IBasso D2 Boa Hoofdtelefoonversterker Review

Het is eerlijk om te zeggen dat voor velen van ons een serieuze, aparte hoofdtelefoonversterker zoals de iBasso D2 het soort luxe is waarvan we denken dat we het zonder kunnen. Terwijl een koopjeskelder als een Cmoy versterker of de geliefde FiiO E5 is zo'n beetje een impulsaankoop, je moet serieus met je audio omgaan voordat je £ 150 op een koptelefoon gooit, laat staan ​​​​op een versterker om ze aan te sturen. De iBasso D2 zet me echter aan het denken. Zeker Ik zou kunnen zonder, maar als ik er mijn muziek mee heb gehoord, wil ik dat dan?

Laat het me uitleggen. In de hifi-wereld werden hoofdtelefoonversterkers populair omdat serieuze hoofdtelefoonliefhebbers vonden dat de ingebouwde hoofdtelefoonuitgangen van de meeste reguliere versterkers gaven geen signaal dat schoon of krachtig genoeg was om hun favoriete blikjes aan te sturen zoals ze wilden gedreven. Een aparte versterker, specifiek afgestemd op de behoefte van koptelefoons, zou een beter resultaat geven.

Het was onvermijdelijk dat dit idee zich uiteindelijk zou vertalen naar de wereld van pc en digitale audio. Om te beginnen hebben de ingebouwde versterkings- en uitgangscircuits in veel MP3-spelers niet de kracht of de finesse om geweldige resultaten te krijgen van wat je audiofiele hoofdtelefoons zou kunnen noemen, en kan onwelkom introduceren lawaai. Ten tweede, aangezien meer van ons vertrouwen op pc's en notebooks als audiobron, kan hetzelfde gelden voor de DAC's en versterkers die zijn ingebouwd in onze geluidskaarten en moederbord-audiochipsets. We zijn misschien druk bezig met het rippen van al onze cd's naar FLAC of Apple Lossless, maar uiteindelijk zetten we ze door DAC's, versterkers en uitgangen die het signaal kleuren of zelfs denigreren voordat het de kans krijgt om onze koptelefoon.

Slim, voor beide problemen heeft de iBasso D2 versterker een oplossing. Ten eerste is het een zeer draagbare hoofdtelefoonversterker die het signaal van een hoofdtelefoonaansluiting kan opnemen of een uitgang op lijnniveau en deze te versterken om aan de eisen van zelfs de meest hoogohmige stereo te voldoen ‘telefoons. Ten tweede doet het ook dienst als externe DAC en versterker voor pc- en notebookgebruik, waarbij USB wordt gebruikt om de digitaal signaal naar Wolfson WM8740 en Texas Instruments PCM2706 DAC's voor verwerking en analoog conversie. Je vindt de Wolfson-chip in high-end cd-spelers van onder meer Kenwood, Onkyo, Rega en Cambridge Audio, dus het is eerlijk om te zeggen dat je een beter geluid kunt verwachten dan je zou krijgen van de gemiddelde geïntegreerde audio chipset.

Het apparaat zelf is een klein kurkapparaat, ongeveer zo groot als een sigarettenpakje, weegt 108 g en is gehuld in een slijtvaste, glanzende metalen behuizing met koele voor- en achterplaten van geborsteld aluminium. iBasso lijkt te begrijpen dat je niet wilt dat er krassen op komen terwijl je onderweg bent, dus de versterker wordt geleverd met een leren draagtas.

De D2 wordt aangedreven door een 470mAh lithium-polymeerbatterij, die u kunt opladen via de USB-aansluiting op de achterplaat door de laadschakelaar van 'uit' naar 'aan' te zetten. iBasso beweert dat de batterij goed is voor 38 uur continu gebruik, en hoewel ik het te druk heb gehad het ding in en uit laptops, pc's en iPods steken om dit goed te testen, zie ik geen reden om betwijfel het.

Ingangen, uitgangen en bedieningselementen zijn bewust eenvoudig gehouden, met een 3,5 mm mini-jack ingang en bijpassende uitgang aan de voorkant, samen met een volumeknop die ook dienst doet als aan-schakelaar, en een 'gain'-schakelaar die u kunt instellen voor hoofdtelefoons met hoge impedantie, en omlaag voor gevoeliger blikjes. Een enkele blauwe LED geeft aan dat het apparaat is ingeschakeld.

PC-installatie is even eenvoudig. Sluit de D2 gewoon aan via USB en Windows herkent hem als een USB DAC en installeert automatisch de benodigde stuurprogramma's, waarbij de D2 het overneemt van elke geïntegreerde audio-oplossing of geluidskaart. Ik heb niet kunnen testen met een Mac- of Linux-systeem, maar ik begrijp van andere gebruikers dat het in ieder geval prima werkt met het eerste.

iPhone-bezitters moeten ook worden gewaarschuwd dat - zoals de meeste hoofdtelefoonversterkers en luidsprekerdocks - de D2 gevoelig is voor ruis. Zet je iPhone in vliegtuigmodus als je volop van je muziek wilt genieten.

Om de D2 een run te geven, reikte ik eerst naar mijn tweede generatie iPod touch en mijn trouwe Samsung YP-Q1, pakte toen zoveel koptelefoons als ik mijn handen kon opleggen. Door het signaal van de hoofdtelefoonuitgang van beide spelers naar de D2 te brengen, is er een duidelijke verbetering van de audiokwaliteit met zowat elke koptelefoon die ik heb geprobeerd. Het verschil is minder uitgesproken met de Q1, die iets luider loopt dan de aanraking en - ik vermoed - betere uitgangscircuits heeft, maar over het algemeen je lijkt een sterkere bas, helderdere middentonen en, over het algemeen, een levendiger geluid te krijgen bij gebruik van de D2 dan wanneer je vertrouwt op de ingebouwde speler versterking.

Zoals je zou verwachten, hangt ook veel af van de koptelefoon. Met een paar Grado SR60's krijg je enkele voordelen in termen van een groter geluid en toegevoegde aanwezigheid, maar waarschijnlijk niet genoeg om de kosten de moeite waard te maken. Schakel echter over naar de Grado SR125s en er is een meer merkbare impact; ook al zijn dit nog steeds gevoelige blikken van 32Ω, je kunt de extra warmte, detail en algemene 'zing' die je krijgt met de D2 waarderen over de voorraadversterking.

Ik vond een nog indrukwekkendere boost met een paar AKG K141 studiokoptelefoons. Met een nominale waarde van 55Ω zijn ze iets moeilijker te besturen dan de Grados en kunnen ze, met een slechte versterking, dun klinken. Ik vind ze erg leuk voor klassieke muziek en - nogal vreemd - vintage rock, maar het zijn niet de meest veelzijdige telefoons die ik bij de hand heb. Met de D2 gaan ze echter een nieuw leven in. Ik denk niet dat de D2 het geluid kleurt of de bas versterkt zoals de FiiO E5 dat doet, maar er is een nieuwe rijkdom aan toon in de bas en het middenbereik erbij, terwijl helderheid – al een sterk punt van de K141s – is, als er iets, versterkt.

De D2 geeft je echter ook een andere manier om iets meer uit je iPod te halen. Zie je, de dockconnector van de iPod levert eigenlijk een line-out-signaal, en met de juiste kabel of adapter is aangesloten, kunt u deze rechtstreeks op de ingang van de D2 aansluiten, zonder de versterkers van de iPod allemaal samen. Het resultaat was voor mij een openbaring.

Ik heb geluisterd naar Massive Attack's Traan honderden keren via de iPod door een verbijsterende verscheidenheid aan koptelefoons, maar ik had het nog nooit zo goed horen klinken de Apple-speler, de enorme bas die de detaillagen in de zang, geluiden en samples ondersteunt waar ik normaal gesproken moeite mee heb oplossen. Het is een vreemde zaak. Ik zou de AKG's of Grados rechtstreeks op de iPod aansluiten en denken: "Eigenlijk is dat niet slecht. Misschien verbeeld ik me het verschil." Ik zou dan de D2 aansluiten, dezelfde nummers afspelen en denken: "Blimey - dat is wat ik heb gemist."

Het is een feit dat als je eenmaal gewend bent om naar een fatsoenlijke koptelefoon te luisteren via de D2, het erg moeilijk is om terug te gaan. Tracks die vroeger goed klonken klinken ineens dunner, minder uitbundig en minder gedetailleerd.

Hetzelfde geldt wanneer je de D2 gebruikt als een gecombineerde DAC/versterker met een pc of notebook. Het verschil tussen de output rechtstreeks van de koptelefoonaansluiting van mijn HP laptop en de output van de D2 was een stuk groter dan ik had verwacht. Ik luisterde bijvoorbeeld naar de openingssnaren en rare elektronische geluiden aan Joga van Bjork's Homogenic en denk dat ze goed klonken. Dan zou ik de D2 aansluiten en me verbazen over de nieuwe detailniveaus en de manier waarop de dynamiek van de baan in complexiteit en leven groeit.

De openingsbaslijn van The Smashing Pumpkins' Ava Adore Vroeger klonk het perfect goed via de kale koptelefoonuitgang, maar nadat ik ernaar heb geluisterd met de D2 aangesloten, klinkt het nu rommelig en saai. Met de kijk op het Bill Evans Trio Ooit zal mijn prins komen van Portrait in Jazz is er een nieuwe lichtheid en lente in het geluid dat ik nog niet eerder door de Grados had gehoord - of in ieder geval niet in dezelfde mate.

Ondertussen lijkt de D2 een nieuw gevoel van 3D-ruimte en rijke orkestrale details te geven aan de Karl Boem-opname van Wagners Tristan en Isolde, het creëren van een geluid dat in één adem echt episch kan zijn, elegant en ingetogen de volgende. Ik aarzel om te zeggen dat het verschil dag en nacht is, maar het is zeker dichtbij, en hoewel het beste gewaardeerd met FLAC of WMA Lossless-bestanden, het is nog steeds duidelijk met 256K en 320K MP3-bestanden en zelfs - Hoera! –Spotify.

Voordat we ons te veel laten meeslepen, moet ik er rekening mee houden dat de voordelen niet zo uitgesproken zijn als je al bent uitgerust met een hoogwaardige geluidskaart. Als ik overschakel naar mijn desktopsysteem met een Creative X-Fi Extreme PCI-geluidskaart geïnstalleerd, zou ik nog steeds zeggen dat de D2 een warmer, rijker geluid met verbeterde helderheid en aanwezigheid in het middenbereik, maar het is een verschil dat ik minder geneigd zou zijn om £ 165 te betalen voor.

Als je een serieuze audiofiel bent die honderden euro's heeft geïnvesteerd in koptelefoons, dan zal je mening waarschijnlijk verschillen. Verdienen uw HD650's of RS1's niet beter als u naar uw cd's luistert?

In vergelijking met de concurrentie heeft de D2 inderdaad een goede prijs-kwaliteitverhouding. Helaas kon ik geen bron vinden Graham Slee Grand Voyager voor directe vergelijking, maar hoewel die versterker bekend staat om zijn uitstekende geluid en uitstekende waarde, is hij zwaarder, gebruikt hij stevige 9V-batterijen en bevat hij niet de DAC van de D2. Als je bedenkt dat speciale hoofdtelefoonversterkers ergens tussen de £ 100 en enkele duizenden ponden kunnen kosten, doet de D2 het goed in directe waar voor je geld.

Betekent dat per se dat je er een nodig hebt? Nee. Als je je iPod gewoon beter wilt laten klinken, dan zal de FiiO E5 het werk doen voor minder dan £ 20. Of waarom niet je iPod dumpen en een beter klinkende speler kopen van Sony, Samsung of Cowon, en het geld dat je hebt bespaard uitgeven aan een koptelefoon?

Als u betere audio van uw pc of notebook wilt, lijkt een nieuwe interne of externe geluidskaart een meer kosteneffectieve oplossing, zij het een die u niet dezelfde kwaliteit biedt. Maar geloof me, 'nodig' heeft er niets mee te maken. Zoek een goede koptelefoon en geef de D2 een draai en je hebt er misschien geen nodig, maar je zult er zeker een willen. Ik heb, en helaas voor mijn banksaldo, ik doe.

Uitspraak
Een geweldig klinkende draagbare hoofdtelefoonversterker die ook dienst doet als externe DAC voor pc-luisteren. Probeer het met de juiste blikken en je zult nooit meer naar je koptelefoon willen luisteren zonder dat er een uit is.

Betrouwbare score