Iris Flow Headphones Review: meegaan met de stroom?

Vonnis

De Iris-koptelefoon wordt geleverd met een slimme geluidsverwerking die nieuwe lagen van complexiteit aan muziek toevoegt, met positieve effecten voor iedereen behalve de ultra-puristen. Maar het kerngeluid is niet perfect, en velen zullen actieve ruisonderdrukking willen wanneer ze dit geld uitgeven.

Deze Iris Flow-koptelefoon is een van de interessantere paren die ik de afgelopen jaren heb besproken.

Zij zijn draadloze koptelefoon die het geluidsveld van muziek opnieuw toewijzen om het boeiender en driedimensionaal te maken. En in tegenstelling tot bijna elke andere poging tot dit soort dingen die ik heb gehoord, klinkt de audio van de Iris Headphones niet duidelijk gemanipuleerd of verwerkt.

Het is een hele prestatie, en tenzij je een absolute purist bent die denkt dat wat de producer neerlegt, bij elke beurt moet worden nageleefd, kan de verwerking van Iris een echt voordeel voor muziek zijn.

Ze zijn duur, gebrek actieve ruisonderdrukking, en zien er persoonlijk niet zo aantrekkelijk uit als een paar Bowers & Wilkins PX, bijvoorbeeld. Als zodanig zijn er verschillende redenen om de Iris Headphones niet te kopen - maar ze zijn een redelijk goed argument waarom wat goed klinkt soms belangrijker is dan wat de producer bedoelde.

Deze Iris-koptelefoon werd in eerste instantie gelanceerd als een publiek gefinancierd project. In 2020 konden early adopters de eerste paren bemachtigen voor £ 269.

Nu in volledige productie, worden ze in batches verzonden. Op de Iris-website kun je zien wanneer de volgende sets beschikbaar zijn.

De huidige prijs is £ 379, wat duurder is dan de meeste Vertrouwde beoordelingen’Best beoordeelde hoofdtelefoons, zoals de Sony WH-1000XM4 en Bose Noise Cancelling Headphones 700.

• Iris Flow verandert de manier waarop de soundstage is gerangschikt
• Geen ruisonderdrukking
• aptX-HD-ondersteuning

Laten we beginnen met het gedeelte dat deze Iris-koptelefoon speciaal maakt: Iris Flow.

Dit is een soort signaalverwerking die nieuwe fase-informatie toevoegt aan het originele signaal. Iris zegt dat het "ontworpen is om de kwaliteiten te herstellen die live optredens zo boeiend maken".

Die formulering is belangrijk. Iris herstelt niets in de eigenlijke originele muziek, maar probeert iets weer toe te voegen zodat je het zou kunnen horen als je hetzelfde nummer in een andere setting had gehoord.

U kunt de Iris Flow-functie van de Iris Headphones in- en uitschakelen door op een knop op een van de cups te drukken, zodat u deze gemakkelijk kunt vergelijken.

Het aanzetten lijkt een beetje op het openen van een pop-upboek. Je hoort dezelfde klankelementen, maar hun ruimtelijke presentatie is heel anders.

Meestal wordt meer van de mix naar het midden verschoven. Maar het geluid lijkt aanzienlijk meer diepte te hebben. Zang op het centrale kanaal zit meestal ‘dichter’ bij je, waardoor het geluidsveld lijkt te beginnen in je hoofd in plaats van ervoor.

Andere elementen lijken verder weg te zitten dan ze normaal zouden doen, waardoor een veel meer gelaagd centraal kanaal ontstaat nodigt uit tot nader luisteren, omdat het arrangement niet als een gesegmenteerde supermarktsalade voor je ligt bar.

Het echte succes van Iris Flow is dat deze manipulatie van het geluidsbeeld niet synthetisch klinkt, of duidelijk het resultaat is van openlijke verwerking. De meeste geluidsvergrotende modi die ik de afgelopen decennia heb gehoord, gebruiken nep-klinkend synthetisch surround-geluid of, in het slechtste geval, nagalm.

Dat is er hier niet, en dat is de reden waarom Iris Flow bij de eerste luisterbeurt vrij subtiel kan overkomen - hoewel het wel lijkt aanzienlijk effectiever dan toen ik voor het eerst een pre-productieversie van deze hoofdtelefoon hoorde 2020.

Hard gepande instrumenten lijken niet te leven waar je je herinnerde in de Iris Headphones. Niets zal precies zo blijven zitten als voorheen. Maar afgezien van het zeer incidentele hard-gepande element dat iets meer door de mix lijkt te bewegen dan zou moeten, klinkt muziek niet verkeerd via deze koptelefoon, alleen anders. Het lijkt een beetje op on-the-fly ruimtelijke remastering.

De batterijduur is het enige andere opvallende kenmerk van de Iris-koptelefoon, afgezien van Iris Flow. Iris zegt dat ze tot wel 37 uur muziek kunnen afspelen na één keer opladen.

Ze gaan eeuwen mee, zelfs als je - zoals ik - ze uiteindelijk altijd aan laat staan ​​met de led-lampjes geruisloos gloeien. Ondanks die lichten lijken de Iris Headphones erg weinig stroom te verbruiken als ze geen muziek streamen.

U kunt desgewenst een kabel gebruiken in plaats van Bluetooth, maar deze ondersteunen wel aptX HD, aptX lage latentie en, natuurlijk, AAC voor iPhone-gebruikers.

Actieve ruisonderdrukking is de opmerkelijke ontbrekende functie. Deze koptelefoon heeft een bovengemiddelde passieve isolatie, maar actieve ruisonderdrukking blijft een groot voordeel voor gebruik in het openbaar vervoer of bij het lopen door een stad. Je kunt ANC niet verslaan voor het verwijderen van het laagfrequente geluid van motoren.

