JVC DLA-HD550 D-ILA Projector Review

Al gezien en gekwijld over JVC's high-end HD950 projector, vinden we het niet erg om toe te geven dat we eigenlijk nogal opgewonden zijn door de komst op onze testbanken van de DLA-HD550. Want dit is het nieuwe instapmodel van JVC, dat – naar we hopen – de hoge prestatienormen levert die we gewend zijn te verwachten van de gepatenteerde D-ILA/optische draadrasterprojectietechnologie van het merk voor een verrassend agressieve prijs van slechts £2,995.

De eerste indrukken van de HD550 doen niets vermoeden dat hij ons in de steek zal laten. Met zijn langwerpige glanzend zwarte behuizing en vaag elliptische vorm is hij vrijwel identiek aan zijn £ 5.675 HD950-broer. Hoewel de HD550, in tegenstelling tot de HD950, ook verkrijgbaar is in een witte afwerking.

De uiterlijke overeenkomsten lijken zich aanvankelijk ook uit te strekken tot de verbindingen. Het heeft namelijk dezelfde twee HDMI's, dezelfde component video-ingang, dezelfde S-Video en composiet video-ingangen en dezelfde RS-232C-poort voor systeemintegratie. Dan valt het ons echter op dat er een paar potentieel belangrijke afwezigen zijn. Want er is noch de 12V-triggeruitgang, noch de D-Sub analoge pc-ingang op de HD950.

We stellen het op prijs dat JVC moet proberen redenen te geven voor mensen om te overwegen over te stappen op de HD950, maar het verwijderen van de pc-verbinding, in het bijzonder, lijkt echt een beetje gemeen. Vooral omdat D-Sub pc-poorten worden gebruikt door elke andere videoprojector die we nu kunnen bedenken – inclusief een aantal die veel minder kost dan de HD550.

Pc-gebruikers kunnen natuurlijk computerfeeds in de HD550 krijgen via de HDMI's, maar zelfs een semi-serieuze gebruiker van de HD550 zal waarschijnlijk beide HDMI's al hebben gereserveerd voor andere bronnen.

Als we onze aandacht richten op de interne specificaties van de HD550, vinden de potentieel meest significante verschillen dat het een contrast claimt verhouding van 30.000: 1 versus de 50.000: 1 van de HD950, en een helderheid van 1.000 lumen die eigenlijk iets hoger is dan de 900 lumen van de HD950.

Voordat je echter te veel leegloopt door de bijna 50 procent daling van het geclaimde contrast, moeten we erop wijzen dat de contrastcijfers die JVC aanhaalt native zijn, niet dynamisch. Met andere woorden, de HD550 kan 30.000:1 volledig stabiel en consistent bereiken, zonder een stabiliteitsverlagende automatische aanpassing van de iris te hoeven gebruiken, zoals de meeste concurrerende projectoren doen. Wat betekent dat het waarschijnlijk nog steeds prima zal zijn in de contrastafdeling, ondanks de daling van de contrastverhoudingsmeting van de HD950.

Deze hoge native contrastverhouding is mogelijk dankzij de combinatie van JVC's D-ILA-chipsets (een verfijning van oud vloeibaar kristal op siliciumtechnologie) en vooral, JVC's relatief Wire Grid optische motor. We hebben deze motor in enig detail besproken in onze recensie van JVC's HD1 projector in 2007, dus we zullen er hier niet meer op ingaan, behalve om te zeggen dat de HD550 duidelijk een verfijnde versie van deze motor gebruikt.

Het instellen van de HD550 is in veel opzichten aangenaam vergelijkbaar met de procedures die we met de HD950 hebben gebruikt. Bijzonder welkom is de voorziening van een 2x gemotoriseerde zoom - een mate van flexibiliteit waardoor de HD550 veel gemakkelijker in verschillende kamergroottes kan worden ondergebracht dan veel van zijn rivalen.

Het heeft ook gemotoriseerde focus en beeldverschuiving, waarbij deze verschuiving in alle vier de richtingen mogelijk is: +/- 80 procent verticaal en +/- 34 procent horizontaal. Het is ook handig dat JVC een eenvoudig rastertestpatroon opwerpt om u te helpen bij het kalibreren van de focus, beeldverschuiving en zoomhulpmiddelen.

Gelukkig heeft de HD550 een uitgebreidere set hulpmiddelen voor het verfijnen van afbeeldingen dan eerdere D-ILA-projectoren op instapniveau. Bijzonder welkom zijn een Gamma-aanpassing die zowel voorinstellingen als zelfkalibratie-opties omvat, en drie lensdiafragma-instellingen, zodat u de helderheid/zwartniveaubalans van het beeld kunt aanpassen.

Het is goed om JVC's Clear Motion Drive ook aan boord te vinden, omdat dit een keurige taak is om trillingen te verminderen zonder al te veel ongewenste bijwerkingen - op voorwaarde dat je de beperkingen ervan accepteert, en niet probeert om het op een hoge instelling uit te voeren met snel bewegende dingen zoals sport beeldmateriaal.

Er is echter één vrij groot probleem. Namelijk dat de HD550, in tegenstelling tot de HD950, geen echte tools voor kleurbeheer heeft. Zoals eerder opgemerkt, denken we dat JVC een paar dingen moet inhouden om de prijskloof tussen de HD550 en HD950 te rechtvaardigen. Maar we mogen ook niet vergeten dat de meeste prijsgenoten van de HD550 – om nog maar te zwijgen van een aantal goedkopere modellen zoals de £ 2.100 van Panasonic PT-AE4000 - gebruik geavanceerde tools voor het verfijnen van kleuren.

Het gebrek aan kleurentools betekent dat het geen verrassing is dat de HD550 de THX en vooral de ISF-goedkeuringen mist die door de HD950 worden verdiend.

Wat het gebrek aan kleurafstelling des te vervelender maakt, is het feit dat de foto's van de HD550 zeker baat kunnen hebben bij een beetje kleuraanpassing. Want soms konden we niet anders dan denken dat sommige kleuren – vooral rijke rode en groene tinten, plus af en toe subtiele huidskleur - zag er een beetje overdreven en uit balans uit met de rest van het grotendeels natuurlijke kleurenpalet.

We zijn er vrij zeker van dat we dit probleem enorm hadden kunnen verminderen, misschien zelfs volledig hadden opgelost als we de tools hadden gekregen om dit te doen door JVC.

Het is nu echter tijd voor de realiteitscontrole. Voor de af en toe een licht bedrieglijke kleurtint is de enige noemenswaardige zwakte die we kunnen bedenken op de HD550. Over het algemeen is het echt belachelijk goed voor een projector van £ 3.000, wat nogmaals suggereert dat de D-ILA-technologie van JVC de beste is voor dit prijsniveau.

Neem bijvoorbeeld (en het meest spectaculaire) de zwartniveau-respons. Het produceert simpelweg de diepste, rijkste, meest natuurlijke zwarte kleur die we hebben gezien van zo'n betaalbare projector. En als je denkt dat dit onnodig hyperbolisch is, speel er dan gewoon een echt donkere filmscène op, zoals de aanval op het fort door de Black Pearl in "Pirates of The Caribbean", of vrijwel alles van het consolespel "Dead Space", en sta versteld van hoe diep zwart het beeld wordt in plaats van het gebruikelijke grijs dat we voor deze prijs zouden verwachten punt.

Sterker nog, deze buitengewoon filmische zwarte inspanning is volledig stabiel, omdat de D-ILA-technologie is niet afhankelijk van een dynamische iris die de algehele helderheid van het beeld voortdurend verhoogt of verlaagt niveau. De claim met een contrastverhouding van 30.000: 1 is een native cijfer, onthoud, niet een dynamisch gemeten.

Het feit dat de uitzonderlijke zwartwaarden worden geproduceerd zonder dat de algehele helderheidsniveaus hoeven te worden verlaagd, helpt de projector meer te leveren schaduwdetails ook in donkere gebieden, waardoor donkere scènes er natuurlijker uitzien en consistenter zijn met heldere scènes in termen van diepte en helderheid.

Als de eerste D-ILA Wire Grid-projectoren een probleem hadden, was het dat ze niet bijzonder helder waren. Dit probleem is veel verbeterd voor de HD550, waardoor het scherpere foto's kan leveren en grotere schermen kan aansturen. Vanwege de vrijheid van de projector van dynamische iristechnologie, zouden we zelfs stellen dat de afbeeldingen er vaak helderder uitzien dan veel concurrerende projectoren die veel hogere Lumen-outputs claimen.

De HD550 is ook buitengewoon begaafd in het naar voren brengen van fijne details in HD-bronnen en om deze met voorbeeldige – maar niet geforceerde – scherpte weer te geven. Het is ook een enorme bonus dat de D-ILA-technologie schijnbaar geen bewegingsartefacten genereert. Als er veel beweging is, zien foto's er eigenlijk net zo helder en scherp uit als wanneer het beeld grotendeels statisch is. Tenminste, als je de Clear Motion Drive niet te hoog hebt ingesteld.

Hoewel we negatief begonnen met betrekking tot de kleuren van de HD550, moeten we ook zeggen dat, hoewel de vreemde toon misschien niet zo is vrij nauwkeurig, de goede zien er erg goed uit (geloofwaardig en levendig) en profiteren van een aangenaam behendige aanraking bij het renderen melanges.

Een laatste belangrijke vermelding in de plus-kolom van de HD550 is het loopgeluid - of het ontbreken daarvan. Want als je de lampoutput instelt op Normaal in plaats van Hoog, werkt hij bijna geruisloos. JVC noemt een cijfer van 19 dB - veel lager dan het soort racket dat door veel betaalbare projectoren wordt geproduceerd - en dit cijfer lijkt ons volkomen redelijk. Het loopgeluid springt behoorlijk omhoog als je kiest voor de hoge lampoutput, maar de meeste gebruikers zullen dit niet nodig vinden, tenzij hun kamer een beetje omgevingslicht heeft om mee te kampen.

Uitspraak

De D-ILA-technologie van JVC heeft het opnieuw gedaan. Zoals met bijna elke D-ILA Wire Grid-projector ervoor, stelt de HD550 nieuwe normen voor zijn geld. Er is nog steeds ruimte voor verbetering, waarbij JVC koppig weigert om zijn instapmodellen een paar belangrijkste kenmerken (een pc-invoer en een kleurbeheersysteem) waardoor ze vrijwel perfect zouden zijn voor hun geld. Maar toch, als er nu een betere manier is om £ 3k uit te geven, hebben we moeite om het te bedenken!

Betrouwbare score