Zoom H4N digitale recorder recensie

Ongeveer een jaar geleden keken we naar de Olympus LS-10 digitale recorder, een soort superdictafoon die met zijn geavanceerde ingebouwde stereomicrofoons en 24-bits/96KHz-samplingfrequenties werd ideaal voor beginnende podcasters, geluidsrecordisten en amateurmuzikanten die behoefte hebben aan een snelle en vuile manier om repetities en live op te nemen optredens. Het onderwerp van vandaag, de Zoom H4N, kan worden gezien als een grotere, maar meer geavanceerde versie; een beetje moeilijker te gebruiken, maar verpakt in een reeks functies die handig zijn voor dezelfde soort gebruikers, maar praktisch essentieel voor muzikanten.

We beschreven de LS-10 als het audio-equivalent van een bridgecamera, die een hoger niveau van geluidsopname biedt dan de gemiddelde dictafoon of voicerecorder, maar met behoud van een compacte vorm en enig 'point and shoot'-gemak van gebruik maken van. Met de Zoom H4N betreden we meer op het gebied van digitale SLR. De Zoom kan veel meer dan de LS-10, maar het kost wat meer tijd en oefening om je hoofd erbij te krijgen, en het is omvangrijker en niet altijd zo praktisch om op te starten.

Terwijl de LS-10 aanvoelde als een opgeschaalde dictafoon en bijna in een zak kon worden gepropt, zou je een extra grote gevechtsbroek nodig hebben om de Zoom in te pakken. Ongeveer zes centimeter lang, drie centimeter breed en meer dan een centimeter dik (70 x 156 x 35 mm in meer nauwkeurige, metrische termen), weegt hij een flinke 280 gram zonder de twee AA-batterijen. De microfoons zitten aan de bovenkant, maar terwijl de LS-10 zijn stereocondensatormicrofoons in een soort Y-formatie plaatste, heeft de H4N gebruikt wat Zoom een ​​X/Y-formatie noemt, waarbij de twee microfoons elkaar kruisen om een ​​stereosignaal in een hoek van 90 graden vast te leggen boog. De LS-10 had een functie waarmee je kon focussen of de opnamehoek kon spreiden, maar de H4N heeft een meer fysieke benadering. Door de twee microfoons te draaien, kunt u de boog naar buiten spreiden van 90 graden helemaal tot 120 graden, waardoor het gemakkelijk is om vast te leggen meerdere stemmen in een vergadering of een breder geluidsbereik als u bijvoorbeeld vogelgezang opneemt, een band op een groter podium of een orkest.

Terwijl de LS-10 2 GB intern geheugen had, dat je dan zou kunnen aanvullen met SD/SDHC-kaarten, heeft de H4N geen intern geheugen en neemt hij dus alleen op op SD/SDHC-kaarten. Gelukkig zit er een 1GB-kaart in de doos, en laten we niet vergeten dat zelfs SDHC-kaarten met een grote capaciteit tegenwoordig behoorlijk goedkoop zijn. Je hebt er een nodig als je wilt opnemen in het hoogwaardige 24-bit/96KHz lineaire PCM WAV-formaat van de H4N, aangezien 1 GB maar ongeveer 28 minuten kan duren, maar als je bereid om een ​​kleine hit in audiokwaliteit te accepteren, kunt u teruggaan van cd-kwaliteit 16-bit/48KHz naar 16-bit/44,1KHz in WAV-formaat, of 48 tot 320Kbps mp3. Aangezien je met 320 Kbps bijna zeven uur aan opname op een kaart van 1 GB krijgt, heb je een behoorlijk aantal zeer werkbare opties.

Om instellingen aan te passen en de H4n alles te laten doen wat je nodig hebt, ben je afhankelijk van een 1,9 inch zwart-wit met achtergrondverlichting display, een selectie van op het gezicht gemonteerde knoppen en een jog-draaiknop aan de rechterkant, die u kunt gebruiken om door de verschillende menu's. U vindt ook respectievelijk afspeelvolume- en opnamevolume-rockers aan de linker- en rechterkant. Dit is waar dingen lastig worden. De H4N heeft drie hoofdmodi en een behoorlijk verbijsterende reeks opties in elk. De functies van de verschillende knoppen en de beschikbaarheid van bepaalde instellingen varieert van modus tot modus, en hoewel de menu's eigenlijk heel verstandig gestructureerd zijn, duurt het een bepaalde tijd voordat je weet wat het is waar. Dit is echter niet zozeer kritiek als wel erkenning van het feit dat de Zoom een ​​breder scala aan functies heeft dan de LS-10, dus het zal onvermijdelijk een beetje ingewikkelder zijn om te bedienen. Er zijn een aantal producten die ik review waar ik weg kan komen met slechts de meest vluchtige blik op de handleiding. De H4N was daar niet een van. Terwijl ik de meest elementaire opnames maakte, merkte ik dat ik er regelmatig naar verwees.

