Sony VAIO F12 MOE/B Review

We hebben in de loop der jaren een beetje een haat-liefdeverhouding gehad met Sony's VAIO-laptops, en we houden echt van de high-end Sony VAIO Z-serie, terwijl goedkopere inspanningen zoals de VGN-NS30E/S ons totaal niet onder de indruk lieten. Met een prijs van meer dan £ 1.000 hopen we dat de nieuwe F12 van het bedrijf in de eerste categorie valt.

Net als de Z-serie, heeft de F12 een bootlading met indrukwekkende specificaties, maar in plaats van ze in een zo klein chassis mogelijk maakt, zit deze 16,4 inch laptop – met afmetingen van 263 x 41 x 387 mm en een gewicht van 3,1 kg – stevig in de desktopvervanger categorie. Afgezien van gamers, heeft het voldoende kracht om de primaire machine van de meeste consumenten te zijn. Het hart wordt gevormd door een indrukwekkende 1,73GHz 740QM Intel Core i7 quad-core CPU die turboklokt naar 2,93GHz. Dit wordt ondersteund door 4 GB DDR3 RAM, dat is net zoveel als de meeste gebruikers nodig hebben en genoeg om tevreden te zijn met de meegeleverde 64-bit Windows 7 Premium met.

Voor opslag is er een royale harde schijf van 500 GB die draait met een snelheid van 7.200 tpm, terwijl optische taken worden afgehandeld door een Blu-ray-drive. Gecombineerd met de resolutie van 1.920 x 1.080 van het scherm en een Nvidia GeForce GT 330M grafische kaart, zorgt dit voor een zeer capabele multimedia-machine die ook een beetje gamemogelijkheden zou moeten hebben.

De connectiviteit is ook goed op dreef. Voor draadloze taken hebben we Wi-Fi N en Bluetooth 2.1, met de altijd gewaardeerde toevoeging van een fysieke draadloze schakelaar. Er zijn drie USB 2.0-poorten, waarvan er één ook dienst doet als eSATA-connector. Dan is er een mini-FireWire-poort met vier pinnen, die tegenwoordig vrij zeldzaam wordt.

Andere datapoorten, waaronder USB 3.0, kunnen worden toegevoegd via de 34 mm ExpressCard-sleuf van de laptop, terwijl twee afzonderlijke geheugenkaartlezers gebruiken Sony's eigen MS Pro en de meer gebruikelijke SD/MMC-kaart formaten. Ten slotte hebben we voor video HDMI en analoge VGA, terwijl audio wordt afgehandeld door 3,5 mm hoofdtelefoon- en microfoonaansluitingen, waarvan de eerste ook dienst doet als optische digitale uitgang.

Als het op design aankomt, biedt Sony zoals gewoonlijk iets anders dan de norm. Ten eerste zijn we blij te ontdekken dat het deksel van de F12 een semi-matte afwerking heeft die veel beter bestand is tegen vingerafdrukken dan de glanzende alternatieven die bij veel concurrenten worden gevonden, hoewel het geen kaars kan houden aan de geborstelde metalen afwerking van de Acer Aspire Ethos 8943G, die in zijn goedkopere configuratie ongeveer hetzelfde kost als deze Sony.

Binnenin is het uiterlijk bijna identiek aan dat van de Y-serie – zij het brons in plaats van zilver – maar als het niet kapot is … De rand van het scherm en de toetsenbordrand zijn voorzien van de dezelfde gladde semi-matte afwerking als het deksel, terwijl de palmsteunen een micro-tegel structuurpatroon hebben dat voorkomt dat zweethanden wegglijden en goed vermomd is vetvlekken. Sony's kenmerkende groene aan / uit-knop met achtergrondverlichting is ook aanwezig.

De bouwkwaliteit van deze F12 is verrassend gemiddeld voor een high-end VAIO. Hoewel het grootste deel van het chassis behoorlijk solide aanvoelt, is er iets te veel kraak voor comfort in de kunststoffen, en het lijdt aan hetzelfde probleem als de Acer Aspire 5745G, waarbij centraal op de onderkant van het deksel wordt gedrukt, waardoor de rand loskomt van het scherm – iets dat de meeste laptops tot op zekere hoogte doen, maar niet zo opvallend als hier.

Het is onvermijdelijk – aangezien Sony heeft geholpen het populair te maken – het toetsenbord van de F12 is in isolatiestijl, ook wel bekend als chiclet. Feedback is uitstekend met meer reizen dan we gewend zijn te vinden in dit type, maar we hebben wel een lijst met ergernissen. Ten eerste, hoewel de basislay-out goed is met grote Enter- en rechtershift-toetsen en een volledig numeriek toetsenblok, is de positionering van de secundaire functies niet zo intuïtief als bij de meeste concurrenten. De toetsen voelen ook iets te gespreid aan, waardoor typen een minder comfortabele ervaring is dan je zou verwachten gezien de grootte van de F12. Ten slotte verplaatst het touchpad, ondanks dat het goed gepositioneerd is, de cursor af en toe per ongeluk door beweging van uw handpalmen.

Ironisch genoeg is het touchpad niet het meest gevoelige dat we zijn tegengekomen, en af ​​en toe moesten we meer dan eens op een pictogram of knop tikken. Afgezien daarvan is het goed, met een groot, glad oppervlak en individuele knoppen die een positieve klik bieden.

