Casio Exilim EX-Z200 Review

Op dinsdag heb ik de Exilim EX-Z100, Casio's eerste ultracompacte camera met een 28 mm-equivalent 4x zoomlens. Het moet een drukke week zijn geweest op de ontwerpafdeling van Casio, want vandaag kijk ik naar een andere primeur voor het bedrijf, de EX-Z200, de eerste camera in het Exilim-assortiment met mechanische beeldstabilisatie en een van de kleinste camera's op de markt met dergelijke technologie.

Afgezien van zijn nieuwe IS-technologie lijkt de Exilim EX-Z200 erg op een typische Casio ultracompact. Uiterlijk lijkt hij sterk op de succesvolle EX-Z700, en qua specificaties is hij bijna identiek aan de Z100, met een 1/2,3-inch 10,1-megapixel CCD-sensor, 2,7-inch 230k breedbeeldmonitor en 4x zoomlens met een groothoekuiteinde gelijk aan 28mm.

De introductie van goede beeldstabilisatietechnologie is een zeer welkome aanvulling op het Exilim-assortiment. Voorheen vertrouwde Casio op ISO-boost om cameratrilling tegen te gaan, met de bijbehorende problemen met de beeldkwaliteit. De meeste andere fabrikanten nemen al enige tijd IS-systemen op in hun ultracompacte camera's, dus de Z200 is het eerste Exilim-model dat concurreert met onder meer de

Canon IXUS 860 IS (£200), de Panasonic Lumix FX35 (£ 180) en de Nikon CoolPix S600 (£165). De EX-Z200 kost momenteel £ 165, maar zal waarschijnlijk de komende maanden dalen, wat de meeste van zijn concurrenten netjes ondergraaft.

Net als bij andere modellen in het Exilim-assortiment is het algehele ontwerp van de Z200 eenvoudig maar aantrekkelijk. Het heeft een sterke, volledig metalen behuizing die klein en licht genoeg is om in een borstzak te passen, met een gewicht van 154 g inclusief de batterij en meet 93,0 x 55,0 x 22,7 mm, minder dan een millimeter dikker dan zijn broer de Z100. In het VK is de Z200 verkrijgbaar in een donker mahoniebruin, metallic rood of de geanodiseerde zilveren afwerking van mijn testexemplaar. Ondanks zijn kleine formaat is de camera comfortabel om vast te houden en te bedienen, met voldoende ruimte aan de achterkant voor je duim om hem vast te pakken.

Zoals ik al zei, is de Z200, afgezien van de IS-technologie, in principe hetzelfde als de Z100, en het ontwerp van de besturing weerspiegelt dit. Vanaf de achterkant zien de twee camera's er bijna identiek uit, met dezelfde vijfknopslay-out met een kleine ronde D-pad. Ik ontdekte echter dat de D-pad op mijn testexemplaar een vervelend probleem had. Ik vond dat het erg moeilijk was om de D-pad om een ​​druk in neerwaartse richting te registreren, tenzij ik er goed op let om precies met de rand van mijn. te drukken miniatuur. Dit maakte het navigeren door het normaal uitstekende schermmenu irritant onhandig en belemmerde mijn plezier tijdens het gebruik van de camera. Hopelijk was dit slechts een fabricagefout in mijn testexemplaar, omdat de schijnbaar identieke D-pad op de Z100 probleemloos functioneerde.

Afgezien van die kleine ergernis is de Z200 een zeer eenvoudige camera om te gebruiken. Zoals gebruikelijk bij Casio's camera's heeft het een standaard automatische programmamodus, evenals 39 Best Shot-modusprogramma's die vrijwel alle mogelijke onvoorziene omstandigheden dekken, inclusief instellingen voor ID-kaartfoto's maken, perspectief corrigeren bij het fotograferen van whiteboards, een speciale instelling voor het fotograferen van dingen voor online veilingen en natuurlijk de YouTube-video-opname modus. De software die bij de Z200 wordt geleverd, bevat een gebruiksvriendelijke voorziening voor het uploaden van uw videoclips naar de populaire website voor het delen van video's.

De Z200 beschikt ook over de Auto Shutter-functies die eerder op de Z100 en Z80 werden gebruikt. Er zijn drie modi; glimlachdetectie, bewegingsdetectie en automatisch pannen. De eerste is gebaseerd op het gezichtsdetectiesysteem en wacht tot je onderwerp lacht voordat hij een foto maakt, maar de andere twee modi zijn mogelijk nuttiger. De camera detecteert bewegingsonscherpte en wacht tot alles in het frame stilstaat voordat hij een foto maakt. In de panning-modus negeert het vervaging van de achtergrond en detecteert het alleen of het hoofdonderwerp scherp is, ideaal voor het volgen van bewegende onderwerpen.

Het belangrijkste kenmerk van de Z200 is natuurlijk het beeldstabilisatiesysteem. Sensor-shift-stabilisatie is een ongebruikelijke keuze voor een ultracompacte. De meeste andere fabrikanten, waaronder Canon, Sony, Panasonic en Nikon, gebruiken allemaal optische beeldstabilisatie, waarbij optische elementen in de lens worden verplaatst om cameratrillingen te compenseren. Pentax is de enige andere fabrikant die sensor-shift gebruikt in een camera van dit formaat, in zijn hoge spec Compacts uit de A-serie, waardoor ik me afvraag of Casio de technologie achter het systeem mogelijk in licentie heeft genomen van Pentax. Het zou niet de eerste keer zijn dat de twee bedrijven zaken doen; veel Casio compacts waren vroeger uitgerust met Pentax lenzen.

Wat de oorsprong ook is, het systeem is zeer effectief. Ik merkte dat ik scherpe opnamen uit de hand kon maken met sluitertijden van slechts 1/10e van een seconde, zelfs bij gemiddelde zoominstellingen, hoewel veel langzamer dan dit bewegingsonscherpte veroorzaakte. In combinatie met de automatische sluiterfunctie voor detectie van onscherpte zou dit het vrijwel onmogelijk moeten maken om een ​​onscherpe opname te maken met de Z200.

Ondanks de vele overeenkomsten tussen de Z200 en de Z100, zijn de algehele prestaties van de camera om de een of andere reden heel anders, en niet op een goede manier. Het duurt bijna drie seconden om op te starten en bijna net zo lang om weer uit te schakelen, wat naar huidige maatstaven erg traag is. In single-shot modus bij maximale beeldkwaliteit was de opname-tot-opname-tijd ongeveer 2,5 seconden, wat weer extreem traag is. Ik dacht dat misschien de grote omvang van de afbeeldingsbestanden in deze modus (meer dan 7 MB voor sommige opnamen) de oorzaak was, maar de prestaties zijn hetzelfde in modi van lagere kwaliteit.

Bij continu fotograferen doet de Z200 het iets beter, gemiddeld 1,7 seconden per opname, maar dit is nog verre van snel. Dit is vreemd, want eerdere Casio-modellen stonden bekend om hun uitstekende prestaties, en het autofocussysteem is inderdaad net zo goed als altijd, snel en nauwkeurig scherpstellen in een breed scala aan lichtomstandigheden, inclusief uitstekende prestaties bij weinig licht met een goede AF-hulplamp voor totaal duisternis.

Een aspect van de prestaties van de camera is echter uitstekend. Net als de Z100 heeft de Z200 een enorme 1300mAh Li-ion-batterij waarvoor Casio 400 opnamen claimt op een enkele lading. Door de camera meerdere dagen te gebruiken, inclusief het maken van een paar honderd foto's, lijkt deze bewering stand te houden, wat handig zal zijn voor iedereen die de Z200 als een vakantiecamera beschouwt.

Qua beeldkwaliteit heeft de Z200 helaas ook goede en slechte punten. Het is, niet verrassend, erg vergelijkbaar met de Z100, en produceert extreem gedetailleerde opnamen met vrijwel geen compressie artefacten, goede kleurweergave en een beter dan gemiddeld dynamisch bereik, hoewel hij net als de Z100 ook de neiging heeft om door te branden hoogtepunten. Beeldruis wordt ook zeer goed behandeld, met minimale ruis bij 50-200 ISO en redelijk subtiele ruisonderdrukking bij hogere instellingen die een korrelig effect produceren in plaats van de gebruikelijke detailuitsmering die gewoonlijk wordt gezien bij consumenten comprimeert.

