144Hz-rivalen, hoewel een hogere verversing tarieven leveren een afnemend rendement op, zodat de LG- en Alienware-apparaten soepel en perfect blijven bruikbaar. De enige gamers die niet tevreden zullen zijn, zijn eSports-enthousiastelingen die de voorkeur geven aan 360 Hz-panelen.

Motorola Moto E7i Power Review

Jon Mundy2 uur geleden

Naenka Runner Pro Review

Michael Sawho2 uur geleden

Razer Blade 14 (2021) Review

Mike Jennings1 dag geleden

Belkin Wemo WiFi Smart Plug Review

David Ludlow1 dag geleden

Amazon Echo Dot (4e generatie) Kids Review

David Ludlow4 dagen geleden

iRobot Roomba i7+ Beoordeling

David Ludlow4 dagen geleden

Testgegevens van Trusted Reviews

Specificaties: