Mercury Meltdown Revolution Review

”‘Platform: Nintendo Wii”’

Ondanks dat Nintendo genoeg Wii-consoles verkoopt om een ​​bijna permanent wereldwijd tekort te garanderen, blijven zelfs Wii-bezitters zoals ik een halfbewuste scepticus over de console. Het is gemakkelijk om de revolutionaire bedieningselementen, het elegante ontwerp en de pure chutzpah van Nintendo te waarderen om zoiets te creëren. Maar sinds de release is het algemeen voorspelde tekort aan games na de lancering werkelijkheid geworden. Een combinatie van voorzichtigheid en onverzettelijkheid van veel uitgevers en ontwikkelaars heeft ertoe geleid dat pas nu, met de bevestiging van de Wii als een doorslaand succes in de detailhandel, een zinvolle ontwikkeling is begonnen.

In dat geval, met de sporadische uitzondering van Nintendo, waren Wii-titels van hoge kwaliteit moeilijk te verkrijgen. Het helpt niet dat Nintendo of Europe een beleid voor druppelvoeding heeft ingevoerd, waardoor potentiële klassiekers worden tegengehouden, zoals Trauma Center: Second Opinion die met de console in Noord-Amerika werd gelanceerd. Gelukkig is het leuk om gevonden te worden, ook al zijn de keuzes klein, als je maar hard genoeg zoekt. Mercury Meltdown Revolution is een goed voorbeeld, en als je een Wii-fix nodig hebt, kan het veel erger.

In de voetsporen treden van de klassieke Marble Madness, en de moderne tijd nemen Super Monkey Ball, de Mercury Meltdown-serie begon op de PSP, maar heeft sindsdien zijn weg gevonden naar de PS2 en nu naar Nintendo's Wii. Gezien het gameplay-mechanisme lijkt dit een logische stap, een feit dat al snel duidelijk wordt wanneer je het spel begint te spelen.

In het spel stuur je een grote klodder kwik door gevaarlijke omgevingen, waarbij je de bewegingsdetectie van de Wii-afstandsbediening gebruikt om de omgeving te kantelen en je klodder te verplaatsen. Je houdt de afstandsbediening horizontaal, gebruikt de D-pad om je weergave te draaien wanneer dat nodig is, en drukt op 1 en 2 om in en uit te zoomen.

Bij het laden van de game is er een snelle en zeer informatieve tutorial. Het laat je kennismaken met de vele obstakels en uitdagingen waarmee je te maken krijgt om elke fase te voltooien. Vanaf het begin van elke fase moet je een aantal dingen overwegen. Aangezien kwik een vloeibaar metaal is, kan het worden gespleten, gemorst en uiteindelijk verloren gaan. De meeste levels zijn open en onderbroken, wat betekent dat er geen barrières zijn en de belangrijkste uitdaging van het spel is om het einde van een fase te bereiken met zoveel mogelijk van je originele klodder kwik intact. Aan de linkerkant is een balk die laat zien hoeveel van je klodder overblijft, en hoe meer je behoudt, hoe hoger je eindscore zal zijn.

U werkt ook onder een tijdslimiet, zij het een die niet kritisch is. Elke fase heeft een par-tijd en je krijgt punten voor elke seconde onder die tijd, maar je faalt niet omdat je het niet haalt. Het is maar goed ook, want ondanks een eenvoudig uitgangspunt is MMR geenszins een walk-over.

De beginfasen doen uitstekend werk door alle verschillende elementen eerst afzonderlijk te introduceren en ze vervolgens te combineren naarmate de complexiteit toeneemt. Kleur speelt een belangrijke rol; met veel niveaus met poorten en schakelaars waarvoor je de kleur van je blob moet veranderen om overeen te komen.

Dit vereist ook het mengen van kleuren, aangezien de verfpunten alleen betrekking hebben op de primaire kleuren: blauw, rood en groen. Om kleuren te mengen, moet je je klodder splitsen met behulp van het landschap, elke klodder dienovereenkomstig kleuren en ze vervolgens opnieuw samenvoegen om de juiste toon te krijgen om de poort te activeren, te schakelen enzovoort. Er is ook een kleurcode in de rechterbovenhoek, dus als je niet oplette tijdens het tekenen op de basisschool, hoef je je geen zorgen te maken.

Hierop voortbouwend zijn de verschillende vormen die uw blob kan aannemen. Oké, dus een klodder is altijd een klodder, maar zijn eigenschappen kunnen veranderen van normaal, warm, koud en vast, afhankelijk van de temperatuur. In warme toestand loopt de klodder sneller en valt hij gemakkelijker uiteen, in koude toestand is hij langzamer en compacter en als hij stevig is, is hij een vaste stof. Al deze toestanden hebben een doel en bieden extra uitdagingen op basis van het ontwerp op het niveau.

Dit zijn allemaal interessante, hoewel op zichzelf staande, elementaire gameplay-elementen, en er zijn verschillende andere factoren, zoals de Mercurius-verslindende wezens en vallen, die men ook moet doorlopen als jij voortgang. Uiteindelijk is het het ingenieuze en constant uitdagende leveldesign dat al deze verschillende elementen samenbrengt om dit de boeiende game te maken die het is.

Mercury Meltdown Revolution navigeert perfect de fijne lijn tussen afwisseling en uitdaging, niets wordt te gemakkelijk herhaald en alles wat nieuw is, wordt snel en naadloos opgenomen in de gameplay. Zelfs als je een level voltooit, voel je meteen dat je terug wilt om het beter te doen; om alle bonussen te verzamelen, haal het einde met al je kwikklodder intact en allemaal binnen de tijdslimiet.

Om je hierbij te helpen is er een spooksysteem, zodat je je laatste poging kunt volgen en ertegen kunt strijden en kunt zien waar je tijd kunt besparen. Naarmate je bedrevener wordt, kun je zien waar snelkoppelingen kunnen worden gemaakt, en hoewel ze riskant zijn, zullen ze altijd de moeite waard zijn. Het is gewoon jammer dat Nintendo niet eerder zijn act samen met online functies heeft gekregen, omdat online geesten, scoreborden en andere aardigheden een geweldig competitief element aan het spel zouden hebben toegevoegd.

Buiten de hoofdcampagne voor één speler is er echter niet veel om naar te kijken. Je kunt een selectie van 'Party Games' ontgrendelen, hoewel deze nogal fragmentarisch van aard zijn en nauwelijks de moeite waard zijn om ernaar te kijken. Gelukkig is er genoeg in de hoofdcampagne om het gebrek aan alternatieve spelmodi te compenseren. Dat het dit heeft en bijna perfect gebruik van de Wii-afstandsbediening maakt het een teken van betere dingen, en hopelijk zullen anderen dit voorbeeld volgen.

"'Uitspraak"'

Mercury Meltdown Revolution doet alle dingen die veel vroege Wii-titels, met name van derden, niet hebben gedaan. Het gebruikt de Wii-afstandsbediening op een intelligente manier die gemakkelijk te begrijpen en uit te voeren is. Voeg dit toe aan een inventief en goed doordacht ontwerp, en het is een recept voor een geweldig Wii-puzzelspel dat je moet vermaken terwijl je wacht op iets vlezigers. Waarom ben jij Mario, Samus: iemand?

Betrouwbare score

Waarom vertrouwen op onze journalistiek?

Trusted Reviews, opgericht in 2004, bestaat om onze lezers grondig, onbevooroordeeld en onafhankelijk advies te geven over wat ze moeten kopen.

Tegenwoordig hebben we wereldwijd 9 miljoen gebruikers per maand en beoordelen we meer dan 1.000 producten per jaar.