Het enige grote probleem met de beeldkwaliteit is er een die ik een aantal keer heb gezien bij Casio-compacts; ondanks het feit dat het zeer weinig tonvormige groothoekvervorming produceert en een goede centrumscherpte heeft, is de lens produceert ernstige onscherpte in de hoeken van het beeld bij groothoeklens, vooral rechtsboven hoek. Ik heb geen idee waarom dit zo'n veelvoorkomend probleem zou moeten zijn bij Exilim-compacts, maar ik heb het bij een aantal eerdere modellen gezien. Misschien zou Casio moeten overwegen om van lensleverancier te veranderen, omdat dit terugkerende probleem ernstig afbreuk doet aan wat anders een van de beste ultracompacte camera's op de markt zou zijn.

"'Uitspraak"'
De Casio Exilim EX-Z200 heeft veel goede punten. Het is goed gemaakt, gemakkelijk te gebruiken, heeft een aantal zeer nuttige en technisch geavanceerde functies, waaronder een effectief mechanisch beeldstabilisatiesysteem, en het is zeer scherp geprijsd. Helaas wordt het in de steek gelaten door trage prestaties, en het steeds terugkerende probleem van hoekvervaging brengt ernstig in gevaar wat anders een uitstekende beeldkwaliteit zou zijn.

”Op de volgende pagina's wordt een reeks testopnames getoond. Hier zijn de afbeeldingen op volledige grootte met de minimale en maximale ISO-instellingen verkleind voor bandbreedtedoeleinden om u de volledige afbeelding te laten zien, en een reeks van uitsneden van originele afbeeldingen met volledige resolutie met een reeks ISO-instellingen zijn opgenomen om u een idee te geven van de algehele kwaliteit."

—-

Dit is het volledige frame bij 50 ISO.

—-

Bij de minimale ISO instelling is het beeld mooi vloeiend, met goed scherp detail.

—-

Bij 100 ISO nog steeds geen problemen.

—-

Bij 200 ISO is er wat ruis zichtbaar, maar het detailniveau is nog steeds uitstekend.

—-

Bij 400 ISO is er meer ruis, maar de ruisonderdrukking is vrij subtiel en de beeldkwaliteit is nog steeds erg goed.

—-

Bij 800 ISO is er veel korrelige ruis, maar de algehele kleurbalans is nog steeds erg nauwkeurig en er zijn nog steeds wat details zichtbaar.

—-

1600 ISO is balen, maar dat doet het altijd.

—-

Dit is het fullframe bij 1600 ISO.

—-

”Op de volgende twee pagina's wordt een reeks algemene testopnamen getoond. In sommige gevallen is de afbeelding op volledige grootte verkleind voor bandbreedtedoeleinden en is er een uitsnede van de oorspronkelijke afbeelding met volledige resolutie onder geplaatst om de algehele beeldkwaliteit weer te geven. Er kan op sommige andere foto's worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te bekijken."

—-

Hier is de gebruikelijke detailtestopname van het westelijke raam van de kathedraal van Exeter, zodat u deze kunt vergelijken met andere camera's. Zie hieronder voor een uitsnede met volledige resolutie, of klik om de hele afbeelding te zien, maar wees gewaarschuwd dat het meer dan 6 MB is.

—-

De lensscherpte zou iets beter kunnen, maar de lage compressie en hoge sensorkwaliteit resulteert in tonnen fijne details.

—-

Het objectief produceert ondanks zijn 28mm-equivalent relatief weinig vervorming. wijde hoek.

—-

Centrumscherpte is redelijk goed…

—-

…maar zoals gewoonlijk vertoont de rechterbovenhoek van het beeld een zeer slechte vervaging en vervorming. Ik zou graag willen weten waardoor dit in zoveel Casio-compacts gebeurt.

—-

”Hier volgen enkele algemene testopnamen om de algehele beeldkwaliteit van de camera te evalueren, inclusief het zoombereik van de lens. Op sommige foto's kan worden geklikt om de originele afbeelding op volledige grootte te downloaden."

—-

De groothoeklens van 28 mm is ideaal voor het vastleggen van grotere scènes.

—-

Het telefoto-einde is gelijk aan 112 mm, ongeveer gemiddeld voor een compactcamera.

—-

Kleurweergave is een beetje helder, maar verder erg goed.

—-

Net als de Z100 heeft de Z200 ook de neiging om hooglichten uit te blazen ten gunste van schaduwdetails.

—-

De Z200 is in staat om vrij subtiele variaties in toon vast te leggen.

—-

Ik kan hier geen bruikbaar onderschrift voor bedenken, maar ik hou wel van een beetje street art. Fleurt de plaats echt op, zolang de "taggers" het niet verpesten.

—-

Betrouwbare score