In de baseline stereo-opnamemodus neemt de H4N eenvoudig het signaal van de ingebouwde stereomicrofoons of een externe bron en legt het vast in het door u gewenste bestandsformaat. Het is veelzeggend dat de externe bronnen niet alleen een 3,5 mm-aansluiting voor een externe microfoon bevatten, maar ook twee slimme, multifunctionele ingangen die een 1/4 inch-aansluiting of een XLR-stekker kunnen gebruiken. Door op de opnameknop te drukken, is het apparaat klaar om op te nemen en van daaruit kunt u het geluidsniveau instellen voordat u op de afspeel-/pauzeknop drukt om de opname te starten. Er is een automatische opnameniveau-functie begraven in het menu Input Setting, samen met opties voor een lo-cut-filter voor: het blokkeren van windgeruis of gezoem op de achtergrond, en een comp/limit-functie die is ontworpen om variaties in volume. Je hebt ofwel het lo-cut filter of de meegeleverde baffle nodig als je van plan bent om buiten op te nemen, aangezien de microfoons extreem gevoelig zijn en passerende lucht oppikken zoals je niet zou geloven. Hetzelfde geldt voor het omgaan met geluiden. Je wilt tijdens het opnemen niet teveel met instellingen spelen, want elke beweging en klik klinkt behoorlijk donderend op het eindresultaat.

Nu was stereo-opname eigenlijk alles wat de LS-10 deed, maar de H4N heeft meer dan één snaar op zijn opnameboog. De tweede modus, 4-kanaals, stelt u in staat om van twee stereobronnen tegelijk op te nemen (bijv. de ingebouwde microfoon en een extern links/rechts-paar). Waarom? Welnu, als u spraak of dialoog opneemt, kunt u een externe microfoon in de kamer plaatsen en vervolgens het geluid ervan en de interne microfoon mixen om een ​​ruimer algemeen geluid te creëren. Als alternatief kunt u een akoestische gitaar opnemen via de ingebouwde microfoon, maar ook een pickup of transducer aansluiten via Input One om een ​​direct en meer omgevingsgeluid te krijgen. Of misschien, in een gig-situatie, zou je de ingebouwde microfoon kunnen gebruiken om het live geluid in de kamer vast te leggen, en dan een directe feed van de PA/mengtafel gebruiken om de best mogelijke combinatie te krijgen. Leuk!

Maar dat begint pas. In de derde modus fungeert de H4N als een digitale viersporenstudio, zodat u tracks kunt neerleggen, overdubben, knippen in en uitknippen, markeringen plaatsen en tracks bouncen, net zoals je zou hebben gedaan op een ouderwetse tape-portastudio. De besturing wordt hier een beetje onhandig – en om eerlijk te zijn heb ik beperkte ervaring met dit soort dingen – maar het werkt wel. Sterker nog, je kunt elk nummer behandelen met een reeks volledig aanpasbare vooraf ingestelde effecten, variërend van klassieke gitaar- en basversterkers (Fender Twin, Vox AC30, Mesa Boogie Mark III, Ampeg SVT) tot een selectie van bruikbare, behandelde geluiden (koor, fase, tremolo) en een aantal reverbs, vertragingen en chorusgeluiden voor vocalisten en akoestische microfoons gitaren. Spelend met de effecten, moet ik eraan denken dat Zoom naam heeft gemaakt door geweldige digitale effectboxen te produceren op een budget, en die op de H4N komen heel goed over als je bedenkt dat het eigenlijk gewoon extra's zijn op een opname apparaat. Ik zeg niet dat je er een album op wilt opnemen, maar je zou zeker wat leuke, snelle demo's die niet al te ongepolijst zouden klinken, met alleen basisinstrumenten zonder omslachtigheid versterking. Dat is ontzettend veel kracht voor zo'n klein kastje.