• Niet de meest premium looks
• Goed gemaakt
• Ontwerp is niet opvouwbaar

Het enige teken dat de Iris-koptelefoon niet je gemiddelde paar is, is de set LED's die achter elke kop oplichten. Gelukkig zijn deze niet zo helder als op de meeste foto's die u hier ziet, maar zullen ze zichtbaar zijn in donkere ruimtes.

Ze vertellen je wanneer Iris Flow is ingeschakeld, wat vrij nutteloos is, aangezien je de LED's niet kunt zien wanneer je de koptelefoon draagt. Het dient echter als een herinnering dat u ze aan heeft gelaten.

Ik denk niet dat de Iris eruitziet als een bijzonder dure koptelefoon. Als je me vertelde dat ze £ 150 of minder kosten in plaats van £ 400, zou ik je geloven. En de harde ribbels van de aluminium uitgesneden delen van de cups passen niet bij de huidige trend naar simpele cupontwerpen.

De Iris Headphones zijn echter in ieder geval redelijk goed gemaakt. Alle onderdelen die eruitzien als metaal zijn van metaal, de plastic beker heeft een aangename soft-touch afwerking en zowel de hoofdband als de kussentjes zijn dik, zacht gevoerd.

Niet elk onderdeel van het ontwerp werkt echter goed. De Iris-koptelefoon gebruikt een reeks met drie knoppen op de rechtercup voor controle, waardoor potentiële problemen van aanraakbewegingen worden omzeild. Deze knoppen zijn echter niet gescheiden of voldoende van contouren voorzien voor gemakkelijke ‘blinde’ bediening. Je moet rond voelen voor de ribbels op de centrale play / pause-knop. Het is niet intuïtief.

De bekers van de Iris Headphones vouwen ook niet naar binnen. Ze gebruiken een handig magnetisch mechanisme om de bekervullingen vast te houden, wat het vervangen ervan in de toekomst gemakkelijk zou moeten maken. Maar zullen Iris-reserveonderdelen over bijvoorbeeld drie jaar beschikbaar zijn? Wie weet.

• Niet helemaal op het verwachte niveau gezien de prijs
• Veel boeiender met de Iris Flow aan

Deze Iris-hoofdtelefoons gebruiken beryllium-stuurprogramma's van 40 mm. Dit vertelt ons dat Iris niet alleen een goedkope koptelefoon heeft ontworpen en de software alleen heeft gebruikt om ze te verkopen.

Beryllium-stuurprogramma's zijn doorgaans erg duur; beryllium is zowel licht als zeer stijf, waardoor het een uitstekend materiaal is om vervorming te verminderen.

Dit betekent natuurlijk niet dat deze stuurprogramma's vergelijkbaar zijn met die van bijvoorbeeld de beryllium Focal Utopia. De MW50 + van Master & Dynamic hebben 'beryllium'-stuurprogramma's en zijn op het moment van schrijven beschikbaar op Amazon voor minder dan £ 200.

Mijn afhaalmaaltijd van de Iris-koptelefoon is dat hoewel ze perfect klinken, je uiteindelijk een flinke premie voor software die de audio niet kan verbeteren om het bijna op het niveau te brengen waarop ik had gehoopt £400.

Het gaat vooral om de middentonen, die ik alleen maar belangrijker vind naarmate je meer geld uitgeeft. Je kunt een strakke, diepe bas en ultra-gedetailleerde hoge tonen hebben - maar zonder coherente, goed gestructureerde middentonen zullen zang nooit zo levensecht klinken.

De mid-respons van de Iris-koptelefoon is niet lineair. Er is een heleboel extra mid-bass, die opvulling rond zang plaatst. De textuur en toon van het middenbereik is goed, maar niet uitstekend. Bovendien ligt de scheiding niet helemaal op het niveau dat wordt verwacht op bijna £ 400 van een audio-eerste hoofdtelefoon.

En hoewel de Iris Flow-verwerking het geluid opnieuw vormgeeft en het in nieuwe richtingen trekt om het uit te breiden en de beeldvorming complexer te maken, verandert het niet veel van de basisprincipes.

Ik vind de audio veel boeiender als Iris Flow is ingeschakeld dan uitgeschakeld. Maar uiteindelijk vind ik nog steeds sommige koptelefoons met een conventionele ‘soundstage’ maar met een betere scheiding en detail in het middenbereik aantrekkelijker voor luisteren van dichtbij.

Je moet al deze kritiek in de context van de vraag "moet je £ 400 betalen voor deze koptelefoon?" Ze niet in elk opzicht slecht presteren, maar ik weet niet zeker of de basisaudio redelijk goed genoeg is om het geld te verdienen, zelfs als het geen kilometers is uit.

De Iris-koptelefoon is een van de interessantere paren die momenteel te koop zijn. Ze gebruiken slimme op fasen gebaseerde verwerking die in feite opnieuw tekent hoe nummers zijn gearrangeerd, waarbij geluid op een nieuwe manier wordt gelaagd en in richtingen wordt getrokken die je niet hoort in conventionele koptelefoons. Hun scheiding, getrouwheid en textuur in het middenbereik zouden echter beter kunnen zijn, en velen die deze hoofdtelefoon zouden kunnen kopen, zullen actieve ruisonderdrukking missen.

Bluetooth-codec	AAC, aptX-HD, aptX-LL
Connectiviteit	Bluetooth 5.1
Bestuurders	40 mm beryllium-stuurprogramma's
Batterijduur	37 uur
Draagtas	Ja
Adapters (s)	USB-C naar USB-A / 3,5 mm naar 6,3 mm