Een aanraking die we echt waarderen, is de reeks speciale fysieke multimediabedieningen boven het toetsenbord. Naast trackcontroles is er een knop om het scherm uit te schakelen die hardware-gebaseerd is in plaats van software-afhankelijk (altijd handig op een laptop), een S1-knop die door de gebruiker kan worden toegewezen en een VAIO-knop die een mediabrowser start, terwijl een 'Assist'-knop toegang geeft tot VAIO Care en hulp en tips biedt in geval van problemen.

Op een laptop die voornamelijk is gericht op entertainment, is het scherm een ​​belangrijke factor, en – afgezien van de glanzende afwerking – hebben we weinig klachten over het voorbeeld van 16,4 inch van de F12. Zoals eerder vermeld, heeft het een Full HD-resolutie die je voldoende ruimte op het bureaublad geeft en ideaal is voor Blu-ray-films.

Het doet geen pijn dat de algemene prestaties van het scherm ook niet al te armoedig zijn, met kijkhoeken die zijn bovengemiddelde en goede donkere detaillering, hoewel dit ten koste gaat van de details aan de lichtere kant van de schaal. De verdeling van de achtergrondverlichting is ook gelijkmatig, er zijn geen duidelijke tekenen van strepen, de kleuren zijn levendig en scherp is uitstekend, mede dankzij de lage puntafstand van 1.920 x 1.080 op een scherm dat relatief is klein.

Het filmische scherm wordt niet beschaamd door de luidsprekers, die verrassend luid worden zonder te vervormen, terwijl ze een geluidsbeeld produceren met helderheid en diepte. Ze worden echter weerhouden van het matchen van de uitstekende harman/kardon-luidsprekers die te vinden zijn op Toshiba-laptops zoals de Toshiba Satellite A660 door een duidelijk gebrek aan bas, waardoor de dingen te scherp en blikkerig klinken.

Over het algemeen doet de F12 het echter redelijk goed om je te laten genieten van video en andere multimedia. Het enige grote minpunt is de hoeveelheid geluid die het produceert. Zelfs bij inactiviteit is dit een hoorbare laptop, en eenmaal onder stress produceert hij een constant ventilatorgeluid dat af en toe storend kan zijn. Het is een van de prijzen van het relatief slanke chassis, maar we hebben liever een grotere en stillere machine als het gaat om desktopvervangingen.

Met een quad-core mobiele Core i7-processor aan boord, zijn de CPU-prestaties ronduit indrukwekkend en zullen ze in de nabije toekomst meer dan voldoende zijn.

Het is geen verrassing om de Acer Aspire Ethos 8943G voorsprong, want onze geteste configuratie werd geleverd met maar liefst 12 GB RAM. Als je de 4GB-versie dichter bij Sony's £ 1150 F12 krijgt, kun je echter identieke prestaties verwachten.

Als het om games gaat, kan de Nvidia GT 330M ondanks zijn royale 1GB RAM geen ‘echte’ gamekaart worden genoemd. Voor oudere en minder veeleisende titels zal het echter prima werken, en het is gelukt om 60 fps binnen te halen TrackMania Nations Forever met de native 1080p-resolutie van het scherm. Ook al Stalker: Call of Pripyat bleek speelbaar toen we de resolutie terugbrachten naar 720p.

Last but not least hebben we de levensduur van de batterij, waar de 5.000 mAh / 54 Wh-batterij van de F12 twee uur en 40 minuten werkte in onze semi-intensieve productiviteitstest met draadloos uitgeschakeld en het scherm op een zeer bruikbare 50 procent helderheid. Hoewel dit zeker behoorlijk is in vergelijking met de meeste laptops met schermformaten van meer dan 16 inch, komt het niet overeen met de extreem indrukwekkende Ethos in de buurt van drie en een half uur. Hoewel de laptop van Acer een groter 18,4-inch scherm en dubbele harde schijven nodig heeft, heeft hij alleen een dual-core CPU en dankzij de Sony's lagere gewicht van 3,1 kg, het is moeilijk om te zeggen welke machine draagbaarder is (we denken dat dit afhangt van de staat van uw rug).

Helaas deed de F12 het veel slechter met zijn scherm op volle helderheid in onze dvd-test, waar hij iets meer dan anderhalf uur duurde - nauwelijks genoeg voor veel films.

De belangrijkste vraag die overblijft is of de Sony F12 zijn vraagprijs van £ 1150 waard is. Gezien het feit dat je meestal een laptop kunt krijgen die geschikt is voor de behoeften van de gemiddelde consument voor £ 600, is deze machine dan de extra waard? Eigenlijk is het geen slechte waarde voor wat je krijgt, vooral gezien het scherm met hoge resolutie, de Blu-ray-drive en de krachtige CPU. Als deze belangrijk voor je zijn, is het het overwegen waard.

Voor £ 35 extra geeft een versie van de Ethos 8943G je een groter scherm, een beter toetsenbord, groter (hoewel langzamer) 640 GB harde schijf en betere bouwkwaliteit geholpen door een metalen afwerking, om nog maar te zwijgen van het feit dat hij stiller is in operatie. Het is echter aanzienlijk omvangrijker en zwaarder, en noch de luidsprekers, noch de kijkhoeken van het scherm zijn zo goed. Gezien de toevoeging van een quad in plaats van een dual-core Core i7, zouden we over het algemeen zeggen dat de Sony gemakkelijk wint.

Uitspraak

Sony's F12 is een capabele desktopvervangende laptop die een goede prijs-kwaliteitverhouding biedt, maar een relatief slechte levensduur van de batterij en een paar andere probleempjes zorgen ervoor dat hij niet wordt aanbevolen.

Betrouwbare score