Maar hoe presteert het op het gebied van audiokwaliteit? Welnu, u moet zich ervan bewust zijn dat de ingebouwde microfoons zeer, zeer gevoelig zijn en dat u er verstandig aan doet om de opnameniveaus handmatig in te stellen in plaats van te vertrouwen veel op de auto-opties, anders kun je bijvoorbeeld luide, onbezonnen stemmen verwachten of een dreunende, vervormde akoestische gitaar waar elke kras op de snaren klettert er doorheen. Haal de recordniveaus naar beneden en je krijgt een heel goed geluid dat - hoewel niet bijzonder warm - op zijn minst schoon en niet te blikkerig is. Luisteren naar veldopnames die ik gisteren op een nabijgelegen strand heb gemaakt, de dreun van golven die kiezelstenen raken en meeuwen die overvliegen komen op een bijna holografische manier over, en er is een duidelijk gevoel van ruimtelijke positionering met stemmen of akoestiek instrumenten. Helaas heb ik niet de kans gekregen om de H4N uit te proberen op een live band, maar ik begrijp van iemand die heeft dat je een heel goede, vlezige live geluid, op voorwaarde dat je het (meestal) overheersende geluid van de drums compenseert door niet te dichtbij te komen en je plaat te bekijken niveaus.

Ik probeer de H4N uit met een paar nummers van akoestische en slide-gitaar, ik zit vast door a) hoe vreselijk mijn spel is de afgelopen jaren zijn geworden en b) hoe vreselijk dat doorkomt dankzij de hifi-getrouwheid van de H4N opname. Nogmaals, plaatsing van de microfoon en opname-instellingen zijn de sleutel tot een goed resultaat - te dichtbij of te hoog en het is allemaal boem, schrapen en knetteren - maar het is mogelijk om een ​​heel goed basisgeluid te krijgen met een beetje experimenteren. Een beetje meer gehannes met de ingebouwde effecten die een aantal van de fouten in mijn spel verdoezelen, en je kunt een aantal mooie geluiden krijgen door het natuurlijke geluid dat uit de microfoon komt te mixen met behandelde geluiden als je Leuk vinden.

Ik weet zeker dat – in meer capabele handen – de H4N een uitkomst zou zijn voor de gemiddelde kleine band of enthousiaste singer-songwriter. Natuurlijk kun je een notebook aansluiten en alles doen wat de H4N daarop doet, maar de H4N is kleiner en duurzamer, en veel minder kans op problemen in een kleine oefenruimte of een typisch krap, oververhit stadje evenementenlocatie.

Wat de levensduur van de batterij betreft, gaat de H4N ongeveer zes uur mee in de normale modus, of 11 uur in de stamina-modus (hoewel dit je beperkt tot rechtstreekse stereo-opname). De LS-10 was hier iets genereuzer, met acht tot zestien uur, afhankelijk van niveaus en samplefrequentie, maar dan heeft de Zoom meer verwerking te doen, en dat soort werk kost onvermijdelijk zijn tol.

Over het algemeen ben ik enorm onder de indruk, zowel van alle dingen die de H4N kan doen als hoe goed hij erin slaagt ze te doen. Ik heb niet eens ruimte gevonden om enkele van zijn andere kleine trucjes te behandelen - de automatische opnamefunctie die in- en pauzeert als het geluid een bepaald niveau bereikt; de pre-record-functie die slim de laatste twee seconden voordat je begon met opnemen aan je opname toevoegt; de ingebouwde chromatische, gitaar- en bastuners (compleet met alternatieve stemmingen voor gitaar); de karaoke-functie. Evenmin heb ik het feit genoemd dat je het via USB kunt aansluiten en het kunt gebruiken als een pc-audio-interface voor studiomicrofoons of traditionele instrumenten. Hiervoor wordt zelfs een kopie van Cubase LE4 ingegooid. Inmiddels heb je misschien een idee van hoe rijk aan functies dit ding is.

Als je op zoek bent naar een draagbare audiorecorder, is de grote vraag die je jezelf moet stellen deze: heb ik al deze spullen echt nodig? Zoek je vooral iets om vergaderingen, achtergrondgeluid, stemmen of podcasts op te nemen, dan is de Olympus LS-10 kleiner, goedkoper en makkelijker om een ​​goed resultaat uit te halen. Potentiële smokkelaars merken misschien ook op dat de Olympus een stuk discreter is. Als je echter een veelzijdig apparaat wilt voor de bovenstaande toepassingen, plus je eigen muzikale interesses, dan is de H4N verreweg het sterkere en veelzijdigere product. Het is vrij prijzig en de bruikbaarheid is niet perfect, maar verder is het alles wat een recorder/portastudio uit 2009 zou moeten zijn.

"'Uitspraak"'

Te groot, omvangrijk en complex om een ​​geweldige allround audiorecorder te zijn, maar als veelzijdig hulpmiddel voor audioprofessionals en muzikanten is het inderdaad erg goed.

Betrouwbare score